سلام و عرض ادب و احترام🌹 خاطرات اسارت 🌹 قسمت : ۵۷ 🌹 موضوع : زندگی در شرایط سخت اردوگاه مفقودین تکریت ۱۱ 😔 بهترین هدیه عراقیها در طول اسارت🌹 آقا حالا زمانی که ما آسایشگاه ۵ بودیم یه روزی سرهنگ فرمانده اردوگاه اومد برامون صحبت کرد و گفت ما بر حسب رسم مهمان نوازی می‌خواهیم به هر آسایشگاه یک جلد قرآن🌹 بهتون بدیم ما هم نا باورانه خیلی خوشحال شدیم یه موقع هم ۴ جلد قرآن آوردند و بین بند ۲ تقسیم کردند ...خب ماهم توی آسایشگاه ۵ برنامه ریزی کردیم و ساعت‌های که داخل آسایشگاه بودیم رو هرکه مایل به قرائت قرآن بود تقسیم بندی کردیم و شروع به خواندن قرآن میکردیم یادم میاد من که به اتفاق دیگر دوستان قبلاً حفظ بدون قرآن داشتیم الان که قرآن داشتیم غلط هامون رو درست میکردیم واقعاً خیلی لذت بخش بود توی اون شرایط سخت و طاقت فرسا☺️ باز یادم میاد یه روزی دیگه سرهنگ فرمانده اردوگاه اومد برامون صحبت کرد و بعنوان هدیه و رسم مهمان نوازی🥴 به هر نفر از اُسرا یه دونه مُهر تربت کربلا دادند 🌹 آخه ما هیچ موقع حتی توی خواب هم باورمون نمیشد که عراقیها به ما مُهر کربلا بدهند.. خوب یادمه مُهرهای که به ما دادند گِرد و نسبتاً بزرگ بود آخه قبلش ما از حیاط اردوگاه سنگ های کوچک تهیه کرده بودیم و روی اون سنگها نماز میخوندیم..حالا وقتی که مُهر اومد بعضی از اُسرای خوش ذوق شروع کردند به تهیه جا نماز ..مثلا یک قطعه پارچه که معمولا از جیب لباس زرد رنگ اسارت بود رو گلدوزی میکردند با سوزن نخ و براش جیب مُهر تعبیه میکردند این جانماز و مُهر همیشه در وسایل شخصی اُسرا همراهشون بود ..عراقیها هم زیاد از این بابت گیر نمی‌دادند..چون مُهر رو خودشون داده بودند..ما همیشه خودمون رو ملزم و موظف میدونستیم که نماز سه وعده مان رو سر وقت بخونیم هر چند خیلی موقع برا نماز صبح گیر می‌دادند یادم میاد خیلی از اُسرا خودشون رو مُقید میدونستند به خواندن نمازهای مستحبی مثل نماز غفیله و نماز شب و نماز امام زمان🌹 یادم میاد خیلی از اُسرا مُقید بودند به گفتن اذکار ایام هفته🌹 یادم میاد یکی از بچه های تهران که سرباز ارتش بود من میرفتم پیشش و از او سوال میکردم که مثلا امروز که سه شنبه هست ذکر مخصوص امروز چیه❤️🌹 توی اون شرایط سخت و طاقت فرسا همین معنویات بود که مارو محکم نگه داشته بود و گرنه یادم میاد بعضی از اُسرا که خیلی اهمیت نمیدادند یا کم می‌آوردند یا حرف های زشت و چرت و پرت می‌گفتند و یا بعضی هاشون دست به خودکشی میزدند😔 ادامه دارد....🌹 راوی : محمدعلی نوریان 🌹 تکریت ۱۱ 🌹 @nurian_khaterat🌹

سلام و عرض ادب و احترام🌹 اینها تعدادی از کبوتران سبکبال گردان انبیا از لشکر۸ نجف هستند که در تک فاو اسیر چنگال کرکس ها شدند..🌹 #مستند_جبهه #اسارت @nurian_khaterat 🇮🇷

