امام على عليه السلام: توانگرى را جستم و آن را جز در قناعت نيافتم. قانع باشيد تا توانگر شويد طَلَبتُ الغِنى فما وَجَدتُ إلاّ بالقَناعَةِ، علَيكُم بالقَناعَةِ تَستَغنُوا بحارالأنوار جلد69 صفحه399 امام على عليه السلام: كسى كه قانع باشد، اندوهگين نشود مَن قَنِعَ لم يَغتَمَّ غررالحكم حدیث7771 امام على عليه السلام: هر كه قانع باشد، عبادتش نيكو مى گردد مَن قَنِعَ حَسُنَت عِبادَتُهُ غررالحكم حدیث7795 امام على عليه السلام : تنِ قانع، غنى تر از درياست البَدَنُ القانِعُ أغنى مِنَ البَحرِ بحارالأنوار جلد78 صفحه31 پ ن: توجه بفرمایید که قانع بودن هیچ منافاتی با تلاش کردن و یا گرفتن حق و حقوق نداره! بلکه انسان باید تمام تلاش خود را برای رسیدن به آنچه مورد نیاز هست صورت دهد و حق خود را دریافت کند و سپس به آنچه رسید قانع باشد نه اینکه عده ای تنبلی و تن پروری خود رو به حساب قانع بودن بگذارند! چنانچه در اسلام بسیار دستور به تلاش و کار داده شده است که این حجم از توجه به کار و تلاش بی نظیر است 🔰 @p_eteghadi 🔰

آیا کمک به دیگران در هر شرایطی واجب است؟ اگر کسی از ما خواسته ای داشته باشد اما بنا به دلایلی نتوانیم به آن پاسخ مثبت بدهیم گناه است؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

خدمت به دیگران، یک توفیق و به منزله نسیمی معنوی است که اگر انسان بتواند خود را در معرض وزش آن قرار بدهد، شکوفایی جانش را در پی خواهد داشت و باعث رشد و ترقی او خواهد شد. به برخی از روایات «خدمت به خلق» توجه بفرمایید: الف: محبوب خدا شدن «سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی الله علیه و آله و سلم) مَنْ أَحَبُّ النَّاسِ إِلَى اللَّهِ قَالَ أَنْفَعُ‏ النَّاسِ‏ لِلنَّاسِ‏ (1) از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) سوال شد، محبوب‌ترین مردم در پیشگاه خدا کیست؟ حضرت فرمودند: کسی که بیشترین سود و خدمت را به مردم برساند.» ب: بهره‌مندی از معاونت الهی: اگر کسی به خدمت دیگری برود و او را یاری رساند خداوند نیز معاونت چنین بنده‌ای را به عهده می‌گیرد و یار و یاور او در کارهایش می‌شود. امام صادق (علیه السلام) در این زمینه می‌فرمایند: «أَيُّمَا مُؤْمِنٍ نَفَّسَ عَنْ مُؤْمِنٍ كُرْبَةً وَ هُوَ مُعْسِرٌ يَسَّرَ اللَّهُ لَهُ حَوَائِجَهُ فِی الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ ... وَ اللَّهُ فِی عَوْنِ الْمُؤْمِنِ مَا كَانَ الْمُؤْمِنُ فِی عَوْنِ أَخِيهِ (2) امام صادق (علیه السلام) می‌فرمود: هرکس گرفتاری مؤمنی را که در سختی افتاده رفع کند خدا حوائج دنيا و آخرتش را آسان کند،... تا زمانی که مؤمن در راه کمک برادرش باشد، خدا در راه کمک باوست.» ج: ثواب روزه و اعتکاف: از جمله آثار و برکات خدمت به خلق، ناظر به ثواب روزه و اعتکاف است که پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در بیانی می فرمایند: «وَ اللَّهِ لَقَضَاءُ حَاجَةِ الْمُؤْمِنِ خَيْرٌ مِنْ‏ صِيَامِ‏ شَهْرٍ وَ اعْتِكَافِه‏ (3) به خدا قسم که برآوردن حاجت مؤمن از روزه یک ماه و اعتکاف یک ماه در مسجد بهتر است.» ه:ثواب جهاد در راه خدا: از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که فرمود: «إِنَّ الْمُسْلِمَ إِذَا جَاءَهُ أَخُوهُ الْمُسْلِمُ فَقَامَ‏ مَعَهُ‏ فِي‏ حَاجَةٍ كَانَ‏ كَالْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ (4) وقتی برادر مسلمان پیش انسان بیاید و نیاز خود را مطرح کند اگر انسان به کمک او برخیزد مثل کسی است که در راه خدا جهاد می‌کند.» در همین زمینه جمله عجیبی از مرحوم آیت الله العظمی «فاضل لنکرانی» یکی از مراجع تقلید، نقل شده، که فرموده اند: «من 50 سال است دارم اسلام می‌خوانم. بگذار خلاصه اش را برایت بگویم: واجباتت را انجام بده؛ به جای مستحبات، تا می‌توانی به کار مردم برس؛ کار مردم را راه بینداز. اگر قیامت کسی از تو سئوال کرد، بگو فاضل گفته بود.» (5) بر همین اساس اگر با این نگاه که گره از کار دیگران باز کردن، عبادت محسوب می گردد، انسان بتواند در حد توانایی خود، به هم نوع خود کمک کند، ولو آن کارها سخت باشد و یا در مواردی بر خلاف میل او باشد، حضرت حق، گره از کار او باز می کند و سود سرشاری نصیبش خواهد شد. 📚پی نوشت ها: 1.كلينى، محمد بن يعقوب‏، الكافي (ط- الإسلامية)، دار الكتب الإسلامية، تهران‏، 1407 ق‏،ج2،ص164 2.همان،ص200. 3.مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، بحار الأنوار (ط- بيروت)، دار إحياء التراث العربي‏،1403،ج71،ص285. 4.نورى، حسين بن محمد تقى‏، مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏،‏ مؤسسة آل البيت (عليهم السلام‏)،قم،1408،ج12،ص408. 🔰 @p_eteghadi 🔰

