هر فرماندار کشوری ابتدا یک نوزاد بوده... هر ساختمانی ابتدا فقط یک طرح روی کاغذ بوده... مهم نیست دیروز کجا بودی !؟ مهم اینه که چقدر تلاش می کنی. هر کس در زندگی خود یک کوه اورست دارد که سرانجام یک روز باید به آن صعود کند...! زمین خوردی!؟ عیبی ندارد؛ برخیز...! نگذار زمین به جاذبه اش ببالد... سر به دو زانوی غم فرو مبر،سرت را بالا بگیر... قدرت دستانی که به سویت دراز شده از یاد برده‌ای؟ کوله بارت ریخت!؟ عیبی ندارد... سبک باشی راحتتر اوج میگیری... زندگی عالیست پس عاشق زندگیت باش... @nooredideh

طبیعت کودک اقتضا می کند که قبل از بزرگ شدن "کودک" باشد پس بگذارید کودک در کودکی خود پخته شود. بگذارید کودک در بازی های بی هدف (لعب) غرق شود تا در بزرگسالی به جدی ترین فعالیت ها بپردازد بگذارید کودک شیطنت بیش ازحد نشان دهد تا در بزرگسالی به حلم پایدار برسد. بگذارید کودک از استدلال عقل و دیوار منطق به دور باشد و در دنیای خیال پرواز کند تا در بزرگسالی عقلش نیرومند شود و ذهنش گسترش یابد. بگذارید گستره ی هوش شهودی در کودکی ریشه دواند تا در بزرگسالی با عرفان و اشراق زندگی خود را معنا بخشد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

اگر یک روز سخت و پرمشغله را پشت سر گذاشته اید، لطفا تلافی آن را سر بچه ها در نیاورید. همه ما در زندگی روزهای سخت و پرکار داریم، ولی باید آرامش خود را حفظ و راهی برای کاهش خستگی روزانه پیدا کنیم. سعی کنید وقتی کنار افراد خانواده بویژه کودکان هستید، شاد و پرانرژی باشید، زیرا بچه ها پدر و مادر شاد و پرانرژی می خواهند، نه پدر و مادر خسته و عصبی. این نکته مهم است، زمانی که فرزندتان با شما صحبت می کند مدام کلام او را قطع نکنید، چراکه احساس می کند تمایلی به شنیدن حرف هایش ندارید، لذا از حرف زدن با شما دلسرد می شود. همیشه سعی کنید صبور باشید و به حرف فرزندتان بدقت گوش کنید، زیرا این گونه به او می فهمانید، آن قدر برایش ارزش و احترام قائلید که حاضرید تمام حرف هایش را بشنوید. با این روش می توانید متوجه مشکلات ریز و درشت فرزندتان بشوید و بموقع به او کمک کنید. به اهداف و احساساتش احترام بگذارید و همیشه به او بگویید چقدر دوستش دارید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

مهم نيست چقدر اشتباه كرديد يا چقدر موفق نبوديد حتي اگه يك قدم بسوي كمال برداشتيد، امروز را جشن بگيريد فرزندتان را در آغوش بگيريد واز خدایی که به شما لذت پدري و مادري را چشانده تشكر كنيد. @nooredideh

کودکان زیر شش سال در دنیای حسی هستند و بعد از این سن تازه شروع به تفکر می کنند. قبل از آن با احساسات خود با دنیا در تماس هستند، مخصوصا قبل از سه سالگی تنها با تقلید از بزرگترها شکل می گیرند. هر چه ما بگوییم باور می کنند پس چیزی بگویید و عمل کنید که حس خوبی به آنها بدهد و عزت نفس آنها را بالا ببرید . مثلا وقتی با کسی تلفنی صحبت می کنید یکی از خوبی های فرزند خود را با لحنی زیبا بیان کنید، فکر نکنید او حواسش جای دیگری است، کودک شما تمام مدت با ذره بین گفتار و اعمال شما را زیر نظر دارد ! این بیان غیر مستقیم به کودک حس خوبی می دهد باور می کند مهم است و شما دائم در فکر او هستید حتی موقع صحبت با دیگری باز هم حرف اوست. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

