دکتر! مهندس! یه پدیده ی جالبی هست اینجا که من یکی خیلی دوست دارم. چون در ایران هم بودم خیلی باهاش مشکل داشتم. و آن، خطاب کردن دکتر، مهندس، همدیگر را، است 😅. حتی دو تا دوست یا حتی زن و شوهر دیدم که یکدیگر را دکتر مهندس صدا می زنن!! در حالیکه اینجا هرکی باشی با هر درجه ای با نام کوچک خطاب می شوی. حتی استاد، دانشجوهایی مثل ما را که اینگونه عادت نداریم، توجیه می کند که من را با نام کوچک صدا بزنید. یعنی همکار با همکار که هیچ، دانشجو هم استاد با آن همه علم و کمالات را با اسم کوچک صدا می زند. به نظرم اینطوری نه استاد و دکتر و مهندس را غرور می گیرد، نه بین افراد فاصله رتبه ای ایجاد می شود، نه اعتماد به نفس او که دکتر و مهندس نیست از دست می رود... آدم یک حس تن آدمی شریف است به جان آدمیت و "ان اکرمکم عندالله اتقکم"، نه مدرک دانشگاهی... بهش دست می دهد☺️ پ.ن. یک: البته آن بخش از فرهنگ متعالی ایرانی اسلامی ما که اساتید به حق را، استاد خطاب کنیم و با کمال احترام و تواضع با ایشان برخورد کنیم، مساله جداگانه ای است. پ.ن. دو: این فرهنگ هم که زمان اول انقلاب و دفاع مقدس، همه یکدیگر را برادر و خواهر خطاب می کردند فارغ از مقام و منصب و رتبه، خیلی متعالی و ارزشمند بود. 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

داشته های ما، داشته های دیگران برخی پیام می دهند که از خوبی های آنجا بیشتر بگو... برخی پیام می دهند که بیشتر از خوبی ها نگو و مردم را هوایی نکن، بدی ها و سختی هایش را هم بگو... جدای از اینکه سعی کردم مطابق با واقع و بر اساس تجربه شخص خودم مطلب بگذارم، یک نکته به ذهنم رسید که به اشتراک بگذارم. مردم کشورم می توانند دو واکنش داشته باشند زمانی که با مردم یک کشور دیگر و خوبی ها، داشته ها و قوت هایشان روبرو می شوند: 1. می توانند بدون توجه به داشته های خود، به داشته های دیگران حسرت بخورند بخصوص اگر توان نداشته باشند به آنجا بروند یا می توانند جمع کنند و بروند آنجا و از نتیجه و محصول تلاش دیگران بهره ببرند. بدون خبر از تلاش توام با رنج هر مردمی که در موفقیتی پیش رو شده اند، یا طبیعت این دنیا که قوت و ضعف، راحتی و سختی کنار هم است. 2. می توانند با توجه به داشته های خود، با کمال دقت و توجه و حتی با نهایت کنجکاوی و دغدغه، پیگیر داشته ها، هنرها، مهارت ها، توان مندی ها و موفقیت های مردم دیگر کشور ها باشند. و با تحقیق و بررسی و مطالعه و کسب علم و بومی سازی، آن را در کشور خود نیز محقق کنند و از آنچه خود کاشته اند با لذت و آرامش برای خود و سایر مردم کشورشان بهره برداری کنند... من خودم با کشف قوت ها و ضعف ها و با عمل به مورد دوم موافقم. 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

عذرخواهی می کنم از ارسال این تصویر... گفت: من آزادی ندارم در کشورم. من که نخواستم لخت بگردم! این روسری کلافم می کنه، این مانتو اذیتم می کنه. اما خودم حد خودم رو می فهمم... گفتم: واقعا فکر می کنی اگر قانون پوشش برداشته بشه، حکومت منهای حراست از احکام دینی بشه و سلیقه شخصی وارد اجتماع بشه، همه حدشون رو میفهمن؟ گفتم: شما راضی میشی به نبود یه روسری و یه مانتو، شاید یکی دیگه به کمتر از این راضی باشه، شاید حیا و پوشش برای هرکس حدش یه نظر و سلیقه شخصی باشه. اون وقت چه جوری می خوای خودت و همسرت و فرزندت رو تو این جامعه ای که مرز حیا نداره حفظ کنی؟ ببین غرب راه رفته است... حد رو که برداری، انسان هایی هستند که رعایت حد ندارند... تا می رسن به جایی که هم به خودشون هم به بقیه آسیب بزنن... وقتی آمار تعدی به زنان یا خیانت و فروپاشی خانواده در غرب زیاد میشه شروعش از حد نشناختن در همین مقولاته. اگر حکومت دینی نباشه، همین میشه... هیچ چهارچوب الهی انسانی برقرار نمی مونه با این توجیه بی منطق برخی که: من این حد رو قبول ندارم... *تابلو تبلیغاتی شلوار لی و کیف همراهش در فرانسه @ninfrance

