eitaa logo
نوحه سرایان سنتی مشهد مقدس
11.5هزار دنبال‌کننده
346 عکس
11 ویدیو
1.2هزار فایل
ارائه دهنده: نوحه_ذکر_دم بازاری_پاره دم_اشعار_سرود مدیریت: رئوف (مشهدالرضا «ع») ۰٩٣٨٣۰٧۰۰٣٢ ارتباط با ادمین @A_Rauof
مشاهده در ایتا
دانلود
۱ (دیر راهب) دُورِ دِیری شبی گشت° پر شور زین جهت راهبش گشت° رنجور بی خبر بود از آن ها و می دید بر سرِ نیزه ای نورِ خورشید آمد از نیزه دارش بِپُرسید این سرِ کیست این گونه پر نور با وقاحت بگفت آن ستمگر از حسین بن زهراست این سر گفت بستان ز من بدره ای زر ده به من این سر ای از ادب دور تا گرفت آن سر نازنین را برد در دیر آن مه جبین را یاد آورد حبل المتین را گشت دیرش چنان وادی طور گفت و گو کرد با او چو آن سر گشت آگاه و شد دیده اش تر شد مسلمان و قلبش منور روز شد بهر او شام دیجور زمینه:هر شب جمعه زهرای اطهر @nohe_sonnati
۱ (دیر راهب) گفت این سر° زِ کیست،نورش آیا زِ چیست یا که او حجتی است،از خدای مجید راهب از دِیر دید،سر شاه شهید گفتن این اختر است،سبط پیغمبر است زاده ی حیدر است،تا که این را شنید راهب از دِیر دید،سر شاه شهید سر ز آن ها ستاند،تا به دیرش رساند در مقابل نشاند،گوش کرد این نوید راهب از دیر دید،سر شاه شهید تو مسلمان شوی،اهل ایمان شوی عبد یزدان شوی،عاقبت شد سعید راهب از دیر دید،سر شاه شهید زمینه:همه جا کربلاست،همه جا نینواست @nohe_sonnati
(پاره دم دیر راهب) گفت ای راهب منم سبط رسول عالمین زاده ی زهرا و حیدر نام من باشد حسین تشنه ببریدند رأسم در کنار نهر آب زین جفا کردند قلب جمله اطفالم کباب @nohe_sonnati
(دو دمه دیر راهب) یک شبی از دیر راهب دید رأس شاه را(گفت راهب بین مرا،تشنه گشتم سرجدا) گفت یا رب کس ندیده بر سر نی ماه را(گفت راهب بین مرا،تشنه گشتم سرجدا) آمد و بگرفت رأس انور از آن نابکار(گفت راهب بین مرا،تشنه گشتم سرجدا) برد و نجوا کرد با سر کرد اسلام اختیار(گفت راهب بین مرا،تشنه گشتم سرجدا) @nohe_sonnati
۲ (دیر راهب) راهب غریبِ کربلا حسینم شاه ذَبیحِ مِن قَفا حسینم من سر جدا حسینم بی اقربا حسینم راهب چه می پرسی ز حال زارم من مظهر الطاف کردگارم من انس و جان را شاهِ تاجدارم در قُرب حق° گشته فدا حسینم از آدم و نوح و خلیل و موسی از شیث و ادریس و شعیب و عیسی با یک دم فیضم شدند احیا بر کشتی دین ناخدا حسینم آدم ز من بخشوده شد ز عصیان فیضم رهانده نوح را ز توفان ایوب را صبرم نموده حیران یعقوب ارض نینوا حسینم نامیده ام حق در کتب به عالم از نسل یوحنا به ذبح اعظم شد خلقت نورم بدان مسلم اقدم ز خیل ماسوا حسینم من بره ی مذبوح شنطیایم سرو رسای باغ ایلیایم آیینه ی اجلال حق نمایم ذبح عظیم کربلا حسینم جدم محمد پیشوای عالم اول ظهور حق نبی اکرم آخر سفیر حق رسول خاتم سبط شریف مصطفی حسینم آن ها که سویم نامه ها بدادند باب ستم بر روی من گشادند داغ عزیزان بر دلم نهادند مقتول آن قوم دغا حسینم اول به رویم آب و نان ببستند قلب شریف عترتم بخستند آن عهد و پیمان را همه شکستند کردند در حقم جفا حسینم اشرار امت طاغیان زانی خواندند ما را بهر میهمانی از تیغ ظلم و کینه ی نهانی کردند ما را سر جدا حسینم پشتم خمید از ماتم برادر گشتم غمین از داغ مرگ اکبر شد قامت قاسم به خون شناور بی یاور و بی اقربا حسینم یا رب به حق حرمت اسیران بگذر ز جرم شیعیان ز احسان آذر بگفتا سرور شهیدان راهب غریب کربلا حسینم ‏ زمینه:آمد عزای غم فضای زهرا @nohe_sonnati
۱ (دیر راهب) راهب چو بِدید آن سرِ شخصیت والاست او زان چه تِصوّر کُنَدَش اعظم و اعلاست این رأس مسیحاست یا این سر یحیاست گر این سرِ یحیایِ شهید است تنش کو گر این سرِ عیساست خدایا بدنش کو گر یوسفِ صدیق بُوَد پیرهنش کو نه این و نه آن است یقین شمس دل آراست نه رأس مسیحاست نه یحیای قتیل است نه شیث و نه هم یوسف و یعقوب سلیل است شاید که سر پاک ذبیح ابن خلیل است یا للعجب این سر به خدا آیت کبراست رو کرد در آن صومعه با رأس مطهر گفت ای سر آغشته ی ببریده ز خنجر برگو ثمر کیستی ای میوه ی نوبر که چیده ات از تن که مکانت نی اعداست چه سنگدلی بوده که حلق تو بریده که فرق سر پاک تو تا جبهه دریده ای مظهر اعجاز به خونت که کشیده کاین سان لبت از بهر شکایت همه گویاست برگو گل خوشبوی کدامین چمنی تو نام تو چه باشد ز چه شهر و وطنی تو برگو سر پر خون ز چه دور از بدنی تو تو کیستی کانوار الهی ز تو پیداست بگشود شه تشنه لب از هم لب دربار فرمود به راهب که غریبم من بی یار هستم به سر این قافله را قافله سالار هم مادر من فاطمه انسیه ی حوراست من سبط نبی خامس اصحاب کسایم بیعت به یزید و به یزیدان ننمایم چون زاده ی زهرایم و مرآت خدایم زین رو ز سر بی تنم اعجاز هویداست من زاده ی پیغمر امی لقب هستم هم پور علی هستم و زهرا نسب هستم سلطان جهانم ز حجاز و عرب هستم ای هاشمی از لطف منت ناطقه گویاست ‏ زمینه:دست بالا @nohe_sonnati
۲ (دیر راهب) دِیرم تو ای سر،تابنده کردی از لطفِ بی پایان مرا شرمنده کردی،دِیر من تابنده کردی دیرم تو تابان کرده ای همچون چراغان کرده ای ای طلعت تابان هزاران خیرمقدم زین رأفت شایان هزاران خیرمقدم ای خسرو خوبان هزاران خیرمقدم یحیای مظلوم،ببریده حلقوم خُرّم دلم ای اختر فرخنده کردی،دِیرِ من تابنده کردی ای سر بگو تو از کدامین دودمانی ای اختر من از کدامین آسمانی ای گل تو از شاخ کدامین گلستانی که پروریدت،که سر بریدت بزم نصاری را عجب رخشنده کردی،دیر من تابنده کردی برگو به من ای سر چرا پیکر نداری جانم به قربانت مگر مادر نداری بهر عزاداری خود خواهر نداری ای ماه کنعان،ای شاه خوبان الطاف شاهانه تو بر این بنده کردی،دیر من تابنده کردی گر ماه کنعانی بگو پیراهنت کو گر موسئی میقاتگاه ایمنت کو گر احمدی تو احترام امتت کو هستی تو مولی،برتر ز عیسی چون از لبت دل مرده گان را زنده کردی،دیر من تابنده کردی باشد گمانم که مه بطحا حسینی یا سبط احمد سید طاها حسینی شاها اگر تو زاده ی زهرا حسینی بشنیده بودم،ندیده بودم برگو چرا در زیر خنجر خنده کردی،دیر من تابنده کردی گر تو حسینی کو سپاه و لشکر تو کو یوسف مصر وجاهت اکبر تو کو طوطی شکرفشانت اصغر تو وجه اللهی تو،ثار اللهی تو از نور رخسارت دلم آکنده کردی،دیر من تابنده کردی زین ها گذشته صورتت خاکستری چیست آثار خون بر روی ماه انوری چیست جای کبودی بر لب جان پروری چیست گویم برایت،جانم فدایت شاها تو نطق هاشمی گوینده کردی،دیر من تابنده کردی ‏ زمینه:رکمان لقمه دار @nohe_sonnati