کودک به محض بالا رفتن صدای پدر و مادر دچار "احساس نا امنی" میشه. دعوای والدین برای کودک به عنوان "خطری برای مادر" تلقی میشه و کودک و فرزند ما به شکل وسواس گونه ای هراسان و نگران مادر میشه، اما نمی تونه هیچ واکنشی نشون بده. بنابراین یکی از حقوق مسلم کودک، نیاز او به تامین امنیت مادر است. اعتماد به تداوم تامین امنیت مادر برای تامین امنیت روانی کودک بسیار مهمه... #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 @nooredideh

بچه‌هایی که در مورد موفقیت‌ها و شکست والدین خود می‌دانند، راحت‌تر می‌توانند استرس خود را کنترل کنند و انعطاف‌پذیرتر هستند. بنابراین اگر می‌خواهید فرزندانتان کنترل استرس را یاد بگیرند به جای پنهان کردن همه چیز به آنان بیاموزید که وقتی مشکلی وجود دارد خانواده چطور از پس آن برمی‌آید. به آنها بیاموزید موفقیت حاصل زحمت همه اعضای خانواده است و شادی حاصل از آن به همه تعلق دارد. @niktarbiat

متاسفانه مطيع بودن در فرهنگ ما حسن اخلاق است. به همين دليل كودك حرف گوش كن و مودب را كودك خوب مى نامند. اما در حقيقت اين كودكان، مضطرب وحشتزده و خجالتی هستند. محتاط بودن، محافظه كار بودن، مودب بودن كودك نشانه نگران بودن كودك است و كودك ياد ميگيرد مثل چشم زندگى كند. يعنى همه را ببيند مراقب همه باشد اما تصورى از وجود خود نداشته باشد. Join @nooredideh

بسم الله الرحمن الرحیم مادر می تواند آینه تمام نمای خداوند در زمین باشد، قرار است انسان که اشرف مخلوقات است، تمرین کند و در این زمان کوتاه که در دنیا هست خود را هر چه بیشتر شبیه خالقش کند. خداوند به مادر، این امکان را داد تا واسطه خلق شود، تا واسطه مهر شود. تا واسطه رزق شود. در هیچ جای دیگر شبیه اینجا ندیدم که فردی شخص دیگری را بیشتر از خودش دوست داشته باشد و در محبت ورزیدن به او ناخودآگاه خودش را کنار بزند . انسانی که حتی فضولات بدن خویش برایش ناخوشایند است، با عشق فرزند خود را می شوید، می بوید و با عشق به او شیر می دهد و مراقبت می کند. بحث فدا شدن و فناشدن مادر و زن نیست. درست است، غریزه مادری فعال است حتی در حیوانات. اما حیوانات فقط در رشد مادی فرزند خود می توانند دخیل باشند و این انسان است که می تواند در رشد معنوی فرزند خود وارد شود. سلوک مادری اینجا معنا می گیرد ، همینجا که مادر برای تربیت فرزندش ، متوجه می شود اول باید به خود بپردازد و پرداختن به خود، از الفبای سلوک است. خداوند در وجود همه انسان ها استعداد رشد و کمال را قرار داده اما گاهی بعضی موقعیت ها بستر مناسب تری برای بروز استعداد ها می شوند. نگاه ما به ارزش هاست... در نظام ارزشی ما حتی محبت و رسیدگی به نبات و حیوان هم جایگاه دارد چه برسد به انسان. در نظام ارزشی ما و در مراحل سیر و سلوک ، گذشتن از خود برای رضای خدا و خالص شدن برای خدا قدم مهمی است... همانجا که بدون مزد و منت به بنده ای خدمت میکنی، همانجا که دلت برای کمک به دیگری می تپد، همانجا در حال قدم برداشتن در مسیر رضای خدا هستی... حالا در موقعیتی قرار گرفتی که هر روز و هر لحظه فرصت تمرین داری... راه دور نرو... 🌹فرزندان تو همان بنده های خدا هستند🌹 #سلوک_مادری #خانواده_چند_فرزندی https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167

يكى از اشتباهات والدين كودكان نوپا اين است كه در مراحل رشد كودكشان دخالت ميكنند. بعنوان مثال مكيدن انگشت، پرت كردن وسايل، كثيف كارى هنگام خوردن، دست زدن به وسايل منزل و جيغ زدن كارى طبيعى براى كودكان زير دوسال است، كه باید با درايت والدين به مرحله ايى گذرا تبدیل شود. اما زمانى كه والدين به جنگ رفتار طبيعي فرزندشان ميروند، نه تنها آن رفتار را تقويت ميكنند بلكه رابطه خود را با فرزندشان تبديل به لجبازى ميكنند. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