معلول بود. ایستادم اول وارد شود، بعد پشت سرش وارد شدم، سرش را بلند کرد و السلام علیکم گفت. همراه با تعجب لبخند زدم و جواب دادم. موقع خارج شدن از آسانسور باز سرش را بلند کرد و السلام علیکم گفت (مسلمانان سلام و خداحافظی شان یک شکل است) من هم با احترام پاسخش را دادم. اینجا اگر سوار آسانسور هم شوی ادب اجتماعی می دانند که سلام کنند و هنگام خروج خداحافظی یا وقت بخیرگویی. از این رسم که نوعی توجه و احترام درش بود، خوشم می آمد و همیشه خودم هم رعایت می کردم، اما این اولین بار بود که یک فرانسوی چون پوشش من را دیده بود، احترام بگذارد و به زبان مسلمانی سلام و خداحافظی کند، نه زبان خودش، آن هم با آن معلولیت و لکنت زبان... برایم انسانی و ارزشمند بود. @ninfrance

ایران؛ هشتمین قدرت نظامی جهان در جستجوی روزانه در نت، با سایت ها و وبلاگ های فرانسوی آشنا شدم که در خصوص ایران مطالب جالبی منتشر کرده بودند. سعی می کنم به مرور ترجمه و در کانال قرار دهم. "طبق رتبه بندی روزنامه انگلیسی «اکسپرس»، نیروهای مسلح ایران، در میان ده ارتش برتر جهان قرار دارد. اول چین، دوم آمریکا، سوم هند... ارتش ایران با 534000 سرباز، هشتمین ارتش قدرتمند جهان است. یکی از نقاط قوت این ارتش، دارا بودن یک زیردریایی به نام «غدیر» است. این زیردریایی تهدیدی در تنگه هرمز است، چرا که 20% نفت جهان به بازارهای بین المللی از آنجا انجام می شود. همچنین، این کشور دارای یک انبار بزرگ از موشک های بالستیک به نام «سجیل» با دامنه ی 2000 تا 2500 کیلومتر است. " 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance http://www.jacques-tourtaux.com/blog/iran/l-iran-possede-la-8e-armee-la-plus-puissante-du-monde.html

