#عاشقانه_شهدا سوریہ‌‌ بود و خیلۍ‌ دلتنگش‌ بودم.. بهش‌ گفتم: کاش‌ کاری‌ کنۍ‌ کہ‌‌ فقط‌ یکۍ دو روز برگردۍ.. با خنده‌ گفت: دارم‌ میام‌ پیشت‌ خانم گفتم: ولـے من‌ دارم‌ جدۍ‌ میگم.. گفت: منم‌ جد‌ۍ‌ گفتم! دارم‌ میام ‌پیشت‌ خانم! حالا‌ یا‌ با پاۍخودم‌‌ یا‌ رو‌ۍ دست‌ مردم! :)) حرفش‌ درست‌ بود، روی‌ دست‌ مردم‌ اومد..💔 #شهید_حسین‌_هریری #عید_غدیر |#خوزستان شادی روح شهدا صلوات -@omidgah "-

#خاطرات_شهدا |#عید_غدیر شہید‌محمود‌رضا‌بیضایـےقبل‌از‌ازدواجش‌ همیشہ‌دوست‌داشت‌ڪہ‌در‌آینده دخترےداشتہ‌باشہ‌و‌اسمشو‌بذاره‌ڪوثر بعد‌ازدواجش‌هم‌خدا‌بهش‌دخترےداد و‌اسمشوڪوثر‌گذاشت. شب‌یڪےاز‌عملیات‌ها‌بهش‌گفتندڪہ امڪان‌تماس‌با‌خانواده‌هست نمےخواےصداے‌ڪوثرڪوچولوت‌روبشنوی؟؟ گفت: از‌ڪوثرم‌گـذشتم... #شہید_محمود_رضا_بیضایـے ♥️ #شهدا_را_یاد_کنیم_با_ذکر_صلوات -@omidgah "-

#ثواب‌یهویے همین‌الان‌۵‌تا‌صلوات‌برای سلامتے‌وتعجیل‌در‌ظهور‌اقا‌بفرست‌مومن :)🌿

حکایت رسول ترک سوخته دل اهل بیت #استادپناهیان #عید_غدیر -@omidgah "-

اگر خود را وادار به خوبی ها نکنی، طبیعتاً به بدی ها کشیده میشوی 🌻' #استادپناهیان #عید_غدیر -@omidgah "-

🌿 چقدر این جمله دلنشینه : افکار هر انسان میانگین افکار پنج نفری است که بیشتر وقت خود را با آنان می گذراند. خود را در محاصره افراد موفق و مهربان قرار دهید . #عید_غدیر @omidgah |~

-بہ‌نام‌تو🌱 -یا‌مَلجَــا‌ڪُل‌ِّمَطرود

السلام‌علیڪ‌یااباعبداللّٰه‌الحسین🌱

کبوتࢪ‌هم‌کھ‌باشۍ گاهۍ‌دود‌شهࢪ‌بال‌و‌پࢪت‌ࢪا‌سیاه میکند بھ‌یک‌هواۍ‌پاک‌نیاز‌داࢪۍ... چیزۍ‌شبیھ‌هواۍحــࢪم ...♥️' #کربلا |#عید_غدیر -@omidgah "-

نصیحت در جمع،ممنوع.. ( : #استادپناهیان #عید_غدیر -@omidgah "-

#رمان_مذهبی_بی_تو_هرگز #قسمت_پانزدهم با عجله رفتم سمتش ... خیلی بی حال شده بود ... یه نفر، عمامه علی رو بسته بود دور شکمش ... تا دست به عمامه اش زدم، دستم پر خون شد ... عمامه سیاهش اصلا نشون نمی داد ... اما فقط خون بود… چشم های بی رمقش رو باز کرد ... تا نگاهش بهم افتاد ... دستم رو پس زد ... زبانش به سختی کار می کرد ... - برو بگو یکی دیگه بیاد ... بی توجه به حرفش ... دوباره دستم رو جلو بردم که بازش کنم ... دوباره پسش زد ... قدرت حرف زدن نداشت ... سرش داد زدم ... - میزاری کارم رو بکنم یا نه؟ ... مجروحی که کمی با فاصله از علی روی زمین خوابیده بود ... سرش رو بلند کرد و گفت ... - خواهر ... مراعات برادر ما رو بکن ... روحانیه ... شاید با شما معذبه ... با عصبانیت بهش چشم غره رفتم ... - برادرتون غلط کرده ... من زنشم ... دردش اینجاست که نمی خواد من زخمش رو ببینم ... محکم دست علی رو پس زدم و عمامه اش رو با قیچی پاره کردم ... تازه فهمیدم چرا نمی خواست زخمش رو ببینم ... علی رو بردن اتاق عمل ... و من هزار نماز شب نذر موندنش کردم ... مجروح هایی با وضع بهتر از اون، شهید شدن ... اما علی با اولین هلی کوپتر انتقال مجروح، برگشت عقب ... دلم با اون بود اما توی بیمارستان موندم ... از نظر من، همه اونها برای یه پدر و مادر ... یا همسر و فرزندشون بودن ... یه علی بودن ... جبهه پر از علی بود بیست و شش روز بعد از مجروحیت علی، بالاخره تونستم برگردم ... دل توی دلم نبود ... توی این مدت، تلفنی احوالش رو می پرسیدم ... اما تماس ها به سختی برقرار می شد ... کیفیت صدای بد ... و کوتاه برگشتم ... از بیمارستان مستقیم به بیمارستان ... علی حالش خیلی بهتر شده بود ... اما خشم نگاه زینب رو نمی شد کنترل کرد ... به شدت از نبود من کنار پدرش ناراحت بود ... - فقط وقتی می خوای بابا رو سوراخ سوراخ کنی و روش تمرین کنی، میای ... اما وقتی باید ازش مراقبت کنی نیستی ... خودش شده بود پرستار علی ... نمی گذاشت حتی به علی نزدیک بشم ... چند روز طول کشید تا باهام حرف بزنه ... تازه اونم از این مدل جملات ... همونم با وساطت علی بود ... خیلی لجم گرفت ... آخر به روی علی آوردم ... - تو چطور این بچه رو طلسم کردی؟ ... من نگهش داشتم... تنهایی بزرگش کردم ... ناله های بابا، باباش رو تحمل کردم ... باز به خاطر تو هم داره باهام دعوا می کنه ... و علی باز هم خندید ... اعتراض احمقانه ای بود ... وقتی خودم هم، طلسم همین اخلاق با محبت و آرامش علی شده بودم ... ادامه دارد.... -@omidgah -"