تنبیه سه شرط دارد: 🔸شرط اول : از صبح تا شب راه نیفتید و دائم بچه را صدا کنید و این مراسم تنبیه را اجرا کنید و کارمان بشه چشم غره رفتن به بچه و اصل کار را بی اثر کنیم فقط در حوزه ارزشها تنبیه میکنیم و اجازه داریم که تنبیه کنیم، حوزه ی مهارت ها تنبیه ندارد، مجازات و جزا دارد که در ادامه خواهم گفت. 🔸شرط دوم، پدر و مادری می توانند این تنبیه را اجرا کنند و درست انجام بدهند که شاد باشند. وقتی در سی ثانیه اخم می کنیم و خودمان را ناراحت نشان می دهیم طبیعتاً اختلاف سطح به وجود می آید. مادری که از صبح تا شب جیغ می زند و داد میزنه و غر می زنه، این سی ثانیه هم روی این همه ترش رویی ها. در این سی ثانیه فقط مدلش فرق می کند. کودک در این حالت معیار نمی گیرد. بلکه کودکی معیار می گیرد که مرتب از پدر و مادرش احساس خوب می گیرد و لذت می برد و رشد می کند، حالا یک لحظه می بیند که وای حالت ها فرق کرده و وارد منطقه ی قرمز شده، متوجه اوضاع می شود و با خودش عهد می کند که دیگه وارد این منطقه نمی شم آخ اخ این منطقه برق داشت من دیگه این کار رو نمی کنم!!!!! حالا اگر مادر عصبی باشه و صبح تا شب در حال غر زدن باشه و پدر دائم در حال بد اخلاقی و دعوا باشه فایده ای نداره و تکرار مرتب عصبانیت و تنبیه و دعوا اثرش را از دست می دهد. 🔸شرط سوم در حیطه ی مهارت مدیریت می کنیم. اجازه دهید که بچه ها اشتباه کنند و بعد جزای اشتباهشان را دریافت کنند. یاد بگیرند که این اتفاق که افتاد نتیجه ی کار خودم بوده اشکالی هم نداره می توانم یاد بگیرم و تجربه کنم برای رشدم. ما به این حالت «جزا» می گوییم. 6 تا شکلات خریدیم و سپردیم که 2تا رو صبح بخور، 2تا رو ظهر و 2تارو عصر؛ کودک هم خوشش می آید و همه اش را با هم می خورد! شما می آیید و می بینید چه کار باید کنید؟ شکلات هارو خوردی؟ نوش جونت. کودک می ره، ظهر میاد میگه مامان شکلات می خوام، مادر باید بگه خوردی دیگه؛ کودک چونه می زنه که صبح خوردم الآن می خوام. مادر: خوب خودت خواستی! در این جا کودک انتخاب کرده و تصمیم گرفته که همه ی شکلات ها رو با هم بخوره، تأییدش می کنیم، سرزنش این جا جایی نداره، مادر: خوردی کلی هم کیف کردی ها، الآن دیگه نمیشه تو همشو صبح خوردی، این جا است که شما باید مقاومت داشته باشید و عصبی نشوید چون ممکن است که کودک پافشاری کند و روی اعصاب شما غلتک بزند حالا این وظیفه ی شما است که محکم بایستید، جانم می خوای گریه کنی باشه عزیزم گریه کن، درک احساس می کنیم، جایگزین می دهیم ولی شکلات نمی دهیم. مادر: شکلات ظهرت را خوردی نوش جونت حالا فردا یادت باشه که دیگه نخوری. اگر شما کم بیاورید و کم حوصلگی کنید و به کودک شکلات دهید می فهمه که آهان هرجا که گیر کردم یک کم داد می زنم و گریه می کنم و جیغ می کشم و فحش می دم و ... حرفمو به کرسی می نشونم. پس هر کاری کرد شما مقاومت کنید. کار نسیه هم نکنید و بگید بیا این شکلات رو بگیر نگه دار برای فردا. اصلاً از این کارها نکنید. بچه شروع می کنه به حرفهای قلمبه و سلمبه زدن مثل الهی بمیرم تو راحت بشی مامان بد مادر: خدا نکنه قربون قدوبالات برم. پس الهی تو بمیری من راحت بشم، مادر: باشه بعداً صحبت می کنیم. اگه منو دوست داری بده وگرنه جیغ می زنم ها، مادر: باشه عزیزم بیا بریم پارکینگ هر چه قدر دلت می خواد جیغ بزن و گریه کن..... همراه کودک هستیم از خط خارج نمی شویم به خشونت هم متوسل نمی شویم تا کودک یاد بگیرد که تصمیم گرفته باید پای تصمیم خودش بایستد. در این صورت است که درک مسئول پیدا می کند. (ادامه دارد...) #نشست_تنبیه {قسمت17} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