انواع هویج و ترب در بازارهای سنتی فرانسه @ninfrance

انواع داروها با پایه گیاهی که به وفور وجود دارد. فروشگاه های فرانسه @ninfrance

حکومت ناقص اسلامی وقتی آمدیم فرانسه، هر روز که گذشت بیشتر با ساختار سیاسی اجتماعی آن آشنا شدم (البته خیلی مطالعه کردم ) و در کنارش با مردم و سبک و کیفیت زندگی شان به شکل میدانی. کشوری که خیلی پیش از ما مردمش بخاطر ظلم رژیم پادشاهی و سیستمی که نه بر اساس نظر مردم که بر اساس زور، قدرت را از خود به فرزند بعد خود اعطا می کرد، انقلاب کردند. و البته کشوری که تجربه های بسیار تلخ اختلافات مذهبی و کشت و کشتارهای شدید کارش را به جایی رساند که راه حل را با حذف صورت مساله، جدایی نمایندگان اجرای دستورات الهی از حکومت داری ببیند. حالا کاری نداریم که بخشی از مشکل حقیقتا در دینی بود که به دلیل دستکاری، دین حقیقی نبود و لذا تناقضاتش نجات بخش و حلال مشکلات نمی شد... اما همان دین ولو ناقص، سد محکمی بود در به سمت تباهی نرفتن انسانها بر اساس هوا و هوس و القائات شیاطین جن و انس. اما این طرح هم موفق نبود چرا که راه حل جدایی دستورات الهی از حکومت داری، راه حل مساله نبود. با فرض اعلام بی طرفی حکومت به مسائل دینی و با وضع قوانین و اعلام جدیت در اجرای آن برای ساختن یک مدینه فاضله با شعار آزادی، برابری و برادری، کار شروع شد اما ناگزیر، رها شدن مردم در انتخاب آنچه در آن نیاز به مدیریت و هدایت داشتند، جامعه شناسان و روان شناسان و عالمان دینی را با پدیده های غم انگیزی از وضعیت زندگی مردم جامعه روبه رو ساخت. شراب خواری و مستی و لایعقل بودن انسانها و گوشت خوکی که در کتب مقدس خودشان حرام بود آزاد شد، کنترل روابط نامشروع برداشته شد، روابط دو همجنس که در تمام ادیان حرام و کاری قبیح یاد شده بود آزاد و حتی قانونی شد، مراقبت از رعایت حد در پوشش زنان رها شد و سقط جنین، یعنی نابودی یک انسان زنده، محصول همان روابط نامشروع آزاد و قانونی شد... رسانه ی بدون فیلتر در اختیار کوچک و بزرگ جامعه قرار گرفت که مقید به رعایت بسیاری از موازین انسانی الهی نبود و موثرترین ابزار برای ترغیب به گرایش های اینچنینی جامعه شده بود که همچنان ادامه دارد... حالا هر روز فرانسه، قوانین سخت گیرانه تری برای کنترل اجتماع منهای نیروی کمکی قدرت بازدارندگی ایمان به خدا و دستورات الهی وضع می کند اما هر روز به اعلام آمارهای رسمی خودشان وضع بدتر از بد می شود. از بین رفتن خانواده ها، از دست رفتن دختران، آسیب های جدی جسمی و روحی به دلیل مصرف مشروبات الکلی، بیماری های جسمی و روحی به دلیل مصرف گوشت خوک و مشکلات متعدد دیگر فقط به دلیل کنار گذاشتن دستورات و باورهای دینی که می توانست مردم را بی نیاز از زور قانون و اجبار بیرونی پاک و مطهر و در سلامت روانی حفظ کند و امروز و آینده ای به مراتب بهتر از آنچه وضعیت فعلی است بسازد. دوستی می گفت: اگر تلویزیون این کشورها فقط 24 ساعت قطع شود، سانسورها برداشته شود و دست مردم به اخبار حقیقی دنیا و دین اسلام برسد، ظرف همین بیست و چهار ساعت اکثر افراد مسلمان می شوند. استادی می گفت: اگر فقط گوشت خوک و مشروب و روابط نامشروع از یک کشور حذف شود، بدون هیچ برنامه دیگری دل ها و قلب های این مردمان به شکل فطری به حق و معنویت و انسانیت الهی گرایش پیدا می کند و خودشان به دنبال حق راه خواهند افتاد... اینها را گفتم که از ارزش یک انقلاب مردمی که امروز بیش از هر زمان درکش می کنم بگویم. باید از ایران خارج شوید، در کشورهای دیگر زندگی کنید نه فقط سفر، زندگی کنید چند سال، تا دقیق بتوانید این حرفها را درک کنید و تصدیق نمایید. و ارزش همین حکومت که به شکل ناقص توانسته است نقش ایفا کند را درک کنید. دوازده فروردین، روز بزرگی است. خیلی بزرگ... بزرگی اش را هم زمانی می شود فهمید که بهترین جوانان این سرزمین از عزیزترین داشته خود که جانشان باشد، برای حفظش برای سایرین، گذشتند و این جانبازی تا امروز ادامه دارد... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

فیلم زیر صحبت های یک کشیش روان شناس در جمعی از دین دوستان مسیحی و خداباوران در این سوی این کره خاکی در این عصر و زمان در ممنوعیت استفاده از گوشت خوک است. از دست ندهید... ✨مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

چون که صد آمد، نود هم پیش ماست... امروز با خودم فکر می کردم که: نشان کمال عقلانیت و رهایی از تعصبات فلج کننده مغز و قلب است ایمان آوردن به کسی که خود را آخرین فرستاده از سوی خدا معرفی می کند و برای اثبات آن و صدق گفتارش، معجزات فراوان هم می آورد... فهمش برایم سخت است بدانی کسی ادعای تکمیل آورده های پیش از خود را داشته باشد و نروی سراغش... و سخت تر اینکه کسانی او را بگذارند و به عقب بر گردند... از صمیم قلب شکرگزارم که در مکانی و در پناه خانواده ای پا به این دنیا گذاشتم که مستقیم مرا به خاتم و اعظم و ارحم برگزیدگان و هدایتگران بشریت متصل کردند... من مفتخرم که پیرو مذهبی هستم که رهبر آن از هر نظر کامل ترین انسان روی زمین بوده است... رسول اعظم محمد مصطفی رحمه للعالمین... کاش ما را برگزینی برای رساندن آنچه سینه به سینه با تلاش توام با رنج به ما رسانده ای، به آخرین منجی و خاتم امامت... @ninfrance