اولیاء الله به این مقام رسیدند یا اینکه از ابتدا اولیاء الله بودند؟ 👈آیا اولیاء الله کسانی بودن که خداوند آن ها را برگزید؟ یا انسان های عادی بودند و به وسیله ی ریاضت به مقام عندیت رسیدند؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

رسیدن به مقام و جایگاه اولیاء الهی دارای شرایطی است، و هر انسانی این قابلیت را دارد که در زمره اولیاء الهی قرار گیرد. اگر کسی بخواهد به این مقام برسد لازم است به ویژگی های اولیاء الهی که در متون دینی به آن اشاره شده، توجه نموده و خود را متخلّق به آن صفات نماید. به عنوان نمونه به این روایت توحه بفرمایید: «قال ابوجعفر (علیه السلام) وَجَدْنَا فِی کِتَابِ عَلِیِّ‌بْنِ‌الْحُسَیْنِ (علیه السلام) أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ إِذَا أَدَّوْا فَرَائِضَ اللَّهِ وَ أَخَذُوا سُنَنَ رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) وَ تَوَرَّعُوا عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ وَ زَهِدُوا فِی عَاجِلِ زَهْرَهًِْ الدُّنْیَا وَ رَغِبُوا فِیمَا عِنْدَ اللَّهِ وَ اکْتَسَبُوا الطَّیِّبَ مِنْ رِزْقِ اللَّهِ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا یُرِیدُونَ بِهِ التَّفَاخُرَ وَ التَّکَاثُرَ ثُمَّ أَنْفَقُوا فِیمَا یَلْزَمُهُمْ مِنْ حُقُوقٍ وَاجِبَهًٍْ فَأُولَئِکَ الَّذِینَ بَارَکَ اللَّهُ لَهُمْ فِیمَا اکْتَسَبُوا وَ یُثَابُونَ عَلَی مَا قَدَّمُوا لآِخِرَتِهِمْ (1) امام باقر (علیه السلام) فرمود: در کتاب علیّ‌بن‌الحسین (علیه السلام) دیدیم که آن حضرت در توضیح آیه‌ «أَلا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لاَ هُمْ یَحْزَنُونَ» چنین فرموده: زمانی که آنها واجبات الهی را به‌جا آورند و به سنّت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) عمل نموده و از محارم الهی دوری گزینند و جلوه‌های فریبنده‌ی دنیا را ترک گویند و به آنچه نزد خداست، رغبت داشته باشند و به‌ دنبال کسب روزی حلال باشند و با کسب روزی حلال، قصد فخر فروشی و زیاده‌خواهی را نداشته باشند و حقوقی که بر گردن آن‌هاست را ادا نمایند، خداوند به کسب و کارشان برکت می‌دهد و به خاطر آنچه برای آخرتشان، پیش فرستاده‌اند به آنان ثواب داده می‌شود.» بر همین اساس پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در بیانی می فرمایند: «لَوْ لَا أَنَّ الشَّيَاطِينَ‏ يَحُومُونَ‏ عَلَى قُلُوبِ بَنِي آدَمَ لَنَظَرُوا إِلَى مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ (2) اگر شياطين گرداگرد دل‏‌هاى فرزندان آدم گردش نمى‏ كردند هرآينه آنها ملكوت آسمان‏‌ها و زمين را مى‏ ديدند.» یا در بیان دیگری که از آن حضرت نقل شده که می فرمایند: «لَوْ لا تَكْثيرٌ فى‏ كَلامِكُمْ‏ وَ تَمْريجٌ فى قُلوبِكُمْ لَرَايْتُمْ ما ارى‏ وَ لَسَمِعْتُمْ ما اسْمَع‏ (3) اگر اين گفتار بسيار در زبانها، و اين اضطراب و آشوب در دل‏‌هاى شما نبود هرآينه مى‏‌ديديد آنچه را كه من مى‏‌بينم و مى‏‌شنيديد آنچه را كه من مى‏‌شنوم‏» توجه به این بیانات شریف که مخاطبشان «انسان» است، بیانگر این مطلب است که اگر «آدمی» در مبارزه با دشمن بیرونی (شیطان) و دشمن درونی (نفس اماره) موفق شود، و بتواند در مسیر شریعت و بندگی حضرت حق، ظرفیت وجودی خویش را تکمیل نماید، می تواند به حقایقی دست یابد و در زمره اولیاء الهی قرار گیرد. نتیجه: اولیاء الهی اگر به مقامات بلند معنوی دست می یابند، معلول قابلیت هایی است که در گرو عبودیت، انجام ریاضت های شرعی در مسير بندگي حق تعالی، و پشت پا زدن به خواسته هاي نامشروع نفساني به دست آورده اند. در واقع، هر انسان عادی می تواند به مقام اولیاء الهی برسد و لازم است از دل شریعت چنین مسیری را بپیماید. این مقام دارای مراتب است و هر کس با توجه به ظرفیت معنوی خویش، توانایی رسیدن به مرتبه ای از آن را خواهد داشت. 📚پی نوشت: 1.مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، بحار الأنوار (ط- بيروت)، دار إحياء التراث العربي‏،1403 ق‏،ج66،ص277. 2. همان، ج60،ص332. 3.حسينى طهرانى، محمدحسين‏،رساله لب اللباب در سير و سلوك أولى الألباب، ناشر: علامه طباطبايى‏، چاپ: مشهد مقدس( ايران)،1417 ه. ق‏،ص39. 🔰 @p_eteghadi 🔰

آیا غیبت غیر مسلمان(مثلا مسیحی) اشکال دارد؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇

درباره تعریف غیبت و تبیین ماهیت و شرایط آن آیات و روایات زیادی وارد شده است. در قرآن کریم درباره غیبت آمده است: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا .... لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! برخی از شما برخی دیگر را غیبت نکند».(1) در روایت جناب ابوذر از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) نیز آمده است: «قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، مَا الْغِيبَةُ قَالَ: ذِكْرُكَ‏ أَخَاكَ‏ بِمَا يَكْرَهُهُ؛ گفتم ای رسول خدا! غیبت چیست؟ فرمود: یاد کردن برادرت به آنچه کراهت دارد».(2) همانطوری که در روایت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) آمده بود غیبت ذکر عیب و خطای برادر دینی است. آیه شریفه نیز به مومنین دستور میدهد که غیبت یکدیگر را نکنند. بنابراین آنچه از ادله حرمت غیبت استفاده میشود این است که حرمت غیبت اختصاص به مسلمانان دارد و غیبت مفهومی است که در میان دو مسلمان تحقق و تصور دارد. البته این به معنای نادیده گرفتن حقوق سایر انسان ها نیست. بلکه نسبت به آنها نیز متناسب با حقوق آنها وظایفی وجود دارد. حتی ممکن است بدگویی از آنان به دلایل دیگری همچون تعرض به آبروی یک انسان و یا عادت کردن به غیبت و ... حرام باشد. همانطوری که آیت الله مکارم(حفظه الله) در باره کفار غیر حربی چنین نظری دارد. اما غیبت به عنوان یک گناه کبیره با عواقب مخصوصی که دارد در رابطه با آنها مطرح نیست. 📚پی نوشت ها: 1. حجرات، 12. 2. امالی، طوسى، محمد بن الحسن(460 ق)‏، دارالثقافة، قم، 1414ق، ص537. 🔰 @p_eteghadi 🔰

چگونه جلوی گناه کردن خودمان را بگیریم؟ 🎤برای ترک گناه راهکارهایی وجود دارد که اشاره می کنیم: قبل از هر کاری باید یک توبه نصوح و واقعی داشته باشید. چنین توبه ای هم گناهان قبلی را پاک میکند و هم جلوی تکرار گناه را میگیرد. «ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین؛ خداوند کسانی که توبه میکنند و خود را پاک نگاه میدارند دوست دارد».(1) 👇👇👇👇👇👇

اصلاح نفس یک امر تدریجی و زمانبر است. نیت اصلاح و توبه واقعی و دائمی را داشته باشید اما در صورت شکست امید خود را ازدست ندهید. هر بار که به گناه آلوده شدید دوباره توبه کنید و سعی کنید مدت بیشتری خود را حفظ کنید تا بالاخره بر نفس غلبه کنید. هر کاری قبل از اینکه در عمل از انسان سر زند در فکر او جوانه می زند. تا تصور انجام کاری در ذهن شکل نگیرد انجام آن از او غیر ممکن است. بنابراین هر گناه مسبوق به خواطر و وسوسه های شیطانی است و کنترل و پاکیزگی فکر در دوری از گناه کاملا موثر است. امیرالمومنین (عليه السلام) می فرمايند: «مَن كَثُرَ فِكرُهُ فِي المَعاصِي دَعَتهُ إلَيها؛ كسی كه زياد به گناهان فكر كند به سوی گناه كشانده مي شود»(2) چشم و گوش مهم ترین ورودی های قوه خیال هستند. بنابراین آنچه می بینیم و می شنویم در تولید افکار و تبدیل به اعمال کاملا موثر است. تنهایی و بیکاری از عوامل هجوم افکار هرز به ذهن است. بنابراین داشتن روابط اجتماعی در محیط های سالم و تخلیه انرژی از طریق کار و تلاش قابل توصیه است. اذکاری مانند ذکر شریف«لا اله الا الله» و «لا حول و لا قوة الا بالله» و سوره مبارکه ناس در دفع وسوسه شیطان مجرب است. 📚پی نوشت ها: بقره، 222. تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، محقق، مصحح، رجائى، سید مهدى‏، قم، دار الکتاب الإسلامی‏، چاپ دوم.ص 473، ح8561. 🔰 @p_eteghadi 🔰

آیا برای توسل به معصومان (ع) دلیل قرآنی وجود دارد؟ بخش اول - 9 دقیقه #توسل #شبهات #شرک 🔰 @p_eteghadi 🔰

پاسخ به وهابیت در موضوع توسل به معصومان (ع) بخش دوم - 9 دقیقه #توسل #شبهات #وهابیت 🔰 @p_eteghadi 🔰