eitaa logo
نوحه سرایان سنتی مشهد مقدس
11.3هزار دنبال‌کننده
345 عکس
11 ویدیو
1.3هزار فایل
ارائه دهنده: نوحه_ذکر_دم بازاری_پاره دم_اشعار_سرود مدیریت: رئوف (مشهدالرضا «ع») ۰٩٣٨٣۰٧۰۰٣٢ ارتباط با ادمین @A_Rauof
مشاهده در ایتا
دانلود
دوبیتی دنبال چهل حامی و یاور می‌گشت با پاسخِ سردِ ناکسان برمی‌گشت شب بود، وَ با چراغ، مردی تنها در شهر، پی حمزه و جعفر می‌گشت ▪️ گر بود، یقینْ حامیِ حیدر می‌گشت قربانیِ صدّیقه یٔ اطهر می‌گشت در هجمه یٔ فتنه، جای او خالی بود مردی که اگر بود، ورق بر می‌گشت @nohe_sonnati
نور حق جهل را به مسلخ برد این چنین یافتی دوامت را جاهلان مقابلت اما زخم دیدند التیامت را عرشیان مست احتجاجاتت اهل منبر همیشه محتاجت پس کلام تو سیف الاسلام است بکش آن تیغ در نیامت را همرهان تو بی پناهانند پیروان تو از سیاهانند آخر راه توست آزادی بشنوند از تو گر پیامت را می‌ روی سوی کاخ نجاشی تا رسول رسول حق باشی السلامی بگو که روح الله می دهد پاسخ سلامت را مژده‌ی فتح کردن خیبر یا حضور دوباره ات جعفر! شادی احمد از کدام یک است؟ تهنیت گفته است گامت را گفت خیر البشر که خیر الناس حمزه و جعفر و علی هستند گفت تا آن جماعت خناس بپذیرند احترامت را موته بی شک مقام موت تو نیست با دو بالی که هدیه‌ی نبوی‌ست می‌پری در بهشت و می‌فهمند ساکنان جنان مقامت را ای حنیف همیشه با توحید صبح صادق برادر خورشید با تو اهل سقیفه کی می‌دید آن‌چنان بی‌پناه امامت را تو که هستی که دختران علی در هجوم تمام سختی ها هرکجا داغ تازه می‌بینند با فغان می‌برند نامت را @nohe_sonnati
دوبیتی آن روز که روز غربت حیدر بود خون بر جگر دختر پیغمبر بود یارانِ علی به یک دگر می گفتند ای کاش که زنده حمزه و جعفر بود @nohe_sonnati
دوبیتی امروز زمین و آسمان غمبار است نالان وحزین احمد مختار است از دیده علی سرشک ماتم ریزد زیرا که عزای جعفر طیار است @nohe_sonnati
دوبیتی از کار تو تا که سر درآورد بهشت خون از مژگان تر درآورد بهشت گفتند که در بهشت پرواز کنی این مژده شنید و پر درآورد بهشت @nohe_sonnati
شد مدینه غرق در شور و نوا وا جعفراه شد امیرالمؤمنین صاحب عزا وا جعفراه گه به حیدر گه به زهرا تسلیت گوید نبی که علمدار سپاهش شد فدا وا جعفراه آسمانی ها همه با گریه اش گریان شدند بی برادر شد علی مرتضی وا جعفراه تا به مسجد گفت پیغمبر که جعفر کشته شد ناله زد مولا که شد پشتم دوتا وا جعفراه این خبر را کاش دیگر از پیمبر نشنود جعفر طیار شد دستش جدا وا جعفراه کاش جعفر در مدینه بود تا بعد از نبی این قَدَر تنها نمی شد مرتضی وا جعفراه کاش جعفر بود تا دیگر نمی آمد به گوش ناله ی زهرا میان شعله ها وا جعفراه کاش جعفر بود وا می کرد در آن ازدحام ریسمان از گردن شیر خدا وا جعفراه کاش جعفر بود تا سیلی نمی خورد از کسی دخت پیغمبر میان کوچه ها وا جعفراه بین مقتل هم صدا می زد غریب کربلا ای عمو ای کاش بودی کربلا وا جعفراه دست و پا می زد حسین و خواهرش بر سر زنان ناله زد از روی تل وا حمزتا وا جعفراه @nohe_sonnati
دوبیتی یار نبی، یاور علی هستی تو هر آینه حیدر علی هستی تو از جمله فضائل و مناقب هایت این بس که برادر علی هستی تو @nohe_sonnati
دوبیتی فرازی از خطبه امام سجادعلیه‌السلام در مسجد شام: أَيُّهَا النَّاسُ أُعْطِينَا سِتّاً وَ فُضِّلْنَا بِسَبْعٍ أُعْطِينَا... ...الْفَصَاحَةَ وَ الشَّجَاعَةَ.... ..وَ فُضِّلْنَا بِأَنَّ مِنَّا النَّبِيَّ الْمُخْتَارَ.... ...و مِنَّا الطَّيَّارُ... ــــــــــــــــــــ بی باکی و شیـوائیِ گفتـار از ماست آقای جهان، احمـد مختـار از ماست در سلسلـه بستـه، وسطِ بزم یزید فرمود علی:«جعفر طیار از ماست» @nohe_sonnati
