eitaa logo
کانون فرهنگی تبلیغی نورالهدی
2.1هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
1.8هزار ویدیو
81 فایل
ارتباط با ادمین: @yaemamhasaan تبادل و تبلیغات: @sadrjahad رزرو بلیط: @yarafegh هماهنگی و رزرو اجرای شهرستانها: 09176827420 سایت مجموعه نورالهدی: noorolhodaeeha.ir صفحه روبیکا: Rubika.ir/noorolhodaa_ir صفحه آپارات: aparat.com/noorolhodaa_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
نمی‌توانم نگویم ... گذشتۀ از نیروهای سکولارِ وطنی - که بویی از اخلاق و انصاف و وجدان نبرده‌اند - برخی دوستان انقلابی نیز، «روایت‌های منفیِ متعدّد»ی دربارۀ آقای روح‌الله مؤمن‌نسب دارند و پاره‌ای از اینها به من نیز منتقل شده بود. من که بیش از دو دهه است که «محقّق» هستم و جز «دلیل»، تسلیم امری نمی‌شوم، فرصت را غنیمت شمردم و امشب، گفتگوی زندۀ ایشان در آپارات را دیدم تا بتوانم دربارۀ نظرات ایشان، قضاوت واقع‌گرایانه کنم. نتیجه آن‌که: [1]. هیچ‌یک از استدلال‌های ایشان را «نامعقول» و «غیرمنطقی» نیافتم. گفته‌های ایشان، «موجّه» و «بین‌الاذهانی» است. [2]. نگاه ایشان به فضای مجازی، «انقباضی» و «انسدادی» نیست و راه‌حل‌های «ایجابی» و «گشایشی» نیز دارند. [3]. رویکرد ایشان به فضای مجازی با «اندیشۀ فرهنگیِ آیت‌الله خامنه‌ای»، تضاد و تعارضی ندارد. [4]. در حقّ ایشان بسیار «ظلم» و «جفا» شد و شخصیّت ایشان، مغلوبِ «روایت‌پردازی‌های دروغینِ جریان غیرانقلابی» گردید. [5]. دغدغۀ ایشان، «هویّتِ ملّی»، «استقلال ملّی» و «منافعِ ملّی» است و هیچ‌گونه سیاسی‌کاری و عمل‌گرایی و عوام‌فریبی و منفعت‌طلبی در میان نیست. [6]. کاش در این فاصله، رسانۀ ملّی یک «مناظرۀ علمی» با حضور ایشان و منتقدان ترتیب می‌داد، یا دست‌کم، رسانه‌های غیررسمی در فضای مجازی، گفتگویی جدّی و چالشی برگزار می‌کردند تا حقیقت در پرده نماند. [7]. دولت حسن روحانی در زمینۀ فضای مجازی، جنایت‌های فرهنگیِ فراوان و جبران‌ناپذیر انجام داد. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi @noorolhodaa_ir www.noorolhoda85.blog.ir
انقلابی‌گری یا انقلابی‌نمایی [۱]. «کنش انقلابی» یک عمل مداوم است. انسانِ انقلابی، انسانی است که همواره و هم اینک در «فرایند انقلاب امروز» مشارکت داشته باشد؛ به فرمودهٔ رهبر کبیر انقلاب امام خمینی(رحمت‌الله): «ملاک حال فعلی افراد است.». این مهم نیست که کسی سابقه انقلابی داشته باشد مهم این است که اکنون چه نسبتی با انقلاب دارد. درتحلیل رهبر انقلاب؛« انقلابی‌گری یعنی عادلانه، خردمندانه، دقیق، دلسوزانه، منصفانه، قاطعانه و بدون رودربایستی عمل کردن.»