باز پنجشنبه شد🕯 به یاد همه مسافران بهشتی پدران و مادران آسمانی، آنان که روزی عزیز دل کسی بودند و امروز عکسی هستند در قاب خاطره‌ای در ذهن و حسرتی بر دل شادی روح رفتگان، فاتحه و صلوات🌸🙏 @nooredideh

اگر کودک به هر دلیلی پرخاشگری را انتخاب کند والدین نباید با پرخاشگری به او پاسخ دهند اما باید محکم باشند. مثلا اگر کودک را بغل کرده‌اید و او شما را میزند بدون آنکه هیچ بحثی با او بکنید باید خیلی سریع او را زمین بگذارید یا اگر در اتاقش هستید او اسباب‌بازی‌اش را به سمت شما پرت می‌کند بدون اینکه گفتمان خاصی با او داشته باشید،‌ از اتاق بیرون بروید. بی‌توجهی و ترک کودک بدون حرف زدن با او نشان می‌دهد که نه تنها چیزی را به دست نیاورده بلکه توجه مادر را نیز از دست داده است. Join @nooredideh

همه ی مشکلات فرزندتان را برایش حل نکنید‌‌‌‌.‌‌‌‌ به او فرصت بدهیم تا خودش به دنبال راه حل بگردد. به آنها اجازه دهیم راه حل های متفاوتی را امتحان کنند. با این کار آنها شیوه های حل مسئله را می آموزند و اعتماد به نفس بیشتری کسب می کنند. Join @nooredideh

تو خونتون بشینید کاتالوگ میاد دم خونتون مدل پرده مدنظرتونو انتخاب کنید سفارش بدید، و بدون هیچ اتلاف وقت با قیمت عمده هر نوع پرده‌ای نیاز دارید سفارش بدید پرده پذیرایی پرده زبرا کرکره نمونه پرده هارو ببینید👇 http://eitaa.com/joinchat/2336817171C0b2301b2af ❤️این کانال از دوستان ماهستن و مورد تایید نوردیده می‌باشد، ما کارشونو تضمین میکنیم

یک کتاب خیلی خوب در این جا معرفی می کنم به نام «ارتباط بدون خشونت، زبان زندگی»، نوشته مارشال روزنبرگ، انتشارات اختران. ما تفاوت تفسیر و احساس را نمی دانیم. تفسیر فکر است ولی پردازش، تفکر است. در ذهن فعال ما تفکر می کنیم ولی در ذهن منفعل فقط فکر می کنیم. تمام احساس های ناخوشایندی که داریم را به صورت فکر بایگانی کرده ایم. یکی از حاضرین: یعنی هیچ خاطره ی بدی را نباید نگه داریم؟ استاد: ما اصلاً خاطره ی بد و مثبت و منفی نداریم، هرچه بود تمام شد گذشت. اگر زندگی را حرکت و رشد ببینیم و آن را به حرکت در اتومبیل تشبیه کنیم، وقتی در اتومبیل در حال حرکت هستیم کجا را نگاه می کنیم؟ مسلم است که جلو و روبه رو را نگاه می کنیم و لحظه به لحظه از مناظر اطراف لذت می بریم. حالا بیاییم و به یک منظره پشت سر بچسبیم و دائم به پشت نگاه کنیم. اگر احساس را نشناسیم اجازه نمی دهد که در لحظه زندگی کنیم، ما را نگه می دارد و منجمدمان می کند. بچه ها را دیدید که چه قدر قشنگ از احساس هایشان عبور می کنند. کودک کاملاً در لحظه زندگی می کند. احساس برای این است که در لحظه زندگی کنیم. اگر در احساس ناخوشایند بمانیم درک مظلوم و مقصر تقویت می شوند، مسئولیت احساسمان را هم که به عهده نمی گیریم و دائم شکایت می کنیم و در آخر خود را قربانی شرایط می کنیم و تسلیم می شویم. یک بیمار صعب العلاج یک قربانی است که تسلیم شده است. هنوز راجع به احساس حرف داریم. در مبحث بعد این موضوع را دنبال خواهیم کرد.    #احساس {قسمت14} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

گرم‌ترین خانه، خانه‌ای ست که در آن "مردِ خانه" محترم شمرده شود و "زنِ خانه" محبوب باشد، فقط همین ... کودکان نظاره گر این روابط هستند زندگی را بر خودتان و آنان تلخ نکنید @nooredideh

