🧩 راهکارها: 1. اتاق شخصی نداره؟ یک فضای کوچک مخصوص خودش تعیین کن. حتی یه گوشه‌ی مشخص تو پذیرایی. بچه‌ها وقتی مالک فضا هستن، مسئولیت بیشتری می‌پذیرن. 2. قانون‌گذاری مشارکتی: با خودش جلسه بذار. بپرس: «اگه قراره یه فضای مرتب داشته باشیم، چه قوانینی بذاریم که هم برات راحت باشه، هم قابل اجرا باشه؟» 3.قوانین کم، ولی ثابت: مثلاً «لباس بیرون باید ظرف ۵ دقیقه از تن دربیاد و تو سبد لباس قرار بگیره». کوتاه، مشخص، و بدون استثنا. 4. تشویق لحظه‌ای: هر بار که خودش وسایل رو مرتب کرد، حتی یک بار، تحسین فوری! چون ذهنش دنبال لذت فوریه، نه پاداش بلندمدت. 5.الگوی غیرمستقیم باش، نه کنترل‌گر: بچه‌هایی که زیاد کنترل می‌شن، یا لج می‌کنن یا بی‌انگیزه می‌شن. فقط کافی‌ه چند بار، با لبخند و بی‌منّت، مرتب کردن خودت رو جلوش انجام بدی. 👇

🔹 ۲. چرا با همه این‌قدر راحته؟ ممکنه با خودت بگی: «یعنی نمی‌دونه فلانی غریبه‌ست؟!» ولی ذهن بچه‌ها، به‌ویژه وقتی فضای خونه صمیمیه، بین رسمی بودن و بی‌تعارفی اجتماعی مرز نمی‌ذاره. مخصوصاً اگر بچه خون‌گرم یا برون‌گرا باشه. 📌 نکته اینه: صمیمی بودنش ضعف نیست، فقط نیاز به یاد دادن حد و مرزه. 👇

🧩 راهکارها: 1. بازی نقش راه بنداز. مثلاً بگو: "فرض کن یکی از هم‌کلاسی‌هاتو بعد از مدت‌ها می‌بینی... چطوری سلام می‌کنی؟ حالا فرض کن مهمون جدیدی اومده خونه‌مون، چطور برخورد می‌کنی؟" بعد خودت هم نقش بازی کن. لحن رسمی‌تر رو تمرین کنید. 2.مرزها رو یاد بده، نه این‌که سرکوبش کنی: بگو: "دوست دارم با همه مهربون باشی، اما بعضی وقتا لازمه یه کم فاصله بذاریم تا حرمتا حفظ بشه." 3. از فرصت موقعیت‌های واقعی استفاده کن: مهمون اومده؟ بعدش باهاش گفت‌وگو کن: "به نظرت حرف زدنت با دایی چطور بود؟ به نظرت اون خوشحال شد یا یه کم شوکه شد؟" 👇

✨ در کل: ✅ نظم و صمیمیت، هر دو نیاز به آموزش داره ✅ یادت باشه، پسر ۱۲ ساله‌ات داره تازه تو مسیر خودش ساخته می‌شه ✅ نگران نباش اگه الان مثل شما نیست، قرار نیست بچه‌هامون کپی ما باشن، اما می‌تونن الهام بگیرن از ما 😊 💥نون مثل نوجوان 😁👉@nojava313n

🟧 بچه‌م داره عقب می‌ره یا کودک درونش فعاله؟! 🧒🏻 پسرم ۱۴ سالشه، ولی از بس با پسرخاله‌های ۹ ساله‌اش بازی می‌کنه، هنوز کاراش بوی بچگی می‌ده! 😬 🗣️ تو مهمونی بچه‌ها رو مسخره می‌کنه، به عمه و خاله‌اش بی‌احترامی می‌کنه، خیلی بی‌مسئولیت و شلخته‌ست... 🏍️ عاشق موتوره! اون‌قدر اصرار کرد تا بالاخره براش موتور خریدیم، ولی حالا باهاش تند می‌ره 😓 💳 ولخرجی‌هاش تمومی نداره، حتی کارت بانک منو می‌بره خرید، بعد پیامک‌هاشو پاک می‌کنه که من نبینم! 👇

🧠 سؤال من اینه: آیا دلیل همه‌ی این کاراش اینه که با کوچکتر از خودش می‌گرده؟ یا ما داریم یه چیز دیگه رو نمی‌بینیم؟!