اگر میخواهید کودکتان را به دنیایی بسپارید که در آن به خود و دیگران احترام بگذارد.... باید به او احترام بگذارید و این کار عملی نیست مگر اینکه شما قبل از آن به احساسات او احترام بگذارید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

پدر و مادر در طول روز با مشكلات زيادي سر و كله ميزنند و مانند يك بالغ و عاقل رفتار ميكنند، با دیگران درعين عصبانيت لبخند ميزنند، در عين خستگي وظايف خود را انجام ميدهند، اما به فرزند خود كه ميرسند تازه به ياد حق و حقوق از دست رفته، خستگى ها يا عصبانيت خود مي افتند. گاهى كودكان تبديل به كيسه بوكس والدين خود ميشوند، گاهى ما بزرگسالان ديوارى كوتاه تر از ديوار بى پناهى كودكان پيدا نميكنيم. آنها كه زورى ندارند، نه ما را ترك ميكنند نه از ما شكايت ميكنند نه ما را تنبيه ميكنند، آنها محتاج ما هستند، اين ما هستيم كه طلبكار آنها هستيم. و از كودكان انتظار داريم "تو ديگه شروع نكن، حوصله ندارم، ساكت" #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

کودک زیر شش سال عقل ندارد ولی احساس قوی دارد همچنین آبرو هم ندارند (آبرویی که مابزرگترها آبرو می دانیم وگرنه آبرو خوب وبا ارزش است) والدین وقتی با کودکشان بازی میکنند باید لحظاتی عقل و آبرویشان را کناربگذارند و مثل کودک شوند و با اوبازی کنند، کمی خُل و چِل بازی دربیاورند، چه اشکالی دارد؟ بچه ها عاشق خل و چل بازی هستن باید شبیه کودک شد و با او بازی کرد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

در کودکی نظام باورهای کودک شکل میگیرد و والدین تاثیر فوق‌العاده ای در رشد افکار منفی و مثبت فرزندشان دارند... موقع صحبت کردن با آنها مدام از بی پولی سخن نگوییم تو چه قدر تنبل هستی آخرش هیچی نمیشوی و امثال اینها ذهن آنها را با با برکت و فراوانی دنیا با اینکه چقدر فوق‌العاده و دوست داشتنی هستند و اینکه آینده درخشانی در انتظار شان هست آشنا کنید تا واقعا قدرتمند شوند و با دید مثبتی زندگی کنند. Join @nooredideh

زمانى كه كودك شروع به گفتن "من،من" ميكند يعنى خودم ميخواهم انجام دهم به اين معنيست كه كودك در حركت بسوى استقلال است . مسلما در ابتدا همه كارها را اشتباه انجام ميدهند و برخورد والدين تاثير تعيين كننده ايى در اعتماد بنفس كودك دارد. اگر به او بگوييم نكن، بده، بشين، دست نزن تو نميتونى، به جاى آنكه به او بياموزيم و مراقبش باشيم كودك به اين نتيجه ميرسد كه من ناتوان و ابله هستم و نميتوانم. Join @nooredideh

🛑 جملات سمی! حرف‌هایی که نباید به کودکان بزنید ۱.چند بار باید بهت بگم؟ 🔹این جمله خیلی متداوله. با این کار شما فقط نیاز به غر زدن خودتون رو برآورده کردید که مسلما نتیجه مثبتی هم نداره. ۲.گریه نکن، خوب میشی 🔹وقتی به فرزندتون می‌گید گریه نکن باعث میشه اونا فکر کنن کار بدیه که احساساتشون رو نشون بدن. ۳.بچه بازی در نیار 🔹این یکی از بدترین جمله‌هایی که میشه به بچه‌ایی که ناراحته بگید. این جمله احساسات اونا رو بی‌ارزش می‌کنه و باعث میشه دیگه اونا رو با شما در میون نگذارند. ۴.کارت خوب بود، اما...! 🔹از هر انتقادی که با «اما» همراه باشه اجتناب کنید. به جاش موفقیت‌های کوچک رو جشن بگیرید. @nooredideh