باعرض سلام وادب خدمت تمامی بزرگواران !!!! چنانچه بزرگواران درمورد خاطرات که درکانال بارگذاری میشود نظریا پیشنهادی دارند به بنده در شخصی تذکر دهند ۰۹۱۳۴۳۳۶۵۴۸محمدعلی نوریان🌷🌷🌷🌷

سلام و عرض ادب و احترام 🌹 خاطرات اسارت 🌹 قسمت ۵۸🌹 موضوع : زندگی در شرایط سخت اردوگاه مفقودین تکریت ۱۱🌹 آقا حالا ما وقتی آسایشگاه ۵ بودیم در یک مواقعی عراقیها از لیستی که اداره استخبارات (اطلاعات) بهشون داده بود از اون لیست حضور و غیاب میکردند اتفاقاً لیستشون دقیقِ دقیق بود آسایشگاه به آسایشگاه همه اُسرا مشخص بودند😏 حالا یه روزی اومدند آسایشگاه ۵ رو آمار از روی لیست بگیرند مکان آمار گیری همون راهرو پُشت پنجره های آسایشگاه ۶ بود بین دیوار و پنجره ها و سیم های خاردار که روشون لباس پهن میکردیم مساحت فکرکنم ۱/۲۰ به طول آسایشگاه بود سه نفر ایستادیم جلو کُل آسایشگاه هم پُشت این سه نفر 🥴 گروهبان ناصر مسئول آسایشگاه فرمان از جلو نظام ..خبر دار داد.. و منظم نشستیم زمین ..نگهبانی که اسم ها رو میخوند گفت اسم هرکس رو خواندم بلند بشه خبردار کنه و بلند بگه نِعَم سیدی (بله قربان) حالا وقتی اسم‌ها رو میخوند اسم استان و شهر رو هم میخوند🙃 به همین جهت بعضی مواقع گیر میکرد یا قاطی میکرد🧐 اول اسم بعد اسم پدر بعد اسم پدربزرگ بعد فامیل بعدشم شهر یا استان ..آخه یه حکایتی بودا🤥 آقا اسم چند نفر رو خواند تا رسید به اسم رفیق ما آقا جواد کامرانی از استان کرمان شهر رفسنجان.. هیچی دیگه اسمشو خواند بلند شد گفت نِعَم سیدی (بله قربان) وقتی به اسم شهرش رسید شاخک هاش حساس شد😇 بهش گفت اَنتَ رفسنجانی؟؟ اَنتَ رفسنجانی ( تو رفسنجانی) منظور نگهبان این بود که تو قوم و خیش هاشمی رفسنجانی هستی؟؟ آقا این جواد کامرانی رفیق ما کُپ کرد😂 هرچی میگفت سیدی من اهل رفسنجانم!! فایده نکرد که نکرد🥴 چندتا فحش نثارش کرد و به جواد گفت تَعال ( بیا ) جواد بنده خدا رفت چند سیلی محکم زد توی صورتش و با یه چندتا فحش به هاشمی رفسنجانی و جواد کامرانی داد و بهش گفت برو بشین🙃🙃 حالا بعضی مواقع عراقی ها نمیدونم چه مرگشون می‌شد دست به یکی میکردند که یه آسایشگاه رو اذیت کنند حالا نوعش فرق می‌کرد!! یه شبی که تیغ ریش تراشی داده بودند آسایشگاه ۵ که نظافت کنند 🥴 آقا فردا صبح اش بعد آمار گفتند آسایشگاه ۵ تفتیش موی زائد😳 اِیی خاک بر سرتون این دیگه چه صیغه ای از تفتیشه 😖 ما اَسیر فلک زده چاره ای نداشتیم همگی به یک ستون شدیم هر ۱۰۰ نفر پشت سر هم ...نگهبانها هم نزدیک حوض آب ایستاده بودند ماهم مجبوربودیم بیایم نزدیک نگهبانها خبردار یه پا بکوبیم زمین و ( روم سیاه ) شلوارمون رو بکشیم پائین و نگهبان جلو رو میدید و هرکسی درست نظافت نکرده بود یه کتک مفصلی میخورد😔 آقا یه دو نفر پشت سر من یکی از بچه های اصفهان بود این کلاً نظافت نکرده بود😂 یه کتک مفصلی خورد بعدشم یه تیغ اسقاطی و کهنه بهش دادند و گفتند تمیز نظافت کن و گرنه دوباره کتک هست 🥴 این بنده خدا هم از ترسش با همون تیغ اسقاطی نظافت کرده بود اما تمام بدنش زخم و خونی شده بود😞 ادامه دارد....🌹 راوی : محمدعلی نوریان 🌹 تکریت ۱۱ 🌹 @nurian_khaterat🌹

