🔅خدایا! به آه تمام مظلومان بی‌پناه قسم، ما بیشتر از همیشه محتاج طلوعِ خورشید ظهوریم، در این تاریکی مطلق زمین . . . #ThePromisedSaviour

🎥 کلیپ زیبای قرائت « دعای نجات از فتنه‌های آخرالزمان » 🎙 با صدای سید حجت بحرالعلومی 📗 این دعای زیبا در کتاب «سلاح المؤمنین» برای نجات از فتنه‌های آخرالزمان نقل شده

شعری که ایت الله بهجت(ره) در اواخر عمرشان زمزمه میکردند.... با کدام آبرو، روز شمارش باشیم؟ عصرها منتظر صبح بهارش باشیم؟ سال ها منتظر سیصد و اندی مرد است آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم... گیرم امروز به ما اذن ملاقاتی داد مرکبی نیست که راهی دیارش باشیم سال ها در پی کار دل ما افتاده یادمان رفت کمی در پی کارش باشیم ما چرا؟ خوبترین ها به فدای قدمش حیف او نیست که ما میثم دارش باشیم؟ اگر آمد خبر رفتن ما را بدهید به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم... 🌸اللهم عجل لولیک الفرج🌸

✅ 6 دقیقه سخنرانی متفاوت نیمه شعبان ❌ تیرخلاص از اول سخنرانی! ❌ از دست‌بوسی ولی فقیه تا توییت‌بازی با آنجلینا جولی ❌ امتحان بزرگ عصر غیبت ❌ شرط عاقبت‌بخیری ❌ مردم را در صف مرغ بردن موجب رضایت امام زمان نیست ❌ جمله مهم سردار سلیمانی ❌ ۱۰ راه یاری کردن امام زمان ❌ مفهوم ظهور نزدیک است؟ 📌 حجت الاسلام دکتر لطفی زاده

