✅معمولا کودکان کوچکتر بویژه کودکان زیر ۱۸ ماه سخت تر از بچه های بزرگتر، با تولد فرزند جدید سازگار می شوند 👈 زیرا کودکان کوچکتر هنوز نیازمند مراقبت وحمایت مادر هستند. عدم توجه به تغییرات رفتاری کودکان پس از تولد فرزند دوم، می تواند به صدمه دیدن سلامت روان کودک منجر شود. @nooredideh

دوران کودکی، دوران کودکی کردن و تمرین زندگی است؛ دوران بزرگسالی نیست. وقتی لباس های مجلل و گران قیمت تن کودک می کنیم، دائماً او را تحت فشار می گذاریم که لباست رو کثیف نکنی. چرا لباس بچه ها را راحت انتخاب نمی کنیم که اگر کثیف شد حرص نخوریم. که همه چیز در زندگی حول محور رشد (تحول) است، بازی کردن و کثیف کردن به رشد کودک کمک می کند. پس لباس پوشیدن بچه ها را دقت کنیم. @nooredideh

چه غم انگیز @nooredideh

☘️ "فرزندان ما ناجی ما نیستند"! اغلب مي پنداريم فرزندی که خیلی به والدینش توجه دارد فرزندی نمونه و وفادار است ولی چنین نیست، واقعیت این است که وقتی فرزندی همیشه نگران شماست یعنی خودش یک آسیب دیدهٔ واقعی است که مسئول آسیبش شمایید! یک والد خوب والدی است که ذهن فرزندش از او آسوده باشد و به فرزند توانایی و قدرت آسوده فاصله گرفتنِ را بدهد. وقتی فرزندتان از شما دور نمیشود وقتی همیشه نگران شماست وقتی تمام برنامه هایش را با شما تنظیم میکند نه نشانه وفاداری او بلکه نشانه آسیب خوردگی اوست. توجه کنید وقتی مرتب با فرزندتان صحبت میکنید و در گفتگوها گوشزد میکنید که در این زندگی، چقدر سختی و عذاب کشیده اید چقدر رنج دیده اید و در واقع مرتب به فرزندتان القا میکنید که من قربانی این زندگی هستم و تو تنها چشم امید و ناجی من هستی. حالا او خودش را نجات دهنده شما تصور میکند و هیچ لحظه ای را برای نجات شما از دست نمیدهد، غافل از اینکه خودش تمام زندگیش را با نگرانی برای شما از دست میدهد. در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندانمان میدهیم آنها را مدیون و بدهکار و ناامن نکنیم، به آنها کمک کنیم زندگی های مستقل و ذهن های آرام داشته باشند. فرزندان ما ناجیان ما نیستند. 🔻جبران خليل جبران در كتاب پيامبر ميگويد: "فرزندان شما به حقيقت فرزندان شما نيستند؛ آنها دختران و پسران زندگي اند در سوداي خويش آنها از كوچه وجود شما گذر مي كنند اما از شما نيستند، اگرچه با شمايند، به شما تعلق ندارند. عشق خود را بر آنها نثار كنيد، اما انديشه هايتان را براي خود نگه داريد. زيرا آنها را نيز براي خود انديشه اي ديگر است. جسم آنها را در خانهٔ خود مسكن دهيد اما روح آنان را آزاد گذاريد زيرا روح آنان در خانهٔ فردا زيست خواهد كرد كه شما حتي در رويا نمي توانيد به ديدار آن فردا برويد، ممكن است تلاش كنيد كه شبيه آنها باشيد اما مكوشيد كه آنان را مانند خود بار بياوريد زيرا زمان به عقب باز نخواهد گشت و با ديروز درنگ نخواهد كرد." @nooredideh

تربیت قانونمند خوب است اما یک کودک ۳ ساله نمیتواند دهها قانون را همزمان رعایت کند! 👈باید قوانین شما برای کودک «اندک» و «شفاف» باشد. 👈هر وقت یک قانون تبدیل به عادت شد، قانون جدیدی وضع کنید. @nooredideh

