دلایل لجبازی کودکان ونوجوانان تثبیت استقلال: گاهی کودک دوست دارد به گونه‏ای باشد که خودش می‏خواهد، نه آن‌گونه که شما می‏خواهید زیرا احساس استقلال می‏کند، بنابراین جایی برای نگرانی نیست. جلب توجه: گاهی کودک دوست دارد با لجبازی کردن جلب توجه کند، پس به مخالفت ‏هایش بی‏ توجهی کنید و حساسیت نشان ندهید. رفتار لجبازانه کودک ممکن است به سبب لجبازی شما باشد که در اثر بی‌توجهی شما به خواسته ‌های منطقی‌اش ایجاد شده است. انتقام‌جویی گاهی کودک برای انتقام‌جویی از پدر و مادری که دائم با هم درگیری و اختلاف دارند، چنین برخورد می‏کند. @nooredideh

کودک خلاق میخوایی ؟؟؟ اگر والدین همه کارهای بچه ها را خودشون انجام بدهند، فرصتی برای نشان دادن خلاقیت فرزندانشان باقی نمی ماند. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

حاج آقا مجتهدی تهرانی: نباید به کسی فحش داد. بعضی‌ها بدزبان هستند. به پسرش می‌گوید: «نفهم!». ... بد است. پسرت برای خودش شخصیتی دارد. چرا این حرف را می‌زنی؟ یکی از پسران آیت الله خرازی ... به شخصی گفته بود که من امشب منزل نمی‌روم، بروید به خانواده‌ی من اطلاع بدهید. آن شخص اطلاع نداده بود و آیت الله خرازی تا صبح ناراحت بود. صبح که پسرش را دید، حرف بدی به او نزد، فقط فرمود: «این رسم رفاقت نبود. دیشب ما را منتظر گذاشتی». این جور باید حرف زد. پسر ایشان هم تا آخر عمر حساب کار خودش را کرد. حالا اگر یک حرف زشت به این پسر می‌زد چه قدر بد بود. شخصیت بچه‌اش را خرد می‌کرد. @nooredideh

چه کار کنیم که بچه های ما این مسیر را درست طی کنند؟ (مسیر رشد تا 18سالگی که درقسمتهای قبل توضیح دادیم) آن چه که در این کلاس می شنوید فقط یک اشاره است و یقیناً با باورهایتان در تعارض است و علامت سؤال های زیادی برایتان ایجاد خواهد شد؛ نترسید و حرکت کنید و تمرین کنید. حال مستقیم وارد بخش دانایی یعنی روش ها و چگونگی ها می شویم. اولین نکته این است که ما کودک شاخص و برجسته می خواهیم؛ یکی از باورهای ما این است که کودک ما باید برجسته و شاخص باشد. انسان ها از هم متمایز هستند و اصلاً شکل هم نیستند بنابراین اصلاً لازم نیست که من کار خاصی  بکنم که از شما متمایز شوم. کدام دو نفر انسان وجود دارند که از هم متمایز نباشند؟ همه ی ما کاملاً از همدیگر متمایز هستیم؛ بنابر این چه اصراری داریم که بخواهیم خودمان را متمایز کنیم. همه ی ما متمایز هستیم. آن چیزی که ما را اذیت می کند این است که می خواهیم برجسته تر و شاخص تر باشیم و بیشتر دیده شویم. این مسئله ی بسیار مهمی است که باید به آن دقت کنیم. کودک متعادل کودکی است که این مسیر را درست برود. اصلاً هم شاخص و نابغه و برجسته و استثنایی نیست. ما اصلاً چیزی به اسم استثنایی نداریم. مگر می شود که در نظام آفرینش استثنایی، باشد.  کودک شاخص ونابغه کودکی است که از خود درک واقعی ندارد. چون درک او از خودش، برداشتی و القایی است؛ درکی است که والدینش به او القاء کرده اند یا از تعریف دیگران برداشت کرده شخصیتی است که مطابق با هنجارهای اجتماعی است و هنجارها به او تحمیل شده اند. در نتیجه ی این درک این کودک رفتار غیرواقعی هم پیدا خواهد کرد. و وقتی غیرواقعی شدیم یعنی همگام و هماهنگ با نظام آفرینش نیستیم و در این حالت عذاب خواهیم کشید. نظام آفرینش بسیار نظام قدرتمندی است، یا در مسیر آن حرکت می کنیم یا در خلاف جهت آن؛ به هر نسبت که از این مسیر دور شویم، آزار خواهیم دید، منتهی ما عوامل را در بیرون جستجو می کنیم و می گوییم که من احساس خوبی ندارم چون مملکت، بچه، همسر، قدمن، تحصیلاتم، پول و . هیچ کدام این ها نیست. وقتی ما حالمان خوب نیست به این دلیل است که در مسیر رشد نیستیم.(ادامه دارد...) #شخصیت {قسمت28} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

اگه کودک نوپایی رو میبینید اضطراب جدایی داره به زور بغلش نکنید! اگه اضطراب خجالت داره به زور وادار به سلام کردنش نکنید. اگه گریه کرد و پشت باباش قایم شد یا به مامانش چسبید بهش برچسب لوس و بی ادب نزنید و به والدینش نگید بچه تون اجتماعی نیست !!! اینها نشانه و رفتار طبیعی کودک نوپاست! با کودکان مهربان باشید. مهربان بودن با کودک به این معنا نیست که محکم در آغوشتون فشارش بدین ،مهربون بودن یعنی به احساس کودک احترام بزارین... @nooredideh