معنای لغوی سیره «سیره» به معنای شیوه و چگونگی رفتار انسان در زندگی است. [۱] بررسی سیره امام زمان روایات بزرگان معصوم (ع) سیره امام زمان را در ابعاد مختلف فردی و اجتماعی نمودار ساخته‌اند: ← زندگی شخصی زندگی شخصی امام، بسیار ساده و دور از تجمّل و اشرافی‌گری است. زندگی آن حضرت از نظر مادّی همانند زندگی پایین‌ترین طبقات جامعه است. روایات، امام زمان (ع) را در این عرصه به پیامبر اسلام (ص) و حضرت علی (ع) مانند دانسته‌اند. [۲] آن حضرت لباس کم‌بها می‌پوشد و همانند مستمندان غذا می‌خورد. [۳] این شیوه همه رهبران و انسان‌های الهی است. آنان زندگی خویش را با نیازمندان و مستمندان همسان می‌کنند تا فقر و تنگ‌دستی بر آنان گران نیاید و محرومیت از مواهب مادّی آنان را نیازارد. [۴] برقرار ساختن حکومت عدل جهانی بی‌گمان با رنج‌ها و سختی‌ها همراه است و از این رو، بنابر روایات حتی اصحاب امام زمان (ع) نیز پیش از برپایی این حکومت الهی در دشواری و زحمت زندگی می‌کنند. [۵] ←← محل سکونت حضرت مهدی بعد از ظهور از روایات درباره جای سکونت حضرت مهدی (ع) برمی‌آید که آن حضرت در مسجد سهله سکونت خواهد گزید. [۶] . ← سیره سیاسی گسترانیدن عدل و داد از آرمان‌های بنیادی امام زمان (ع) است؛ همان‌سان که پیامبران آسمانی (ع) نیز همواره در پی آن بوده‌اند. [۷] احادیثی که از قیام امام زمان (ع) سخن می‌گویند، همان‌قدر بر عدالت پای می‌فشارند که بر توحید و مبارزه با شرک. [۸] دادگری، آشکارترین صفت نیک امام (ع) است و بدین روی در برخی ادعیه از آن حضرت با عنوان «عدل منتظَر» یاد شده است و در روایتی آمده است که «امام موعود، آغاز و انجام عدل است.» بدین معنا که عدالت با آن حضرت به کمال و تمام می‌رسد. کم‌تر حدیثی را درباره امام غایب (ع) می‌توان یافت که از یادکرد عدالت تهی باشد و اخبار دراین‌باره به سر حدّ تواتر رسیده‌اند. [۹] در عصر ظهور، تربیت دینی و اخلاقی مردم، زمینه‌های برپایی عدالت را در همه ابعاد فردی و اجتماعی فراهم می‌سازد. ←← برپایی عدالت در روایتی از امام رضا (ع) درباره برپایی عدالت به دست امام زمان (ع) آمده است: «خداوند زمین را به دست او از هر ستمی می‌پیراید و از هر گونه کژی می‌زداید و...آن‌گاه که او خروج می‌کند، میزان عدل را میان مردم برمی‌نهد و بدین سان، کسی نتواند به دیگری ستم روا دارد.» [۱۰] این بدان معنا است که در روزگار ظهور، میزان و معیار عدالت مشخّص می‌شود و به دست مردم می‌افتد و زمامداران وظیفه خویش را می‌شناسند و مردم رفتار خود را به صلاح می‌آورند. در روایتی دیگر آمده است که پیامبر اسلام (ص) فرمود: «مهدی ثروت را عادلانه میان مردم تقسیم می‌کند و خدای متعال قلب امت اسلام را از بی‌نیازی سرشار می‌کند و آنان را از عدالت خویش بهره‌مند می‌سازد.» [۱۱] [۱۲] بدین ترتیب، رشد روحی و عقلی مردم در آن عصر، زمینه‌ساز عدالت جهانی می‌شود و قاطعیّت در اجرای احکام و قوانین عدالت محور اسلام نیز چاشنی آن می‌گردد و دادگری به هر خانه‌ای پا می‌نهد. چنان که در روایتی از امام صادق (ع) آمده است: «مهدی عدالت را به هر خانه‌ای راه می‌نماید؛ همان‌سان که سرما و گرما به هر خانه‌ای راه می‌یابد، و دادگری او همه جا را در بر می‌گیرد.» [۱۳] و در روایتی از امام علی (ع) آمده است: «برده‌ای نمی‌ماند مگر مهدی او را می‌خرد و آزاد می‌کند و بدهکاری نمی‌ماند مگر بدهی‌اش را می‌پردازد و حقی بر گردن کسی نمی‌ماند مگر به صاحب حق باز می‌دهد و کسی کشته نمی‌شود مگر دیه او را می‌پردازد و کسی به کام مرگ نمی‌افتد مگر بدهی او را ادا می‌کند و...زمین را از داد پُر می‌سازد پس از آنکه از بیداد پر می‌شود.» [۱۴] ← سیره اجتماعی جامعه انسانی در روزگار ظهور برای نخستین بار به گونه‌ای بی‌همتا بر عدالت و درستی استوار می‌شود و روایات بزرگان معصوم برای به تصویر کشاندن آن، به فراخور حال مخاطبان، حتّی از جزئیّات نظم و عدل اجتماعی روزگار حکومت جهانی امام زمان (ع) سخن گفته‌اند. ←← نمونه سیره اجتماعی در پاره‌ای روایات آمده است که در آن زمان، پنجره‌هایی که به معابر عمومی باز شده‌اند و برای مردم مایه زحمت‌اند، بسته می‌شوند و ناودان‌هایی که به راه مردم آب می‌ریزند، از میان می‌روند. در روایتی از امام باقر (ع) آمده است: «چون قائم ظهور می‌کند، راه‌های بزرگ را توسعه می‌دهد و... مساجدی را که میان راه مردمان‌اند، ویران می‌کند. [۱۵] نیز در روایت است که هنگام حج، کسی از سوی امام خطاب به حاجیان بانگ برمی‌آورد: «هر کس نماز طواف واجب را گزارده است، کنار رود تا دیگران نیز نماز واجب طواف خویش را بگزارند و نماز نافله مانع انجام نماز واجب نگردد.» [۱۶] هدف این روایات آن است که دقّت و جدّیّت امام (ع) را در برقراری عدالت نشان دهند.

