"من هرچى بهش ميگم گوش نميده" "تمام مدت مجبورم باهاش بحث كنم" "هرچى تكرار ميكنم انگار نه انگار مجبورم داد بزنم يا تهديدش كنم" "هرچقدر بيشتر بهش ميگم لجباز تر ميشه" اشتباه بسيارى از والدين اين است كه پرورش و تعليم و تربيت را با نصيحت كردن دستور دادن بحث كردن اشتباه ميگيرند. براي آموزش فرزندتان از طریق غیر مستقیم استفاده كنيد و خودتان هم الگوى خوبى باشيد. براي نوجوانتان دوست خوبى باشيد نه فقط والدين خوب. وقتي نصيحت غر و دستور را كنار بگذاريد، رابطه ها بسيار بهتر خواهد شد. Join @nooredideh

اگربچه‌های ما دائما شاهد محبت ما به یکدیگر وخودشان باشند وقتی دعوا و مشاجره‌ هم پیش بیاید درنظر آنها این مشاجره در یک رابطه دوستانه و با محبت رخ داده و تاثیر منفی کمتری بر آنها دارد #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

گاهی آدم یه جمله هایی میگه که بعداً میشه جمله طلایی اش... یکی از جمله های طلایی که این سالها بهش رسیدم این بود که : "مادر باید مثل خورشید بتابه و گرم کنه ،اگه مثل ذره بین ، زوم کنه رو بچه ، بچه میسوزه..." البته ما که چندتا بچه داریم فرصت نمی کنیم تک تک ذره بین بگیریم خیلی شنیدیم که خداوند ستارالعیوبه ، تغافل می‌کنه ، کریم الصفح و حسن التجاوزه... ما چطور؟ دائم می‌خوایم زوم کنیم رو اخلاق بد بچه مون یا همسرمون . رو عیب و ایراد بقیه ... تغافل ، گذشت ، چشم پوشی کجای کار ماست؟ ما قراره یاد بگیریم تضاد رو در زندگیمون مدیریت کنیم. بچه ها از ما میگیرند. دو حالت داریم یا همدلی ، یا لجبازی. تو حالت اول همدیگه رو پشتیبانی میکنیم یعنی هر جا تو نیستی ، من هستم. مثلا: تو عصبانی هستی؟خیلی خب من عصبانی نیستم، خوتو خالی کن...یک جا هم من عصبانی بودم تو حمایتم کن. حالت دوم ، لجبازیه...تو نیستی منم نیستم!تو عصبانی ای منم عصبانی ام...اونوقته که قشقرق به پا میشه... حالا این ذره بین رو میاریم رو خودمون میگیریم. به رفتار خودمون دقت میکنیم. امام على عليه السلام : طوبى لِمَن شَغَلَهُ عَيبُهُ عَن عُيوبِ النّاسِ . "خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى مردم باز دارد." کجا ها ذره بین دستمونه ؟ چی رو میبینیم ؟ چقدر موقع کارای خوب ، مچ بچه مونو میگیریم؟ #لجبازی https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167

یکی ازبهترین روش هابرای ایجاد عادتهای خوب درکودکان وحذف رفتارهای نامناسب،استفاده از«قصه» است. وقتی کودک به قصه شماگوش می دهد،خودش رابه جای شخصیت اصلی داستان می گذارد واز نگاه اوبه حرفهای شماگوش می کند. ازآنجاکه دراین روش، آموزشهابه صورت غیرمستقیم به کودک داده می شود، در مقابل حرفهای شمامقاومت نمی کندو به خوبی تاپایان داستان به شماگوش می دهد. دراین روش شمایک داستان برای کودک تعریف می کنید که شخصیت آن تقریبا همسن فرزند شماباشد. می توانید برای انتخاب نام اوهم ازخودکودک کمک بگیرد. داستان راشروع می کنید وباکمک عروسک یانقاب ویانقاشی، داستان را تعریف می کنید. درپایان سوالهایی درباره داستان ازکودک خودمی پرسید واز او می خواهید که نتیجه گیری بکند. بااین روش،خودکودک به نتیجه ای که مورد نظر شماست می رسد. @nooredideh

