تنبیه سه شرط دارد: 🔸شرط اول : از صبح تا شب راه نیفتید و دائم بچه را صدا کنید و این مراسم تنبیه را اجرا کنید و کارمان بشه چشم غره رفتن به بچه و اصل کار را بی اثر کنیم فقط در حوزه ارزشها تنبیه میکنیم و اجازه داریم که تنبیه کنیم، حوزه ی مهارت ها تنبیه ندارد، مجازات و جزا دارد که در ادامه خواهم گفت. 🔸شرط دوم، پدر و مادری می توانند این تنبیه را اجرا کنند و درست انجام بدهند که شاد باشند. وقتی در سی ثانیه اخم می کنیم و خودمان را ناراحت نشان می دهیم طبیعتاً اختلاف سطح به وجود می آید. مادری که از صبح تا شب جیغ می زند و داد میزنه و غر می زنه، این سی ثانیه هم روی این همه ترش رویی ها. در این سی ثانیه فقط مدلش فرق می کند. کودک در این حالت معیار نمی گیرد. بلکه کودکی معیار می گیرد که مرتب از پدر و مادرش احساس خوب می گیرد و لذت می برد و رشد می کند، حالا یک لحظه می بیند که وای حالت ها فرق کرده و وارد منطقه ی قرمز شده، متوجه اوضاع می شود و با خودش عهد می کند که دیگه وارد این منطقه نمی شم آخ اخ این منطقه برق داشت من دیگه این کار رو نمی کنم!!!!! حالا اگر مادر عصبی باشه و صبح تا شب در حال غر زدن باشه و پدر دائم در حال بد اخلاقی و دعوا باشه فایده ای نداره و تکرار مرتب عصبانیت و تنبیه و دعوا اثرش را از دست می دهد. 🔸شرط سوم در حیطه ی مهارت مدیریت می کنیم. اجازه دهید که بچه ها اشتباه کنند و بعد جزای اشتباهشان را دریافت کنند. یاد بگیرند که این اتفاق که افتاد نتیجه ی کار خودم بوده اشکالی هم نداره می توانم یاد بگیرم و تجربه کنم برای رشدم. ما به این حالت «جزا» می گوییم. 6 تا شکلات خریدیم و سپردیم که 2تا رو صبح بخور، 2تا رو ظهر و 2تارو عصر؛ کودک هم خوشش می آید و همه اش را با هم می خورد! شما می آیید و می بینید چه کار باید کنید؟ شکلات هارو خوردی؟ نوش جونت. کودک می ره، ظهر میاد میگه مامان شکلات می خوام، مادر باید بگه خوردی دیگه؛ کودک چونه می زنه که صبح خوردم الآن می خوام. مادر: خوب خودت خواستی! در این جا کودک انتخاب کرده و تصمیم گرفته که همه ی شکلات ها رو با هم بخوره، تأییدش می کنیم، سرزنش این جا جایی نداره، مادر: خوردی کلی هم کیف کردی ها، الآن دیگه نمیشه تو همشو صبح خوردی، این جا است که شما باید مقاومت داشته باشید و عصبی نشوید چون ممکن است که کودک پافشاری کند و روی اعصاب شما غلتک بزند حالا این وظیفه ی شما است که محکم بایستید، جانم می خوای گریه کنی باشه عزیزم گریه کن، درک احساس می کنیم، جایگزین می دهیم ولی شکلات نمی دهیم. مادر: شکلات ظهرت را خوردی نوش جونت حالا فردا یادت باشه که دیگه نخوری. اگر شما کم بیاورید و کم حوصلگی کنید و به کودک شکلات دهید می فهمه که آهان هرجا که گیر کردم یک کم داد می زنم و گریه می کنم و جیغ می کشم و فحش می دم و ... حرفمو به کرسی می نشونم. پس هر کاری کرد شما مقاومت کنید. کار نسیه هم نکنید و بگید بیا این شکلات رو بگیر نگه دار برای فردا. اصلاً از این کارها نکنید. بچه شروع می کنه به حرفهای قلمبه و سلمبه زدن مثل الهی بمیرم تو راحت بشی مامان بد مادر: خدا نکنه قربون قدوبالات برم. پس الهی تو بمیری من راحت بشم، مادر: باشه بعداً صحبت می کنیم. اگه منو دوست داری بده وگرنه جیغ می زنم ها، مادر: باشه عزیزم بیا بریم پارکینگ هر چه قدر دلت می خواد جیغ بزن و گریه کن..... همراه کودک هستیم از خط خارج نمی شویم به خشونت هم متوسل نمی شویم تا کودک یاد بگیرد که تصمیم گرفته باید پای تصمیم خودش بایستد. در این صورت است که درک مسئول پیدا می کند. (ادامه دارد...) #نشست_تنبیه {قسمت17} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

