🌺روایتی از رسول خدا در باره عظمت گریه بر امام حسین : «یَا فَاطِمَةُ کُلُّ عَیْنٍ بَاکِیَةٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ اِلَّا عَیْنٌ بَکَتْ عَلَی مُصَابِ الْحُسَیْنِ فَاِنَّهَا ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعِیمِ الْجَنَّة؛ ‌ای فاطمه! هر چشمی فردای قیامت گریان است غیر از چشمی که در مصیبت حسین گریه کند؛ صاحب آن چشم خندان است و مژده نعمت‌های بهشت به وی داده خواهد شد.» 📕بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج۴۴، ص۲۹۳.

🍃قال رسول الله صلى الله عليه و آله 🌼مَن رُزِقَ تُقىً فَقَد رُزِقَ خَيرَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ؛ 🌻هر كس تقوا روزى اش شود، خير دنيا و آخرت روزى او شده است. 📗نهج الفصاحه ص 769 ، ح 3015 @omeabiha1

فلسفه عزاداري براي امام حسين(علیه السلام) ما براي مصيبت هاي وارده بر اهل بيت گريه مي کنيم چون به آن ها علاقه و محبت داريم، شان و عظمت آن ها را مي دانيم و به خاطر رنجي که به آن ها وارد شد، اندوهگينيم. ▪️علاوه بر اين، اين گريه ي ناشي از محبت و يا تلاش بريا ابراز محبت، باعث توجه و محبت متقابل و افزون مي شود و اين محبت، و قرب حاصل از آن، يکي از مهمترين عوامل پيشرفت معنوي و حرکت در مسير کمال است چرا که آن ها مظاهر کمال و واسطه هاي فيض الهي و اسباب دستگيري خداوند از بندگان هستند . 🌱از جهت ديگر، همه ي افراد، در مقابل کساني که براي بيداري و بهبود زندگي آنان تلاش و جان فشاني کرده اند، وظيفه شکرگزاري (تشکر) دارند و مجالس عزاداري حسين بن علي (علیه السلام) و بقيه ي اهل بيت علیهم السلام به نوعي تشکر و قدرداني از رنج ها و مرارت هايي است که آن حضرات و يارانش در راه بيداري و بصيرت بشريت متحمل شدند. ☘️علاوه بر اين، مجالسي که به منظور تعظيم و بزرگداشت و عزاداري اهل بيت ع به خصوص سالار شهيدان کربلا همه ساله در سراسر جهان برگزار مي شود، داراي آثار و برکاتي همچون ايجاد وحدت بين صفوف پيروان آن حضرت، آشنا شدن مردم با راه و رسم ائمه (علیهم السلام)، ايجاد پيوند قلبي با حجج الهي، اصلاح منکرات و ظلم هاي موجود در هر جامعه و ...مي باشد که تعطيل شدن چنين مراسمي موجب محروم شدن از چنين مواهبي است. 🌹کانال ام ابیها، مادر گلها... برای نقل فضائل و مصائب حضرت زهرا سلام الله علیها🌸 ┈••✾•🍃⚫️🌿•✾••┈┈ @omeabiha1 ┈••✾•🍃⚫️🌿•✾••┈┈

☘️💛☘️اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ. 🍃💔🍃بارپروردگارا؛ درود فرست بر فاطمه و پدر بزرگوارش و همسر گرامی‌اش و فرزندان عزیزش (و آن رازی که در وجود او به ودیعه نهادی)، به تعداد آنچه دانش تو بر آن احاطه دارد. 🌹کانال ام ابیها، مادر گلها...💚 🍃برای نقل فضائل و مصائب حضرت زهرا سلام الله علیها... ┈••✾•🍃⚫️🌿•✾••┈┈ @omeabiha1 ┈••✾•🍃⚫️🌿•✾••┈┈