باقی مانده غذا در رستوران برشی از یک مقاله خواندم ( که در ادامه اصل متن پیوست شده است)؛ در این مقاله توضیح می دهد که برای مبارزه با اسراف و هدر شدن غذا، طرحی در رستوران های انگلیسی در حال اجراست که رستوران دارها به مشتریان خود ظروفی را برای بردن باقی مانده غذایشان پیشنهاد می کنند. این ظروف با عنوان «doggy bag»کیف سگ کوچولو (شاید منظور این باشد که باقی مانده غذای خود را برای حیوان خانگی خود ببرید مثلا) به مردم داده می شود. اما آنچه برایم جالب بود ادامه مقاله است که می گوید، هنوز نتوانسته اند این طرح را در فرانسه فراگیر کنند، چون فرانسوی ها این ترس را دارند که اگر باقی مانده غذای خود را با خود ببرند خسیس و نخورده به نظر برسند... حالا با یک خلاقیت در تغییر نام این ظرفها در فرانسه و شعاری که به آن پیوند کرده اند امید دارند که میزان درخواست برای گرفتن این ظرف ها جهت بردن باقی مانده غذایشان در راستای همان هدف مبارزه با اسراف و به هدر نرفتن غذاها، بیشتر شود. تغییر نام از کیف "سگ کوچولو" به "کیف لذیذ یا خوراک شناس"« gourmet bag» و با این شعار که اگر این غذا خوب بوده من آن را در خانه تمام می کنم! در واقع رستوران دارها می گویند اگر این کار را بکنید این نشان می دهد که از غذای ما راضی بوده اید و این به ما هم روحیه می دهد... و همین باعث شده فرانسوی ها هم کم کم به این طرح گرایش پیدا کنند... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

در کتابخانه یک سالن مجزا مخصوص به کتب کنکور وجود دارد. در اینجا (فرانسه)، برخی دانشگاه ها که سطح علمی بالاتری نسبت به سایرین دارند شرط پذیرش در آن، قبولی در کنکور است. همچنین برخی تخصص ها مثل معلمی، داوطلبین غیر از تحصیلات دانشگاهی برای پذیرش باید یک کنکور مستقل هم بدهند. @ninfrance

