یکی ازبهترین روش هابرای ایجاد عادتهای خوب درکودکان وحذف رفتارهای نامناسب،استفاده از«قصه» است. وقتی کودک به قصه شماگوش می دهد،خودش رابه جای شخصیت اصلی داستان می گذارد واز نگاه اوبه حرفهای شماگوش می کند. ازآنجاکه دراین روش، آموزشهابه صورت غیرمستقیم به کودک داده می شود، در مقابل حرفهای شمامقاومت نمی کندو به خوبی تاپایان داستان به شماگوش می دهد. دراین روش شمایک داستان برای کودک تعریف می کنید که شخصیت آن تقریبا همسن فرزند شماباشد. می توانید برای انتخاب نام اوهم ازخودکودک کمک بگیرد. داستان راشروع می کنید وباکمک عروسک یانقاب ویانقاشی، داستان را تعریف می کنید. درپایان سوالهایی درباره داستان ازکودک خودمی پرسید واز او می خواهید که نتیجه گیری بکند. بااین روش،خودکودک به نتیجه ای که مورد نظر شماست می رسد. @nooredideh

به کودکان خود کمک کنید تا احساسات خود را درک کنند. کودکان نیاز دارند احساساتشان مورد پذیرش و احترام قرار بگیرد. بعنوان مثال 👇 1. شما می توانید با توجه و آرامش کامل به حرف های کودک گوش دهید. 2. شما می‌توانید احساسات کودک‌تان را با کلمه‌ای تایید کنید. "آه. راستی! متوجه هستم." 3. شما می‌توانید به احساسات آنها نامی بدهید. "به نظرم این کار بی‌نتیجه است" 4.شما می توانید آرزوهای آنان را به طور خیالی برآورده کنید. "کاشکی میتونستم همین حالا یک عروسک بزرگ برات حاضر کنم" #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

#عوامل_ایجاد_خلاقیت 🔸اولین عامل در ایجاد خلاقیت در کودکان، نقش والدین است، والدین به عنوان الگو و حامی حرف اول را می زنند. بچه های ما همان چیزی می شوند که ما هستیم، نه آن چیزهایی که ما می خواهیم. بچه ها به پدر و مادر نگاه می کنند و از آن ها الگو می گیرند. پس تمام بحث ها و موضوع هایی که تا به این جا مطرح شده است، با تأکید بر نقش والدین است. یعنی اگر بچه ی منظم یا خلاق یا هرچیز دیگر می خواهیم اول باید ببینیم ما به عنوان پدر و مادر، خودمان چه الگویی برای فرزندانمان هستیم. 🔸یکی از عواملی که بر خلاقیت کودکان بسیار تأثیر دارد، داشتن والدینی بسیار محکم و مقتدر و درعین حال مهربان است که قدرت ایجاد تعادل در بچه ها را داشته باشند. والدین ضعیف و مظلوم نما و بدبین، الگوی خوبی برای بچه ها نیستند و نمی توانند به شکوفایی خلاقیت در بچه ها کمک کنند. 🔸عامل بعد، که عامل بزرگ ایجاد خلاقیت است، محیط غنی است. محیط غنی برای تجربه و بازی های کودک. چه چیزی محیط را ضعیف می کند؟ عوامل چهارگانه (نظم، آموزش، تربیت، نظافت) کسانی که خیلی شدید این چهار عامل را انجام می دهند، رفتار کنترل محور دارند. محیط غنی محیطی است که محیط امن بازی باشد و جایی است که انگیزه و عمل در تعارض نباشند و کودک هر کاری که لازم دارد انجام دهد بدون این که آشفتگی ایجاد کند و به دیگران و خودش آسیب وارد کند و تخریب ایجاد کند و این اصلاً به معنای آزادی مطلق نیست و باز روی کنترل تأکید می کنم. 🔸عامل بعد در ایجاد خلاقیت قانون است. گفتیم بدون قانون نمی توانیم زندگی کنیم منتهی قانونی که مبنی بر ارزش ها است و آگاهی دهنده است. قانون هایی که مبتنی بر ذهنیت ما هستند، مخربند و والدین کنترل محور این گونه عمل می کنند که در دایره ی رفتار ما به آن سخت گیری می گوییم، این والدین قوانین وضع می کنند و با قدرت و زور و خشونت اجرا می کنند، (اگه این کار رو نکنی، مامانت نمیشم!!دوستت ندارم و...ببین چقدر بچه ی بدی شدی!!) این والدین از اهرم های محبت مشروط و اهرم احساس گناه و اهرم مقایسه، قوانین ذهن ساخته ی خودشان را اجرا می کنند در حالی که قوانین برپایه ی ارزش ها و علم باید باشد، آگاهی دهنده باشد و به رشد کودک کمک کند. (ادامه دارد...) #خلاقیت {قسمت24} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