كودكي كه در كودكي آزاد نبوده در بزرگسالي با شك و ترديد روبرو ميشه. حس ميكنه وقتي من آنقدر بي ارزش و اشتباه كارم كه حتي در مورد زندگي خودم نميتونم تصميمي بگيرم پس بهتره كاري انجام ندم. بنابراين از هر موضوع تازه اي ميترسه، از شكست و اشتباه ميترسه، و تنها نظر مردم براش مهمه و در حقيقت از كار مي افته و دچار اضطراب و نگراني و وحشت چه در كودكي چه در بزرگسالي ميشه. يا كمال پرست ميشه يا ترجيح ميده كاري انجام نده. كودكی که آزاد نیست عادت ميكنه خودشو انكار كنه نيازش رو انكار كنه و احساساتش رو نفي و انكار ميكنه و حس ميكنه در اين دنيا تك و تنهاست و كسي نيست كه او رو بخواد و تبديل ميشه به كسي كه ديگران ميخواهند. كودك تبديل به چشم ميشه كه همه رو ميبينه جز خودش. از ديگران مراقبت ميكنه به خوشحاليه بقيه اهميت ميده اما به خودش نه. خواسته همه براش مهم جز خودش. پدر و مادري كه در چهارچوب امن به كودكشون ازادي نميدن در سه سالگي دچار اضطرابي عميق ميشه. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh

زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم، در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و... اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم. وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم. چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم. خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند #چگونه‌به‌فرزندان‌خود‌آموزش‌ندهیم؟ Join @nooredideh

ما که ۳ تا دهه نودی داریم چی بگیم؟ 😩😂 #حسین_دارابی | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

⭕️پيامبر صلي الله عليه و آله : «بهترين شما صاحبان عقل هستند». گفته شد: «اى رسول خدا! صاحبان عقل، چه كسانى اند؟» حضرت فرمودند: ✅آنان كه داراى اخلاق خوب اند، ✅ بردبار و باوقارند، ✅صله رحم مى نمايند، ✅ به پدران و مادران نيكى مى كنند، ✅ به فقرا، همسايگان و يتيمان رسيدگی مى نمايند، ✅اطعام مى كنند، ✅ آشكارا به همه سلام مى كنند 📚 كافى، ج 2، ص 24 @nooredideh

😍 انرژی بگیریم @nooredideh

💢 برای تربیت بچه هایتان، برنامه ریزی داشته باشید ▫️ائمه ما هم فرمودند برای اطفالتان برنامه ریزی کنید «قَبلَ أَن تَسبِقَكُم إِلَيهِمُ المُرجِئَةِ»: قبل از این که این منحرفین پیش دستی کنند و آن‌ها را بگیرند، شما سعی کنید این‌ها را داشته باشید. تربیتشان بکنید. آگاهشان بکنید. آن‌ها را بسازید. وقتی آن‌ها را ساختید، هر منحرفی بخواهد بیاید نزدیک آن‌ها، خودشان می فهمند که این منحرف است. 🎤آیت الله حائری شیرازی (ره) @nooredideh

دلایل لجبازی کودکان ونوجوانان تثبیت استقلال: گاهی کودک دوست دارد به گونه‏ای باشد که خودش می‏خواهد، نه آن‌گونه که شما می‏خواهید زیرا احساس استقلال می‏کند، بنابراین جایی برای نگرانی نیست. جلب توجه: گاهی کودک دوست دارد با لجبازی کردن جلب توجه کند، پس به مخالفت ‏هایش بی‏ توجهی کنید و حساسیت نشان ندهید. رفتار لجبازانه کودک ممکن است به سبب لجبازی شما باشد که در اثر بی‌توجهی شما به خواسته ‌های منطقی‌اش ایجاد شده است. انتقام‌جویی گاهی کودک برای انتقام‌جویی از پدر و مادری که دائم با هم درگیری و اختلاف دارند، چنین برخورد می‏کند. @nooredideh