این ایرانی های بد در کتابخانه بودم که یک افغان باهام هم صحبت شد. از ملیتم که مطلع شد شروع کرد از پوشش من تعریف کردن و اینکه تا حالا ایرانی محجبه ندیده بوده اینجا. تعریف که اینجا هم پوشش اسلامی خودم رو حفظ کردم و معلوم هست که به عقیده ام ایمان دارم و تغییر مکان بر من اثر نگذاشته☺️ لبخند زدم و تشکر کردم و مشغول ادامه مطالعه ام شدم که ادامه داد... گفت می دونید فرق شما با ما چیه؟ شما حکومتتون اسلامیه مردمتون بی دین!. ما مردممون مسلمان هستن حکومتمون بی دین... گفتم: اشتباه درباره ی ما فهمیدی! چرا اینطوری فکر می کنی؟؟ گفت: خب اخبار رو دنبال می کنم بعلاوه اینکه چند دوست ایرانی دارم، اونا گفتن. می گن مذهب در ایران به زور حکومت هست. شاید بیست درصد مردم مذهبی باشند بقیه موافق نیستن...! گفتم: خبببب. دیگه چیا می گن؟ گفت: می گن ما نمی تونیم راحت باشیم، مشروب بخوریم، مجلس مختلط داشته باشیم... به همه چی گیر می دن... گفت: ولی وقتی فهمیدم شما ایرانی هستید خیلی تعجب کردم... گفتم: اول اینکه خلاف به عرضتون رسیده! اصلا اینطوری نیست که مردم ایران مذهبی نباشند! می دونی چرا ایرانی مذهبی نمی بینی یا به ندرت می بینی؟ چون ایرانی های مذهبی در کشور خودشون خیلی خوب و راحت زندگی می کنن، می تونن در پاکی و طهارت زندگی کنن، به شکل کلی نگران صحنه های مشروب خوری و ... وسط خیابون نباشن، مکان های شهوترانی و ... ندارن. اما اینجا بیان خیلی بهشون سخت می گذره. اونا حاضر نیستن عموما بیان یه جایی که مجبور باشن چشمشون به چیزهایی بیفته که روح معنویشون رو خراش میده یا محدودیت هایی داشته باشن در تغذیه پاک یا مدارسی که خیالشون راحت باشه فرزندان دخترشون بین فرزندان پسر غریبه بزرگ نمیشن و سن بلوغ رو نمی گذرونن... بخاطر همین هست که وقتی در امن و آرامش در کنار خانواده در حال زندگی هستند اصلا احساس نیاز نمی کنند از کشور خارج بشن و جای دیگه رو برای زندگی انتخاب کنن مگر اینکه هدف مشخصی داشته باشن. مثل ما که برای یه دوره تحصیل اومدیم و ان شا الله به کشور عزیزمون بر می گردیم. با تعجب و هیجان گفت: واقعا بر می گردید؟؟ منم با تعجب گفتم: بله. چرا که نه!! گفت: تا حالا ندیده بودم کسی بگه بر می گرده... انقدر فضای سیاهی از کشورشون می سازن که دیگه خودشون هم نمی تونن بگن که بر می گردیم... گفت: پس چرا این ایرانی ها خیلی از کشورشون بد می گن. یعنی نشد من کنار اینا بشینم از بدی و بدبختی حرف نزنن! گفتم: چی بگم... چیزهای دیگه هم گفت، که ترجیح می دم دیگه ازش حرف نزنم و در خودم بسوزم. بسوزم از نامردی ها... از بی فکری اینکه چه می سازی در ذهن مردم جهان از کشور خودت و مردم خودت... و راست می گفت... همین الان هم عضو کانال هایی هستم از ایرانیان ساکن خارج که مثل آب خوردن دروغ می نویسند و دروغ منتشر می کنند. جز اینکه با دروغ شاید روح خودشون رو تسلی می دهند که دور از میهن خودشون زندگی می کنند سعی می کنن به کسانی هم که از داخل ایران بی خبر هستند اینطور القا کنند که همین جا بمونید که همه جا از این ایران ویران بهتر است... مثلا از اینهمه همدلی و همراهی و همکاری کشوردر خصوص این بلایای طبیعی گشته و گشته و گشته یک فیلم معلوم نیست چی پیدا کرده و آلوده کرده روح کسانی را که شاید کمی احساس لذت و آرامش به آنها دست داده باشد برای این همراهی و همدلی ایجاد شده بین مردم... و با خود می اندیشیدم تا بحال حتی یک مستند از سوی فرانسوی ها ندیده ام که بزرگراه ها، خانه ها، پارک ها، مجتمع های تجاری و تفریحی و هزار جای زیبا و پرشکوه و حتی مجلل ایران را نشان دهد. یا مستند ها نمایشی از خرابه های تخت جمشید و عمارتهای قدیمی است به بهانه نشان دادن تمدن تاریخی ایران یا کوچه پس کوچه های حومه تهران و شهرستان ها و فیلم گرفتن از نمایی فقیرانه از ایران و مصاحبه جهت دار با کسانی که متوجه منظور تهیه کنندگان مستندها نیستند که جز عمد نامردانه نیت دیگری برایش نمی توان یافت... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

پایان ماه پیش (مارس) طرح یک هفته مقابل آپارتاید اسرائیل در فرانسه بود! یک برنامه یک هفته ای با عنوان " Made in Plestine" هم در دانشگاه بر این اساس برقرار بود. طبق برنامه، یک روز پخش فیلم، یک روز پخش انیمشین، یک کنسرت، یک تئاتر، یک کنفرانس و یک روز رونمایی از یک کتاب برایم جالب بود که برنامه ای به این شکل مفصل در خصوص حمایت از فلسطین و مقابله با ظلم بی مانند بدترین انسان های روی زمین برقرار شود. امروز در حال خواندن قرآن بودم که با این آیات مواجه شدم: "به یقین از میان مردم، یهود و مشرکان را سرسخت ترین دشمن نسبت به مومنان خواهی یافت؛ و بیشترین دوستی و محبت نسبت به مومنان را در کسانی می یابی که می گویند: ما نصارا هستیم؛ این بخاطر آن است که بعضی از آن ها عالمانی روحانی یا تارک دنیا هستند؛ و آن ها در برابر حق تکبر نمی ورزند." سوره مائده/82 @ninfrance