🔹 جوابِ یه سؤال مهم درباره پسر ۱۴ ساله‌مون: چرا انقدر بچگانه رفتار می‌کنه؟ اول از همه بگم، اینکه نوجوان ۱۴ ساله‌ای بیشتر با کوچکترها وقت می‌گذرونه، لزوماً بد نیست؛ گاهی نشونه‌ی مهربونی و بازی‌گوشی و کودک درون فعاله! 😄

اماااااا... وقتی این اتفاق همراه میشه با: ❌ رفتارای بی‌مسئولیتی ❌ بی‌احترامی به بزرگ‌ترها ❌ تمسخر کوچکترها ❌ خرج‌کردن پنهانی ❌ و رفتارای پرخطر مثل موتورسواری تند اینجا باید زنگ خطر بخوره! 🛑 📌 ماجرا فقط هم‌نشینی با کوچکترها نیست. ریشه‌ی اصلی، به یه چیز پنهان‌تر برمی‌گرده: عزت نفس!

💥آدمی که عزت نفسش پایینه: 👈دوست داره خودش رو تو جمع بالا بکشه، حتی با مسخره‌کردن دیگران 👈برای جلب توجه، ممکنه دست به کارای هیجان‌انگیز و پرخطر بزنه 👈مرزها رو رعایت نمی‌کنه چون خودش رو درونی «ارزشمند» نمی‌دونه 👈با خرج‌کردن و خریدهای زیاد دنبال حس قدرت یا تأییده! 🧠 عزت نفس یعنی من بدونِ نیاز به تأیید، خودمو ارزشمند بدونم... 👇

🧩 چرا پسرم مدام داداش کوچیکشو مسخره می‌کنه؟! پسرم ۱۳ سالشه. بدون تمسخر و تخریب، انگار اصلاً بلد نیست با داداشش حرف بزنه 😞 👈 هر چی داداشش میگه، یه ایراد ازش می‌گیره، یه جا می‌خنده، یه چیزی می‌پره وسط... 👈 حتی اگه درگیر نباشن، بازم تو حرفاش دنبال سوژه می‌گرده تا بخنده یا بگه: "عجب حرفی زدی!" 💥با کوچولوی خونه (۲ ساله) یه جور مادرانه مهربونه، ولی با دو تا داداش دیگه؟ نه! فقط بی‌احترامی و بی‌ادبی! 👈تو جمع هم اگه چیزی ناراحتش کنه، اصلاً ملاحظه نمی‌کنه و با صدای بلند ناراحتیش رو نشون می‌ده...

🔎 این رفتارها از کجا میاد؟ چطوری میشه کمکش کرد که روابط بهتری با برادرهاش داشته باشه؟ آیا ریشه‌ش عزت نفسه؟ یا چیز دیگه‌ای هم هست؟ منتظرم تو پست بعدی جواب دقیق رو بشنویم...

🧠 پسرم چرا داداشاشو مسخره می‌کنه؟ دلیلش چیه؟

اینکه پسری ۱۳ ساله مدام برادر کوچکترش رو مسخره می‌کنه، بدون تخریب نمی‌تونه باهاش حرف بزنه، یا تو جمع اگه از چیزی ناراحت بشه 😔 با صدای بلند و بی‌ملاحظه واکنش نشون می‌ده، فقط یه مشکل رفتاری ساده نیست!

👇