باسلام و عرض ادب و احترام🌹 💵 اسکناس‌های اسارتی💵 تصویر نمونه‌ای از بُن‌های رایج در اردوگاه اســرا. @nurian_khaterat🌹

سلام و عرض ادب و احترام 🌹 خاطرات اسارت 🌹 قسمت ۵۹ 🌹 موضوع : زندگی در شرایط سخت اردوگاه مفقودین تکریت ۱۱🌹 آقا یکی از کارهای که عراقیها از نظر خودشون برای ما انجام می‌دادند این بود که ماهیانه ۱۵۰۰ فُلس معادل ۱/۵ دینار به هر اسیر سرباز ارتش و بسیج و دیگر اُسرای عادی پرداخت میکردند 😏 البته این مبلغ برای درجه استواری ارتش دوبرابر و برای افسران جزء و افسران ارشد مثل سرگرد و سرهنگ تا چند برابر بود..البته این پول رسمی کشور عراق نبود یه کاغذهای باریک در رنگ های مختلف درست کرده بودند که ماهیانه بر اساس لیست حضور و غیاب به اسیر پرداخت میکردند کاغذ های پول در مبالغ ۲۵ و ۵۰ و ۱۰۰ فُلسی بود🤨 حالا واقعاً نمیدونم این مبالغ رو از سازمان ملل میگرفتند؟؟ آخه ماها مفقودالاثر بودیم بعیدمیدونم که از سازمان ملل گرفته باشند 🧐 حالا با این مقدار پول چه چیزهای می‌شد بگیری؟؟ شیرخشک در حدکم..سوزن و نخ..لیف حمام..سیگار..شیره خرما درحدخیییلی کم..ودرسال یکی دوبار ..ارده خییلی کم درسال یکی دوبار..نان ساندویچی خیلی کم سالی چند مرتبه..مسواک و خمیردندان ..ناخن گیر یک عدد برای کل آسایشگاه...😏 حالا بعضی مواقع نظافت عمومی آسایشگاه های کل بند بود عراقیها دستور می‌دادند که تمام پتو و زیر اندازهارو بیارید روی حیاط اردوگاه درمعرض نور آفتاب پهن کنید البته این کار در حد ۲ ساعتی بود🤨 بعدش دستور می‌دادند که تمام پتوهارو بتکونید ماهم هر پتو رو دونفری دوسرش رو می‌گرفتیم باز میکردیم و توی هوا محکم میتکوندیم..خب این کار باعث می‌شد که پورزهای پتوها بریزه روی حیاط😟 حالا حیاط رو چه جوری تمیز میکردیم؟؟؟ صدنفر آسایشگاه به یک ستون می‌نشستیم کار هم و بصورت منظم با کف دستمون می‌کشیدیم روی زمین و جارو میکردیم یعنی همیشه نظافت حیاط اردوگاه با کف دست بود🥴 ادامه دارد...🌹 راوی : محمدعلی نوریان 🌹 تکریت ۱۱ 🌹 @nurian_khaterat🌹

سلام و عرض ادب و احترام 🌹 ♦️کمپ ۷ (اردوگاه اطفال) 🌹 ▪️ویدیویی کمیاب از اردوگاه اسرای نوجوان ایرانی در عراق ( کمپ ۷ ) ▪️ ظاهراً یک مقام بلند پایه نظام بعثی در حال بازدید از این اردوگاه و این آسایشگاه‌ بوده است🌹 @nurian_khaterat🌹 ‌.