سيرة شخصي امام سيره امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) در رفتار شخصي و نيز در ارتباط با مردم، نمايانگر يك حاكم اسلامي نمونه است كه حكومت در نگاه او وسيله‌اي است براي خدمت به مردم و رسانيدن آن‌ها به قله‌هاي كمال و نه جايگاهي براي زراندوزي و ستمگري و به استثمار كشيدن بندگان خدا! به راستي كه آن امام صالحان در كرسي حكمفرمايي ياد آور حكومت پيامبر اكرم(صلي الله عليه و آله وسلم) و اميرالمؤمنين علي(عليه السلام) است و با وجود آنكه همه اموال و ثروت‌ها در اختيار اوست در زندگي شخصي خود در پايين ترين سطح به سر مي‌برد و به كمترين‌ها قناعت مي‌كند. امام علي(عليه السلام) در توصيف او فرموده است: «امام ]مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) [ با خود عهد مي‌بندد كه ]اگرچه حاكم و رهبر جامعه بشري است ولي[ همانند رعيت خود راه رود و مانند آنان بپوشد و بر مركبي همچون مركب آنها سوار شود... و به كم قناعت كند.» ( 1 ) امام علي(عليه السلام) خود چنين بود و در زندگي دنيا و خوراك و پوشش آن زهدي پيامبرگونه داشت و مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) در اين ميدان به آن حضرت اقتدا خواهد كرد. امام صادق(عليه السلام) فرمود: «اِنَّ قائِمَنا اِذا قامَ لَبِسَ لِباسَ عَلِي وَ سارَ بِسيرَتِهِ( 2 )؛ وقتي قائم ما قيام كند لباس علي(عليه السلام) را در بر مي‌كند و روش او را پيش مي‌گيرد.» او كه درباره خود سخت گير و دقيق است، با امت چون پدري مهربان است و آسايش و راحتي آنها را مي‌خواهد به گونه‌اي كه در روايت امام رضا(عليه السلام) اينگونه توصيف شده است: «اَلاِْمام، الاَْنيسُ الرّفيق وَالوالِدُ الشَّفيق وَالاَْخُ الشَّقيق وَالأُمُّ البَرَّةِ بِالْوَلَدِالصَّغير مَفْزَعُ الْعِبادَ فِي الدّاهِية النّاد( 3 )؛ امام آن همدم همراه و آن پدر مهربان و برادر تني (كه پشتيبان برادر) است و مادر دلسوز نسبت به فرزند خردسال است و پناهگاه بندگان در واقعه هولناك.» آري او چنان با امت صميمي و نزديك است كه همه او را پناهگاه خود مي‌دانند. از پيامبر مكرّم اسلام(صلي الله عليه و آله وسلم) روايت شده كه درباره مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) فرموده است: «امّتش به او پناه مي‌برند آن گونه كه زنبورها به ملكه خود پناهنده مي‌شوند.» ( 4 ) او مصداق كامل رهبري است كه از ميان مردم برگزيده شده و در بين آنها و مانند آنها زندگي مي‌كند. به همين دليل دردهاي آنها را به خوبي مي‌شناسد و درمان آن را مي‌داند و تمام همّت خود را براي بهبودي حال آنها به كار مي‌گيرد و در اين راه تنها به رضايت الهي مي‌انديشد. در اين صورت چرا امّت در كنار او به آرامش و امنيّت نرسد و به كدام دليل دل به غير او بسپارد؟! پی نوشت ها: 1. منتخب الاثر، فصل 6، باب 11، ح 4، ص 581. 2. وسائل الشيعه، ج 3، ص 348. 3. اصول كافى، ج 1، ح 1، ص 225. 4. منتخب الاثر، فصل 7، باب 7، ح 2، ص 598.

👈‏جشنواره نوروزی در دریاچه چیتگر... ❌حالا اگه هیات یا حرم یک دهم‌این‌جمعیت جمع میشد، بردگان سازمان بهداشت جهانی به یاوه گویی می افتادند... ⛔️بر دشمن اهلبیت لعنت...