گاهی ما زیبایی های زندگی را به خاطر اینکه در جست و جوی عیب های آن هستیم از دست میدهیم. کودکان زیبایی زندگی هستند از وجودشون لذت ببریم... #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

وای بر پدر و مادرانی که در ۷سالِ اول به بچه ثابت نمی‌کنند «عاشق او هستند!» مادر مثل توپ ‌پخش‌کنِ تیم، در خانه باید «محبت» پخش کند. در مدیریت خانواده محبت، اصل است. در هفت‌سال اول که بچه دارد خودش را پیدا می‌کند، به پدر و مادر فرموده‌اند که مثل غلامِ او باشید تا او بفهمد ارباب است! (وسائل‌الشیعه/۱/۴۷۶) 🔹وای بر مامان و باباهایی که در هفت‌سال اول به بچه‌ ثابت نمی‌کنند که عاشق او هستند! درحالی‌که بچه در این سن، باید آخرِ کیف باشد! 🔹 برخی از مادرها مدام به بچه می‌گویند «دیگر دوستت ندارم ها!» چرا بچه را تهدید می‌کنی؟! خُب این بچه یادش می‌ماند و می‌گوید «من موجودی هستم که به‌همین سادگی، مادرم می‌تواند من را دوست نداشته باشد!» این را به بچه‌ات نگو. منّتش را بکش! مثلاً این‌طوری بگو: «من که تو را دوست دارم، این کار را نکن...» مدام به او بگو دوستت دارم، بگذار این بچه، وجودش پُر بشود. 🔹 حضرت امام(ره) می‌فرمود: بچه‌‌ای که تحت تربیت مادر نباشد، محبت مادر را نچشد، عقده پیدا خواهد کرد. این عقده‌‌ها منشأ همه مفاسد است. دزدیها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود؛ آدمکشی‌ها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود؛ خیانت‌ها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود (صحیفه امام/ج۷/ص۴۴۵) 🔹 در خانواده نه‌تنها باید به خانم محبت بشود، بلکه خانم و مادر خانواده، مثل توپ‌پخش‌کنِ تیم است؛ در وسط خانه محبت پخش می‌کند، خانم در برخورد با بچه‌ها، نباید حالت حقوقی به خودش بگیرد و مثل فرمانده‌ها رفتار کند، بلکه باید دلبری کند! مثلاً به بچه‌ها بگوید: «بچه‌ها، اگر این کار را بکنید من دلم می‌سوزد» و بابا هم به بچه‌ها یاد بدهد که «دل مامان‌تان را نشکنید» این‌ها اساس خانواده است. 🔹 پدر و مادرهای محترم! بچه‌ها از روی الگوی شما «امامت» را می‌فهمند، از روی الگوی مهربانی مادر، می‌فهمند که امام مهربان است، از روی الگوی مهربانی مادر می‌فهمند که خدا مهربان است و حسن‌ظنّ به خدا پیدا می‌کنند. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 @nooredideh