روش‌های دعوت به همکاری کودک ١- مسئله یا آنچه را که می بینید توصیف کنید. «اون حوله تر روی رختخوابه.» ۲- اطلاعات بیشتری در اختیار کودکتان قرار دهید. حوله داره لحاف منو خیس می کنه.» ۳- منظورتان را با یک کلمه بیان کنید. «حوله ۴- در مورد احساساتتان صحبت کنید. دوست ندارم توی رختخواب خیس بخوابم.) ۵- یادداشتی بنویسید. (بالای جارختی حمام) لطفا مرا به همانجایی که برداشته اید برگردانید تا بتوانم خشک شوم. متشکرم! حوله شما! #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh

👈 جمعی‌خوانیِ کتاب کودک، خانواده، انسان (۵) یه جلسه‌ی کاملاً کاربردی و مهارتی برای جاها و موقعیت‌هایی که دیگه از دست بچه‌ها مستأصل شدیم صفحات ۱۳۲ تا ۱۴۱ رو مرور کردیم. #لایو #فرزندپروری #هایم_جینات #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

🎥 آموزش ریاضی و خلاقیت کودکان بازی، حرکت، شادی هدف: تشخیص دست و پای چپ و راست، دقت، تمرکز، تعادل 🔸والدین عزیز این بازی تمرین بسیار عالی برای بچه‌هاست، می‌تونید با کاغذ دست و پا رو بچینید و بچه‌ها روی فرش بازی کنند. @nooredideh