🔴 روزه‌داری یا کمک به فقرا؟ میگن آقا مگه روزه نمیگیری که حال فقرا رو درک کنی؟ با نخوردن تو هیچ گرسنه‌ای سیر نمیشه. الکی به خودت زحمت نده. برو عملی به یاد فقرا باش 🔻نکته اولی که تو این سوالات وشبهات باید بهش توجه کرد اینه که پیش‌فرض اکثر این سوالات و شبهات اصلا غلطه. یعنی ما بخاطر درک حال فقرا روزه نمیگیریم. شاید یکی از نتایج روزه گرفتن درک حال فقرا باشه. اما دلیل اصلی روزه گرفتن این نیست. 🔻وقتی این پیش‌فرض غلط درباره روزه رو قبول بکنیم که روزه برای درک حال فقراس، اون موقع کلی شبهه دیگه هم بوجود میاد، مثلا میگن فقرا نون و غذا ندارن بخورن، آب که می‌تونن بخورن. پس میشه آب خورد. یا روزه برای قدیماس که اکثر مردم هیچی نداشتن بخورن، الان که وضعیت بهتر شده دیگه روزه باید برداشته بشه. و از این قبیل حرف‌ها 🔻حالا چرا باید روزه بگیریم؟ به‌همون دلیلی که باید نماز بخونیم، خمس بدیم، زکات بدیم، حج بریم و واجبات دیگه‌ رو انجام بدیم. چون مسلمونیم و دینمون اسلامه، دین اسلام یه سری قانون و مقررات داره که توسط خداوند تبارک و تعالی که خالقمون هست وضع شده و گفته باید این کارارو انجام بدی. ماهم باید انجام بدیم، تمام. خدا کجا گفته؟ تو قرآن، سوره بقره آیه183 (ای کسانی که ایمان آوردید، روزه بر شما واجب شده همونطور که بر پیشینیان شما واجب شده بود، شاید باتقوا شوید) 🔻تو این آیه نه بحث فقرا اومده، نه چیز دیگه. گفته خدا واجب کرده. اگرم بخوایم دلیلی برای روزه گرفتن بیاریم، و فلسفه روزه رو بیان کنیم همون چیزی که تو آیه گفته رو باید مطرح کنیم. یعنی باتقوا شدن. حریم الهی رو مراقبت کردن. کنترل نفس پیداکردن. که بحث مفصلی میطلبه از اساتید اخلاق #حسین_دارابی‌‌‌ | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

✳️ به پسرمون یاد بدیم که حرف بزنه، بتونه مشکلات و عوامل عصبانیتش رو تو قالب کلمات بچینه تا منظورش رو برسونه 🧐 چرا؟! برای اینکه در آینده مرد موفقی باشه، زندگی آرومی داشته باشه و خانواده‌اش در کنارش آرامش داشته باشن ℹ️ تا حالا به دلایل خشونت‌ها فکر کردید؟ کمتر مردی برای ابراز خشونت تو خونه از قبل برنامه ریزی می‌کنه، پس این مشکل عاملش جای دیگه است! 🔀 مهمترین علت ابراز خشونت و حتی درگیری تو خونه توسط مردها احساس سرخوردگی شدیده ◀️ چون بعضی از آقایون توانایی ابراز احساسات و حرف‌هاشون رو تو قالب کلمات ندارن، مجبور میشن عصبانیت‌شون رو با خشونت و ... خالی کنن ✅ پس به پسرمون حرف زدن رو یاد بدیم و به دخترامون هم یاد بدیم با نیش و کنایه حرف نزنن! @TebyanOnline

رفتارهایی که روابط ما رو شادتر می‌کنن دوست‌داشتن‌ها رو بگین و اگر لازم شد هر روز تکرار کنید... ‌@Nooredideh