به کودکان خود کمک کنید تا احساسات خود را درک کنند. کودکان نیاز دارند احساساتشان مورد پذیرش و احترام قرار بگیرد. بعنوان مثال 👇 1. شما می توانید با توجه و آرامش کامل به حرف های کودک گوش دهید. 2. شما می‌توانید احساسات کودک‌تان را با کلمه‌ای تایید کنید. "آه. راستی! متوجه هستم." 3. شما می‌توانید به احساسات آنها نامی بدهید. "به نظرم این کار بی‌نتیجه است" 4.شما می توانید آرزوهای آنان را به طور خیالی برآورده کنید. "کاشکی میتونستم همین حالا یک عروسک بزرگ برات حاضر کنم" #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

#عوامل_ایجاد_خلاقیت 🔸اولین عامل در ایجاد خلاقیت در کودکان، نقش والدین است، والدین به عنوان الگو و حامی حرف اول را می زنند. بچه های ما همان چیزی می شوند که ما هستیم، نه آن چیزهایی که ما می خواهیم. بچه ها به پدر و مادر نگاه می کنند و از آن ها الگو می گیرند. پس تمام بحث ها و موضوع هایی که تا به این جا مطرح شده است، با تأکید بر نقش والدین است. یعنی اگر بچه ی منظم یا خلاق یا هرچیز دیگر می خواهیم اول باید ببینیم ما به عنوان پدر و مادر، خودمان چه الگویی برای فرزندانمان هستیم. 🔸یکی از عواملی که بر خلاقیت کودکان بسیار تأثیر دارد، داشتن والدینی بسیار محکم و مقتدر و درعین حال مهربان است که قدرت ایجاد تعادل در بچه ها را داشته باشند. والدین ضعیف و مظلوم نما و بدبین، الگوی خوبی برای بچه ها نیستند و نمی توانند به شکوفایی خلاقیت در بچه ها کمک کنند. 🔸عامل بعد، که عامل بزرگ ایجاد خلاقیت است، محیط غنی است. محیط غنی برای تجربه و بازی های کودک. چه چیزی محیط را ضعیف می کند؟ عوامل چهارگانه (نظم، آموزش، تربیت، نظافت) کسانی که خیلی شدید این چهار عامل را انجام می دهند، رفتار کنترل محور دارند. محیط غنی محیطی است که محیط امن بازی باشد و جایی است که انگیزه و عمل در تعارض نباشند و کودک هر کاری که لازم دارد انجام دهد بدون این که آشفتگی ایجاد کند و به دیگران و خودش آسیب وارد کند و تخریب ایجاد کند و این اصلاً به معنای آزادی مطلق نیست و باز روی کنترل تأکید می کنم. 🔸عامل بعد در ایجاد خلاقیت قانون است. گفتیم بدون قانون نمی توانیم زندگی کنیم منتهی قانونی که مبنی بر ارزش ها است و آگاهی دهنده است. قانون هایی که مبتنی بر ذهنیت ما هستند، مخربند و والدین کنترل محور این گونه عمل می کنند که در دایره ی رفتار ما به آن سخت گیری می گوییم، این والدین قوانین وضع می کنند و با قدرت و زور و خشونت اجرا می کنند، (اگه این کار رو نکنی، مامانت نمیشم!!دوستت ندارم و...ببین چقدر بچه ی بدی شدی!!) این والدین از اهرم های محبت مشروط و اهرم احساس گناه و اهرم مقایسه، قوانین ذهن ساخته ی خودشان را اجرا می کنند در حالی که قوانین برپایه ی ارزش ها و علم باید باشد، آگاهی دهنده باشد و به رشد کودک کمک کند. (ادامه دارد...) #خلاقیت {قسمت24} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