چند نکته در مورد تنبیه : 🔸 تنبیه برای تخلیه ی عصبانیت های والدین نیست. ما از دست روزگار و همسر دلخور هستیم، سر فرزندمان تلافی درمی آوریم. 🔸 تنبیه برای بازدارندگی است نه برای ایجاد انگیزه. می خواهیم فرزندمان لباس بپوشد، "پاشو لباستو بپوش" باید به او انگیزه بدهیم که پاشه و لباسشو بپوشه. برای این که کودک حرکت کنه و کاری را انجام بده، تشویق لازمه. با تنبیه نمی توانیم انگیزه ایجاد کنیم بلکه تنبیه اجبار ایجاد می کند، "بلند می شی یا بلندت کنم!"، "میام خدمتت می رسم ها" تنبیه چه صحیح و چه غیر صحیح برای ایجاد حرکت نیست؛ برای بازدارندگی است. 🔸تنبیه باید متناسب با عمل باشد. یک دلیل این که جرم در جامعه زیاد است اینه که مجرمین خودشان را بستان کار می دانند. تنبیه های خشونت آمیز و کیفرهای بی دلیل، بچه ها را طلب کار بار می آورد. یک مجرم میگه که من یک خلافی کردم، فوقش 6 ماه زندانی بشم پس چرا 2 سال برام نوشتند حالا من یک سال و نیم از جامعه طلب دارم. تنبیه های خشونت بار بچه ها را می برد به سمت خلاف بیشتر چون آن ها را به سمت درک مظلوم سوق می دهد. به یاد دارید که گفتم درک مظلوم بسیار خطرناک است. وقتی این درک از یک حدی بالاتر می رود، این شخص خودش را از خانواده و بعد از جامعه طلبکار می داند در نتیجه بدتر می کند. 🔸 در تنبیه با بچه ها حساب نسیه نداشته باشیم. تنبیه مال کاری است که در این لحظه اتفاق افتاده. اگر کاری خلاف ارزش است، همان موقع واکنش نشان بدهید. اگر نمی توانید فراموشش کنید. یک روز از صبح بلند شده اید کودک چندین بار از ارزش ها عبور می کند، شما هم حالتان خیلی خوب است و می گید ولش کن بچه س دیگه، اشکالی نداره؛ بچه ادامه میده تا ظهر میشه حالا ممکنه که از موضوعی ناراحت شده باشید یا فامیل شوهر زنگ می زنند و می خوان امشب بیان منزل شما دیگه کلی بهم می ریزید، همسرتان تلفن می کند یکسری با او دعوایتان می شود و در همین موقع بچه یکی از اون کارهایی را می کند که از صبح انجام داده و شما هیچی نگفتید؛ حالا گیرش میارید که بیا این جا ببینم این از صبحت این هم از ظهرت اون هم ازدیروزت و اون هم از فلان روزت و از هفته ی پیش و اون از عمه هات و این هم از بابات و خلاصه هر چی دق و دلی دارین سر بچه ی بیچاره خالی می کنین؛ بچه هم می مونه که اصلاً موضوع چیه؟ این حرفا چیه؟ برای بچه ها حساب نسیه باز نکنید اگر باید تنبیه بشه همان موقع انجام دهید وگرنه ولش کنید و دیگه اصلاً بهش فکر هم نکنید. 🔸 یادتان باشد که تنبیه و تشویق در حوزه ی رشد نیستند. یک نقش بسیار کوچکی دارند و خود تربیت هم نقش بسیار کوچکی دارد و نقش تنبیه و تشویق کوچک تر از تربیت هستند. پس این قدر مسئله ی تنبیه و تشویق را در زندگی بچه ها بزرگ نکنید. زندگی عرصه ی زندگی کردن است. عرصه ی تعامل، ارتباط، با هم بودن، لذت بردن و رشد کردن و دوستی و محبت و خلاقیت است. تنبیه و تشویق هم  جای خودش را دارد.نه باعث رشد می شوند و نه باعث شکوفایی خلاقیت. زندگیتان را به عرصه ی این دو تبدیل نکنید. (ادامه دارد...) #نشست_تنبیه {قسمت18} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

نظر حجت‌الاسلام پناهیان درباره کتاب حسین از زبان حسین #بااین_کتاب_گریه_کنید... تاپایان مرداد میتونید از تخفیف 30درصدی این کتاب استفاده کنید 21 هزار تومن پیشنهاد میکنم اگر علی از زبان علی رو نگرفتید، هردو تاشو باهم سفارش بدید، سری قبل، علی از زبان علی محبوبترین و پرفروش‌ترین کتاب شد لینک سفارش هردوکتاب👇 http://patoghketab.com/shahrekord/product/pack/ لیک سفارش حسین از زبان حسین 👇 http://patoghketab.com/shahrekord/product/hoseinazzaban/ @hosein_darabi

کارهایی که نباید جلوی کودکان انجام دهید 🔸بکار بردن الفاظ نامناسب در حضور کودک 🔸بی‌احترامی به دیگران 🔸ایجاد تنش و درگیری با اطرافیان 🔸عدم مدیریت و برنامه‌ریزی در امور روزانه 🔸بی‌اعتنایی به معنویات و واجبات دینی 🔸عدم ابراز علاقه به درس و مطالعه @nooredideh

كودكان همين چند سال را براي بازي وشادي وقت دارند. اين تصور شماست كه كلاسهاي مختلف كودكتان را از خوشحالي كودكي دور نميكند. زماني متوجه ميشويد كه هيچ راهي براي پس دادن كودكي آنها نيست. @nooredideh

