دو دست و یک فرمانده
آیت الله #حائری_شیرازی:
شما، همدست راست دارید✋ و همدست چپ🤚، اگر این دو بهصورت مستقل تصمیم میگرفتند، شما دیگر با این دودست نمیتوانستید کاری را انجام بدهید. اما چون این دودست خود تصمیمگیرنده نیستند، بلکه مغز و اراده انسان است که بر دست راست و چپ حکومت میکند و اوست که تصمیم میگیرد، لذا دستها باهم همکاری میکنند و هماهنگاند.
حال فرض کنید، اگر پدری نسبت به بچهی خود تندی کند، مثلاً بگوید: چرا این کار را کردی؟ آنگاه مادر بگوید: اتفاقاً کار بچه درست بوده و خوب کاری هم کرده است. یا یکی به بچه بگوید: تو خیلی بیادب هستی. دیگری به او بگوید: اتفاقاً تو از همه مؤدبتر هستی.
یکی بچه را بزند و دیگری او را نوازش کند.
چنین برخوردهایی موجب میشود که 👇
1⃣بچه بیتربیت بار بیاید.
2⃣وقتی اینگونه عمل شود، بچه شکایت پدر را به مادر و شکایت مادر را به پدر میبرد
3⃣ضمن اینکه بین آنها دعوا راه میاندازد، خود بچه نیز نسبت به پدر و مادر بی اعتقاد و بی اعتنا میشود.
@nooredideh
دلیل لجبازی کودکان
1. تثبیت استقلال: گاهی کودک دوست دارد به گونه ای باشد که خودش میخواهد، نه آن گونه که شما میخواهید؛ زیرا احساس استقلال میکند؛ بنابراین، جایی برای نگرانی نیست.
2. جلب توجه: چنان سخن نگویید که کودک چنین موضعی بگیرد؛ او دوست دارد جلب توجه کند؛ پس به مخالفت هایش بی توجهی کنید و حساسیت نشان ندهید.
3. لجبازی: ممکن است این رفتار کودک به سبب لجبازی باشد که در اثر بی توجهی شما به خواسته های منطقی اش ایجاد شده است.
4. انتقامجویی: گاهی کودک برای انتقام جویی از پدر و مادری که دائم با هم درگیری و اختلاف دارند، چنین برخورد میکند.
#کانال_تربیتی_نوردیده 👇
join @nooredideh
لحظه ای را که "دیوید" پسرم به دنیا آمد به خاطر دارم. پنج ثانیه از تولدش گذشته بود و هنوز نفس نکشیده بود. وحشت زده شدم. پرستار با کف دست به پشتش میزد. پاسخی نبود. وضع بحرانی بود.
پرستار گفت: از اون کله شق هاست!
باز هم پاسخی نبود. لحظهای بعد سرانجام گریه کرد. "صدای تیز یک نوزاد" آرامشی که به من دست داد غیر قابل توصیف بود. ولی پس از آن در شگفت بودم که آیا او واقعاً کله شق است؟ تا زمانی که او را از از بیمارستان به خانه آوردم نظر پرستار را خوب حلاجی کردم ونتیجه گرفتم آنها فقط کلمات مضحکی از یک زن معمولی بود. تصور کنید آدم برچسبی بزند روی موجودی که کمتر از یک دقیقه سن دارد!
هنوز هم که سالها به از آن زمان میگذرد، هر وقت "علیرغم ناز و نوازش ای که به او می کنم" در گریه کردن لجاجت می ورزد یا حاضر نمیشود غذای جدیدی را بخورد یا از خوابیدن طفره میرود یا از سوارشدن به اتوبوس کودکستان خودداری می کند یا گرمکن اش را در روزهای سرد نمی پوشد، این فکر به سرعت از مغزم می گذرد که به راستی آن پرستار حق داشت و کله شق است.
من باید بهتر میدانستم زیرا تمام دوره های روانشناسی را که گذرانده بودم، درباره خطرات تلقین به نفس آگاهیهای لازم را داده بودند. اگر شما به کودکی بر چسب" کند ذهن" بزنید، ممکن است خود راکند ذهن تصور کند. اگر کودکی را بد جنس تصور کنید، این فرصت را برای او فراهم آورده اید تا به شما نشان دهد میتواند تا چه اندازه بدجنس باشد. به هر قیمتی که شده از انگ زدن به کودک خودداری کنید. من هم کاملاً با این امر موافق بودم ولی هنوز نمی دانستم از فکر کردن به فرزندم به عنوان "بچه ای کله شق" دست بکشم.
تنها آرامشی که داشتم این بود که میدیدم من تنها مادری نیستم که چنین میکنم. دست کم هفتهای یکبار از برخی والدین چیز هایی نظیر اینها را میشنیدم.
"بچه ی بزرگم مرتب برایم دردسر درست میکنه؛ اما کوچیکه همونی است که دلم میخواهد."
" بابی قلدر به دنیا اومده."