کودک خلاق میخوایی ؟؟؟ اگر والدین همه کارهای بچه ها را خودشون انجام بدهند، فرصتی برای نشان دادن خلاقیت فرزندانشان باقی نمی ماند. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

حاج آقا مجتهدی تهرانی: نباید به کسی فحش داد. بعضی‌ها بدزبان هستند. به پسرش می‌گوید: «نفهم!». ... بد است. پسرت برای خودش شخصیتی دارد. چرا این حرف را می‌زنی؟ یکی از پسران آیت الله خرازی ... به شخصی گفته بود که من امشب منزل نمی‌روم، بروید به خانواده‌ی من اطلاع بدهید. آن شخص اطلاع نداده بود و آیت الله خرازی تا صبح ناراحت بود. صبح که پسرش را دید، حرف بدی به او نزد، فقط فرمود: «این رسم رفاقت نبود. دیشب ما را منتظر گذاشتی». این جور باید حرف زد. پسر ایشان هم تا آخر عمر حساب کار خودش را کرد. حالا اگر یک حرف زشت به این پسر می‌زد چه قدر بد بود. شخصیت بچه‌اش را خرد می‌کرد. @nooredideh

چه کار کنیم که بچه های ما این مسیر را درست طی کنند؟ (مسیر رشد تا 18سالگی که درقسمتهای قبل توضیح دادیم) آن چه که در این کلاس می شنوید فقط یک اشاره است و یقیناً با باورهایتان در تعارض است و علامت سؤال های زیادی برایتان ایجاد خواهد شد؛ نترسید و حرکت کنید و تمرین کنید. حال مستقیم وارد بخش دانایی یعنی روش ها و چگونگی ها می شویم. اولین نکته این است که ما کودک شاخص و برجسته می خواهیم؛ یکی از باورهای ما این است که کودک ما باید برجسته و شاخص باشد. انسان ها از هم متمایز هستند و اصلاً شکل هم نیستند بنابراین اصلاً لازم نیست که من کار خاصی  بکنم که از شما متمایز شوم. کدام دو نفر انسان وجود دارند که از هم متمایز نباشند؟ همه ی ما کاملاً از همدیگر متمایز هستیم؛ بنابر این چه اصراری داریم که بخواهیم خودمان را متمایز کنیم. همه ی ما متمایز هستیم. آن چیزی که ما را اذیت می کند این است که می خواهیم برجسته تر و شاخص تر باشیم و بیشتر دیده شویم. این مسئله ی بسیار مهمی است که باید به آن دقت کنیم. کودک متعادل کودکی است که این مسیر را درست برود. اصلاً هم شاخص و نابغه و برجسته و استثنایی نیست. ما اصلاً چیزی به اسم استثنایی نداریم. مگر می شود که در نظام آفرینش استثنایی، باشد.  کودک شاخص ونابغه کودکی است که از خود درک واقعی ندارد. چون درک او از خودش، برداشتی و القایی است؛ درکی است که والدینش به او القاء کرده اند یا از تعریف دیگران برداشت کرده شخصیتی است که مطابق با هنجارهای اجتماعی است و هنجارها به او تحمیل شده اند. در نتیجه ی این درک این کودک رفتار غیرواقعی هم پیدا خواهد کرد. و وقتی غیرواقعی شدیم یعنی همگام و هماهنگ با نظام آفرینش نیستیم و در این حالت عذاب خواهیم کشید. نظام آفرینش بسیار نظام قدرتمندی است، یا در مسیر آن حرکت می کنیم یا در خلاف جهت آن؛ به هر نسبت که از این مسیر دور شویم، آزار خواهیم دید، منتهی ما عوامل را در بیرون جستجو می کنیم و می گوییم که من احساس خوبی ندارم چون مملکت، بچه، همسر، قدمن، تحصیلاتم، پول و . هیچ کدام این ها نیست. وقتی ما حالمان خوب نیست به این دلیل است که در مسیر رشد نیستیم.(ادامه دارد...) #شخصیت {قسمت28} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

