در مسیر بندگی 949
گفتی بخوان مرا که شبِ استجابت است
درگاه دوست منتظر یا اله توست
گفتم به دل شکسته جوابی نمی رسد
گفتی جواب درگه ما سوز و آه توست
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
«اَلمَساجِدُ سُوقٌ مِنْ اَسْواقِ الـآخِرَةِ، قِراها اَلْمَغْفِرَةُ وَ تُحْفَتُها الْجَنَّةُ»
مساجد بازاری از بازارهای آخرت هستند، پذیرایی آن مغفرت و تحفهاش بهشت است
(مستدرک، ج 3، ص361)
(شاعر: ژولیده نیشابوری)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 950
شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن
مگر آن که شمع رویت به رهم چراغ دارد
امام زمان عج الله تعالی فرجه:
وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ
امّا در رویدادهاى زمانه، به راویان حدیث ما (علما) رجوع کنید. آنان، حجت من بر شمایند و من، حجّت خدا بر آنانم
( کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ج1، ص484، اسلامیة)
(شاعر:حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 951
زندگـــی زیبـاســـت چشمـی بـاز کـن
گردشـــی در کوچــه باغ راز کن
هر که عشقش در تماشا نقش بست
عینک بد بینی خود را شکسـت
رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله:
مَا بُنِيَ بِنَاءٌ فِي اَلْإِسْلاَمِ أَحَبُّ إِلَى اَللَّهِ تَعَالَى مِنَ اَلتَّزْوِيجِ
هيچ بنائى در اسلام نزد خداوند متعال محبوبتر از بناى (خانواده) به تزويج نيست
(من لا يحضره الفقيه , جلد 3 , صفحه 383)
(شاعر: مولانا)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 952
مرا امید وصال تو زنده می دارد
وگر نه هر دمم از هجر توست بیم هلاک
نفس نفس اگر از باد نشنوم بویش
زمان زمان چو گل از غم کنم گریبان چاک
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
اَلا خَیْرُکم خَیرُکم لِنسائِهِ وَ اَنا خیرُکم لِنِسائی
آگاه باشید، بهترین شما کسی است که نسبت به همسرانش بهتر باشد و من بهترین شما نسبت به همسرانم هستم
(من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 443)
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 953
از محبت تلخها شیرین شود
وز محبت مسها زرین شود
از محبت خارها گل میشود
وز محبت سرکه ها مل میشود
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
جُلوسُ المَرءِ عندَ عِيالِهِ أحَبُّ إلى اللّه ِ تعالى مِنِ اعتِكافٍ في مَسجِدِي هذا
نشستن مرد نزد زن و فرزندش ، نزد خداى متعال ، محبوب تر است از اعتكاف او در اين مسجد من
(تنبيه الخواطر : ج 2 ص 122)
(شاعر: مولانا)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 954
نگر به موسی عمران که از بر مادر
به مدین آمد و زان راه گشت او مولا
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
قُبْلَةِ اَوْلادِكُمْ فَاِنَّ لَكُمْ بِكُلِّ قُبْلَة دَرَجَةً فِى الْجَنَّةِ مَسیرَةَ خَمْسِمِأَةِ عام
فرزندان خود را ببوسید كه برای هر بوسه ای كه بر فرزندان می زنید، یك درجه در بهشت خواهید داشت كه فاصله ی هر درجه تا درجه دیگر به اندازه ی پانصد سال راه است
(طبرسی، 1414ق، ص 220)
@ostad_aali
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#نماهنگ_باد_بهار
در مسیر بندگی 955
جنان در زیر گام مادران است
بکش بر دیده، خاک زیر گامش
مکن بر روی او تندی که بر تو
خدا فرموده واجب احترامش
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
أَلْجَنَّةُ تَحْتَ أَقْدامِ الْأُمَّهاتِ
بهشت، زير پاي مادران است
(منتخب ميزان الحكمة، ص 552)
(منبع شعر: کتاب حقوق والدین)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 956
خود شناسی کرده ام تا خود شناسم خویش را
در محک آوردمی، از حال خود جویا شدم
امام صادق علیه السلام:
لاَ تَسُمَّ اَلرَّجُلَ صَدِيقاً سِمَةً مَعْرُوفَةً حَتَّى تَخْتَبِرَهُ بِثَلاَثٍ تُغْضِبُهُ فَتَنْظُرُ غَضَبَهُ يُخْرِجُهُ مِنَ اَلْحَقِّ إِلَى اَلْبَاطِلِ وَ عِنْدَ اَلدِّينَارِ وَ اَلدِّرْهَمِ وَ حَتَّى تُسَافِرَ مَعَهُ
بر کسی از سر شناخت، عنوان دوست مگذار، تا آنکه او را به سه چیز بیازمایی: او را به خشم آوری و ببینی که آیا این خشم، او را از حق به سوی باطل میبرد(یا نه). و با درهم و دینار (در امور مالی و اقتصادی) و تا آنکه با او همسفر شوی
(بحارالانوار، ج 74، ص 180)
(شاعر : پوردامغان اعمی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 957
جمله خشم از كبر خیزد از تكبر پاك شو
گر نخواهی كبر را رو بیتكبر خاك شو
خشم هرگز برنخیزد جز ز كبر و ما و من
هر دو را چون نردبان زیر آر و بر افلاك شو
پيامبر صلى الله عليه و آله:
اَلا اِنَّ خَيرَ الرِّجالِ مَن كانَ بَطىءَ الغَضَبِ سَريعَ الرِّضا
بدانيد كه بهترين انسان ها كسانى هستند كه دير به خشم آيند و زود راضى شوند.
(نهج الفصاحه ص 243 ، ح 469)
(شاعر: مولوی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 958
هر كجا تو خشم دیدی كبر را در خشم جو
گر خوشی با این دو مارت خود برو ضحاك شو
گر ز كبر و خشم بیزاری برو كنجی بخست
ور ز كبر و خشم دلشادی برو غمناك شو
امام علی علیه السلام:
أطهَرُ النّاسِ أعْراقا أحْسَنُهُم أخْلاقا
پاك نژادترين مردمان، خوش اخلاقترين آنهاست
(شرح غرر الحكم : ج2،ص405،ح 3032)
(شاعر: مولوی)
@ostad_aali