eitaa logo
طلبه اُ منفی
47 دنبال‌کننده
6 عکس
44 ویدیو
0 فایل
www.omanfi.blog.ir نوشته های این‌جا صرفن دیدگاه نگارنده بوده و لزومن مورد تایید اسلام نیست! محمدهادی. ع @mohammadhadi_a
مشاهده در ایتا
دانلود
7.94M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ۷ هدیه به روح شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت () در وصلیم یا در فراق؟ یکی از تامل‌هایی که در شایسته است، فکر کردن درباره‌ی ربط و فاصله‌ی خودمان با خداست. اگرچه خدایی که می‌شناسیم از رگ قلب نزدیک‌تر است، اما گاهی خودمان باعث فراق می‌شویم. «فالنفسُ غیرُ راضیةٍ بفراقک» (دعای علیه السلام در روز عرفه) این فراق دردناک را امیرالمومنین سخت‌تر از عذاب جهنم می‌داند. «صَبَرتُ علیٰ عذابِک، فکیف أصبِرُ علیٰ فراقِک» (دعای کمیل) در فراق درد و رنج می‌کشیم یا نه؟ حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر کنایتی‌ست که از روزگار هجران گفت (حافظ) . پ.ن: قصد کردم این یک دقیقه‌های ناقابل را تقدیم کنم هر بار به روح مطهر یکی از جاودانانِ شهید. باشد که خاک را به نظر کیمیا کنند... .
7.73M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ۸ هدیه به روح حضرت یونس -علی نبینا و آله و علیه السلام- بعد از ترک کردن قومشان به کام نهنگ می‌افتد. در شرایطی که امید به حد اقل می‌رسد و غم و اندوه ایشان را احاطه می‌کند «فنادیٰ فِی الظُلُمات أن لّا اله الا انت سبحانک إنّی کُنتُ مِنَ الظالمین» در تاریکی خدا را خطاب کرد که: خدایی جز تو نیست، منزهی تو و من از اهل ظلم بودم. به همین جهت به این ذکر «ذکر یونسیه» گفته می‌شود. در روایتی از امام صادق -علیه السلام- نقل شده که تعجب می‌کنم از کسی که دچار غم و اندوه است و به ذکر یونسیه پناه نمی‌برد... در ادامه‌ی این ذکر خداوند می‌گوید: «فَاستَجَبنا لَه و نَجّیناهُ مِن الغَم و کذٰلکَ نُنْجِی المؤمنین» پس او را اجابت کرذیم و از غم نجاتش دادیم. پ این چنین اهل ایمان را نجات می‌دهیم. این ذکر که راه نجات از اندوه است، دو بخش دارد؛ یکی اقرار به خدای یگانه‌ای که یگانهْ راهِ نجات و رهایی است، و دیگر اقرار به ظلم. پذیرش ظلم و خطا و پاک دانستن قادر متعال... ایمان و امید به او، و پذیرش خطا، تنها راه رهایی از غم و بلاست...