گاهی ما زیبایی های زندگی را به خاطر اینکه در جست و جوی عیب های آن هستیم از دست میدهیم. کودکان زیبایی زندگی هستند از وجودشون لذت ببریم... #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

وای بر پدر و مادرانی که در ۷سالِ اول به بچه ثابت نمی‌کنند «عاشق او هستند!» مادر مثل توپ ‌پخش‌کنِ تیم، در خانه باید «محبت» پخش کند. در مدیریت خانواده محبت، اصل است. در هفت‌سال اول که بچه دارد خودش را پیدا می‌کند، به پدر و مادر فرموده‌اند که مثل غلامِ او باشید تا او بفهمد ارباب است! (وسائل‌الشیعه/۱/۴۷۶) 🔹وای بر مامان و باباهایی که در هفت‌سال اول به بچه‌ ثابت نمی‌کنند که عاشق او هستند! درحالی‌که بچه در این سن، باید آخرِ کیف باشد! 🔹 برخی از مادرها مدام به بچه می‌گویند «دیگر دوستت ندارم ها!» چرا بچه را تهدید می‌کنی؟! خُب این بچه یادش می‌ماند و می‌گوید «من موجودی هستم که به‌همین سادگی، مادرم می‌تواند من را دوست نداشته باشد!» این را به بچه‌ات نگو. منّتش را بکش! مثلاً این‌طوری بگو: «من که تو را دوست دارم، این کار را نکن...» مدام به او بگو دوستت دارم، بگذار این بچه، وجودش پُر بشود. 🔹 حضرت امام(ره) می‌فرمود: بچه‌‌ای که تحت تربیت مادر نباشد، محبت مادر را نچشد، عقده پیدا خواهد کرد. این عقده‌‌ها منشأ همه مفاسد است. دزدیها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود؛ آدمکشی‌ها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود؛ خیانت‌ها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود (صحیفه امام/ج۷/ص۴۴۵) 🔹 در خانواده نه‌تنها باید به خانم محبت بشود، بلکه خانم و مادر خانواده، مثل توپ‌پخش‌کنِ تیم است؛ در وسط خانه محبت پخش می‌کند، خانم در برخورد با بچه‌ها، نباید حالت حقوقی به خودش بگیرد و مثل فرمانده‌ها رفتار کند، بلکه باید دلبری کند! مثلاً به بچه‌ها بگوید: «بچه‌ها، اگر این کار را بکنید من دلم می‌سوزد» و بابا هم به بچه‌ها یاد بدهد که «دل مامان‌تان را نشکنید» این‌ها اساس خانواده است. 🔹 پدر و مادرهای محترم! بچه‌ها از روی الگوی شما «امامت» را می‌فهمند، از روی الگوی مهربانی مادر، می‌فهمند که امام مهربان است، از روی الگوی مهربانی مادر می‌فهمند که خدا مهربان است و حسن‌ظنّ به خدا پیدا می‌کنند. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 @nooredideh

نه تنها کودکان رفتار را می توانند از طریق مشاهده یاد بگیرند بلکه واکنشهای هیجانی مانند ترس، غم ، خشم و شادی را نیز از طریق مشاهده یاد خواهند گرفت و این اتفاق در فرایند زندگی رخ میدهد @nooredideh