از تشویق کردن کار خوب فرزندتان نترسید، از احترام گذاشتن به فرزندتان و از بخشیدن خطاهای فرزندتان نترسید، از بی اعتنایی به کار بد اما بی خطر او واز اشتباهاتش نترسید، از بهانه گیری های گاه و بیگاه فرزندتان، از دادن عشق بی قید و شرط به او نترسید، از آزادی دادن معقول به فرزندتان نترسید، زیرا فرزندتان لوس نخواهد شد. اگر به فرزندتان اجازه ندهید به حق کسی تجاوز کند یا به خود و دیگران صدمه بزند، با دادن احترام، عشق، محبت، بخشش، گذشت و تشویق فرزندتان ضعیف و لوس نخواهد شد بلکه فرزندتان خواهد شکفت و حرمت نفس و اعتماد به نفس در او نهادینه خواهد شد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

احترام گذاشتن به فرزندان احترام گذاشتن به فرزندان یکی از اساسی‌ترین مباحثی است که همواره مورد توجه روانشناسان و کارشناسان تعلیم و تربیت بوده است. بعضی از والدین ممکن است فرزند خود را دوست داشته باشند ولی به او احترام نگذارند. نکته مهمی که والدین باید به آن دقت کنند این است که دوست داشتن فرزند کافی نیست، بلکه لازم است شما برای او احترام قائل باشید. احترام به کودک و نوجوان به همان اندازه اهمیت دارد که دوست داشتن او. اگر میخواهید سخن شما روی فرزندتان تاثیر داشته باشد باید به او احترام بگذارید و برایش حریم قائل شوید... #نوجوان_نوردیده👇 @nooredideh_nojavan

تا حالا چیزی در مورد اختلال یکپارچگی حسی شنیدید؟! اختلال یکپارچگی حسی یکی از انواع اختلالات توی کودکان هست که عمرش به بیست سال نمیرسه یعنی کلاً ده، پانزده ساله که کشف شده! اختلال یکپارچگی حسی در سالیان اخیر بسیار فراگیر شده. ما وقتی از هشتاد تا دانش‌آموز سال اول دبستان تست گرفتیم، متأسفانه فقط دو تا از اون‌ها مبتلا به این اختلال نبودند، و بدتر اینکه از این جمع فقط چهار نفر مهارت‌های پایه حرکتی‌شون تکمیل شده و متناسب با سن‌شون بود! اما این اختلال چی هست؟! ببینید ما هفت تا حس اصلی داریم که پنج تا رو همه بلدیم و ظاهراً نیازی به تعریف‌شون نیست: ۱. بینایی ۲. شنوایی ۳. لامسه ۴. بویایی ۵. چشایی دو تای دیگه چی هستند؟! 6️⃣ حس دهلیزی یا حس تعادل. ظاهراً افرادی رو دیده باشید که مثلاً نمی‌تونن لبه‌ی جوب راه برن یا ترس از ارتفاع دارن یا دو دور، دور خودشون می‌چرخن سریع سرشون گیج میره یا ... این‌ها حس دهلیزی‌شون مشکل داره. 7️⃣ حس عمقی یا همون حسی که موقعیت اندام بدن رو داره تشخیص میده. حتماً تا حالا افرادی رو دیدید که پای دیگران رو لگد میکنن و رد میشن ولی خودشون نمی‌فهمن! یا افرادی که هی می‌خورن به در و دیوار یا بچه‌هایی که خیلی بچه‌های دیگه رو میزنن یا ... این‌ها بخش بزرگی از مشکل‌شون توی عدم تقویت حس عمقی هست. (موارد شش و هفت با بازی‌های حرکتی تقویت میشن) حالا اختلال یکپارچگی حسی این وسط یعنی چی؟! ببینید همین‌طور که از اسمش مشخصه یعنی یکپارچه رشد نکردن حواس گوناگون! یعنی یکی رشد زیادی داره و اصطلاحاً وَرَم می‌کنه ولی اون یکی کم یا ناقص رشد کرده! مثلاً من خودم حس بویاییم تعطیله! سر همینم وقتی همسرم غذا رو به من می‌سپره که مراقب باش نسوزه، قطعاً با سوخته‌اش روبرو میشه 😂😂 و یا تو نزدیکان فراوون داریم کسانی که کلاً چشایی‌شون تعطیله، مثلاً غذاشون پر از فلفل یا سیر هست ولی خودشون اصلاً نمی‌فهمن! این یکی از ریشه‌هاش به زیر شش، هفت سال برمی‌گرده که این حس به خوبی تقویت نشده! همون‌طور که توی مطلب قبلی گفتم امروز حس بینایی و شنوایی بیش از حد و باقی حواس کمتر از حد نیاز دارن درگیر میشن و این آسیب‌زاست. یه مثال بزنم و این مطلبم تموم! شما توی خونتون چند نوع غذا درست می‌کنید؟! تا حالا شده بشینید یه لیست از دویست تا غذایی که شنیدید بنویسید و در طول سال اون‌ها رو درست کنید؟ یا مثلاً هر روز نون پنیر یا نهایتاً اگه مایه‌دا باشید کره، عسل نخورید؟ 😉 این عدم تنوع غذایی حداقل باعث میشه حس چشایی، بویایی و لامسه‌ی ما خوب تقویت نشه! لامسه رو هم گفتم که تو مطلب بعدی حسابی در مورد غذابازی بنویسم تا همه کیف کنیم 😁 پ.ن: وقتی سوال پرسیدم ظاهراً برخی از دوستان سریع توی اینترنت سرچ کرده بودن و به هشت تا رسیده بودن اما حس‌های پیکری ما که به چهار طبقه اصلی تقسیم میشن خیلی بیشتر از اینها هستند اما اصلی‌ها همین هفت موردن ... #حمید_کثیری در تلگرام، اینستا و ایتا 👇👇 @hamidkasiri_ir