8.04M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ۹ هدیه به روح () «این نیز بگذرد...» این ضرب المثل کوتاه برای غم و شادی کاربرد دارد. آدمی وقتی در نقطه‌ای می‌ایستد، گمان می‌کند به انتهای دنیا رسیده. اگر در خوشی باشد، اندوه را به یاد نمی‌آورد. و اگر غمگین باشد، درکی از نشاط ندارد. امیر المومنین علیه السلام می‌گوید: «الدهر یومان، یومٌ لک و یومٌ علیک» روزگار دو روز است. روزی در خدمت و موافق مرادت و روزی در برابر تو... این بیان، حکایتی است از سنت الهی. روز و روزگار به خواست خدا در میان مردم می‌گردد. مردم یعنی هر انسانی، با هر مذهبی و هر عقیده‌ای و هر نژادی... گاهی غالب است و گاه مغلوب. اگر در پیروزی‌اش مغرور شود، یا در شکست بشکند، به انتها می‌رسد، در حالی که این نهایتش نیست... «و تلک الأیام نُداوِلُها بین الناس...» (آل عمران ۱۴۰) کسی که این سنت خداوندی را بداند در هیچ اوجی و هیچ فرودی آرامشش را نمی‌بازد. چون می‌داند: چنین است رسم سرای درشت گهی پشت به زین گهی زین به پشت... ()
7.85M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ۱۰ هدیه به روح خداوند متعال در بنیان خلقت قواعدی قرار داده که بعضی از آن‌ها مادی است. مثل قواعد فیزیک و شیمی، جاذبه‌ی زمین، واکنش‌های مواد و... در کنار این قواعد مادی بعضی قواعد معنوی و غیر مادی را نیز وضع کرده است، که به آن گفته می‌شود. همان طور که قواعد مادی مختص یک زمان و یک گروه نیست، سنت خداوندی نیز یک‌سان بوده و خواهد بود. « و لَن تَجِد لِسنتِ الله تبدیلاً...» یکی از این سنت‌ها را خدا خطاب به پیامبرش بیان می‌کند تا تاکید کند که این قاعده برای رسول الله هم استثنا ندارد. «لَو کُنتَ فَظّاً غلیظَ القلب، لَانفضوا مِن حولک...» اگر بد اخلاق و سخت‌دل بودی، از اطرافت پراکنده می‌شدند... این سنت الهی است که انسان‌های درشت‌خو و بدخلق، تنها خواهند بود... . . . پ.ن: یادم نمی‌آید از کسی خواسته باشم مطلبم را بازنشر کند. اما حالا که لطف خدا شامل شد و در دهمین شب دهمین را ارسال کردم، پیشنهاد می‌کنم اگر به نظرتان این یک دقیقه‌ها می‌تواند برای دنیا و آخرت کسی مفید باشد یا دلی را آرام کند یا بزنگاه یادآوری باشد، بفرستید به اهلش... بااسم یا بی‌اسم، با تصویر یا بی‌تصویر، متن یا صوت یا ویدیو... فرقی نمی‌کند! . . .
7.82M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ۱۱ هدیه به روح . «وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ...» (مائده ۸) دشمنی‌تان به عده‌ای باعث نشود درباره‌شان از راه عدل خارج شوید. این دستور قرآنی است. می‌توانیم به خاطر بدی‌های بعضی‌ها، با آن‌ها بد باشیم و دشمن. می‌شود اشکال‌ها و ایرادهایشان را دید و نقد کرد و طرد... اما باید پرسید همه‌ی گفتار و کردار بدها بد است؟ هنر عدالت ورزیدن اینجاست که با کسی دشمن باشیم و خوبی‌هایش را هم ببینیم. وگرنه دیدن خوبی‌های خوب‌ها و دوستان‌مان کار سخت و پیچیده‌ای نیست! جالب این‌که خدای متعال حتا درباره‌ی افعال هم این عدالت را می‌آموزد. آن‌جا که سخن از شراب و قمار می‌گوید در عین این‌که این دو را آفت انسانیت و تکامل می‌داند، خوبی‌هایشان را نیز انکار نمی‌کند و به پیامبرش دستور می‌دهد وقتی مردم از «خمر» و «مَیسِر» می‌پرسند، بگوید در این دو گناه بزرگی است و منافعی هم برای مردم دارد، اگرچه گناه و ضررش از نفعش بزرگ‌تر است... «يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا...» (بقره ۲۱۹)
7.97M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ۱۲ هدیه به روح در زمان رسول الله -صلی الله علیه و آله و سلم- که ابزار ضبطی جز حافظه‌ی انسان و نوشتن نبوده، هنگام سخن گفتن حضرت، شنوندگان سعیشان بر حفظ کردن آیات و احادیث بوده. به طور طبیعی گاهی موفق به درک همه‌ی سخنان نمی‌شده‌اند و از ایشان می‌خواسته‌اند تا آهسته‌تر بیان بفرمایند. می‌گفتند «راعنا» (از ماده‌ی رعی) اما کافران با شنیدن این عبارت آن را به معنای دیگری تاویل می‌کرده‌اند. (از ماده‌ی رعن، به معنای احمق داشتن) برای همین آیه نازل می‌شود که «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انظُرْنَا وَاسْمَعُوا وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ» (بقره ۱۰۴) کافران به خاطر تمسخر و بهانه‌جویی مبرا نیستند و مجازات خواهند شد، اما شما به جای «راعنا» بگویید «انظرنا» که همان معنی را دارد و جای برداشت غلط هم ندارد. موضوعِ جابه‌جاییِ دو واژه این قدر مهم است که برایش آیه نازل شود و بخشی از معجز‌ی جاودان باشد؟ در حقیقت این عبارت هشداری است به همه‌ی مسلمانان در هر زمان و مکانی، که موقعیت برداشت غلط را برای کافران مهیا نکنند و به تعبیری گزک به دست دشمن ندهند.