🌸 امام زمان (عج) کار فردی نمی خواد ⚘ کار تشکیلاتی می خواد⚘ استاد پناهیان

🎬 #موشن_گرافیک | منجی موعود

انواع غيبت امام زمان(علیه السلام) روایات در این زمینه: در مورد انواع غيبت، حضرت امام سجاد (عليه السلام) مي‌فرمايند: «اِنَّ لِلقائِم مِنَّا غَيبَتَين إِحداهُمَا أَطوَلُ مِنَ الأُخری ... و أَمّا الأُخری فَيَطُولُ أَمَدُهَا حَتّی يَرجَعَ عَن هذَا الأَمرِ أَکثَرُ مَن يَقُولُ بِهِ فَلَا يَثبُتُ عَلَيهِ إِلَّا مَن قَوِيَ يَقِينُهُ وَ صَحَّت مَعرِفَتُهُ وَ لَم‌يَجِد فِي نَفسِهِ حَرَجاً مِمّا قَضَينَا وَ سَلَّمَ لَنا أهلَ البَيتِ».؛ «و همانا برای قیام کنندۀ از ما، دو غیبت وجود دارد که یکی از این دو، طولانی‌تر از دیگری است... و اما دیگری، پس مدّت آن طولانی می‌شود تا اینکه غالب کسانی که به او اعتقاد داشتند، از این اعتقاد برمی‌گردند و کسی بر این امر ثابت نمی‌ماند، مگر اینکه یقینش قوی و معرفتش صحیح باشد و در دلش، حرجی از آنچه حکم می‌کنیم، نبوده و تسلیم ما اهل‌بیت باشد».[1] 1. غیبت صغری غیبت صغری به دوره‌ای از زندگی امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) گفته می‌شود که آن حضرت برای مدتی محدود، از دید عموم پنهان بودند. این دوره با شهادت امام حسن عسکری(علیه السلام) در سال 260 ق. آغاز شد و تا رحلت نایب چهارم امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) در سال 329 ق. ادامه یافت. بنابراین دوران غیبت صغری، محدود به 69 سال بود و در این دوره اگر چه حضرت غایب بودند و کسی اطلاعی از محل سکونت ایشان نداشت، اما ارتباط به طور کلی قطع نبود و شیعیان از طریق نایبان خاص حضرت می‌توانستند مشکلات خود را حل نمایند و مسایل خود را از حضرت بپرسند. ایشان در این مدت، چهار نایب برای خود منصوب نمودند که هر یک بعد از فوت دیگری، عهده‌دار این مهم می‌گردید. اسامی آنان به ترتیب عبارت است از: 1. ابوعمرو عثمان بن سعید عمری، از سال 260 ق. تا هنگام وفات (احتمالاً سال 267 ق). 2. ابوجعفر محمّد بن عثمان عمری، بعد از فوت پدر تا سال 305 ق. 3. ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی، از سال 305 ق. تا 326 ق. 4. ابوالحسن علی بن محمّد سَمُری، از سال 326 ق. تا 329 ق.[2] 2. غیبت کبری با فوت آخرین نایب حضرت در سال 329 ق. دورۀ طولانی غیبت کبری آغاز گردید و تا زمانی که مشیت الهی تعلق گیرد، ادامه خواهد داشت. در آخرین روزهای عمر نایب چهارم، امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) در نامه‌ای خطاب به او فرمودند: «به نام خداوند بخشندۀ مهربان. ای علی بن محمّد سمری! خداوند پاداش برادرانت را دربارۀ تو بزرگ فرماید. تو در فاصلۀ شش روز می‌میری، کارهای خود را انجام بده و به هیچ کس وصیت نکن که پس از تو جانشین‌ات باشد، چون غیبت دوم (تامّه) واقع شده است...».[3] بیم‌ها و امیدها امام علی(علیه السلام) در بیان ویژگی‌های غیبت کبری می‌فرمایند: «لِلقائِمِ مِنَّا غَیبَةٌ أمَدُها طویلٌ کَأَنِّی بالشِّیعَةِ یجُولُونَ جَولانَ النِّعَم فی غَیبَتهِ یطلُبُونَ المَرعی فَلایجِدُونَه أَلا فَمَن ثَبَتَ مِنهُم علی دِینِهِ وَ لَم‌یقسُ قَلبُهُ لِطُولِ أَمَدِ غَیبَتِ إِمَامِهِ فَهُوَ معی فی دَرَجَتی یومَ القیامَةِ»؛[4] قائم(علیه السلام) را غیبتی است که زمانش طولانی خواهد بود. گویی شیعیان را می‌بینم که در زمان غیبت او به این سو و آن سو می‌روند. همانند گوسفندانی که چوپان خویش را گم کرده و به دنبال چراگاه هستند و چیزی نمی‌یابند. آگاه باشید پس کسی که بر دینش ثابت قدم بماند و به خاطر طولانی‌شدن غیبت امامش، دچار قساوت قلب نگردد، پس او در روز قیامّت در رتبه و درجۀ من، با من خواهد بود. فقها حجت امام عصر(علیه السلام) بر مردم وظیفۀ شیعیان در دوران غیبت کبری، طبق توصیۀ خود حضرت، مراجعه به فقهای جامع الشّرایط است که نایبان عام ایشان محسوب می‌شوند. در توقیع صادر شده از حضرت آمده است: «وَ أَمّا الحوادِثُ الوَاقِعَةُ فَارجِعُوا فِیهَا إلَی رُوَاةِ أَحَادِیثِنَا فَإِنَّهُم حُجَّتِی عَلَیکُم وَ أَنَا حُجَّةُ الله عَلَیهِم»؛[5] و اما در پیش‌آمدها به روایان احادیث ما مراجعه نمایید که آن‌ها حجت من بر شمایند و من حجّت خدا بر آن‌ها هستم. امام صادق(علیه السلام) در این زمینه می‌فرمایند: «وَ أَمَّا مَن کَانَ مِنَ الفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفسِهِ حافظاً لِدِینِهِ مُخَالِفاً لهَواهُ مُطِیعاً لأَمرِ مَولَاهُ فَلِلعَوَامِ أَن یقَلِّدُوهُ»؛[6] و اما کسی از فقها که خویشتن‌دار و نگهبان دینش و مخالف هوای نفسش و پیرو دستوارت مولایش (ائمۀ اطهار‌ (علیهم السلام)) باشد، پس بر مردم لازم است از او تقلید نمایند. نتیجه: بنابر مباحث مطرح شده غیبت دو گانه امام دوازدهم (عجل‌الله‌ تعالی‌فرجه الشریف)، سالها پیش از تولد او توسط امامان قبلی، پیشگویی شده و از همان زمان توسط راویان و محدثان، حفظ و نقل و در کتاب‌های حدیث ضبط شده است که بدان اشاره شد.