شاگرد اول بودم، پدرم یادم داده بود، که من همیشه درس بخوانم، وقتی مهمان می آید زود بیایم سلام کنم و بروم! آرام آرام مهمانهای ما خیلی کم شدند چون مادرم غیر مستقیم گفته بود حواس مرا پرت می کنند! عیدها همه اش خانه بودیم و من نمی دانستم سیزده بدر یعنی چه ؟ وقتی مدرسه می رفتم، پدرم خودش مرا می رساند آخه مادرم گفت بود نکنه توی سرویس مدرسه حرف بد یاد بگیرم. پدرم مرا خیلی دوست داشت! وحتی می گفت زنگ تفریح به حیاط نروم !چون ممکن است بچه ها دعوایم کنند ! ومن نه تنها زنگ تفریح مدرسه که تمام زنگهای تفریح عمرم را در اتاقی درس خواندم ! مایه افتخار پدر بودم ! شاگرد اول ! وقتی پدر مرا به مدرسه می رساند شیشه ی اتومبیل را بالا می زد که مبادا حرفی بشنوم ومن تا مسیر مدرسه ریاضی کار می کردم! وقتی سر سفره می آمدم باید به فیزیک فکر می کردم چون پدرم می گفت نباید لحظه ها را از دست بدهم ! چقدر دلم می خواست یکبار برف بازی کنم، اما مادر پنجره را بسته بود ومی گفت پنجره باز شود من مریض می شوم من حتی باریدن برف را هم ندیده ام ! من همیشه کفشهایم نو بود چون با آنها فقط از درب مدرسه تا کلاس می رفتم !!من حتی یک جفت کفش در زندگی ام پاره نکردم و مایه افتخار پدرم بودم! من شاگرد اول تیزهوشان بودم ! تمام فرمول های ریاضی وفیزیک را بلد بودم ولی نمی توانستم یک لطیفه تعریف کنم ! و حالا یک پزشکم ! چه فرقی دارد تو بگو یک مهندس ! پزشکی که تا الان نخندیده است، مهندسی که شوخی بلد نیست! من نمی دانم چطور باید نان بخرم! من نمی دانم چطور باید کوهنوردی بروم! با اینکه بزرگ شده ام اما می ترسم باکسی حرف بزنم ! چون ممکن است حرف بد یاد بگیرم ! من شاگرد اول کلاس بودم ! اما الان نمیدانم اگر مثلا مراسم عروسی دعوت شوم چگونه بنشینم، اگر مراسم عزاداری بروم چه بگویم ! همسایه مان برای ما آش نذری آورده بود نمی دانستم چه اصطلاحی بکار ببرم یک روز باید بنشینم برای خودم جوک تعریف کنم ! یک روز باید یک پفک نمکی را تا آخر بخورم ! یکروز می خواهم زیر برف بروم ! یک روز می خواهم داد بکشم ، جیغ بزنم !من شاگرد اول کلاسم اما از قورباغه می ترسم ، از گوسفند می ترسم ، مایه افتخار پدر حتی از خودش هم می ترسد ! راستی پدرها ومادرهای خوب و مهربان به فکر شاگرد اول های کلاس باشید و اگر مادرم را دیدید بگویید پسرش شاگرد اول کلاس درس و شاگرد آخر کلاس زندگی است!!! #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh

شكل گيري شخصيت كودك در هر سن و وظايف والدين: 🔸تولد تا ١سالگي: سن شكل گيري دلبستگي و احساس ايمني وظيفه والدين: پاسخگوي حساس بودن به نيازها و گريه كودك 🔸٢-١ سالگي سن شكل گيري حس استقلال وظيفه والدين: دادن فرصت اكتشاف و تحرك؛ صحبت كردن زياد با كودك و توصيف اعمال كودك ؛ استفاده از تكنيك پرت كردن حواس براي تربيت كودك 🔸 ٤-٢ سالگي سن دوستيابي ورود به گروه و يادگيري زبان وظيفه والدين: اقتدار؛ الگوي خوب بودن؛ اعطاي وظايف به كودك؛ خوب گوش دادن به كودك و احساساتش 🔸١٢-٥ سالگي سن شكل گيري هويت كودك؛ شكل گيري عزت نفس و يادگيري ارزشها و هنجارها وظايف والدين: اقتدار؛ الگوي خوب بودن؛ ياد دادن مهارت حل مساله؛ نظارت بر كودك و دوستي هاي او؛ ايجاد رابطه خوب با كودك Join @nooredideh