"بیلی سادهلوحه، همه میتونن گولش بزنن."
"میشل توی خونه مشاور ماست. برای هر چیزی جوابی داره."
"دیگه نمیدونم غذا به جولی چی بدم. خیلی مشکل پسنده."
"برای ریکی چیز خریدن، پول تلف کردنه. دستش به هر چی بخوره ضایع میشه. پسر واقعاً مخربیه."
من از اینکه می دیدم این کودکان چگونه خودشان را با برچسب های شان وفق میدهند، تعجب می کردم و حالا پس از سالها با شنیدن آنچه که در خانواده ها می گذرد، پی بردهام این برچسب زدن ها به کودکان می توانند از یک نقش کاملا بی ضرر شروع شود.
کانال تربیتی نوردیده 👇
Join @nooredideh
⁉️ اگر به شما بگویند از یک روز رفتارتان با فرزندتان فیلم تهیه شده، از دیدن آن به شما حسی خوبی دست می دهد وبه خود افتخار می کنید؟
🛑یا خجالت زده می شوید و احساس گناه می کنید⁉️
- مغز کودک شما هر روز از رفتار شما فیلم تهیه می کند ودر مغز خود ذخیره می کند و در آینده این فیلم ها را در مسیر زندگی خود تکرار می کند.
✅آگاهانه انتخاب کنید چه رفتاری را تا آخر عمر می خواهید در ذهن فرزندتان حک کنید.
@nooredideh
ساده است؛
هر تفکری که خدا رو از بچهها بگیره به انسان و به بشریت خیانت کرده.
چه بخوایم و چه نخوایم تربیت امری راهبردی هست و ما سالهای پر تلاطمی پیش رو داریم. شاید این تعبیر، تعبیر غلطی نباشه که قرن آینده، قرن بیثباتیهاست و بچههای ما در مرکز این تلاطمها قرار دارند. تنها پشتیبان و تنها چیزی که میتونیم به اون تکیه کنیم خداست.
ترس از خدا و به تبعش ائمه برای بچهها ایجاد نکنیم. به خصوص بچههای زیر 6 سال و حتی زیر 12 سال را مطلقاً از خدا نترسانیم چون هنوز مفاهیم دوقطبی رو درست فهم نمیکنن، هنوز تفکر انتزاعی به درستی شکل نگرفته.
در این سن، زمان شناساندن زیبایی و عظمت و جلال خداونده. شخصیت کودک در خانواده شکل می گیره و موثرترین افراد در این موضوع هم مثل قاطبهی موارد والدین هستند.
اگر بچهها رو از خدا و مجازات بترسونیم، محبت خدا رو داریم از دلشون بیرون میکنیم. سالهای کودکی سال های ترس از عذاب نیست ...
👈 بخشهایی از کارگاه تربیت دینی در هفت سال اول
#حمید_کثیری 👇👇
https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
💢 چه طور بچههای خوش قول تربیت کنیم؟
🔻 کلمه خوش قولی را در خانه خودتان و بین خانواده مقدس کنید. مثلا جزو یکی از تعریف های کلامی شما از کودکتان باشد، «قربون پسر خوش قولم برم». اینکار برچسب مثبت زدن به کودک است و ریل گذاری ب ای متخلق شدن فرزند شماست.
🔻 گاهی موضوع را برایش عجیب کنید. وقتی بچه ها کار خوبی می کنند مثلا نماز میخوانند یا بدون اینکه شما گفته باشید در حال کمک به شما هستند و... جمله مذکور را بگویید تا با تعجب بگوید: چه قولی؟ آن وقت از فرصت استفاده کنید و مثلا بگویید: «اینکه خدا گفته نماز بخوانید، به پدر و مادر کمک کنید و... و تو الان این کار رو می کنی.»
🔻 وقتی زمان انجام یکی از خواسته های او رسید، مثلا سر موقع خریدی برایش انجام دادید و... نقش بازی کنید و برای لحظاتی نگویید که آن کار را کرده اید. وقتی بچهها ناراحت شدند و ابراز ناراحتی کردند، بگویید که واقعا چقدر بدقولی حس بدی ایجاد میکند. من فقط خواستم نظرتو را درباره بدقولی بدونم، این هم کادوی شما و...
🔻 قرارهای بین خودتان مثل تمیز کردن اتاق و... را به شکل یک قول معرفی کنید و بعد روی دیوار اتاق کودک نصب کنید. به کودکتان یک کاردستی هم برای جمله «من از بدقولی بدم میاد» درست کنید و بالای آن نصب کنید تا بچه ها نسبت به انجام قول شان پایبند باشند.
🔻 مثل همه ویژگی های تربیتی دیگر، اگر بخواهید خوش قولی را به بچه ها یاد دهید اما خودتان خوش قول نباشید هیچ نتیجهای نمیگیرید، یادگیری بچهها، مشاهدهای است.