#خلاصه_نویسی_هایم اگرچه شيعيان در ولادت حضرت سيدالشهداء به نسبت اعياد ديگر بيشتر اظهار سرور مى‌كنند، ولى بيش از اينها لازم است كه علائم و نشانه‌هاى اين شادمانى در زندگى ما ظاهر باشد. ✨در آن حديث فرمود: «انَّ لِلْحُسَيْنِ مَحَبَّةً مَكْنونَةً فى قُلوبِ الْمُؤْمِنينَ»؛ يك محبت ناآشكاری در قلب هر مؤمنى نسبت حسين بن على هست. البته در ضمير ناآشكار و آشكار هر مؤمنى محبت پيغمبر خدا هم هست و بايد باشد، همين‌طور محبت اميرالمؤمنين، حضرت زهرا و ساير ائمه هدى؛ ولى قضيه اين است كه براى بعضى از ائمه جريانهايى پيش آمده است كه آن جریانها توانسته لااقل قسمتى از واقعيت آنها را نشان دهد والّا فرق نمى‌كند، همه آنها نور واحد هستند. ✨امام حسين در قضايا و مسائل عاشورا از وجود مقدسش آنقدر فضائل ظهور و بروز كرد كه امكان ندارد كسى واقعاً مؤمن باشد و در عمق دل و روحش ایشان را دوست نداشته باشد. علامه مطهری؛ آشنایی با قرآن، ج۸، ص۳۱۳ 🌸🎊مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @motahari_ir @ninfrance

در این روزها و شب های جشن و سرور، بیش از هر زمان دلتنگم و برای نمی دانم چندمین بار این فیلم را در تنهایی نگاه کردم... شاید چون حالش رو درک می کنم... بخش هایی از مصاحبه: ـ فقط دوست دارم به جوونا و مردم ایرانی بگم که چقدر خوشبخت اند که با این دین متولد شده اند... ـ فقط می خواستم بگم وقتی وارد این کشورها که حرم اهل بیت در اونها هست می شم یه حسی درونم میاد که هیچ جای دنیا شبیه این حس رو پیدا نمی کنم. وقتی وارد این مساجد و حرم ها میشی یا حتی وقتی هواپیما رو زمین این کشورها میشینه یه حسی درون قلبت به وجود میاد که با هر حسی که تا به حال تو زندگیت داشتی فرق داره. وقتی این جاها رو ترک می کنی مثل اینه که داری میمیری... وقتی میخوای از این کشورها بری، انگار یه چیزی یا یه کسی رو جا گذاشتی..." نمی دونم ایشون گلزارشهدا را هم تجربه کرده اند یا نه... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

ژاپن در فرانسه امروز دوستم تعریف می کرد که خبردار شده همکار فرانسوی اش رفته سفر توریستی به ژاپن. بعد از یک مدت کوتاه می بینه که چندتا دیگه از همکاراش هم رفته اند. دیگه براش سوال ایجاد میشه که چی شده یهویی و خلاصه از یکی از همکارا جویای مسئله میشه. اونم توضیح میده که این چند وقت اخیر چند انیمیشن خیلی زیبا و تأثیرگذار ساخته ی ژاپن در فرانسه پخش شد که خیلی ها دیدند، انقدر این انیمیشن جا باز کرد که عروسک شخصیت هایش هم بعد آن به بازار آمد و کلی فروش کرد. سر همین اتفاق مردم علاقه مند شدند که بروند و از نزدیک ژاپن رو ببینن... وقتی اینها رو تعریف می کرد یاد خودم و ایران افتادم... اینکه وقتی اومدم فرانسه، اون اوایل بخصوص به هرکس ملیتم رو می گفتم سریع می گفت آهان پرسپولیس! منم ذوق می کردمو با لبخند می گفتم: بله! با این تصور که منظورش آثار تاریخ و تمدن در شیراز یعنی همان باقی مانده های تخت جمشید و منشور کوروش و اینهاست... اما خیلی زود فهمیدم که داستان چیز دیگس... دو فیلم و انیمیشن در فرانسه پخش شده که درباره ایران بوده. هر دو هم به نام پرسپولیس فکر می کنم. اولی یک انیمیشن که کلا سیاه و سفیده نه رنگی و بسیار موضوع بد و سراسر دروغی درباره وضعیت یک خانواده با موضوع انقلاب اسلامی ایران داره که روایت گرش یک دختر بچه ایرانی است که قبل انقلاب شاد و سرزنده بوده و بعد از انقلاب به یک دختر افسرده تبدیل میشه و بقیه داستان ... (به زودی برشی از انیمیشن را در کانال قرار می دهم) یه فیلم سینمایی نزدیک به این عنوان و موضوع هم هست که هنوز فیلم را ندیده ام، شاید همین باشد فقط سینمایی اش باشد نمی دانم باید پیدا کنم و ببینم. همین چند وقت پیش باز یکی از دوستان فرانسوی ام گفت که تنها چیزی که درباره ایران می داند همین فیلم است که دیده و تقریبا همه فرانسوی ها آن را دیده اند... دیگه عرضی ندارم... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

