دامی که شیطان از راه قدس پهن می کند حضرت امام خمینی رحمه الله علیه چهل‏ حديث ص : 56 ....انسان در نفس خود مشاهده مى‏كند كه وقتى تنهاست مايل به طاعات نيست اگر با زحمت يا از روى عادت هم عبادتى بكند آن را با حال نمى‏كند، بلكه سر و دست عمل را شكسته پاك و پاكيزه آن را تحويل نمى‏دهد . ولى وقتى در مساجد و مجامع حاضر شد، و در محضر عمومى مشغول آن گرديد، آن را از روى نشاط و دلچسبى و سرور و حضور قلب انجام مى‏دهد . مايل است ركوع و سجودش طولانى شده، مستحباتش نيكو انجام گرفته، اجزاء و شرايطش درست ملاحظه شود. اگرانسان قدرى هم ملتفت باشد [و] از نفس خود سئوال كند علت آن را، دام خويش را از راه قدس پهن كرده به انسان تعميه مى‏كند كه مثلا عبادت در مسجد چون ثوابش بيشتر است يا جماعت چون چنين و چنان است، نشاط دارى. يا اگر در غير جماعت و مسجد شد، مى‏گويد مستحب است عمل را پيش مردم نيكو انجام دادن تا اينكه كسان ديگر اقتدا كنند و تأسى نمايند و رغبت به مذهب پيدا كنند انسان را با هر وسيله‏اى هست گول مى‏زند. اين سرور و نشاط نيست جز از آن مرض قلبى كه انسان بيچاره به آن مبتلاست، و خود را صحيح و سالم مى‏داند و در خيال معالجه نمى‏افتد. مريضى كه خود را سالم مى‏داند، اميد صحت از او منقطع است. بدبخت در باطن ذات و لبّ سريره ميل دارد عمل خود را به مردم ارائه دهد و خود غفلت از آن دارد..

70 سال ازاون وری رفته

عیال مگر تو نمرده بودی !؟

وصیت‌نامه امام خمینی سلام الله علیه https://noorsoft.org/fa/software/View/12689/

وصیتی تاریخی وماندگار

حرف جدی امام که سبب خنده حضارشد

ۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۖ ایه 5 سوره مبارکه فاطر

همه گرفتاری های انسان ازین نقطه شروع میشود

اى عزيز اى مطالعه كننده اين اوراق عبرت كن از حال اين نويسنده كه اكنون در زير خاك و در عالم ديگر گرفتار اعمال زشت و اخلاق ناهنجار خويش است و تا فرصت داشت به بطالت و هوى و هوس عمر عزيز را گذراند سرمايه الهى را ضايع و باطل كرد تو ملتفت خود باش كه نيز روزى مثل مايى و خودت نمى‏دانى آن چه روز است شايد الان كه مشغول قرائتى باشد اگر تعللى كنى فرصت از دست مى‏رود اى برادر من اين امور را تعويق نينداز كه تعويق انداختنى نيست چه قدر آدمهاى صحيح و سالم با موت ناگهانى از اين دنيا رفتند و ندانيم عاقبت آنها چيست پس فرصت را از دست مده و يك دم را غنيمت شمار كه كار خيلى اهميت دارد و سفر خيلى خطرناك است دستت از اين عالم كه مزرعه آخرت است اگر كوتاه شد ديگر كار گذشته است و اصلاح مفاسد نفس را نتوانى كرد جز حسرت و حيرت و عذاب و مذلت نتيجه نبرى اولياى خدا آنى راحت نبودند و از فكر اين سفر پر خوف و خطر بيرون نمى‏رفتند حالات على بن الحسين عليهما السلام امام معصوم، حيرت انگيز است ناله‏هاى امير المؤمنين عليه السلام، ولىّ مطلق بهت آور است چه شده است كه ما اين طور غافليم؟ كى به ما اطمينان داده جز شيطان كه كارهاى ما را از امروز به فردا مى‏اندازد مى‏خواهد اصحاب و انصار خود را زياد كند و ما را با خلق خود و در زمره خود و اتباع خود محشور كند هميشه آن ملعون امور آخرت را در نظر ما سهل و آسان جلوه دهد و ما را با وعده «رحمت خدا» و «شفاعت شافعين» از ياد خدا و اطاعت او غافل كند ولى افسوس كه اين اشتهاى كاذب است از دامهاى مكر و حيله آن ملعون است امام خمینی رحمه الله علیه چهل‏حديث ص : 151

ارام شدنی نیست این دل

گاهی علم اخلاق ادم را به جهنم می فرستد

...بايد به خدا پناه برد از شرّ نفس و مكايد آن كه انسان را از معصيت به كفر مى‏كشد و از كفر به عجب مى‏كشد . نفس و شيطان به واسطه كوچك شمردن بعضى از معاصى انسان را مبتلا كنند به آن معصيت، و پس از ريشه [كردن‏] آن در دل و خوار شمردن آن، انسان به معصيت ديگر كه قدرى بالاتر است در نظر از اوّلى مبتلا شود، و پس از تكرار، آن نيز از نظر افتد و در چشم انسان كوچك و خوار شود و به بزرگتر مبتلا شود.... تمام كارهاى ما براى لذات نفسانى و براى اداره كردن بطن و فرج است . ما شكم پرست و شهوت پرستيم: ترك لذت براى لذت بزرگتر مى‏كنيم. وجهه نظر و قبله آمال ما راه انداختن بساط شهوات است. نماز كه معراج قرب الهى است ما به جا مى‏آوريم براى قرب به زنهاى بهشت ربطى به تقرب حق ندارد، مربوط به اطاعت امر نيست، با رضاى خدا هزاران فرسنگ دور است….. حضرت امام خمینی رحمه الله علیه چهل‏حديث ص 66