رفاه کودک @nooredideh

🔸برای تربیت فرزندتان عجله نکنید اگر فرزندتان همکاری نمیکند از پوشک گرفتن فرزندتان عجله نکنید. شما تا ۳ سالگی وقت دارید. 🔸انتظار تمیز نگه داشتن اتاق را از فرزند نوپای خود نداشته باشید. از ۳سالگی کودک می تواند مسئولیت های کوچک را بپذیرد. 🔸برای تمیز غذا خوردن فرزندتان اصرار نکنید. کودکان از ۲ سالگی می توانند قاشق به دست بگیرند و از ۳ سالگی می توانند آداب غذا خوردن را بیاموزند. 🔸برای آموزش آکادمیک مانند نوشتن، زبان دوم، ورزش حرفه ای عجله نکنید. بهتر است بعد از ۶ سالگی شروع کنید. ⛔️فشار آوردن روی کودک زمانی که آماده نیست تنها اختلال در مسیر رشد کودکتان بوجود می آورد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh

کودک زیر 7سال، با هر کسی که به او آزادی بدهد، دوست میشود. واز هر کس و هر چیزی که آزادی را از او سلب کند، فراری است و حتی آموزش، (البته از نوع رسمی،) از این قاعده مستثنی نیست. @nooredideh

تشویق تشویق یعنی به شوق آوردن، ایجاد رغبت، راغب کردن. تشویق در رویکرد رفتارگرائی جای بسیار ویژه ای دارد و در کل در غرب مراکز مهدهای رفتارگرایی را مرکز رغبت می نامند. ستاره دادن، جایزه دادن و ... همه تکنیک های رفتار گرایی است. تشویق به شوق آوردن است. تشویق پاداش نیست. به همین دلیل تشویق برای فرآیند عمل است نه برای نتیجه. این حرف خلاف هنجارهای اجتماعی امروز ما است. در صورتی که بچه ها نباید وقتی نتیجه گرفتند تشویق بشوند بلکه در طول انجام فرآیند عمل باید تشویق شوند. بچه ای که در کاری موفق شده خودش از درون تشویق شده. بچه شاگرد اول شده و معدل 20 آورده، این بچه خودش تشویق شده شما دیگه چرا تشویق می کنید؟ حاضرین: خوب خوش حال میشن! استاد سلطانی: خوب خوش حالی تان را ابراز کنید. تشویق برای طول راه است. اون 9 ماهی که داشت درس می خوند، چه قدر دیدیمش و تشویقش کردیم؟ "داری درس می خونی؟ به به، قربون اون درس خوندنت بشم، چه درسی می خونی؟" این یعنی تلاشت رو دیدم. تشویق برای تلاشه، نه برای نتیجه. نتیجه اصلاً دست ما نیست؛ بچه 9 ماه زحمت کشیده، شب امتحان آپاندیس می گیره و می ره عمل، این بچه نباید تشویق بشه؟ بهش چی میگیم؟ حالا شهریور برو امتحان بده من ببینم تشویق لازمه یا نه!!! چه قدر در طول سال می گیم: آخر سال کارنامه ات را بیار ببینم دوچرخه برات بخرم یا نه؟!! خوب اگر لازمه که دوچرخه بخرید خوب بخرین، اگر هم لازم نیست پس چرا حرفش را می زنید؟ چه ربطی به کارنامه و غیره داره، چی رو به چی وصل می کنیم؟ تشویق برای تلاش و ایجاد انگیزه برای حرکت است. باز هم گفتیم حرکت، این جا دو تا سؤال مطرح می شود که حرکت در کدام جهت؟ و با کدام مهارت؟ جهت همان اصل و اصول و ارزش ها است که اول جلسه گفتم ولی روی مهارت می خواهم تأکید کنم  چون امروزه ما خیلی مواجه با این قضیه هستیم. ما تحت عنوان تشویق گاهی بدترین خشونت را در حق بچه هایمان می کنیم. انگیزه ی زیاد ایجاد می کنیم بدون این که مهارت ایجاد کنیم. چه قدر با بچه هایمان صحبت کلامی می کنیم؟ ادبیات انگیزشی در جامعه ی ما بسیار آسیب زننده است چون مهارت نمی دهد، فقط انگیزه می دهد. (ادامه دارد.. ) #نشست_تنبیه {قسمت19} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

