تربیت فرزند نوردیده
🔸 مرحله ی کنترل توانایی. بیشترین پیام تأیید را کودک باید در این دوران بگیرد و متأسفانه در فرهنگ آمو
ما باید مراقب باشیم که با جواب هایمان به کودک او را به سمت پایین هدایت نکنیم. تو به دنیا آمده ای چون ما خواستیم خوش بگذرونیم، خوب غلط کردیم تو رو آوردیم، اشتباه کردم !! نگاه کودک باید به سمت بالا و مبدأ هدایت شود 18 سالگی سن خردمندی است. و مهم این است که این مراحل درست طی شوند و دیدن و دیده شدن در تمام مراحل در تعادل باشند.
18 سالگی سند خردمندیست. بارها زندگی ابوعلی سینا را مثال زده ام باز هم می گویم که ایشان گفتند: من هرچه یاد گرفتم تا 18 سالگی بود و از آن به بعد هیچ چیزیاد نگرفتم. ابن سینا این مسیر را به خوبی طی کرد و بالا رفت و وقتی به سن خردمندی یعنی 18 سالگی رسید، دیگر توانایی های او قابل اندازه گیری نیست.
و مثال هایی از این قبیل، شیخ اشراق، شهاب الدین سهروردی و غیره هستند. رسیدن به این مرحله تجربه ی شخصی است و بچه های ما در 18 سالگی باید به این مرحله برسند که آخرین مرحله ی مخروط رشد است. در این مرحله که به خردمندی رسیدند دیگر ما با آن ها کار نخواهیم داشت.
سن تشکیل خانواده 18 سالگی است چون از دو حال خارج نیست یا نظام آفرینش خطا می کند یا ما انسان ها. نظام آفرینش 18 سالگی را سن عقل و تشکیل زندگی قرار داده. ما اشتباه می کنیم که سن ازدواج را بردیم 30 سالگی و با شرایط تحصیلات عالیه و کار خوب و ....
اگر نظام آفرینش قرار بود که خطا داشته باشد که تا حالا نابود شده بود چون این نظام آن قدر باعظمت است که کوچکترین اشتباه نابودش می کند. پس تا به حال که نابود نشده نشان دهنده این است که ذره ای خطا و اشتباه نداشته و ندارد و این ما هستیم که داریم اشتباه می کنیم و مراحل را درست طی نمی کنیم.
در نتیجه بچه ی 25 ساله ی ما هنوز بچه ست. ما دوران کودکی را کم کرده ایم و دوران نوجوانی را طولانی کرده ایم. می گیم آقازاده چرا ازدواج نمی کنند؟ آخه تازه فوق لیسانسشو گرفته، حالا دکتراشو بگیره، هنوز خونه نداره، ماشین بخره و.... مثلی هست که میگه یک سنی ازدواج کن که بچه هات بگن به جان پدرم، نگن به ارواح خاک پدرم. (ادامه دارد...)
#دیدن_یا_دیده_شدن؟ {قسمت5}
[مباحث کودک متعادل]
@nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده
هدایت شده از گالری روسری مُنیرا 🎀
درتشویق باید تبادل عاطفی داشته باشیم
ما بلدنیستیم تبادل عاطفی داشته باشیم، جایش تبادل کالا رامی گذاریم و به این حالت عادت کرده ایم هم دررابطه با فرزندان و هم همسران
Join @nooredideh
💠 مشکل دوست یابی و نگه داشتن دوست درمیان کودکان
فرض کنید فرزندتان گریه کنان نزد شما می آید و می گوید: «من هیچ دوستی ندارم. هیچ کس مرا دوست ندارد!» هیچ پدر و مادری تحمل شنیدن چنین جملات تلخی را ندارد، همه ما می خواهیم فرزند خود را از خطرات جهان اطرافمان حفاظت کرده و به او اطمینان دهیم که دوستان زیادی دارد ولی یادتان باشد شما نمی توانید برای فرزند خود دوست پیدا کنید؛ هر چند میتوانید مهارتهای لازم را برای یافتن دوست به او بیاموزید. تمام انسان ها به طور غریزی مایل به یافتن دوست هستند ولی موفقیت آنها در این راه به رفتار خودشان بستگی دارد.