سلام و عرض ادب و احترام🌹 خاطرات اسارت 🌹 قسمت : ۶۰ 🌹 موضوع: زندگی در شرایط سخت اردوگاه مفقودین تکریت ۱۱ 🌹 آقا یه ضرب المثلی هست که میگه : کبوتر با کبوتر .🕊..باز با باز 🦅 وقتی من آسایشگاه ۴ بودم با اون لباس‌های کهنه و وصله دار منو محمدرضا حبیب الهی همشهریم با همدیگه ساعت‌های راحتی توی حیاط قدم میزدیم و معمولاً با همدیگه قرآن حفظ میکردیم یه روزی که با همدیگه سمت بند یک قدم میزدیم من احساس کردم یه نفر پشت پنجره آسایشگاه ۳ داره مارو هِی نگاه میکنه😳 ما یه چند مرتبه رفتیم مسیرمون رو و برگشتیم باز دیدیم اِیی بابا این طرف وِل کن معامله نیست و باز داره مارو به چند نفر دیگه نِشون میده🧐 من به محمدرضا حبیب الهی گفتم این اسیره پشت پنجره آسایشگاه ۳ مارو زیر نظر داره و داره به چند نفر دیگه نشون میده نکنه با تو آشنایی داره؟؟ محمدرضا گفت نه بابا !!! آخه چه آشنایی🙃 بعد دیدم برامون دست تکان میده و می‌خنده 😃 پیش خودم فکر کردم هرچه هست زیر سر خودمه و این طرف منو میشناسه اما من مغزم هَنگ کرده این طرف رو بجا نمیارم باز فردا خودم تنهای توی ساعت راحتی رفتم سمت آسایشگاه ۳ قدم میزدم باز طرف اومدش پشت پنجره 🙄 و بعضی از اسیران دیگه هم بودند حالا هم دست تکان میداد هم می‌خندید دیگه یقین کردم با منه و خوب منو میشناسه!! اما خیلی به مغز هَنگ شده ام فشار آوردم این کیه؟؟ تا یه موقع متوجه شدم اِیی بابا یاحضرت عباس این طرف بچه کاشان هستش و یکی از نیروهای غواص گروهان من در عملیات کربلای ۴ به نام حسین مبینی 🌹حالا مطمئن بودم که اسیر کربلای ۴ نیست احتمالا کربلای ۵ هستش چون گردان ما در عملیات کربلای ۵ در سه مرحله وارد عمل شد که مرحله اولش من فرمانده یکی از گروهانها بودم که پشت نهر جاسم شدید مجروح شدم 😔 یکی دو روز دیگه توی حیاط اون سمت قدم میزدم این بنده خدا هم منو به اُسرای که بهشون اعتماد داشت معرفی کرده بود بعنوان پاسدار و فرمانده🥴🥴😂 شانس من این بود که طرف هاش اُسرای مطمئنی بودند و گرنه من اصلاً پاسدار نبودم🙃 از این به بعد دیگه عَزمم رو جَزم کردم که به هر قیمتی شده برم بند ۱ آسایشگاه ۳ آخه من خیلی تعریف بند ۱ و آسایشگاه ۳ رو شنیده بودم چون معروف بود به آسایشگاه افسران ارشد ارتش ایران چند اسیر خلبان توی اون آسایشگاه بودند که یکی شان معروف بود به سرگرد یوسف که همگی اُسرا می‌گفتند این یه خلبان حزب اللهی هستش ❤️🌹اُسرا می‌گفتند یه روزی توی آسایشگاه ۳ یه اسیری به امام خمینی اهانت میکنه😔 سرگرد یوسف جلوش می ایسته و تهدیدش میکنه که دفعه آخرت باشه به امام خمینی اهانت میکنی و توی جمع میگه من این درجه سرگردی رو از امام خمینی گرفتم و بهش وفادارم و از هیچ کسی هم ترسی ندارم❤️👏🌹 ادامه دارد....🌹 راوی : محمدعلی نوریان 🌹 تکریت ۱۱ 🌹 @nurian_khaterat🌹

سلام و عرض ادب و احترام🌹 تقدیم به همه عزیزان بزرگوار🌹 به مناسبت سالروز ورود آزادگان به میهن اسلامی