8.01M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ۱۳ هدیه به حاج . فرعون ادعای خدایی داشت. «فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ» (نازعات ۲۴) ادعایش گزاف و دروغ بود، اما شیوه‌ی حکم‌رانیِ ویژه‌اش را هم بر اساس ادعایش ساخته بود. در ماجرای بعثت حضرت موسی -علی نبینا و آله و علیه السلام- وقتی فرعون قصد داشت معجزه‌ی آن حضرت را انکار کند از ساحران خواست تا در برابر همه جادویی کنند که ادعای نبوت باطل شود. ساحران که گمان می‌کردند موفقیتشان حتمی است، از ابتدا وعده‌ی پاداش خواستند. «وَجَاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالُوا إِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ» کار بزرگی می‌کردند و انتظار پاداش بزرگی داشتند. فرعون هم وعده‌ی بزرگ‌ترین پاداش را داد تا تشویقشان کند؛ تقرب... «قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِين» بالاترین پاداش هر کس مال و مانند آن نیست، بل‌که قرار گرفتن در جمع مقربان است. چنان که در مناجات‌های اهل معنویت درخواست وصل است و تقرب. ما از تو نداریم به غیر از تو تمنا حلوا به کسی ده که محبت نچشیده ()
7.83M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ۱۴ هدیه به . در معنویتی حاصل می‌شود که خیلی‌ها دنبال می‌گردند. کدام ذکر فایده‌ی مهم‌تری دارد؟ کدام ذکر ثواب بیش‌تری دارد؟ چند سال پیش شنیدم چند نفر از کسی که اهل فضل بود ذکر خواسته بودند و او هم توصیه به کرده بود. در سوره‌ی مومنون درباره‌ی صفات مومن آمده: «وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ» (مومنون ۳) یعنی آن‌ها کسانی‌اند که از «» دوری می‌کنند. و لغو یعنی کار و حرف بیهوده... وقتی نگاه می‌کنیم می‌بینیم بسیاری از گفته‌های ما نفعی برای دنیا و آخرتمان ندارد. یعنی بیهوده است و لغو... به بیهوده گفتن مبر قدر خویش... () خوب است این روزها ساعتی را نیت کنیم و قربتاً الی الله مشغول شویم به .
8.19M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ۱۵ هدیه به . مستحب است ابتدای هر کار بسم الله بگوییم. به طور ویژه سر سفره‌ی غذا... این بسم الله گفتن ظاهری دارد و باطنی. باطن این ذکر، یادآوری و توجه به چند چیز است: ۱. توجه به منشا... غذایی که بر آن بسم الله می‌گوییم از راه حلال و رضایت خدا حاصل شده یا از سرقت و غصب و کم‌فروشی و ربا و... این ذکر باید مانع حرام و شبهه باشد. ۲. «فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ» (عبس ۲۴) انسان باید به خوراکش نگاه و توجه کند. بسم الله یادآور این نگاه است که این خوردنی حلال است یا حرام. مورد رضایت خداست یا نه! ۳. یادآوری رازق... رزق و روزی محصول توان و هوش ما نیست، نتیجه‌ی رحمت پروردگار است. بسم الله می‌گوییم تا یادمان باشد. بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد گفت: بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود () .
8.41M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ۱۶ هدیه به . یک ابزار ساده، یک وسیله‌ی قابل فهم، یک محصول تجاری مثل گوشی موبایل، جزییاتی دارد که ممکن است تنها سازنده‌ی اصلی‌اش آن را بداند. به همین خاطر هم ضمانت و گارنتی یک محصول را مشروط می‌کنند به این‌که توسط تعمیرکار غیرمجاز تعمیر نشود یا قطعه‌ی متفرقه‌ای جز آن‌چه سازنده مشخص می‌کند به کار نرود. همه‌ی این حرف‌ها درباره‌ی وسیله‌ای است که قابل فهم و تجربه است. اما وقتی مفهوم پیچیده‌ و عمیقی مثل آسیب می‌بیند، چه کسی جز سازنده و سرچشمه‌ی این روح از جزییاتش آگاه است و چاره‌ی درمانش را می‌داند؟ «فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ» (حجر ۲۹) منشا و سرچشمه‌ی روح آدمی خداست. و درمان زخم‌های روح هم جز در دست او یافت نمی‌شود. حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست که آشنا سخن آشنا نگه دارد () دردهای روح ما از جنس اوست. .
7.92M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ۱۷ هدیه به . «وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ...» (غافر ۶۰) خدای شما می‌گوید مرا بخواند تا اجابتتان کنم. از ما خواسته شده همواره خدا را بخوانیم و از او بخواهیم. این امر برای هر روز و هر ساعت است، اما در که لطف و رحمت پروردگار واسع‌تر است، این امر هم قوی‌تر است. اما کیفیت این دعا و خواندن چه‌گونه باشد؟ «ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً...» (اعراف ۵۵) خدایتان را با تضرع و در خفا بخوانید... تضرع، زاری و ابراز دردمندی زمینه‌ای برای دریافت و اجابت است. اگر کسی خود را اهل نیاز و درد نیابد، دستش به اکسیر ویژه‌ی خداوندی نمی‌رسد. طبیب عشق مسیحا دم است و مشفق، لیک چو دردمند نبیند که را دوا بکند؟ () .
7.95M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ۱۸ هدیه به . «إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ» (یوسف ۵۳) نفس انسان همواره به بدی‌ها امر می‌کند. اما نهایت کار نفس این نیست. او از نیرنگ‌ها هم بهره می‌برد. یکی از نیرنگ‌های نفس این است که خود را شکست‌ناپذیر و خواسته‌هایش را غیر قابل تخلف جلوه می‌دهد. جوری که انگار تنها راه پیشِ رویمان همان است که او خواسته. اما قبل از شکست دادن نفس در هر موضوع باید ابهت نفس را شکست تا به این ایمان برسیم که می‌شود خواسته‌ی هوا و هوس را اجابت نکرد. راه حل است. یعنی مخالفت با نفس... این ریاضت هم انسانی را تقویت می‌کند و هم ضعف نفس را آشکار می‌کند. در شرع، هر گونه ریاضتی جایز نیست و بعضی ریاضت‌های خاص تجویز شده، از جمله . روزه نمادی از مخالفت است. آن‌جا که نفس خوردن و آشامیدن می‌خواهد و سعی می‌کند نخوردن و نیاشامیدن را غیر قابل تحمل و ناممکن نشان بدهد. پس باید جز روزه‌داری، با سایر خواسته‌های نفس هم مخالفت کرد و به دهان بستن اکتفا نکرد. در مقابل کسی که عذری برای روزه دارد، با مخالفت‌هایی که شرع اجازه داده و ریاضت‌های شرعی، شکست هوای نفس را تمرین کند. به قول : کند مرد را نفس اماره خوار اگر هوشمندی عزیزش مدار .