بازار دست دوم فروشی مردم فرانسه هرچه در خانه دارند و نمی خواهند، با نازل ترین قیمت ها به فروش می رسانند. @ninfrance

یکی از رایج ترین فروش ها در بازار دست دوم فروشی در فرانسه، پوشاک نوزاد است. از آنجا که نوزاد زود رشد می کند و لباس ها در مدت کم بی استفاده می شود، و از طرفی لباس نوزاد و کودک گران است، از این طریق به کم درآمدها کمک خوبی می شود. روی کاغذها رده سنی به تفکیک ماه نوشته شده و هر تکه €1 @ninfrance

چقدر جای خالی ات حس می شود... در سراسر جهان... هرکس به زبانی... همه جگرمان از ظلم مستکبرین می سوزد... همه خواسته ای مشترک پیدا کرده ایم... بیا... @ninfrance

از ترسناک ترین غذاهای موجود در فرانسه برای من، هشت پاست... دیدن اینطور بسته بندی شده ی مرده ایشون هم رنگ به رخسارم باقی نمی گذارد چه برسه به نمونه های زنده ای که می فروشند....😅 خداروشکر که خوردن ایشون برای ما حلال نیست☺️ @ninfrance

#خلاصه_نویسی_هایم «اهل بیت فرمودند: اساسا اسم مؤمن را به این دلیل گذاشتند مؤمن که مؤمن به دیگران امنیت دهنده و آرامش دهنده است. مؤمن به کسی نمی گویند که ظلم نکنه یا به عدالت رفتار کنه. خیلی جلوتر از این حرفهاست. می فرمایند: اصلا نباید کار به اینجا برسه که او درباره ی تو احساس نگرانی پیدا کنه که تو به او ظلم خواهی کرد یا نه. در تشریح و تعریف مؤمن فرموده اند که چون مؤمن امنیت دهنده است. می گه ببین تو خیالت از من راحت باشه از من به تو اذیت نمی رسه. خیالت تخت. باید توجه داشته باشیم آرامش بدیم مهمه نه اینکه فقط اذیت نکنیم. تو می تونی همیشه طرف مقابلت رو ملتهب نگه داری ولی اذیت نکنی، آرامش ندی... باید از خودت یه شخصیتی نشون بدی که کسی احساس عدم آرامش پیشت نکنه. برای اینکه شما به دیگران آرامش بدی باید اخلاقت چه طوری باشه؟ گاهی سکوت کردن آدم، آرامش دیگران رو سلب می کنه... آدم نمی دونه الان این آدم داره چه فکری می کنه... منفی داره فکر می کنه؟ مثبت داره فکر می کنه؟ ناراحته؟ خوشحاله؟ چه کار می خواد بکنه؟ زود باید حرف بزنی... زود باید آرامش بدی... پیامبر همیشه به شدت به دیگران راحت باش می دادند... بعضی ها می گن ما مواظبیم و سخت می گیریم که طرف حساب دستش بیاد... این اشتباهه... این تو سیره نبوی نیست... آیا ما مؤمن هستیم با این تعریف؟ آیا نزدیکیم به این حدیث معروف که مؤمن کسی است که مردم از دست و زبانش در امان باشند...» *یه بخشی از سخنرانی استاد پناهیان که چندی پیش برای خودم پیاده کرده بودم. 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