﷽ --- بچه را خواباندم. سه تای دیگر را نهار دادم. نشستم پای سجاده کمی #قرآن بخوانم. به صفحه دوم نرسیده، بیدار شد. بغلش کردم. با پاهایش بازی اش گرفته بود با قرآن. مصحف را گذاشتم کنار و فکر کردم "سهم من چه؟" دست روی صورتم گذاشت و برداشت و خندید. دالی بازی اش را گرفتم، ادامه دادم؛ و خندید. از ته دل. به مسخره بازی‌های من، به تکرار صدباره حرکات دست من. سه تای دیگر هم به ما پیوستند. خنده های آن‌ها چهارنفره شد؛ سهم من کامل تر!… پشت همان شکلک‌های مسخره، قلقلک های نوبتی، فکر کردم: اصلاً مادری، جز عبادت چیست؟ آن هم #عبادت دائماً سَرمَدا! تمام روز خدمت به خلق خدا، آن هم کسانی که جزتو پناهی ندارند! کسانی که حتی اگر آب بخواهند و تو سیرابشان نکنی، تشنه می‌مانند! وقتی نیت صالح و شایسته است،چطور هر لبخند من به کودکم عبادت نیست؟ وقتی رَوش صحیح است چطور کارهایی از من که منجر به شاد کردن چند کودک میشود عبادت نباشد؟ (که فرمود: نزد خدا عبادتی محبوب‌تر از شادکردن مؤمنان نیست!) مُطعم بودن، ساقی بودن، خادم بودن، شادکننده بودن عبادت نیست؟ حتی من فکر میکنم همین که منِ انسان، مطابق با #فطرت الهی خود، فرزنددار شده ام و #والدگری میکنم، همین تبعیت از فطرت بی نقص الهی، خودش عبادت است! چون پشت پا زدن به نظم خلقت نیست، کج‌روی نیست. اصلاً همین که امانت دارِ خلیفه خدایم! تلاش برای حفظ امانت، عبادت نیست؟ متّصف شدن به صفات خدا را بگو! این که یک مادر، چون خدای مهربانش، رازدار است، بخشنده است، انیس است، پرده پوش است، رفیق است، معین است، سریع الرضا است، میکوشد دائم الفضل باشد، صبور باشد، حلیم باشد، شکور باشد،… این مسلک، این تلاشها، عبادت است! اینها به کنار! تلاش بیست و چهاری برای #کظم_غیظ را بگو! این که دیگر خود عبادت است! هی برسی به نقطه جوش، هی لا اله الا الله گویان لب بگزی، جرعه خشم فرودهی! روزه زبان چطور؟ مدام مراقب باشی کلماتت، جملاتت، لحنت چیست تا مبادا الگوی بدی شوی برای مُتِربی‌هایت! از این هم بگذر دائم التوبه بودن چی؟! چه کسی بیشتراز یک #مادر هی خودش را #محاسبه میکند، هی قول میدهد که ازفردا بهتر میشود، هی توبه میکند با بغض و اشک؟ آن عبادتهای پنهانی‌تر را بگو؛ توکل مدام، حسن ظن به خدا، دعا برای غیر خود،… . #مادری که جمع همه اینهاست -وقتی با نیت و روش نیک است- اگر دائم العبادة بودن نیست اگر مصداق عبودیت و تسلیم نیست پس چیست؟ آن هم عبادتی که از آفت عُجب و ریا به دور است! چون غالباً در سِتر است. خدا پسندیده که مستور باشد؛ تا بماند بین خودمان و خودش. #مادری_رشد_است #مادری_شکوه_نادیدنی #مادری_عروج_است 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 #نشر_فقط_بامنبع

ارتباط كلامی را به فرزندتان یاد دهید: فرزندتان باید بیاموزد که از كلمات برای بيان احساسات منفی اش استفاده كند. به او ياد بدهيد در زمان مناسب بگويد «الان ناراحت هستم!» وقتی بتواند احساسات خود را مستقيما و مانند افراد بالغ بيان كند، شیوه "كتك زدن"به تدريج متوقف می شود و ديگر از اين روش برای فروكش كردن عصبانيت خود استفاده نمی كند. Join @nooredideh

نامه مدرسه به مادر دکتر انوشه @nooredideh

در نیمه مـــــاه رمضان ماه برآمد سالار کریمان جهان از سفر آمد افطار کنید از رطبِ ذکرِ حسن جان چون بر علی و فاطمه زیبا پسر آمد ✨میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) مبارک باد✨ @nooredideh

چگونه با نوجوانم همدلی کنم؟ براى برخى والدین ابراز همدلى موقع ناراحتى فرزندشان مشکل‌تر از نصیحت کردن، حل مشکل و راهنمایى است. براى همدلى باید به گفته‌های فرزند به‌درستى گوش کنیم و در ضمن با استفاده از قوه‌ی تخیل و به‌یاد آوردن تجربیات مشابه خود در نوجوانى، احساس او را درک نماییم و اطمینان یابیم که آنچه نوجوان بر زبان آورده، درک و دریافت شده است. هر یک از لحظات بیان احساسات نوجوان را به‌مثابه‌‌ی فرصتی برای ارتباط بدانید. البته همدلی به‌معنای توافق یا تایید نوجوان نیست. بنابراین، اگر فرزند شما از دعوا با دوستش، رفتار ناخوشایند مدیر مدرسه، یا به‌خاطر خراب کردن یک امتحان در مدرسه ناراحت یا عصبانى است، همدلی با او بدان معنا نیست که به او حق بدهید، اما مخالفت هم نکنید و توجه کنید که او نیاز به راهنمایى و نصایح اخلاقى هم ندارد. در حقیقت، شاید بهتر باشد شما با احساسات شخصی خود در شرایط مشابه درگیر شوید و مثلاً بگویید، «می‌فهمم چرا این موضوع تو را این‌قدر ناراحت می‌کند»، یا «معلوم اس این موضوع خیلی برایت سخت بوده.» هم‌چنین نگران نباشیم که همدلی موجب تشویق و تقویت احساس ناراحتى او شود. دریافت همدلى به او یاری می‌رساند خود را با احساساتى که تجربه می‌کند، تنها احساس نکند. هم‌چنین او تشویق می‌شود تا هم به احساسات خود بیشتر توجه کند و هم آن‌ها را به زبان آورد. به یاد داشته باشید که قادر نیستید در هر موقعیتی، احساس فرزند خود را کنترل کنید. احساس او بخشی از پاسخ طبیعی برای یک موقعیت خاص است. در واقع، شما با انتقال این موضوع که دارید به آنچه او احساس می‌کند، «فعالانه گوش می‌کنید»، با فرزند خود ارتباطى گرم برقرار می‌کنید. به‌عبارت دیگر، به فرزند نوجوان خود کمک می‌کنید با شما بیشتر احساس صمیمیت کرده و درک کند که دوستش دارید. این همان چیزى است که همه‌ی والدین دوست دارند در ارتباط‌شان با فرزند نوجوان به‌دست بیاورند. نمونه‌ای از ناهمدلى این است که بگوییم، « این‌که چیز مهمى نبود»، یا «تو نباید از این چیزها ناراحت بشوی». این قبیل جملات به این معناست که فرزند شما نباید به هیجانات خودش اعتماد کند، بلکه باید به گفتار شما در مورد احساسات خود تکیه داشته باشد. در صورتی که فرد از کودکى با این پیام‌ها بزرگ شده باشد، یاد می‌گیرد که درک خود از احساساتش (و بعداً قضاوت‌های خود) را کم‌ارزش بشمارد و این امر در نهایت ممکن است به اعتمادبه‌نفس پایین او منجر شود. باید توجه کنیم همدلى و پذیرش احساسات نوجوان به‌معنای پذیرش رفتار او نیست. ما این پیام را منتقل می‌کنیم: همه‌ی احساسات قابل قبول‌اند، ولی تمام رفتار‌ها قابل قبول نیستند. ضمناً درک و همدلی، باید پیش از هر گونه راهنمایى یا حتى اظهار نظر، نشان داده شود. شاید در غالب اوقات هدف نوجوان از بیان ناراحتى‌اش فقط دریافت درک و همدلى باشد و حتى نیازى به راهنمایى وجود نداشته باشد.