نه تنها کودکان رفتار را می توانند از طریق مشاهده یاد بگیرند بلکه واکنشهای هیجانی مانند ترس، غم ، خشم و شادی را نیز از طریق مشاهده یاد خواهند گرفت و این اتفاق در فرایند زندگی رخ میدهد @nooredideh

چگونه از #خشم خود استفاده کنیم؟ وقتی بچه بودیم به ما نیاموختند که چگونه با خشم به عنوان واقعیتی از زندگی برخورد کنیم. ما را وادار کرده بودند که وقتی خشمگین می شویم، احساس گناه بکنیم و وقتی ابراز خشم می کنیم، خودمان را گناهکار بحساب آوریم. این عقیده را در ذهنمان جا داده بودند که خشمگین بودن یعنی بد بودن . در واقع خشم تنها یک گناه نبود بلکه جنایت هم بحساب می آمد. ما سعی می کنیم در رفتار با کودکان خود بردباری بخرج بدهیم؛ در واقع، آن قدر بردباری و احساس می کنیم داریم منفجر می شویم. می ترسیم که خشممان آسیبی به فرزندانمان برساند به همین خاطر، همان گونه که يك غواص نفسش را در آب حبس می کند خشممان را در درون خود حبس می کنیم. با وجود این، در هر کدام از آن دو نمونه بردباری و یاخشم انجام این کار حد و اندازه ای دارد. شاید در باطنمان از آن آگاه باشیم ولی نتوانیم از بروز آن جلوگیری کنیم خشم در زمانهای متوالی و موقعیتهای قابل پیش بینی طغیان می کند، با وجود این، همیشه ناگهانی و غیر منتظره به نظر می رسد. اگرچه ممکن است زمان خشم طولانی نباشد، اما خشم در آن لحظه، همیشگی و فناناپذیر به نظر می آید. وقتی از کوره در می رویم و خلق و خوی معمولی خود را از دست می دهیم، طوری عمل می کنیم که گویی سلامت فکری خود را از دست داده ایم. به فرزندان خود چیزی می گوییم و یا طوری با آنها برخورد می کنیم که وقتی بخواهیم همان رفتار را در برابر دشمنان در پیش بگیریم، ابتدا تردید می کنیم. به آنها فحش می دهیم، بر سرشان داد می کشیم و آنها را مورد حمله قرار می دهیم و وقتی جارو جنجال به پایان می رسد، احساس گناه می کنیم و به طور جدی تصمیم می گیریم که هرگز این کار را تکرار نکنیم. اما چیزی نمی گذرد که خشم دوباره ظاهر می شود و مقاصد و نیات نيك مارا بی اثر می سازد. و بار دیگر، به آنها که زندگی و دارایی مان را صرف آسایش و سعادتشان کرده ایم، وحشیانه حمله ور می شویم. تصمیمهایی که ما می گیریم تا دوباره خشمگین نشویم، نه تنها پوچ هستند بلکه از آن هم بدتر، آتش خشم را بیشتر دامن می زنند. خشم، همچون يك گردباد، واقعیتی از زندگی است که وجود آن را باید پذیرفت و آنگاه برای مقابله با آن آماده شد. خانه صلح آمیز و بدون جنگ، همچون دنیای بی جنگ مورد امید، از این طریق حاصل نمی شود که تغییری ناگهانی در ماهیت بشر فراهم اید و دنیا گلستان شود. برای ایجاد صلح و آرامش در خانه می بایست از يك سری روشها و روندهای حساب شده استفاده کرد و بدین ترتیب تنشها را پیش از آنکه به انفجار ختم شوند، کاهش داد. در تربیت کودك، خشم والدین هم سهمی برای خودش دارد. در واقع، اگر والدین نتوانند در لحظاتی معین خشمگین بشوند، نشان خواهند داد که نسبت به کودکشان بی تفاوت هستند. بروز ندادن خشم از طرف والدین خوبی آنها را ثابت نمی کند. روی هم رفته، والدینی که نسبت به فرزندانشان بی تفاوت نیستند ، نمی توانند از خشم پرهیز کنند. کودکان نمی توانند در برابر طغیانهای خشم که همراه با بی حرمتی است بی تفاوت باشند و آن را تحمل کنند اما می توانند خشمی را که می گوید : “ صبر من هم اندازه ای دارد “ تحمل و درک کنند. «برگرفته از کتاب رابطه بین والدین و کودکان نوشته دکتر هایم جی گینات » @nooredideh

همه‌ی دخترها یه قهرمان تو زندگیشون دارن به نام؛ "پدر" @nooredideh

💫 والدینی که تحمل پذیرش اشتباهات فرزندشان را ندارند ودر برابر هراشتباهی، او را سرزنش و تنبیه می‌کنند سنگ بنای خجالت و گوشه گیری را در فرزندانشان می گذارند #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

پدر و‌ مادر خوب نمی تونی تا ابد کنار فرزندت باشی، پس او را برای ایستادن روی پای خودش آماده کن، می تونی ازش قهرمان بسازی یا یک فرد ناتوان... انتخاب با خودته! Join @nooredideh

مباحث تنبیه و تشویق را دوباره مطالعه کنید. خیلی وقت ها بچه ها تنبیه می شوند چون مطابق میل من رفتار نکردند؛ نه بر خلاف ارزش ها، چون خود من هم اصلاً ارزش ها را نمی شناسم. اگر نظام ارزش ها برای ما مشخص نباشد، ذهنیت ما جای آن را می گیرد. محیطی که تحت کنترل ذهنیت آدم ها باشد محیط خلاقی نخواهد بود، اما محیطی که ارزش ها در آن روشن و مشخص باشد و تحت کنترل ارزش ها باشد محیط خلاقی است وقتی می گوییم محیط امن بازی یعنی یک سفره پهن می کنیم، رنگ و هر وسیله ی دیگر بازی را برای کودک می گذاریم، لباس کار هم تن کودک می کنیم و به او فرصت تجربه می دهیم اما در چهارچوبی که برایش تعیین کردیم یعنی داخل سفره. در این حالت کودک وقتی مشغول بازی می شود، دیگر نگران نیست و نمی ترسد.دراین حالت خلاقیت کودک بالا می رود پس قانونی که برمبنای ذهنیت ما باشد می شود سخت گیری است نه قانون واین والدین #کنترل_محور برعکس این حالت هم ممکن است یعنی والدینی هستند که هیچ قانونی برای تربیت کودک ندارند و کودک در یک دنیایی از بی قانونی زندگی می کند و هروقت از این والدین می پرسیم، پاسخ می دهند که خودش می خواهد و این عبارت خودش می خواهد یا خودش دوست دارد حریفش نمی شویم، تکیه کلام این والدین است این والدین #آزاد_محور هستند. بی قانونی، آزاد محوری است که همه چیز به سلیقه و خواست کودک است. (ادامه دارد...) #خلاقیت {قسمت25} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

🛑 جملات سمی! حرف‌هایی که نباید به کودکان بزنید ۱.چند بار باید بهت بگم؟ 🔹این جمله خیلی متداوله. با این کار شما فقط نیاز به غر زدن خودتون رو برآورده کردید که مسلما نتیجه مثبتی هم نداره. ۲.گریه نکن، خوب میشی 🔹وقتی به فرزندتون می‌گید گریه نکن باعث میشه اونا فکر کنن کار بدیه که احساساتشون رو نشون بدن. ۳.بچه بازی در نیار 🔹این یکی از بدترین جمله‌هایی که میشه به بچه‌ایی که ناراحته بگید. این جمله احساسات اونا رو بی‌ارزش می‌کنه و باعث میشه دیگه اونا رو با شما در میون نگذارند. ۴.کارت خوب بود، اما...! 🔹از هر انتقادی که با «اما» همراه باشه اجتناب کنید. به جاش موفقیت‌های کوچک رو جشن بگیرید. @nooredideh