آن که دهان ز بردن نامش معطر است شمس وفا، معلم عباس، جعفر است مردی چنان سترگ که در منظر رسول برگشتنش مساوی با فتح خیبر است در محضرش جمیع عبادات انس و جان با ذکر رکعتی ز نمازش برابر است گر لحظه ی شهید شدن روزه دار بود تا لَمحه ی ابد همه سیراب کوثر است بگرفت بال و جعفر طیار پر گشود وقتی جدا دو دست عزیزش ز پیکر است از او سپیدروست شب قاره ی سیاه ماه شب چهارده از او منور است تثلیث اگر مقابل توحید رنگ باخت از نور اوست، او که رسول پیمبر است سیمرغ آسمان ولا جعفر است او بگشوده بال‌هاش در آفاق محشر است از بال‌های او چه بگویم که روز حشر بر پیکر محب علی سایه گستر است جعفر اگر که بود، نمی‌دید هیچ‌کس در کوچه‌ها طناب به دستان حیدر است جعفر اگر که بود نمی‌گفت هیچ‌کس پهلو گرفته زورق زهرای اطهر است @nohe_sonnati
در عالم وهم آمدم این صحنه پدیدار دیدم که نشستم به حضور دو علمدار  دو ماه فروزنده، دو خورشید درخشان دو میر، دو فرمانده دو سرباز فداکار این شیرِ حسین‌بن‌علی، حضرت عباس آن یارِ رسول مدنی، جعفر طیّار این بهر حسین‌بن‌علی یار و برادر این نیز برادر به علی، حیدر کرار عباس، زده خنده به ماه رخ جعفر؛ کای جان عمو! نور دل احمد مختار! در یاری اسلام، چنان پای فشردی تا دست تو گردید جدا در صف پیکار در پاسخ او جعفر طیار چنین گفت: ای ماه بنی‌هاشم، ای مطلع‌الانوار هم چهره نهادند به پای تو ملایک هم بوسه‌زده دست تو را سیّد ابرار هرچند که در موته جدا گشت دو دستم در یاری دین از دم شمشیر شرربار دیگر نزدند از ره کین تیر به چشمم ای اشک همه وقف تو در مکتب ایثار من مثل تو یک ساقی بی‌آب نبودم ای داغ لبانت به روی آب، پدیدار سرو قد من بر سر نی رفت چو خورشید نخل قد تو از سر زین گشت نگون‌سار من خجلت بی‌آبی طفلان نکشیدم اشک تو از این غصه روان بود به رخسار باید که بگریند شهیدان همه تا حشر در علقمه بر زخم فراوان تو بسیار یک لحظه تو از دست و سر و چشم گذشتی گشتی به جگر تیر بلا را تو خریدار بی‌دستی تو باعث آن شد که ز هر سو آید به تنت زخم روی زخم، دگربار بگریست اگر در غم من چشم پیمبر بشکست غم تو کمر از حجّت دادار در ماتم من اشک علی ریخت به صورت در ماتم تو فاطمه گردید عزادار این فخر، مرا بس که به جنّت بزنم پر همراه تو ای فرش رهت دیده ی احرار زیبد که ببالیم به افواج ملایک تو حضرت عباسی و من جعفر طیّار من باب جهاد استم و تو باب حسینی یابند ز تو در حرم خون خدا بار «میثم» به ثنای علی و آل کند فخر خورده است به طبعش نفس میثم تمار @nohe_sonnati
شب در اعماق رنج و غصه نهان از طلوع سحر نبود نشان شد زمانسوز لحظه های زمین شد زمین گیر برهه های زمان رمه ها در هراس از گرگان گرگ ها در کمین جان شبان برگ ها مستعد افتادن فصل ها منتظر برای خزان وادی امن غرق بی امنی و امین خدا نداشت امان زخم ها برده هوش از یاسر سنگ ها برده از بلال توان ناگهان سید عرب رسول خدا حضرت مصطفی پیامبر جان گفت هجرت کنند با جعفر مؤمنان بهترین اهل جهان تا که راحت شوند اهل یقین نفسی از فشار از طغیان تا که ننشیند آن جوانان را گردی از شرک و ظلم بر دامان تا که افتد حقیقت اسلام آن سوی مرز مکه در جریان حبشه خطه ای پر از رحمت حبشه کشوری پر از باران حبشه همچو باغ های گل حبشه مثل چشمه ها جوشان حبشه بود گرم استقبال از دل روشن مسلمانان کاش بعد از نبی دل زهرا داشت آرام و صبر و اطمینان یا که می شد که از مدینه رود تا به شهری دگر شود مهمان این مدینه که جای ماندن نیست برود او سوی کدام مکان سرد و دلگیر شهر چون زندان مردم شهر مثل زندانبان گفته شد روز گریه کن یا شب گفته شد این قدر نشو گریان گاه از داغ مصطفی دلخون گاه بر حال مرتضی گریان گاه اندوه را فرو می خورد گاه می آمد از ستم به زبان گاه می گفت یا رسول الله شده این کینه ها پس از تو عیان کاش بودند حمزه و جعفر تا حمایت کنند از حقمان الغرص این قبیل خاطره ها می کند اشک را ز دیده روان @nohe_sonnati
دوبیتی این جعفر طیار بود هست علی این شیر دلاور است پابست علی هرچند نبود در غدیر اما بود از جام ولایت علی مست علی ▪️ غم مونس قلب احمد مختار است خونبار دوچشم حیدر کرار است زهرا به تسلای علی آمده است چون روز عزای جعفر طیار است @nohe_sonnati