‌‌‌‌‌ ‌‌ پنجشنبه است یـادی كنيـم ازمسـافـرانی که روزي در کنـارمان بودند و اكنون فقط یاد و خاطـرشـان دردلمـان باقی ست بافاتحه وصـلوات Join @nooredideh

به شخصیت فرزندتان احترام بگذارید؛ 🔻مثلا اگر می‌خواهید به کودک آموزش دهید چگونه لباسش را بپوشد لازم نیست بگویید «چقدر بی دست و پایی» وقتی با این کلمات به شخصیت کودک حمله کنید اعتماد به‌ نفس او را از بین می‌برید و اینجاست که تخریب شخصیت و اعتماد به ‌نفس کودک آغاز می‌شود. 🔻یا وقتی کودک یک ساله شما اشیا را در دهان خود میبرد نباید بر سرش فریاد زد. باید بدانید او در حال کشف دنیای پیرامون خوداست. 🔻 و اگر فرزند نوجوان شما تمایل ندارد تعطیلات آخر هفته را با شما باشد او را درک کنید او به دنبال رسیدن به استقلال است. #کانال_تربیتی_نوردیده Join @nooredideh

این قسمت: اضطراب @nooredideh

دلیل لجبازی کودکان 1. تثبیت استقلال: گاهی کودک دوست دارد به گونه‏ ای باشد که خودش می‏خواهد، نه آن گونه که شما می‏خواهید؛ زیرا احساس استقلال می‏کند؛ بنابراین، جایی برای نگرانی نیست. 2. جلب توجه: چنان سخن نگویید که کودک چنین موضعی بگیرد؛ او دوست دارد جلب توجه کند؛ پس به مخالفت ‏هایش بی‏ توجهی کنید و حساسیت نشان ندهید. 3. لجبازی: ممکن است این رفتار کودک به سبب لجبازی باشد که در اثر بی‏ توجهی شما به خواسته ‏های منطقی‏ اش ایجاد شده است. 4. انتقام‏جویی: گاهی کودک برای انتقام ‏جویی از پدر و مادری که دائم با هم درگیری و اختلاف دارند، چنین برخورد می‏کند. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 join @nooredideh

▪️السلام علیک یا اباعبدلله الحسین

سگ هار درونی، همه ی اون تحقیر و سرزنش هایی هست که آدم‌های مهم زندگی ما در هشت سال اول زندگی، به ما کرده‌اند. حرفهایی که در نظام تربیتی ما زیاد زده میشه، "چقدر تنبلی، خیلی بیخودی، مگه مریضی، کار نمی کنی، این چه وضعیه، خجالت نمی کشی همه دارند زحمت می کشند و تو تمرگیدی، برو بمیر، کارد بخوره به اون شکمت، آفتاب اومده تا وسط اتاق، پاشو، زود برو بخواب" متأسفانه این حرفها رو بیشتر آدمهای مهم در زندگی ما، به ما زده اند و امروز همون تحقیر و سرزنش ها یک گوشه ایی در ذهن ما نشسته و آماده هست مثل یک سگ درنده به جون خود ما و دیگری بیفته و چه بسا بسیاری از ما امروز تأثیر بد و منفی اون رو در رفتارمون می بینیم ما چاره ایی نداریم که این سگ درنده رو مهار کنیم وگرنه در زندگی ما رو از پا در میاره. ما باید به جایی برسیم که بگیم من همیشه اشتباه کرده و می کنم، ولی در مسیر بهبود و بهتر شدن خودم قدم برمی‌دارم. بنابراین، از اشتباهاتم می‌آموزم نه اینکه بیاویزم. به هیچ وجه خودم را تنبیه و سرزنش نمی‌کنم و حاضرم به خاطر اشتباهم از دیگران معذرت بخوام. بنابراین باید کوشش کنیم و بدونیم انسان می‌تونه با شادی و آزادی و لذت و رضایت و خشنودی، زندگی و رشد کنه. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

