بین همه ی تلخی ها چقدر این رزمایش بانوان شیرین است دشمن این اواخر تا تونست از همه طرف بانوان رو هدف قرار داد .....فتنه های ریز درشت ... . ولی با این همایش بانوان نقش بر آب کردن همه ی پازل چیده شده ی دشمن را زیر چادر فاطمه هستیم ب اذن الله برای یاری پسر فاطمه از تمام تعلقات میگذریم ... گمانم روزگار پس از ظهور همچین چیزی باشه این گذشتن از اموال این محبت و دغدغه های خارج از مرز و نژاد این هدیه های بی حساب بی رسید و بی ضمانت این اعتماد بین مومنین طلا برای بانوان فقط پس انداز و سرمایه نیست طلا بخشی از دل بستگی زن است هر قطعه طلا یاد آور خاطره ی شیرین است شاید هم یادگاری از عزیزی در سال های دور ... طلا ارزشمند است نمی گذرند مگر برای مسیر هدف ارزشمند تر . این چنین قیام کردن بانوان دغدغه منددر سراسر کشور ب خیل عظیم خواهران و برادران جبهه ی مقاومت پیوستن والذین امنوا اشد حبا لله ... گوارای وجود تک تک عزیزانی ک برای گل کردن تو چشم حضرت زهرا خالصانه هدیه کردن اموال خود را تا ب نگاه مادر قلب روحشون طلا بشه موثر واقع بشن تو زمینه سازی ظهور یاری مظلومان ب اذن الله اسامی تو صحیفه ی فاطمی ثبت بشه ان شاء الله ان شاء الله #پیام_مخاطبین