اگه کودک نوپایی رو میبینید اضطراب جدایی داره به زور بغلش نکنید! اگه اضطراب خجالت داره به زور وادار به سلام کردنش نکنید. اگه گریه کرد و پشت باباش قایم شد یا به مامانش چسبید بهش برچسب لوس و بی ادب نزنید و به والدینش نگید بچه تون اجتماعی نیست !!! اینها نشانه و رفتار طبیعی کودک نوپاست! با کودکان مهربان باشید. مهربان بودن با کودک به این معنا نیست که محکم در آغوشتون فشارش بدین ،مهربون بودن یعنی به احساس کودک احترام بزارین... @nooredideh

اگر رفتار شما با نوجوانتان محترمانه ، اصیل ، بی پرده و صادقانه باشد ، او نیز با شما به همین شکل رفتار خواهد کرد . شما همان را که می دهید ، می گیرید بسیاری از بزرگ ترهای خانواده انتظار دارند که کوچک ترها مطیع خواسته های آن ها باشند . چنین ادراکی از مفهوم روابط اجتماعی و روابط خانوادگی ، نابود کننده ی اعتماد بین اعضای خانواده وجامعه است. یادتان باشد ، هدف شما برقرار کردن ارتباط است نه سلطه یابی . فهماندن اصل مطلب به فرزندانتان از راه ارتباط ، اهمیتی بیشتر از مهار کردن آنان دارد . در این باره چنین بیندیشید : اگر شما سلطه پیدا کنید و به او دستور بدهید ، می توانید تا زمانی که نزدیک و روبه روی فرزندتان قرار دارید بر او تسلط داشته باشید ، اما بعد چی ؟  پدر و مادر هوشمند و درستکار و دقیق به راحتی می توانند از حالت ها و رفتار فرزندشان به وضع وی پی ببرند و در صورتی که احتمال مشکلی وجود داشت ، با تعقل و تدبیر و رفتار سنجیده به کمک او بشتابند ، نه این که با وی به مشاجره ودعوا بپردازند و وی را تنبیه کنند . چرا که این کار حس اعتماد فرزندان را به والدین نابودخواهد کرد. @nooredideh

وقتی کودک مرتکب خطایی شد باید با لحنی قاطعانه با او صحبت کنید: 🔸داد و فریاد نکنید ولی در قبال رفتار بد با لحنی محکم صحبت کنید. 🔸 خم شوید به اندازه ای که هم قد او شده و بلندی قامت شما، بچه را نترساند و مستقیم به چشم هایش نگاه کنید ، چرا که اگر از بالا به او دستور بدهید، حرفتان را نادیده می گیرد. 🔸اگر کودک خواست رویش را برگرداند و برود، دست های او را بگیرید تا مستقیم به شما نگاه کند. به او بگویید" لطفا به من نگاه کن" 🔸نباید در لحن صدا و حرکات شما اثری از خشونت و تهدید باشد. با لحنی آرام ، قاطع و محکم صحبت کنید. بهتر است این لحن را با عصبانیت ، تهدید ومعامله اشتباه نگیرید. وقتی با این لحن با فرزندتان صحبت کنید. 🔸به آرامی، روشنی و با لحنی آمرانه به او بگویید چه کار خطایی انجام داده است: "ازت می خوام که دیگه این کار رو تکرار نکنی" 🔸مودب باشید. اگر بچه در پاسخ به شما بر سرتان فریاد کشید، شما با صدای بلند جواب ندهید، وگرنه در این مسابقه هر دوی شما بازنده می شوید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