این قسمت: تنبیه و تشویق @nooredideh

ز کودکی خادم این تبار محترمم... #هر_خانه_یک_حسینیه ▪️السلام علیک یا اباعبدلله الحسین @nooredideh

از فرزندانتان خشمگین می شوید چون انتظار و توقع بیهوده دارید انتظار دارید فرزندتان حرف شما را بی چون و چرا گوش کند که مغایر با حقوق انسانیست در حالی که شما خودتان به حرف‌های درستی که به آن واقفید عمل نمی کنید. Join @nooredideh

دیدید نوجوان گاهی کفشش رو در نمیاره شوت میکنه. لباس را روی جالباسی نمیزاره پرت میکنه. از کنار خواهر یا برادرش رد میشه شاید یه چکم بهش بزنه. این نمیتونه . این بدن میجنبه. یا تو مدرسه داره میره دیدید میز هول میده. دوستش داره کتاب میخونه کتاب دوستش میبنده مادرش میگه این دائماً با خواهرش درگیره. این درگیری نداره این نوجوان باید تکان بخورد اما شرایط تکانش را فراهم نمی کنید این به خواهر، برادرش ور میره تو سر اون میزنه، مداد رو از دست اون میکشه.تو خونه دارن تلوزیون میبینن تلوزیون خاموش میکنه. این باید فعالیت کنه.انرژیش تخلیه بشه. فردی اومد پیش من گفت: من پسر و دختری دارم دائم باهم درگیرن. گفتم تقصیر توئه. گفت چیکار کنیم ما. گفتم مثلا تو خونه چادر را بیار وسط بگو من و خواهرت این طرف مامان و تو اون طرف ،خط قالی هم خط مسابقه است شروع شد مسابقه بکشیم، مامان بکش، بابا بدو یه بازی با شور و نشاط انجام بدید خونه میشه نشاط رابطه میشه عالی بابا میخوای باپسرنوجوان صحبت کنی میخوای بگی که اونجا وایساده برای من یک لیوان آب بریز همینجوری نگو، مثلا لیوان پلاستیکی رو روی هوا براش بنداز اونم رو هوا بگیره و برای تو آب بیاره. وقتی این لیوان رو روی هوا میزنه، این با بابا عشق می کنه و این انرژی داره تخلیه میشه و تامین میشه باید این خونه رو پر از شور و نشاط و هیجان کنید و کن فیکون کنید. ما نشاط و هیجان برقرار نمی کنیم دائم هم غر میزنیم .مثلا چرا اتاقت نامرتبه تو میخوای فردا عروس بشی.. #رفتاربانوجوان_نوردیده 👇 join @nooredideh_nojavan

در گذشته مسافت زیادی را برای سوار شدن به وسایل نقلیۀ عمومی پیاده طی می‌کردیم، الان برای پارک کردن وسیلۀ شخصی‌ خود چه اندازه وسواس داریم؟ وسیلۀ ما حتماً در نزدیک‌ترین مسافت تا محل مورد نظرمان باید پارک شود. گاهی چند متر نزدیک‌تر را هم غنیمت دانسته و حاضریم زمان زیادی را برای پیدا کردن جای پارک نزدیک‌‌تر صرف کنیم؛ اما این چند متر را پیاده نرویم. انسان مدرن حتی حال پیاده شدن و باز کردن در حیاط را ندارد. از داخل ماشین بدون آنکه پیاده شود با یک دگمه در خانه را باز می‌کند. ـ در گذشته فاصلۀ میان ما و تلویزیون مسافت قابل توجهی به حساب نمی‌آمد؛ به همین دلیل هم کم و زیاد کردن و تعویض شبکۀ تلویزیون برای ما کار سختی نبود. آیا تا به حال به این مسئله فکر کرده‌اید امروز اگر کنترل تلویزیون در دسترسمان نباشد، چه اندازه بلند شدن و به سمت تلویزیون رفتن برای ما سخت است؟ یکی از دلایل اصلی بی‌حوصلگی همین رکود در زندگی مدرن است. 📚کتاب منِ دیگرِما استاد عباسی ولدی @abbasivaladi 👈