آیت الله جوادی آملی: در شب قدر، سخن از «لَیلَة القَدرِ خِیر مِنْ ألفِ شَهر است» که انسان یک شبه ره هشتاد ساله می‌رود، این راه دشوار نیست. اگر دشوار بود ما را امر نمی‌کردند، دعوت نمی‌کردند. دشواری مال کسی است که کوله بار خود را بر دوش دارد. اگر بار خودبینی را به زمین بگذارد، سبک می‌شود. وقتی سبک شد، پروازش آسان است! این پرکشیدن با سنگین بال و سنگین بار بودن ممکن نیست. اگر قرآن به سر می‌گذاریم، هدف تنها این نباشد که خدا گناهان ما را بیامرزد، ما را به جهنم نبرد، ما را به بهشت ببرد. اینها ریخت و پاش سفره شب قدر است. وقتی یک دوستی سفره‌ای پهن می‌کند، مائده الهی و مَأدبة الهی می‌چیند، مهمان‌های خود را به بهترین وجه پذیرایی می‌کند. وقتی مهمان‌ها برخاستند، سفره برچیده می‌شود، آن ریزه‌های سفره را می‌ریزند؛ مرغ‌ها آن ریزه‌های سفره را می‌چینند. ریزه سفره شب قدر این است که کسی نسوزد، به جهنم نرود. اینها شب قدر نیست. شب قدر آن است که انسان طیّار گونه دست هزارها نفر را بگیرد و به بهشت ببرد. در دنیا رفتار او، گفتار او، سیرت او، سریرت او، سنّت او آموزنده باشد. هزارها نفر را زنده کند و در آخرت هم هزارها نفر را به همراه خود به بهشت ببرد. اگر ما بتوانیم در کنار سفره الهی و دولت قرآن بنشینیم، چرا در ته صفوف و صَفُّ النِعال قرار بگیریم به دنبال آن ریزه‌های سفره تکان‌ها باشیم که از سفره تکانده شده چیزی به ما برسد؟! @nooredideh

💢 چه طور بچه‌های خوش قول تربیت کنیم؟ 🔻 کلمه خوش قولی را در خانه خودتان و بین خانواده مقدس کنید. مثلا جزو یکی از تعریف های کلامی شما از ‏کودکتان باشد، «قربون پسر خوش قولم برم». اینکار برچسب مثبت زدن به کودک است و ریل گذاری ب ای متخلق شدن فرزند شماست. 🔻 گاهی موضوع را برایش عجیب کنید. وقتی بچه ها کار ‏خوبی می کنند مثلا نماز می‌خوانند یا بدون اینکه شما گفته باشید در حال کمک به شما هستند و... جمله ‏مذکور را بگویید تا با تعجب بگوید: چه قولی؟ آن وقت از فرصت استفاده کنید و مثلا بگویید: «اینکه خدا گفته ‏نماز بخوانید، به پدر و مادر کمک کنید و... و تو الان این کار رو می کنی‎.»‎ 🔻 وقتی زمان انجام یکی از خواسته های او رسید، مثلا سر موقع خریدی برایش انجام دادید و... نقش بازی ‏کنید و برای لحظاتی نگویید که آن کار را کرده اید. وقتی بچه‌ها ناراحت شدند و ابراز ناراحتی کردند، بگویید که ‏واقعا چقدر بدقولی حس بدی ایجاد می‌کند. من فقط خواستم نظرتو را درباره بدقولی بدونم، این هم کادوی ‏شما و‎...‎ 🔻 قرارهای بین خودتان مثل تمیز کردن اتاق و... را به شکل یک قول معرفی کنید و بعد روی دیوار اتاق کودک ‏نصب کنید. به کودکتان یک کاردستی هم برای جمله «من از بدقولی بدم میاد» درست کنید و بالای آن نصب ‏کنید تا بچه ها نسبت به انجام قول شان پایبند باشند‎.‎ 🔻 مثل همه ویژگی های تربیتی دیگر، اگر بخواهید خوش قولی را به بچه ها یاد دهید اما خودتان خوش قول ‏نباشید هیچ نتیجه‌ای نمی‌گیرید‎، یادگیری بچه‌ها، مشاهده‌ای است. @nooredideh

در صورتی‌که کودک تلاش می‌کند شما را عصبانی کند، بهترین توصیه این است که بی‌تفاوت باشید و به او توجهی نکنید سپس در فرصتی مناسب درباره این موضوع با کودک‌تان حرف بزنید. - به چشمانش نگاه کنید، سپس به او بگویید: «هر وقت رفتارت خوب باشه، مامان خوشحال می‌شه.» وقتی هم که کار خوبی انجام داد، او را تحسین کنید. - الگوی رفتاری خوبی باشید. زمانی که نمی‌توانید با همسرتان بالغانه صحبت کنید انتظار نداشته باشید که کودک هم با ادب باشد. @nooredideh

پرخاشگری کودک نشانه مداخله بیش از اندازه والدین در حیطه شخصی او به بهانه نظم، نظافت، تربیت وآموزش است. درحالی که نیازهای اساسی اوتوسط والدین پاسخ داده نشده است Join @nooredideh