🔴 بیخودی غُر نزنید! خیلی وقت‌ها حواس والدین به چیزهایی که می‌گویند نیست. در حالی که بچه‌ها مثل یک اسفنج که آب را به خودش جذب می‌کند، حرف‌های مادر و پدرشان را جذب می‌کنند و توی ناخودآگاه‌شان قرار می‌دهند.  اگر مادر یا پدری هستید که غر زدن بخشی از شخصیت شما شده است، لطفا جلوی بچه‌ها مراقب باشید.  قرار نیست آن‌ها از شما یاد بگیرند که زل زدن به نیمه خالی لیوان کار خوبی است، بلکه قرار است کاملا خلاف آن را یاد بگیرند.  بنابراین از حالا به بعد به جای اینکه در مورد سختی‌های کارتان غر بزنید، روی نکات مثبت تمرکز کنید، مثلا بگویید: «روز خسته کننده‌ای داشتم ولی بالاخره کارم را تمام کردم!» Join @nooredideh

وظیفه‌ی شما این نیست که راهی را به‌ جای فرزندتان بروید تا اشتباه نرود! بلکه وظیفه‌ی شما این است که همراهش باشید تا "آسیب‌های اشتباه رفتن" به حداقل برسند. @nooredideh

معمولا زمانیکه در حضور والدین از کودک سوالی پرسیده می شود ، پدر و مادر قبل از کودک پاسخ میدهند. این کودکان زمانیکه پدر و مادر حضور ندارند، قدرت تصمیم گیری و ابراز وجود ندارند. زمانیکه کودک تصمیم به انجام یک کار جدید میگیرد، با تشویق و اصرار بیش از حد او را مجبور به انجام آن کار نکنیم، فقط او را حمایت کنید. به طور مثال وقتی کودک تصمیم گرفته برای اولین بار یک شعر را در حضور جمع بخواند، اما نگران است بگوییم : هر زمان که دوست داشتی و آماده بودی میتوانی شروع کنی. @nooredideh

‏دیروز تو ترافیک تصادف کوچیک کردم. طرف مالید به سپر عقب و رد شد و رفت. همونطور که داشتم تو دلم بهش چیز میگفتم دیدم یکی داره میزنه به شیشه و میگه خانم من زدم به سپرت. بیا ببین هر چی خسارتشه بدم. گفتم فکر کردم رفتید. گفت بچه‌م تو ماشینه به نظرتون میشد جلوی بچه بزنم و در برم؟‏منم جلوی بچه‌م گفتم آقا فدای سر بچه‌ هامون. برو به زندگیت برس. 😊 @nooredideh

چرا فكر مي كنيد پاداش و تشويق حتماً بايد يك چيز مادي و خريدني باشد؟ ممكن است ده دقيقه بازي با كودك مهم ترين پاداش براي او باشد. هر كودكي اگر از تمام پاداش هاي دنيا خسته شود و برايش بي اهميت باشد، مطمئن باشيد ارتباط با شما و انجام دادن يك بازي و فعاليت لذت بخش با شما بزرگترين پاداش دنيا براي اوست. @nooredideh

برخی از ما فکر میکنیم که محبّت زبانی، تنها در رابطۀ پدر و مادر با نوزادان و خردسالان، معنا پیدا می کند . ابراز محبّت زبانی، به فرزندان در سنین بالاتر (نوجوانی ،جوانی) ،پاسخ به نیاز آنهاست. فرزندان ما، تشنۀ محبّت هستند. ابراز محبّت، حکم سیراب کردن آنها را دارد. [کتاب‌ من دیگر ما] فصل محبت استاد عباسی ولدی Join @nooredideh

🌀زود رنجی در فرزندان، حاصل یک زخم روحی است! زخم‌هایی که ممکن است از ۴ "ت" آسیب‌ رسان حاصل شده باشد؛ 🔸 تهدید 🔸 تحقیر 🔸 توهین 🔸 تمسخر مراقبشان باشیم. @nooredideh