چگونه از #خشم خود استفاده کنیم؟ وقتی بچه بودیم به ما نیاموختند که چگونه با خشم به عنوان واقعیتی از زندگی برخورد کنیم. ما را وادار کرده بودند که وقتی خشمگین می شویم، احساس گناه بکنیم و وقتی ابراز خشم می کنیم، خودمان را گناهکار بحساب آوریم. این عقیده را در ذهنمان جا داده بودند که خشمگین بودن یعنی بد بودن . در واقع خشم تنها یک گناه نبود بلکه جنایت هم بحساب می آمد. ما سعی می کنیم در رفتار با کودکان خود بردباری بخرج بدهیم؛ در واقع، آن قدر بردباری و احساس می کنیم داریم منفجر می شویم. می ترسیم که خشممان آسیبی به فرزندانمان برساند به همین خاطر، همان گونه که يك غواص نفسش را در آب حبس می کند خشممان را در درون خود حبس می کنیم. با وجود این، در هر کدام از آن دو نمونه بردباری و یاخشم انجام این کار حد و اندازه ای دارد. شاید در باطنمان از آن آگاه باشیم ولی نتوانیم از بروز آن جلوگیری کنیم خشم در زمانهای متوالی و موقعیتهای قابل پیش بینی طغیان می کند، با وجود این، همیشه ناگهانی و غیر منتظره به نظر می رسد. اگرچه ممکن است زمان خشم طولانی نباشد، اما خشم در آن لحظه، همیشگی و فناناپذیر به نظر می آید. وقتی از کوره در می رویم و خلق و خوی معمولی خود را از دست می دهیم، طوری عمل می کنیم که گویی سلامت فکری خود را از دست داده ایم. به فرزندان خود چیزی می گوییم و یا طوری با آنها برخورد می کنیم که وقتی بخواهیم همان رفتار را در برابر دشمنان در پیش بگیریم، ابتدا تردید می کنیم. به آنها فحش می دهیم، بر سرشان داد می کشیم و آنها را مورد حمله قرار می دهیم و وقتی جارو جنجال به پایان می رسد، احساس گناه می کنیم و به طور جدی تصمیم می گیریم که هرگز این کار را تکرار نکنیم. اما چیزی نمی گذرد که خشم دوباره ظاهر می شود و مقاصد و نیات نيك مارا بی اثر می سازد. و بار دیگر، به آنها که زندگی و دارایی مان را صرف آسایش و سعادتشان کرده ایم، وحشیانه حمله ور می شویم. تصمیمهایی که ما می گیریم تا دوباره خشمگین نشویم، نه تنها پوچ هستند بلکه از آن هم بدتر، آتش خشم را بیشتر دامن می زنند. خشم، همچون يك گردباد، واقعیتی از زندگی است که وجود آن را باید پذیرفت و آنگاه برای مقابله با آن آماده شد. خانه صلح آمیز و بدون جنگ، همچون دنیای بی جنگ مورد امید، از این طریق حاصل نمی شود که تغییری ناگهانی در ماهیت بشر فراهم اید و دنیا گلستان شود. برای ایجاد صلح و آرامش در خانه می بایست از يك سری روشها و روندهای حساب شده استفاده کرد و بدین ترتیب تنشها را پیش از آنکه به انفجار ختم شوند، کاهش داد. در تربیت کودك، خشم والدین هم سهمی برای خودش دارد. در واقع، اگر والدین نتوانند در لحظاتی معین خشمگین بشوند، نشان خواهند داد که نسبت به کودکشان بی تفاوت هستند. بروز ندادن خشم از طرف والدین خوبی آنها را ثابت نمی کند. روی هم رفته، والدینی که نسبت به فرزندانشان بی تفاوت نیستند ، نمی توانند از خشم پرهیز کنند. کودکان نمی توانند در برابر طغیانهای خشم که همراه با بی حرمتی است بی تفاوت باشند و آن را تحمل کنند اما می توانند خشمی را که می گوید : “ صبر من هم اندازه ای دارد “ تحمل و درک کنند. «برگرفته از کتاب رابطه بین والدین و کودکان نوشته دکتر هایم جی گینات » @nooredideh

همه‌ی دخترها یه قهرمان تو زندگیشون دارن به نام؛ "پدر" @nooredideh

💫 والدینی که تحمل پذیرش اشتباهات فرزندشان را ندارند ودر برابر هراشتباهی، او را سرزنش و تنبیه می‌کنند سنگ بنای خجالت و گوشه گیری را در فرزندانشان می گذارند #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh