#دفع_بلا_از_قم2⃣ 🤔#پرسش ❔امام على: شهر قم تميزترين و ايمن ترين شهرها در هنگام نزول بلاست #متن_عربی: سئل امیر المؤمنین على بن ابى طالب عن اسلم المدن و خیر المواضع عند نزول الفتن و ظهور السیف. فقال: اسلم المواضع یومئذ قصبه قم. #منبع: بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث نویسنده : العلامة المجلسى جلد : ۵۷ صفحه : ۲۱۷ #ترجمه: از على بن ابى طالب درباره سالم‏‌ترین و بهترین شهرها و موضع‌ها به هنگام نازل شدن بلایا و فتنه ها و .... سؤال شد. علی‌ابن‌ابی‌طالب گفت: سالمترین نقاط در آن روز، شهر قم است. بر طبق کلام علی‌ابن‌ابیطالب، الله شهر قم را از بلایا حفظ می‌کند و جزو سالم ترین شهرها است؛ اما متاسفانه الله نتوانست شهر قم و مردمش را از ویروس کرونا حفظ کند و این شهر را ایمن قرار دهد و حتی درون کشور ایران، امروزه شهر قم خطرناکترین شهر نسبت به انتشار ویروس کروناست ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌علاوه بر پاسخ های گذشته ، پاسخ دیگری به حسب روایتی که معاند به آن استناد کرد نیز می باشد و آن اینکه ، مقصود از ایمنی شهر قم از بلایا ، آن است که قم به سبب آنکه شیعیان در آن قدرت گرفته بودند ، از گزند ظالمین و معاندین مصون بود و امامان اهل بیت علیهم السلام ، شیعیانی را که تحت فشار حکام ظالم بنی امیه و بنی عباس بودند ، به شهر قم ارجاع می دادند و می فرمودند آنجا از بلا مصون است یعنی گزند حکام جور در قم به شما نمی رسد ‌‌. 👌توضیح بیشتر آنکه ؛ ❕فرزندان سعد بن مالك به نامهاى عبداللّه و احوص، از شيعيان على (عليه السَّلام) در يمن بودند. آنان از ستم هاى امويان به ستوه آمدند. آنگاه كه زيد بن على در سال 121 هجرى قيام كرد، احوص، فرماندهى سپاه زيد را برعهده گرفت. چون سپاه زيد مغلوب گشت، او دستگير شد و به زندان افتاد. پس از چند سال آزاد شد و با برادر خود عبداللّه تصميم گرفتند عراق را به قصد قم ترك كنند و همگى با خانواده هاى خود وارد قم شدند و از همان زمان، قم به عنوان مركز تشيع در ايران شناخته شد. به تدريج بستگان آنان كه همگى از قبيله اشعرى بودند، به قم آمدند و يك مركز حديثى و علمى و پايگاه شيعى را پديد آوردند. تنها اشعريان نبودند كه از ستم امويان عراق، به قم مهاجرت كردند، بلكه نياى سوم احمد بن محمد بن خالد نيز پس از انقلاب زيد، وارد «برق رود» قم شد و در آنجا سكنى گزيد. 📚 تاريخ قم، تحقيق سيد جلال الدين تهرانى، ص 247 _ رجال نجاشى، ج 1، شماره 110. ❕در رابطه با چگونگی اسکان اشعریان در قم می نویسند ؛ « اشعریان به سال 94 ق، به قريۀ ابَرشْتَجان از نواحى قم رسيدند و تصميم به اقامت موقت در اين ناحيه گرفتند. طى اين مدت، روابط‍‌ صميمانه‌اى بين ايشان و اشراف محلى منطقه به نامهاى «خربنداذ» و «يزدانفاذار» برقرار گرديد. با دفع حملۀ ديلميان به ناحيه قم به دست اشعريان، بوميان قم خواستار اقامت اشعريان در قم شدند كه با موافقت آنها روبه‌رو شدند و پيمان‌نامه‌اى متضمن صلح و دوستى و دفاع از يكديگر بين ايشان منعقد گرديد. آنها در توسعه و آبادانى شهر، تلاش وافرى داشتند، به‌طورى‌كه قم را - كه از روستاهاى پراكنده تشكيل شده بود - به شهرى اسلامى تبديل كردند. ❕در زمان خلفاى عباسى، ياران ائمه و شيعيان ايشان، جرأت اظهار نداشتند و به شدت تعقيب مى‌شدند و به ناچار، تقيه مى‌كردند. امامان شيعه نيز تحت نظارت شديد خلفا بودند و حتى براى ابراز ديدگاههاى فقهى خود نيز دچار تنگناها و مشكلات شديدى بودند. در چنين فضاى بسته‌اى، اشعريان تنها با ايجاد حوزه‌هاى درسى و علمى، توانستند فقه اهل‌بيت علیهم السلام را آشكارا تبليغ و ترويج كنند. بنا بر نقل تاريخ قم، موسى بن عبد الله بن سعد، نخستين فرد از اين خاندان بود كه به صورت آشكار تشيّع را تبليغ كرد و به ترويج آن اهتمام ورزيد. وى تربيت‌شده كوفه و اماميه بود. اشعريان نخستين شيعيانى بودند كه آشكارا خمس اموال خود را به ائمه دادند و اموال منقول و غير منقول فراوانى وقف ايشان كردند. حمايت و پشتيبانى مالى اشعريان از اهل‌بيت ، نقش مهمى در حفظ‍‌ و گسترش مكتب تشيّع داشته است. بر اين روال، ايشان، پرداخت خراج به حكومت مركزى را شرعاً حرام مى‌دانستند و از پرداخت آن به شدّت اكراه داشتند. 🔸ادامه 👇