سلام و عرض ادب و احترام🌹 خاطرات اسارت 🌹 قسمت ۶۱ 🌹 موضوع : زندگی در شرایط سخت اردوگاه مفقودین تکریت ۱۱ 😔 آقا یه روزی یک نفر از آسایشگاه ۳ مریض شد و عراقیها به این نتیجه رسیدند که انتقالش بدهند به آسایشگاه ۴ که زیر نظر اسماعیل چاوشی (مُزَمد یعنی امدادگر) باشه من از پنجره آسایشگاه دیدم که یک اسیر همراه نگهبان سمت آسایشگاه ۴ دارند میاند درب آسایشگاه باز شد نگهبان به جلیل مسئول آسایشگاه گفت یک نفر رو با این مریض جابجا کن من سریع رفتم جلو و به جلیل گفتم منو بفرست🥴 جلیل چون رابطه خوبی با من داشت یه تاملی کرد و گفت باشه منم وسایل شخصی ام رو برداشتم و همراه نگهبان رفتم سمت آسایشگاه ۳ 😊 آرزوم داشت برآورده می‌شد اما خودم باور نداشتم ..اَسرای آسایشگاه ۳ هم از پنجره نگاه می‌کردند ببین حالا چه کسی داره جابجا میشه..درب آسایشگاه باز شد من رفتم داخل آسایشگاه حسین مبینی همان همرزم من در عملیات کربلای ۴ اومد به استقبالم و باهم دست رو بوسی کردیم 😘تعدادی از اُسرای دیگه هم اومدند با من احوالپرسی کردند ..حس کردم جوّ خوبی بر آسایشگاه ۳ حکم فرما هست 😊 وقت آزادباش و اومدن بیرون بود به اتفاق دیگر اُسرا اومدیم بیرون وقتی در حال قدم زدن بودم یکی از اُسرای شیرازی به اسم مسلم گلستان زاده که مسئول حمام بند ۱ بود اومد پیش من سلام و حال و احوال کرد و خیییلی منو تحویل گرفت😍 حس کردم یه چیزی هست که اینقدر منو تحویل میگیره..یه موقع به من گفت کاکو (برادر) تو پاسداری😳 خنده ام گرفت گفتم ن بابا😂 گفت کاکو (برادر) من پاسدارم باز خندیدم گفتم خُب من چکار کنم که تو پاسداری اما من بسیجی هستم متوجه شدم اینها همش زیر سر حسین مبینی هست 😂 اما باید خیلی مراقب باشم چون این ممکنه اولین کسی نباشه که بهم اطمینان میکنه و این جوری باهام حرف میزنه🙃 حالا باز نمیدونم همان روز بود یا روز بعدش یکی دیگه از اُسرای بوشهری به اسم یوسف از آسایشگاه ۱ اومد پیشم سلام و حال و احوال کرد و گفت برادر شما پاسداری ؟؟؟ خیلی سِفت و محکم و جدی گفتم ن من بسیجی هستم !! بهم گفت من پاسدارم حتی پدرم هم پاسداره توی این بند ۱ همه ميدونند من پاسدارم حتی عراقیها !! کتک پاسدار بودنم رو هم خوردم 😢 ببین روی اِتکت پیراهن جلوی اسمم نوشتم حَرَص یوسف (پاسدار یوسف) برام خیلی جالب بود از اعتمادی که بهم میکردند البته این تازه اول کار بود❤️🌹 ادامه دارد....🌹 راوی : محمدعلی نوریان 🌹 تکریت ۱۱🌹 @nurian_khaterat🌹

سلام و عرض ادب و احترام🌹 خاطره خاص و ویژه آزادگان عزیز😔 عزتتان مستدام باد که باعث سربلندی ایران و پرچم ایران اسلامی بودید. 🌹 رزمندگان ایرانی بعد از عملیات بدر اسفند۱۳۶۳ 😢 پخش شده در تلویزیون عراق😔 چه بسا پدر و مادرانی بودند که با دیدن این تصاویر شبانه روز در خلوت خود اشک ریختن و....😢😢 @nurian_khaterat🌹