در شهر پر است از تبلیغات ارتش فرانسه با شعارهای متنوع جهت مهم و ارزشمند نشان دادن نیروی مسلح کشور. این چهره ها شامل زنان و مردان سفید پوست و رنگین پوست نظامی می شود. به طور مثال در تصویر سمت چپ نوشته شده: می خواهم جلو بروم (پیش روی کنم)، تا هرگز «آزادی» به عقب برنگردد. @ninfrance

خبری که می دانید دیشب، زودتر از رسانه های اینجا، از فضای مجازی ایران باخبر شدیم که کلیسای پرقدمت فرانسه در حال سوختن است. تلویزیون را روشن کردم و شاهد پخش زنده این حادثه هولناک بودم. آتش زبانه می کشید... مردم زیادی تجمع کرده بودند و همصدا یا تک تک مشغول دعا و مناجات بودند که بشود این حریق را خاموش کرد. ماموران اطلاع رسانی کردند که نمی شود از بالاسر با هلیکوپتر آتش را فرونشاند، چون حجم یکباره و زیاد آب احتمال ریزش کل بنا را بالا می برد، لذا آتش نشان ها از اطراف در حال کنترل آتش با آب پرفشار بودند. ظاهرا حدود هفت شب آتش گر می گیرد. اما شدت و سرعت پیشروی آتش به قدری بوده که حدودا 4 صبح موفق به خاموش کردن آن می شوند با 400 آتش نشان و 18 شلنگ آتش نشانی. ستون اصلی کلیسا با 93 متر فروپاشی می شود و بخش اعظمی از کلیسایی با قدمت بیش از 850 سال تبدیل به خاکستر می شود. علت دقیق را هیچکس نمی داند و می گویند کلیسا در حال ترمیم و بازسازی بوده است که این اتفاق افتاده است. اما آنچه برایم به چشم آمدنی بود: 1. مناجات و دعای مردم بود... توسل گونه... خدای نکرده فکر کنید مسجد جامعی در ایران آتش بگیرد... مسجدی که نماد معنویت، قدمت، تمدن و هنر دست مردم یک کشور باشد. و یا هر جای دیگر، چیزی مثل پلاسکو... 2. حضور رئیس جمهور و هیئت همراه... چهره جدی و سراسر حزن به خود گرفتن. عمیقا با ناراحتی حرف زدن، اظهار غم کردن و به همه دلداری دادن و ذکر این نکته که دوباره آن را خواهیم ساخت! 3. وجود تجهیزات زیاد، به روز ترینشان در پایتخت و بسیج همه نیروها اما شدت حادثه ای که زمان بر هست تا بشود مدیریت و کنترلش کرد... حتما خبر دارید از فضای مجازی. اینکه مقایسه شود با ماجرای پلاسکو و بگویند مثلا حالا اگر ما جمع می شدیم دعا می خواندیم مورد تمسخر قرار می گرفتیم، یا مثلا اگر انقدر زمان می برد که آتش را خاموش کنیم مورد تضعیف واقع می شدیم که توانش را یا تجهیزاتش را نداریم و سخنانی از این دست... اما خب وقتی واقعه ای در جای دیگر جهان رخ می دهد می بینیم که مقابله با حوادث طبیعی از نوع غیرمترقبه و تا این حد پیش بینی نشده کار آسانی نیست و فرهنگ درست این است که همه کمک به حل مساله کنند و همدیگر را تسلی بدهند نه هر طرف دیگری را شماتت کند و غیر از تحمل غصه ی یک حاثه، رنجیده خاطر کردن بی محصول همگان را هم به آن اضافه کند. روایتی خوانده بودم سالها پیش از امام موسی کاظم علیه اسلام که: " در هرچه که به گوش تو می رسد یا به چشمت می بینی پیامی است که باید به تو می رسیده است..." 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance لینک سایت اخباری که در متن شرح داده شد: http://www.lefigaro.fr/actualite-france/2019/04/15/01016-20190415LIVWWW00055-en-direct-incendie-notre-dame-de-paris.php

اینستاگرام، فیس بوک، یوتیوب و... در چین بحث شبکه های اجتماعی شد سر کلاس، همکلاسی چینی ام گفت: که همه این شبکه های فراگیر در جهان در کشورش فیلتر است. یک شبکه ملی دارند همه کاره... همه کارها و ارتباطهایشان را با آن انجام می دهند. اگر همین باشد که می گفت، خب وابسته به شرایط نمی توانند تهدید یا تحریمش کنند در این خصوص. @ninfrance