🌹گریه ها و سوز و آه فاطمه در سوگ پدر و مصائب وارد شده... فضه، خادم فاطمه زهرا سلام الله علیها، روشن ترین تصویر را از این غم جانکاه تصویر مى کند. او در ملاقاتى با «ورقة بن عبدالله ازدى» مى گوید: «از اهل زمین، اصحاب، نزدیکان و دوستان، کسى به اندازۀ مولایم فاطمه غمگین و گریان نبود. هر لحظه اندوهش تجدید مى شد و گریه اش افزون‌تر. او هفت روز نشست، ناله اش خاموش نشد و هر روز گریه اش بیش‌تر از روز قبل شد. وقتى روز هشتم رسید... طاقت نیاورد، بیرون آمد و فریاد زد: «وَا أَبَتَاهْ! وَا صَفِیَّاهْ! وَا مُحَمَّدَاهْ! وَا أَبَا الْقَاسِمَاهْ! وَا رَبِیعَ الْأَرَامِلِ وَ الْیَتَامَى! مَنْ لِلْقِبْلَةِ وَ الْمُصَلَّى وَ مَنْ لِابْنَتِکَ الْوَالِهَةِ الثَّکْلَى؛ واى پدر! واى برگزیده خدا! واى محمد! واى ابا القاسم! واى بهار بیوه زنان و یتیمان! چه کسى رو به قبله ایستد و نماز گذارد؟ چه کسى براى دختر مصیبت زده و حیران تو مائده است؟». آن گاه برگشت و از شدّت گریه دیگر چیزى را نمى دید، تا اینکه از قبر حضرت محمدصلی الله علیه وآله دور شد. وقتى نگاهش به خانه افتاد، یک سمتش به سوى مأذنه قرار گرفت، قدمهایش را کوتاه کرد و همچنان ناله بر مى آورد تا اینکه بیهوش شد. زنان به سویش شتافتند و آب به صورتش پاشیدند تا به هوش آمد و ادامه داد: پدر جان! قوّتم و خویشتن داریم را از دست داده ام، دشمن مرا سرزنش مى کند، حزن و اندوه مرا مى کشد. پدر جان! یکه و تنها باقى مانده و در کار خود سر گردانم. صدایم خاموش، پشتم شکسته، زندگى ام درهم ریخته و روزگارم تیره شده است. پدر جان! بعد از تو براى وحشتم مونس ندارم و مانعى براى گریه ام و یاورى براى ضعفم پیدا نمى کنم... پدر جان! بعد از تو روابط انسانها دگرگون شد و درها به روى من بسته شد. 🌹ادامه دارد... @omeabiha1

🌹گریه ها و سوز و آه فاطمه در سوگ پدر و مصائب وارد شده... فاطمه به خانه اش برگشت. شب و روز گریست و اشکش قطع نشد. بزرگان مدینه جمع شدند، به نزد على علیه السلام رفتند و گفتند: «اى ابا الحسن! فاطمه شب و روز گریه مى کند و کسى از ما نیست که شب را به راحتى به صبح برساند... از او بخواه یا شب گریه کند یا روز.» على علیه السلام به نزد فاطمه سلام الله علیها رفت و تقاضاى آنان را مطرح کرد. فاطمه سلام الله علیها فرمود: «اى ابا الحسن! چقدر اندک است ماندن من در میان مردم و چقدر نزدیک است پنهان شدن من از جمعشان. سوگند به خدا هرگز سکوت نخواهم کرد، نه شب و نه روز، گریه ام را رها نمى کنم تا به پدرم رسول خدا صلی الله علیه وآله بپیوندم.» از آن پس على علیه السلام خانه اى براى فاطمه سلام الله علیها در بقیع ساخت که به بیت الاحزان مشهور شد. فاطمه با حسن و حسین علیهما السلام به آنجا مى رفتند و بین قبرها گریان بودند. وقتى شب از راه مى رسید، على علیه السلام مى آمد و او را به خانه مى برد. وضع به همین صورت بود تا اینکه بیست و هفت روز گذشت و فاطمه سلام الله علیها در بستر بیمارى افتاد.» 📗بحار الانوار، ج 43، ص178؛ بیت الاحزان، ص164. @omeabiha1