(بیانات ۹تیر۹۵). حال سوال اینجاست که اکنون که چنین تصویرِ جامع و روشنی که از این مفهوم در دسترس قرار گرفته، چگونه «انقلابی‌گری» دست‌آویزی برای فرصت‌طلبان و برای ضربه زدن به انقلاب و انقلابی می‌شود؟ [۲]. «انقلابی‌گری» یک صفت است، که در کنار هر حرفه‌ای می‌تواند قرار گیرد تا هویت‌بخشی کند؛ معلمِ انقلابی، عالمِ انقلابی، کارگرِانقلابی، اما «انقلابی‌نمایی» خود یک حرفه است، یک شغل تمام وقت؛ که تمام همتش «هزینه کردن انقلاب» برای انقلابی‌نمایی خودش است، «انقلابی» اما؛ تمام توان اعتبار و آبروی خود را برای دفاع از کیان انقلاب و نظام خرج می کند و خود و همه دارایی‌اش را وقفِ اقدام و عمل، و خدمت بر اساس آرمان‌ها و ارزش‌ها می‌کند. [۳]. «انقلابی‌گری»، یک هویت است که اثر آن «نمود بیرونی» دارد، نتیجه و ثمربخش است، «انقلابی‌نمایی» اما؛ سراسر نمایشگری است، گاه در جبهه باطل به رسم باطل، در لباس حق و گاه در جبهه حق و باز به رسم باطل. [۴]. «انقلابی» هر کجا باشد در هر کسوتی، هر جایگاهی، یک عنصر مفید، فعال، تحول‌گرا و موثر است؛ اما «انقلابی‌نما» به دنبال روزنه برای هوچی‌گری، تفرقه و نفرت‌پراکنی و امیدزدایی. «انقلابی» چون «عمار»، چون «میثم تمار» جان می‌دهد؛ اما پایِ انقلاب مردانه می‌ایستد، پایِ روشنگری، مورد افترا قرار می‌گیرد، از جانِ شیرین دست می‌شوید؛ اما دست از جانان بر‌نمی‌دارد حتی اگر برای انقلاب هزینه شود؛ اما «انقلابی‌نما» به هر دری می‌زند تا «همهٔ هزینه‌ها برای او بشود، گاه از نظام، گاه مراجع و گاه ولیّ» و صیدِ‌ کین می‌کند از آبِ گل‌آلود. [۵]. «انقلابی» اخلاق و تقوا را شرط صحت و ارزش عمل می‌کند؛ لذا اگر بیراهه پیدا شد، مسیر را گم نمی‌کند، که اگر لغزید؛ چون معیارش حق است، به سرچشمه نور برمی‌گردد. «انقلابی‌نما» اما، اخلاق و تقوا را برای اهداف شخصی و گروهی به مسلخ می‌کشاند و ذبح می‌کند. خود را معیارِ حق دانسته، و آنجا که کسانی را بر مدارِ خویش و اهدافش نبیند، «پیراهنِ عثمان به‌دست» حتی بر علی می‌تازد.  آری! «انقلابی»، چشم به دهانِ ولیّ دوخته؛ «آتش به اختیار» جهاد می‌کند، «انقلابی‌نما» گاه هیزمِ آتش و گاه باد که نه،  طوفانی برای به آتش کشیدن انقلاب به راه می‌اندازد، که اگر صحنه خالی شد، «انقلابی‌نماها»، «انقلابی‌ها» را تا مرزِ شهادت مورد اتهام و هجوم می‌کشانند. بدان مرزِ بین «انقلابی گری» و «انقلابی‌نمایی» به باریکی و بُرّندگی صراط است. مرد میدان می‌خواهد که سپر باشد برای به مسلخ نرفتن «انقلابیِ غیور»؛ که اگر چنین شد فرق علی در محراب به خون خضاب می‌شود. مرد میدان می‌خواهد، که تاریخ تکرار نشود. انتخاب اما با من و توست «انقلابی» باشیم یا «انقلابی‌نما»… ✍ آمنه عسکری منفرد @enqelabi_nevesht 📌 کانال نوشته‌های انقلابی