کودکان از ۴ یا ۵ سالگی می توانند دوست پیدا کنند.هر نوباوهای نیازمند چند دوست خوب و یا گروهی است که بتواند آنها را متعلق به خود بداند؛ زیرا با داشتن آنها میتواند چیزهای زیادی درباره خودش بیاموزد.
💠کشف علت دوستگریزی کودک
اگر کودکتان در ایجاد و نگهداری دوستیها مشکل دارد، بکوشید علت آن را دریابید. آیا آنقدر حساس است که همیشه احساساتش جریحه دار میشود و دوستانش را از دست میدهد؟ آیا ساکت است و نسبت به ارتباط با دیگران بی تفاوت است؟ آیا تهاجمی و قلدر است و به همین علت کودکان دیگر نمیخواهند با او باشند؟ آیا از مهارتهای اجتماعی برخوردار نیست؟ آیا مهارتهای لازم را برای یک دوست باوفابودن ندارد؟
💠 صحبت با کودک
دقیق باشید. درباره رفتارهایی که مشاهده میکنید و اینکه چگونه موجب تاثیرگذاری بر روابط میشوند، گفتگو کنید. درباره دوستی صحبت کنید. اگر کودک به دلیل تمام شدن یک رابطه دوستی از نظر روانی آسیب دیده است، درباره وضعیت دوستیها و اینکه چطور طی سالها دوستان زیادی خواهد داشت که بعضی از آنها به مدت طولانی و بعضی از آنها تنها مدت کوتاهی دوست او خواهند بود، گفتگو کنید.
از کودک بخواهید نام یکی از همکلاسیهایش را که همه او را دوست دارند بگوید و سپس درباره خصوصیات او چنین بپرسید: «چه طور رفتار میکند؟ چه کارهایی انجام میدهد؟ ویژگیهای یک دوست خوب چیست؟»
💠تعیین اهداف دوستی
با همدیگر در اینباره صحبت کنید که دوست دارد چه مهارتهای اجتماعی و چطور دوستیهایی داشته باشد، بیشتر کودکان میتوانند به آسانی کودکانی را که دوست دارند، با آنها دوست باشند، نام ببرند.
اگر کودک خردسالی، امکان برقراری ارتباط با دیگران را نداشته باشد، نمیتواند بیاموزد که چه طور در اجتماع رفتار کند. به او مهارتهای اجتماعی را بیاموزید و هنگامیکه دوستیاش خاتمه یافت یا احساس بروز مشکل کرد به او کمک کنید.
#کانال_تربیتی_نوردیده 👇
Join @nooredideh
هدایت شده از گالری روسری مُنیرا 🎀
امر و نهی های مكرر و ندادن استقلال و حق تصمیم گیری، اعتماد به نفس کودک و نوجوان را از بین می برد .
به مرور زمان کودک و نوجوان مانند يك ماشين منتظر گرفتن برنامه برای عمل کردن خواهد ماند.
در انجام كارهايش دچار وسواس و اضطراب می شود و بدون كمك ديگران قادر به انجام كارهايش نخواهد بود .
فرصت هایی هرچند اندک و ساده برای تصمیم گیری فرزندان فراهم کنید .
join @nooredideh
هفت سالم كه بود تو مدرسه وقتى واسه اولين بار مدادمو گم كردم كلى براش گريه كردم تو ده سالگى اون مداد اصلاً برام مهم نبود...
وقتى تو دورانِ راهنمايى نمره رياضيمو كم شدم كُلى گريه كردم و تو هفده سالگى اصلاً برام مهم نبود...