#به_وقت_داستان 📚خاک‌های نرم کوشک ✍نویسنده: سعید عاکف 💚داستان نوزدهم: خاک های نرم کوشک، یادگار برونسی قسمت ششم 🌹راوی: سید کاظم حسینی رفت و زود برگشت. هر طور بود، قضیه عملیات دیشب را براش گفتم. حال او هم غیرطبیعی شده بود. گاه گاهی، بلند و با تعجب می گفت: الله اکبر! وقتی سیر تا پیاز ماجرا را گفتم، ازش پرسیدم: حالا نظرت چیه؟ عبدالحسین چطوری این چیزها رو فهمیده؟ گریه اش گرفت. گفت: با اون عشق و اخلاصی که این مرد داره، باید بیشتر از اینا ازش انتظار داشته باشیم؛ اون قطعاً از عالم بالا دستور گرفته... اگر سرّ آن دستور ها برام فاش نشده بود، این قدر حساس نمی شدم، حالا ولی لحظه شماری می کردم که عبدالحسین را هر چه زودتر ببینم. تو راه برگشت  به ظریف گفتم: من تا ته و توی این جریان رو در نیارم، آروم نمی شم. گفت: با هم می ریم ازش می پرسیم. گفتم: نه، شما نباید بیای؛ من به خلق و خوی فرماندم آشنا ترم، اگر بفهمه شما هم خبردار شدی، بعید نیست که دیگه برای همیشه راز اون دستورها رو پیش خودش نگه داره و فاش نکنه. گفت: راست می گی سید، این طوری بهتره. مکثی کرد و ادامه داد: شما جریان رو می پرسی و ان شاء الله بعداً به من هم می گی. همین که رسیدیم پشت دژ خودمان، یک راست رفتم سراغش. تو سنگر فرماندهی گردان، تک و تنها نشسته بود و انگار انتظار مرا می کشید. از نتیجه کار پرسید. زود جوابی سر هم کردم و به اش گفتم. جلوش نشستم و مهلت حرف دیگری ندادم. بی مقدمه پرسیدم: جریان دیشب چی بود؟ طفره رفت. قرص و محکم گفتم: تا نگی، از جام تکون نمی خورم، یعنی اصلاً آروم و قرار نمی گیرم. می دانستم رو حساب سید بودنم هم که شده، روم را زمین نمی زند. کم کم اصرار من کار خودش را کرد. یک دفعه چشم هاش خیس اشک شد. به ناله گفت: باشه، برات می گم. انگار دنیایی را به ام دادند. فکر می کردم یکسره اسرار ازلی و ابدی می خواهد برام فاش شود. حس عجیبی داشتم. وقتی شروع به تعریف ماجرا کرد، خیره صورت نورانی اش شده بودم. حال و هوایش آدم را یاد آسمان، و یاد بهشت می انداخت. می شد معنی از خود بیخود شدن را فهمید. با لحن غمناکی گفت: موقعی که عملیات لو رفت و توی آن شرایط گیر افتادیم، حسابی قطع امید کردم . شما هم که گفتی برگردیم، ناامیدی ام بیشتر شد و واقعاً عقلم به جایی نرسید. مثل همیشه، تنها راه امیدی که باقی مانده بود، توسل به واسطه های فیض الهی بود. توی همان حال و هوا، صورتم را گذاشتم روی خاک های نرم اون منطقه و متوسل شدم به وجود مقدس خانم حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها). در همان اوضاع، یک دفعه صدای خانمی به گوشم رسید؛ صدایی ملکوتی که هزار جان تازه به آدم می بخشید. به من فرمودند: فرمانده! یعنی آن خانم، به همین لفظ فرمانده صدام زدند و فرمودند: این طور وقت ها که به ما متوسل می شوید، ما هم از شما دستگیری می کنیم، ناراحت نباش. لرز عجیبی تو صدای عبدالحسین افتاده بود. چشم هاش باز پر از اشک شد. ادامه داد: چیزهایی را که دیشب به تو گفتم که برو سمت راست و برو کجا، همه اش از طرف همان خانم بود. بعد من با التماس گفتم: یا فاطمه زهرا (س)، اگر شما هستید، پس چرا خودتان را نشان نمی دهید؟! فرمودند: الان وقت این حرف ها نیست، واجب تر این است که بروی وظیفه ات را انجام بدهی. عبدالحسین نتوانست جلو خودش را بگیرد. با صدای بلندی زد زیر گریه. بعد که آرام شد، آهی از ته دل کشید و گفت: اگر اون لحظه زمین رو نگاه می کردی، خاک های نرم زیر صورتم گل شده بود، از شدت گریه ای که کرده بودم... . حالش که طبیعی شد، گفت: سید، راضی نیستم این قضیه رو به احدی بگی. گفتم: مرد حسابی من الان که با ظریف رفته بودیم جلو و موقعیت عملیات رو دیدیم، یقین کردیم که شما از هر جا بوده دستور گرفتی، فهمیدم که اون حرف ها مال خودت نبوده. پرسید: مگر چی دیدین؟ هر چه را دیده بودم، مو به مو براش تعریف کردم. گفت: من خاطر جمع بودم که از جای درستی راهنمایی شدم. ادامه دارد... @niyat135 | نـِــــیَّــــ۱۳۵ــــت

آقاجانم : تمام بیراهه‌ها، تَوَهُّم‌ ند... وقتی تو "چراغ راهنمای جاده‌ی آسمانی" چشم‌ و‌ دل‌ را ز غیر ببند ، او را‌ خواهی‌ دید لا رفیقَ مَن لا رفیقَ لَه اَللهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج @niyat135 | نـِــــیَّــــ۱۳۵ــــت

باریک الله کار در مدرسه با سفره سیده ام البنین

#بین_الحرمین #شهریار #برادران

🔸علامه حسن زاده آملی: ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ "ﻋﺎﺑﺪ"ﺑﺎﺷﯽ "ﻋﺒﺪ"ﺑﺎﺵ! ﺷﯿﻄﺎﻥ ۶۰۰۰ﺳﺎﻝ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩ ﻋﺎﺑﺪﺷﺪ،ﺍﻣﺎ"ﻋﺒﺪ"ﻧﺸﺪ. ﺗﺎ ﻋﺒﺪﻧﺸﻮﯼ،ﻋﺒﺎﺩﺗﺖ ﺳﻮﺩﯼ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ. 🔻ﻋﺒﺪﺑﻮﺩﻥ ﯾﻌﻨﯽ: ✅ﺑﺒـﯿﻦ ﺧﺪﺍﯾﺖ ﭼﻪ میﺧﻮﺍﻫﺪ،ﻧﻪ دلت @niyat135 | نـِــــیَّــــ۱۳۵ــــت

#پادکست | #استاد_شجاعی ✘ حتی اگر حق با شماست؛ با بگو مگو سعی نکنید ثابتش کنید! بگومگو و قیل و قال، یه شرح حال از یه «بیماری بزرگ روحی» هست. @niyat135 | نـِــــیَّــــ۱۳۵ــــت

نهضت زنان #ایثارگری #حزب‌الله #لبنان

نهضت زنان #ایثارگری #حزب‌الله #لبنان

نهضت زنان #ایثارگری #حزب‌الله #لبنان

نهضت زنان #ایثارگری #حزب‌الله #لبنان

روزی نقدی دستمون رسید ۵ میلیون پول نقد خدا از بانیانش قبول کنه باذن الله

📌بانوی تبریزی همۀ طلاهایش را به حزب الله بخشید خانم شمس‌آذران، امروز سرویس جواهراتی به ارزش یک میلیارد و ۷۵۰ میلیون تومان به جبهۀ مقاومت در لبنان اهدا کرد. پ ن : البته دست من نرسیده ها 😂 که ببرم غذا درست کنم ، خبرش دیدم گفتم الگو بشه برای بانوان شهریار 😊✅ طبق آمار در زمان جنگ ۸ ساله شهریار تو‌ پشتیبانی و کمک های مردمی نمونه بوده 🌷

با این مبلغ میشه یک هفته هزار پرس غذا داد دمش گرم

🔺 لحظه انفجار بمب مقاومت و پرواز حرفه ای فرمانده تیپ ۴۰۱ ارتش رژیم صهیونیستی.. ـــــــــــــــــــــــ

عالی بود 😊

 #به_وقت_داستان 📚خاک‌های نرم کوشک ✍نویسنده: سعید عاکف 💚داستان نوزدهم: خاک های نرم کوشک، یادگار برونسی قسمت هفتم 🌹راوی: سید کاظم حسینی خبر آن عملیات، مثل توپ توی منطقه صدا کرد. خیلی زود خبرش به پشت جبهه هم رسید. یادم هست همان روز چند تا خبرنگار و چند تا از فرماندهان رده بالا آمدند سراغ عبدالحسین. سوال همه یکی بود؛ آقای برونسی شما چطور این همه تانک و نیرو رو منهدم کردین، اون هم با کمترین تلفات؟! خونسرد و راحت جواب داد: من هیچ کاره بودم، برین از بسیجی ها و از فرمانده اصلی اونا 3 سوال کنین. گفتند: ولی ما از بسیجی ها که پرسیدیم، اونا گفتن همه کاره عملیات، آقای برونسی بوده. خندید و گفت: اونا شکسته نفسی کردن. اصرارشان به جایی نرسید. عبدالحسین حتی یک کلمه هم نگفت؛ نه آن جا، هیچ جای دیگر هم راز آن عملیات را فاش نکرد. حتی آقای غلامپور از قرارگاه کربلا آمد که: رمز موفقیت شما چی بود؟ تنها جوابی که عبدالحسین داد، این بود: رمز موفقیت ما، کمک و عنایت اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السّلام) بود و امدادهای غیبی. در تمام مدتی که توفیق همراهی او را داشتم، عقیده ای داشت که هیچ وقت عوض نشد؛ همیشه درباره امدادهای غیبی می گفت: به هیچ کس نگو این چیزها رو، چه کار داری به این حرف ها؟ بعدش می گفت: اگر هم خواستی این اسرار رو فاش کنی، و برای کسی بگویی، برای آینده ها بگو، نه حالا. خدا رحمتش کند، گویی از شهید شدن خودش و از زنده ماندن من خبر داشت؛ و گویی خبر داشت که این خاطرات برای عبرت آیندگان، در دل تاریخ ضبط خواهد شد. 📍پاورقی 🔹منظورش، وجود مقدس حضرت صاحب الامر (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) بود. #ادامه دارد ... @niyat135 | نـِــــیَّــــ۱۳۵ــــت

روایتگری جانباز قطع نخاع مدافع حرم #امیر_حسین_حاجی_نصیری

سینه زنی کربلایی مصطفی صالح نیا خدایا تو شاهد باش..