🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊
💠 دعای #فرج حضرت صاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه)
﷽
🔆إِلَهِي عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْكَشَفَ الْغِطَاءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمَاءُ وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ وَ إِلَيْكَ الْمُشْتَكَى وَ عَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ
🔅اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ🔅
🔆أُولِي الْأَمْرِ الَّذِينَ فَرَضْتَ عَلَيْنَا طَاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنَا بِذَلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ
🔆فَفَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجا عَاجِلا قَرِيبا كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ
🔅يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا مُحَمَّدُ🔅
🔆اكْفِيَانِي فَإِنَّكُمَا كَافِيَانِ وَ انْصُرَانِي فَإِنَّكُمَا نَاصِرَانِ
🔆يَا مَوْلانَا يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ
الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ
أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي
السَّاعَةَ السَّاعَةَ السَّاعَةَ
الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ
يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ🙏
بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ🌷
💐💐💐
┄━═✿♡﷽♡✿═━┄
#حدیث_روز
🔅امام رضا(علیه السلام):
🔹إجتَهِدوا أن یَکونَ زَمانُکُم أربَعَ ساعاتٍ:
ساعَة مِنهُ لِمُناجاهِ اللّه
ساعَة لِأمر المَعاشِ
ساعة لِمُعاشَرَهِ الإخوانِ و الثِّقاتِ و الَّذینَ یُعَرِّفُونَ عُیُوبَکُم و یَخلِصونَ لَکُم فِی الباطِنِ
و ساعَة تَخلُونَ فِیها لِلَذّاتِکُم و بِهذِهِ السّاعَهِ تَقدِروُن عَلَى الثَّلاثِ ساعاتٍ.
🔸بکوشید که زمانتان را به چهار بخش تقسیم کنید:
۱- زمانى براى مناجات با خدا
۲-زمانى براى تأمین معاش [کسب روزی]
۳- زمانى براى معاشرت با برادران و معتمدانى که عیب هایتان را به شما مى شناسانند و در دل شما را دوست دارند
۴- و ساعتى براى کسب لذّت هاى حلال
با بخش چهارم توانایى انجام دادن سه بخش دیگر را به دست مى آورید.
📚فقه الرّضا/ص۳۳۷
4_5974290721232914944.mp3
6.81M
┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄
@Fanous
💚 یا امام رضا سلام...
🎤 پویانفر
🏴 شهادت #امام_رضا علیه السلام
تسلیت باد .
#همه_خادم_الرضاییم
🔘 روضه کوتاه امام رضا علیه السلام...
🌷 آهسته می آمد ولی بی بال و پر بود
یک دست بر پهلو و دستی برجگر بود
🌷 زیر سر مهمانیِ اجباری اش بود
وقتی که می آمد عبایش روی سر بود
🌷 از بس میان کوچه ها افتاد بر خاک
روی لباسش ردپای هر گذر بود...
🌷 با آه می افتاد و بر می خواست اما
آهش زمان راه رفتن بیشتر بود
🌷 وقتی عصای پیری آدم نباشد
باید به زیر منت دیوار و در بود
🌷 آری شبیه قصه آن کوچه تنگ
فرسنگها انگار خانه دورتر بود...
🌷 بال و پرش زخمی شد از بس دست و پا زد
هر جای حجره رد و پاهای جگر بود..😭
🌷 سختی کشید اما چقدر آرام جان داد
آخر سرش بر رو پاهای پسر بود
🌷 باید که اهل کشف باشی بین روضه
باید میان روضه ها اهل نظر بود...
🌷 وای از حسین از آن دمی که چشم وا کرد
پا روی زخم سینه اش پُر دردسر بود...
*تا چشمارو وا کرد دید” وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِه...😭
▪️ وای از دمی که رفت بالا خنجری کُند
وای از کسی که شاهدش با چشم تر بود...
✍ پیام امام رضا علیهالسلام به ما شیعیان
🔻شیخ مفید در کتاب خویش، پیام جامع، آموزنده و جالبی از امام رضا علیهالسلام را آورده است.
▪️امام این پیام را به وسیله حضرت عبدالعظیم حسنی علیهالسلام به شیعیان و دوستداران اهل بیت علیهمالسلام فرستادهاند.
🔻متن پیام به این شرح است:
🔅بسم الله الرحمن الرحیم
▪️ای عبدالعظیم! سلام گرم مرا به دوستدارانم برسان و به آنان بگو در دلهای خویش برای شیطان راهی نگشایند.
▪️و آنان را به راستگویی در گفتار و ادای امانت و سکوت پر معنا و ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بیفایده فراخوان.
▪️و به صلهرحم و رفتوآمد با یکدیگر و رابطه گرم و دوستانه باهم دعوت کن، چراکه این کار باعث تقرب به خدا و من و دیگر اولیای اوست.
▪️دوستان ما نباید فرصتهای گرانبهای زندگی و وقت ارزشمند خود را به دشمنی با یکدیگر تلف کنند.
▪️من با خود عهد کردهام که هرکس مرتکب اینگونه امور شود یا به یکی از دوستانم و رهروانم خشم کند و به او آسیب رساند، از خدا بخواهم که او را به سختترین کیفر دنیوی مجازات کند و در آخرت نیز اینگونه افراد از زیانکاران خواهند بود.
▪️به دوستان ما توجه ده که خدا نیکوکرداران آنان را مورد بخشایش خویش قرار داده و بدکاران آنان را جز آنهایی که بدو شرک ورزند یا یکی از دوستان ما را برنجانند یا در دل نسبت به آنان کینه بپرورند، همه را مورد عفو قرار خواهد داد.
▪️اما از آن سه گروه نخواهد گذشت و آنان را مورد بخشایش خویش قرار نخواهد داد. جز اینکه از نیت خود بازگردند و اگر از این اندیشه و عمل زشت خویش بازگردند، مورد آمرزش خواهند بود.
▪️اما اگر همچنان باقی باشند، خداوند روح ایمان را برای همیشه از دل آنان خارج ساخته و از ولایت ما نیز بیرون خواهد برد و از دوستی ما اهل بیت نیز بیبهره خواهند بود و من از این لغزشها به خدا پناه میبرم.
📚اختصاص، شیخ مفید، صفحه ۲۴۱