اگر نوجوان نصیحتی را گوش نمیدهد، به جای مجبور ساختن وی به اطاعت و تقلید، بهتر است در بعضی خواسته ها که خطری ندارد بگذاریم راهی را که ما نادرست میدانیم، بپیماید و پیامدهای آن را پذیرا شود @nooredideh

احساسات همراه بشر است و بخشی از میراث ژنتیک انسان است؛ بالقوه است و با انسان خلق می شود. نقش احساس بسیار مهم تر از نقش عقل است. عقل اکتسابی است و 18 سال طول می کشد تا کامل شود؛ در حالی که احساسات از قبل از تولد کامل شده اند و از زمان تولد رسماً شروع به کار می کنند. در مبحث پیش ناخودآگاه و مترجم و مفسر را توضیح دادیم در این مبحث می خواهیم از زاویه ی دیگری به احساس نگاه کنیم و ببینیم که احساسات که در ضمیر و ذهن ناخودآگاه انسان ضبط می شوند از کجا نشأت می گیرند. این شکل نمای دیگری از ذهن است که به یک کوه یخی تشبیه می شود که تنها سر کوه از آب بیرون زده شده و قابل دیدن است اما بخش اعظمی از آن در زیر آب قرار دارد. ذهن ما به این سه بخش تقسیم می شود که فقط بخش کوچکی از آن به آگاه تعلق دارد و بخش اعظم آن ناخودآگاه و پنهان است. این عظمت در 5 سال اول شکل می گیرد و راهنمای کار ما تا آخر عمر است.   در حقیقت کارها و رفتارهای ما از نا خودآگاه به ما دیکته می شود به نیمه آگاه می رود و در بخش آگاه توجیه می شود. من تحت شرایطی فرزندم را کتک می زنم؛ آن لحظه ای که او را می زنم، تصمیم از ناخودآگاه من به من دیکته می شود و مجبورم می کند که بچه را بزنم ولی در آگاه توجیه می کنم مثل: «تربیت بچه از خودش مهم تر است» یا «بچه باید کتک بخوره تا آدم بشه»، «گاهی دوتا پشت دستش بخوره بد نیست» «عصبانیم کرد من هم زدمش؛ یا همسرم عصبانیم کرد من هم سر بچه خالی کردم». این توجیه ها همه در بخش آگاه صورت می گیرند اما دستور از ناخودآگاه است. اما ما فکر می کنیم که خودمان تصمیم گرفتیم این کار را انجام دهیم و شروع می کنیم به سرزنش خود و مقصر دانستن خود و مبتلا به درک مقصر یا مظلوم در آگاه مان می شویم. در حالی که ریشه ی همه ی این مسائل از ناخودآگاه می آید و ناخودآگاه نیز از کودکی مان می آید. این اتفاق چگونه می افتد؟ توضیح آن را با رسم این شکل می دهم. (ادامه دارد...)  #احساس {قسمت15} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

احساس مسئولیت در کودک، باید از چیزهای خیلی کوچک شروع شود. مسئولیت در مورد کارهای شخصی نخستین گام است، یعنی کودک احساس کند که اگر دست به این کار بزند، برای خودش سودی دربر دارد. بنابراین باید در مورد کارهای خودش به او مسئولیت بدهیم و هرکار مثبتی که انجام داد سریع باید تشویق شود تا به این وسیله انگیزه اش برای انجام کارهای بعدی زیاد گردد. Join @nooredideh