- تک تک کلماتَش را لمس کنید ؛ و سپس ببوسید .

رها کردی دستمُ ، گم شدم بینِ این زندگی . میبینی این وحشتُ سردرگمیُ؟ . نمیخوای برگردی تصدقت؟ .

درسته آقا مهدیار ؛ کاملاً درسته .

و شب ؛ آغازِ راه دلتنگی برای چشم‌هایش بود ‌.

دارم با جدیت باهاش حرف میزنم ؛ یهو میگه رگه‌یِ عرب داری؟ میگم الان حواست به حرفامِ دیگه؟ نه رگه‌ی عرب ندارم . میگه نه؟ جدی؟ آخه چشمات شبیه دخترای عربِ . اونا چشماشون درشت و کشیدس . واسه همین به چشماشون معروفن . عُیون‌الوحشی ؛ به معنی چشمای وحشی تو شعرا واسه هموناس‌ . خیره میشم بهش . میگم چشمای دخترایِ طهرونیِ اصیلُ ندیدی. اینایی که یه کیلو آرایش میکننُ نمیگما ؛ نه نه. اون با اصالتاش که جد اندر جدشون واسه همینجاس . همونایی که باباشون تو بازار اصلی حُجره فرش فروشی داره . همونایی که چارقد گره میزنن ، موهایِ مشکیِ بلندشون بوی انار میده ، که گه‌گداری از گوشه چارقدشون میزنه بیرونُ با چشم غره حاج خانوم درستش میکنن ، همونا که باهاشون حرف میزنی گونه‌هاشون از خجالت سرخ میشه ، عاخ‌ عاخ . اگه بدونی چه خوشگلن . اگه بدونی چه چشمایی دارن . میخنده . میگه الان یعنی رگه طهرونی داری؟ میخندم . بازم میخندم .

- به‌حرمتِ‌غمِ‌نهفته‌در‌این‌قطعه .

از آدما به قهوه پناه ببر بشرِ دو پا .

- و موسیقی ؛ روحش را التیام می‌بخشید . .

- یک ساعت و بیست دقیقه تا دلتنگـے . .

- "آغوشِ رایگان" داشتی برای هر مظلومی ؛ وقتی که "آغوش رایگان" مد نبود .