وقتى هجده سالم بود واسه اولين بار تو زندگيم عاشق شدم ولى الان كه بيست و يك سالمه اون عشق برام هيچ مفهومى نداره...
هدفم از همه اين حرفا اين بود كه بگم چيزايى كه امروز دارى واسش غصه ميخورى فردا برات هيچ معنى و مفهومى نداره، كلى چيزاى ديگه كه واسه خودت بزرگش كردى هيچكدوم موندگار نيس و ده سالِ ديگه ممكنه يه خاطره خنده دار واست باشه پس زندگی رو سخت نگیر...
#کانال_تربیتی_نوردیده 👇
Join @nooredideh
⭕ اقتدار، قدرت و تربیت جنسی!
▪بچهها دو چیز در پدر و مادرشان میبینند:
1⃣ تواناییهای مادی والدین. مثلاً بچههای بزرگتر میتوانند من را بزنند اما بابا را نمیتوانند بزنند. گربه به من میتواند حمله کند ولی به بابا نمیتواند. دست من به طاقچه نمیرسد ولی دست مامان میرسد.
در واقع تجربهی زندگی از همان روزهای اول به کودک القاء میکند که والدین تو یکسری تواناییهای مادی و بیرونی دارند که تو نداری و به آنها نیاز داری. به این میگوییم «قدرت»
2⃣ نفوذ معنویِ والدین. یعنی کسی بدون اینکه از قدرتش استفاده کند، دیگران را تابع خودش میکند. حتماً دیدهاید کودکهایی که مادرشان را خیلی ویژه دوست دارند و از او حرفشنوی دارند یا مثلاً پدربزرگی که هیچ توانایی مالی و بدنی ندارد اما تا یک لیوان آب میخواهد، ۲۰ تا از نوهها میدوند تا برایش آب بیاورند. به این میگوییم «اقتدار»
▪بچهها ابتدا #قدرت را و بعد #اقتدار را در پدر و مادرشان فهم میکنند. کودک از ابتدا میفهمد که قدرتهای فراوانی در والدینش هست که او ندارد. بعد از سه سالگی هم کمکم میفهمد والدینش اقتدارهایی نیز در بیرون دارند، مثلا دیگران جلوی پایشان بلند میشوند و به آنها که میرسند خیلی گرم و با صدای بلند احوالپرسی میکنند یا مثلاً بچهای که میبیند پدرش در جمعی سخنرانی میکند و همه نشستهاند و صحبت او را گوش میکنند، میفهمد پدرش دارای اقتداری است که او نیست.
▪در تربیتِ درست، والدین باید این دو را با هم جلو ببرند و در تعادل نگه دارند چون همیشه یک بازی الاکلنگی بین قدرت و اقتدار وجود دارد. مادری که میگوید اگر درس نخوانی از بستنی و خیار شور! خبری نیست، در حال استفاده از قدرتش است و اقتدارش را تضعیف کرده. درست است که قدرت کار را جلو میبرد اما وقتی اقتدار والدین کم شود، کودک کمکم احساس #بیپناهی میکند! پناه یک بچه #اقتدار_والدین است نه قدرت و ثروت آنها. احساس بیپناهی هم برای وقتی است که آنهایی که من برایشان احترام و آبرو قائلم یا آنهایی که دوستشان دارم را از دست بدهم! اینها خصوصاً در نوجوانی خودشان را نشان میدهند. متأسفانه امروز اقتدار والدین بسیار کم شده است.
🔴 حالا چند سوال؛
❓مرز بین اقتدار و قدرت چیست و چگونه باید اعمال شوند؟!
❓چقدر والدین مقتدری هستیم؟!
❓به نظر شما در تربیت جنسی به اقتدار نیاز داریم یا قدرت؟!
❓کودکیِ کودکِ من چطور باید طی شود که در نوجوانی برای نیازهاش به من مراجعه کند؟!
#حمید_کثیری
#کانال_تربیتی_نوردیده 👇
Join @nooredideh