🔶موارد جواز غیبت
1️⃣ غیبتِ متجاهر به فسق: غیبت کسی که علنی و آشکارا گناه می¬کند، در مورد همان گناهش، جایز است.
🔹امام صادق (علیه السلام) فرمود:
إِذَا جَاهَرَ الفَاسِقُ بِفِسقِهِ فَلَا حُرمَۀَ لَهُ وَ لَا غِیبَۀ
اگر فاسق فسق خود را آشکار کند نه حرمتی دارد و نه غیبتی.
2️⃣ در مقام تظلّم: شخص می¬تواند ظلم کسی را که در حقّ او ظلم کرده، برای دیگران بیان کند.
3️⃣ در مقام مشورت: مثلاً کسی که می خواهد دخترش را به عقد کسی درآورد، می تواند دربارۀ آن فرد با دیگران مشورت کند.
4️⃣ در مقام خیرخواهی و نصیحت: مثل این که شخصی با کسی دوست شده و انسان احتمال می دهد که این دوستی منجر به فساد شخص می¬شود، در این شرایط می تواند در مقام نصیحت و خیرخواهی عیب او را ذکر نماید.
5️⃣ غیبت کسی که می خواهد به دین آسیب برساند، جایز است.
6️⃣ غیبت کسانی که نوشته های مسموم و منحرف کننده و باطل دارند جایز است.
7️⃣ غیبت غیر مسلمان حرام نیست.
8️⃣ غیبت فرد نامشخص مانعی ندارد.
✅ضابطۀ کلی در جواز غیبت، وجود مصلحتی برتر از مفسدۀ هتک حرمت مؤمن است.
📚( احکام دو دقیقه¬ای، جلد سوم، صفحه 114 )
#احکام