اگر رفتار شما با نوجوانتان محترمانه ، اصیل ، بی پرده و صادقانه باشد ، او نیز با شما به همین شکل رفتار خواهد کرد . شما همان را که می دهید ، می گیرید بسیاری از بزرگ ترهای خانواده انتظار دارند که کوچک ترها مطیع خواسته های آن ها باشند . چنین ادراکی از مفهوم روابط اجتماعی و روابط خانوادگی ، نابود کننده ی اعتماد بین اعضای خانواده وجامعه است. یادتان باشد ، هدف شما برقرار کردن ارتباط است نه سلطه یابی . فهماندن اصل مطلب به فرزندانتان از راه ارتباط ، اهمیتی بیشتر از مهار کردن آنان دارد . در این باره چنین بیندیشید : اگر شما سلطه پیدا کنید و به او دستور بدهید ، می توانید تا زمانی که نزدیک و روبه روی فرزندتان قرار دارید بر او تسلط داشته باشید ، اما بعد چی ؟  پدر و مادر هوشمند و درستکار و دقیق به راحتی می توانند از حالت ها و رفتار فرزندشان به وضع وی پی ببرند و در صورتی که احتمال مشکلی وجود داشت ، با تعقل و تدبیر و رفتار سنجیده به کمک او بشتابند ، نه این که با وی به مشاجره ودعوا بپردازند و وی را تنبیه کنند . چرا که این کار حس اعتماد فرزندان را به والدین نابودخواهد کرد. @nooredideh

وقتی کودک مرتکب خطایی شد باید با لحنی قاطعانه با او صحبت کنید: 🔸داد و فریاد نکنید ولی در قبال رفتار بد با لحنی محکم صحبت کنید. 🔸 خم شوید به اندازه ای که هم قد او شده و بلندی قامت شما، بچه را نترساند و مستقیم به چشم هایش نگاه کنید ، چرا که اگر از بالا به او دستور بدهید، حرفتان را نادیده می گیرد. 🔸اگر کودک خواست رویش را برگرداند و برود، دست های او را بگیرید تا مستقیم به شما نگاه کند. به او بگویید" لطفا به من نگاه کن" 🔸نباید در لحن صدا و حرکات شما اثری از خشونت و تهدید باشد. با لحنی آرام ، قاطع و محکم صحبت کنید. بهتر است این لحن را با عصبانیت ، تهدید ومعامله اشتباه نگیرید. وقتی با این لحن با فرزندتان صحبت کنید. 🔸به آرامی، روشنی و با لحنی آمرانه به او بگویید چه کار خطایی انجام داده است: "ازت می خوام که دیگه این کار رو تکرار نکنی" 🔸مودب باشید. اگر بچه در پاسخ به شما بر سرتان فریاد کشید، شما با صدای بلند جواب ندهید، وگرنه در این مسابقه هر دوی شما بازنده می شوید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

🔴 بیخودی غُر نزنید! خیلی وقت‌ها حواس والدین به چیزهایی که می‌گویند نیست. در حالی که بچه‌ها مثل یک اسفنج که آب را به خودش جذب می‌کند، حرف‌های مادر و پدرشان را جذب می‌کنند و توی ناخودآگاه‌شان قرار می‌دهند.  اگر مادر یا پدری هستید که غر زدن بخشی از شخصیت شما شده است، لطفا جلوی بچه‌ها مراقب باشید.  قرار نیست آن‌ها از شما یاد بگیرند که زل زدن به نیمه خالی لیوان کار خوبی است، بلکه قرار است کاملا خلاف آن را یاد بگیرند.  بنابراین از حالا به بعد به جای اینکه در مورد سختی‌های کارتان غر بزنید، روی نکات مثبت تمرکز کنید، مثلا بگویید: «روز خسته کننده‌ای داشتم ولی بالاخره کارم را تمام کردم!» Join @nooredideh

وظیفه‌ی شما این نیست که راهی را به‌ جای فرزندتان بروید تا اشتباه نرود! بلکه وظیفه‌ی شما این است که همراهش باشید تا "آسیب‌های اشتباه رفتن" به حداقل برسند. @nooredideh

معمولا زمانیکه در حضور والدین از کودک سوالی پرسیده می شود ، پدر و مادر قبل از کودک پاسخ میدهند. این کودکان زمانیکه پدر و مادر حضور ندارند، قدرت تصمیم گیری و ابراز وجود ندارند. زمانیکه کودک تصمیم به انجام یک کار جدید میگیرد، با تشویق و اصرار بیش از حد او را مجبور به انجام آن کار نکنیم، فقط او را حمایت کنید. به طور مثال وقتی کودک تصمیم گرفته برای اولین بار یک شعر را در حضور جمع بخواند، اما نگران است بگوییم : هر زمان که دوست داشتی و آماده بودی میتوانی شروع کنی. @nooredideh

‏دیروز تو ترافیک تصادف کوچیک کردم. طرف مالید به سپر عقب و رد شد و رفت. همونطور که داشتم تو دلم بهش چیز میگفتم دیدم یکی داره میزنه به شیشه و میگه خانم من زدم به سپرت. بیا ببین هر چی خسارتشه بدم. گفتم فکر کردم رفتید. گفت بچه‌م تو ماشینه به نظرتون میشد جلوی بچه بزنم و در برم؟‏منم جلوی بچه‌م گفتم آقا فدای سر بچه‌ هامون. برو به زندگیت برس. 😊 @nooredideh

چرا فكر مي كنيد پاداش و تشويق حتماً بايد يك چيز مادي و خريدني باشد؟ ممكن است ده دقيقه بازي با كودك مهم ترين پاداش براي او باشد. هر كودكي اگر از تمام پاداش هاي دنيا خسته شود و برايش بي اهميت باشد، مطمئن باشيد ارتباط با شما و انجام دادن يك بازي و فعاليت لذت بخش با شما بزرگترين پاداش دنيا براي اوست. @nooredideh