@nooredideh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
زهرا در آتش بود حیدر داشت میسوخت
@nooredideh
تأثیر محیط خانواده بر رشد کودک(۲)
مدلسازی رفتار
کودکان به طور طبیعی رفتارهای والدین و سایر اعضای خانواده را مشاهده و تقلید میکنند.🤓
والدین به عنوان الگوهای رفتاری، تأثیر زیادی بر نحوه تعامل کودک با دیگران، حل مسائل و مدیریت احساسات دارند.😎
@moshaveremava
در دانشکدههای فنی یا پزشکی به دانشجو نمیگویند که این کار یا آن کار را نکن تا بعد از 7 سال دکتر یا مهندس شوی. بلکه میگویند که چه کاری را بکن. پدری و مادری فقط آموختن کار خوب به فرزندش است. ما متأسفانه فکر میکنیم که پدری و مادری فرماندهی است.
باید بچه را مسئول بار آورد تا جوابگوی کار خودش باشد و احساس استقلال کند. روزی که به عنوان پدر و مادر به فرزندمان میگوییم این کار یا آن کار را بکن نتیجه اش این خواهد بود که وقتی درمدرسه میگویند که این تکلیف را در خانه انجام دهید کودک اصلأ فکر نمیکند که این تکلیف خودش است بلکه میگوید این تکلیف پدر و مادرم همراه با جنگ است.
به عنوان مثال، در مورد مسواک زدن، اصلأ نباید به کودک بگوییم که مسواک بزن بلکه باید خودمان عمل مسواک زدن را طوری با لذت و سر و صدای توأم با شادی انجام بدهیم که کودک خودش هم (ولو دو روز بعد) به سر شوق بیاید که مسواک بزند. وقتی کودک خودش خواست که مسواک بزند آن موقع به کودک بگوییم چون مسواک نداری باید صبر کنی تا فردا برایت مسواک بخریم و همه با هم مسواک بزنیم.
#کانال_تربیتی_نوردیده 👇
Join @nooredideh
🔸پدر چه کند که مربی خوبی برای
#فرزند خود باشد؟ شرط اول این است که دل همسرش را بدست بیاورد.
✔️ این سنگ اول #تربیت_اولاد است.
🔹هر کس توانست همسر خودش را قانع کند به اینکه خدمتگزار اوست، به او عشق میورزد و برای سعادت او آرزوی توفیق دارد؛ آن وقت است که میتواند نقشۀ تربیتی فرزندان خودش را ترسیم کند.
✨هر جا پدری در تربیت موفق نشد، مشکل در عدم همکاری با مادر بود!
🔖آیت الله حائری شیرازی
@nooredideh
تربیت فرزند نوردیده
خیلی موضوعات زیادی هست که می توانند بهانه ی جشن برای کودکان باشند مثل: جشن اول مهر و آشنایی با دوستا
بحث دیده شدن شاید در فرهنگ کشورهای دیگر اصلاً معنا نداشته باشد ولی در جامعه ی ما یک معضل است. ما در 20 سال آینده بهای سنگینی را باید بابت مسائلی که امروز بلد نیستیم بپردازیم که یکی از این مسائل همین مسئله ی دیدن و دیده شدن است.
به همین دلیل من روی "دیدن" تأکید بیشتری دارم. ممکن است که در هیچ کتاب روانشناسی هم این موضوع را پیدا نکنید یا خیلی کوچک اشاره شده باشد ولی در حال حاضر مسئله ی جامعه ی ما است.
نکته دیگر در بحث دیدن طرز لباس پوشیدن بچه های ما است. ما در همان ادامه ی رها کردن دوره ی سنتی و دنبال کردن مدرنیسم که از صد سال پیش در کشورمان اتفاق افتاد، یکی از مسائلی که برایمان به وجود آورد مسئله ی پوشش و لباس است. در حال حاضر ما در مورد لباس اصلاً کاربردی فکر و عمل نمی کنیم بلکه بیشتر هنجاری فکر می کنیم.
دفعه ی پیش تفاوت کاربرد و هنجار را گفتم. در کاربرد دو سوءال می پرسیم: چرا؟ و چگونه؟ در مورد لباس اصلاً به چرائی آن توجه نداریم. ما چرا باید لباس بپوشیم؟ تا به این سوءال پاسخ ندهیم، چگونه پوشیدن حل نمی شود. در صورتی که تمام نزاع ها و بحث های ما سر چگونه پوشیدن است. هیچ جا بحث نمی شود که چرا ما باید لباس بپوشیم؟ فکر می کنیم که جواب این پرسش خیلی بدیهی است اما به نظر من اصلاً بدیهی نیست.ما بر پایه ی چه ارزش هایی لباس می پوشیم؟ چه ارزش هایی زیربنای لباس پوشیدن ما است. . پاسخ به چرایی ها ارزش های ما را مشخص می کند. باید بپرسیم، چرا لباس می پوشیم؟ (ادامه دارد)
#شخصیت {قسمت39}
[مباحث کودک متعادل ]
@nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده