مرگ اندیشی در صحیفه کامله سجادیه
🌿 یکی از مسائلی که فراوان در صحیفه به آن توجه شده مرگ و نحوه مردن و یادآوری این حقیقت است، تا آن جا که دعای مستقلی به آن اختصاص یافته است.
🌿 دعای چهلم این کتاب شریف، زمزمه آن حضرت هنگام یاد مرگ یا وقتی است که خبر مرگ کسی را می شنیدند، این دعا با حجم اندک خود، خواننده را به فکری طولانی فرو می برد.
🌿 حضرت برای گشایش دل خود خداوند را با یکی از مظاهر قدرت الهی که احیای زمین های مرده است، می خواند.
🌿 تمام مخلوقان را چشاننده مرگ می داند، آنان که لقای خدا را نمی پسندند، از مرگ خلاصی نمی یابند.
🌿 حضرت این مرگ مکتوب را نزدیک به خود دانسته، آن را دور از خودش نمی داند و سایه مرگ را پیوسته بر سر خود می بیند.
حضرت در دعای42 صحیفه، مرگ را به خوبی به تصویر کشیده، از خداوند می خواهد به برکت قرآن، مشکلات پیش روی آن را از میان بردارد.
🌿 ایشان می فرماید:
خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست و به برکت قرآن در وقت مرگ، دشواری جان کندن و سختی ناله ها در هنگام مرگ را بر ما آسان ساز
فرشته مرگ از پس پرده های غیب برای گرفتن جان آشکار شود و جان را از کمان آرزوها با تیرهای وحشت جدایی نشانه رود و جامی زهرآلود از شوکران مرگ به او بنشاند و وقت کوچیدن و رفتن ما به سرای آخرت نزدیک شود و ...
✍ محسن دریابیگی
📗فصلنامه اندیشه نوین دینی، ش29، ص96
📣 برای مطالعه بیشتر مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید
www.namayenarjes.com
┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea
🌴🥀🌴🥀🌴🥀🌴🥀🌴🥀🌴
⁉️آیا نحوست ماه صفر درست است؟
🥀مشهور شده که ماه صفر ماه نحسی است،و برای رفع آن باید ادعیه ای خواند و صدقه داد. اما وقتی به جوامع روایی رجوع می کنیم حدیثی درباره نحوست ماه صفر نمی یابیم.
🌴شیخ عباس قمی، صاحب مفاتیح الجنان، نیز در ابتدای اعمال ماه صفر میگوید: بدان که این ماه به نحوست معروف است». یعنی ایشان نیز صرفاً شهرت چنین چیزی را بیان میکند و روایتی دال بر این مطلب نمیآورد.
🥀شیخ عباس قمی در مفاتیح دعایی هم برای رفع این نحوست به نقل از فیض کاشانی آورده است. این دعا در هیچ یک از منابع حدیثی و ادعیه فریقین نیست و فقط در یکی از کتب فیض کاشانی هست. گرچه مضامین آن به صورت پراکنده و جدا از هم در قالب عناوین دیگری نقش شده است.
🌴علامه مجلسی که در آثار متعدد خود هیچ روایتی برای نحوست ماه صفر پیدا نکرده است، در کتاب زاد المعاد که کتاب دعایی اوست مینویسد:
«و هذا الشهر مشهور بالنحوسة و الشؤم و یمکن أن یکون لذلک وجهان: احدهما: انه وفقا لقول علماء الشیعه توفی الرسول الاعظم(ص)فی هذا الشهر و الثانی: لانّه أعقب أشهر الحرم اللّتی حرم فیها القتال، و قد عد شؤما لشروع القتال فیه و لم أر فی أحادیث الشیعه ما یدل علی نحوسته و قد ورد فی الروایات غیر المعتبره العامیة»
🥀"این ماه مشهور به نحوست و شومی است و این مطلب به دو معنا میتواند باشد:
1⃣ اول آن که طبق قول علمای امامیه، رسول الله(ص)در این ماه وفات یافتند.
2⃣ و معنای دوم این که، چون این ماه پس از ماههایی است که قتال در آنها حرام است [یعنی ماههای ذی القعده، ذی الحجه و محرم الحرام] و این ماه که ماه شروع قتال است شوم باشد و من در روایات امامیه روایتی که دلالت بر نحوست این ماه داشته باشد ندیدهام. و صرفاً در برخی روایات غیرمعتبر عامه این مطلب آمده است."
🌴درباره چهارشنبه آخر صفر نیز ایشان میگوید:
🥀«وَاعلَم أنَّ نحوسةَ آخر أربعاه فی شهر صفر مشهورةً بین لاعوامّ بل الخواصّ أیضا و لم یبلغنا مایَدلُّ علی ذلک لا فی کتب العامة و لا الخاصة- المعتبرة و قد وردت أحادیث فی نحوسة مطلق الأربعاء و بخاصة الأخیرة من کل شهر»
🌴"پس بدان که نحوست چهارشنبه آخر صفر بین عوام و بلکه بین خواص [یعنی حتی بین علما] مشهور است و به دست من روایتی که دلالت بر این مطلب داشته باشد نرسیده است؛ چه روایات عامه و چه روایات امامیه معتبر و البته روایاتی در باب نحوست روز چهارشنبه به نحو مطلق و چهارشنبه آخر هر ماه به نحو خاص داریم.
🥀درباره استحباب صدقه دادن در ماه صفر یا ابتدای ماه صفر نیز روایتی وجود ندارد.
🌴البته صدقه دادن همیشه خوب و مستحب است اما خاص صدقه دادن در ابتدای ماه صفر روایت و دلیلی ندارد.
🥀 حتی درباره صدقه دادن در ابتدای هر ماه نیز روایت داریم. برای صدقه در بعضی از شبها و روزها هم روایاتی نقل شده است اما خاص ابتدای ماه صفر نیز مجدداً روایتی نقل نشده است.
📚 مشهورات بی اعتبار/مهدی سیمایی ص157
┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea
🔹بدون اطمینان و تحقیق حرفها را انتشار ندهید.🔹
🌿وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۚ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَٰئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا/اسرا36
🍃اسلام چه می گوید؟ می گوید هر وقت چنین چیزی شنیدی ابداً به زبان نیاور.
🌿اگر دغدغه داری، خودت برو تحقیق کن. تو که حوصله تحقیق کردن نداری دیگر چرا بازگو می کنی؟! ه
🍃حق تحقیق داری، برو تحقیق کن اما حق بازگو کردن نداری.
🌿{می گویند در دهی مسلمان و یهودی با هم زندگی می کردند. از آن ده تا مزاری دو فرسخ راه بود.} یهودی ها می گفتند این مزار مال ماست، آن را ما ساختیم.
🍃 مسلمان ها می گفتند خیر، مال ماست. یهودی ها می گفتند این مال ماست به دلیل این که مناره ندارد،
🌿 مسلمان ها می گفتند مال ماست به دلیل این که مناره دارد.
🍃 با همدیگر دعوا و زد و خورد می کردند، دست و سرها شکست و آدم ها کشته شد. همیشه به سر و کله همدیگر می زدند اما حالِ این که دو فرسخ بروند ببینند آیا مناره دارد تا مال مسلمان ها باشد یا مناره ندارد تا مال یهودی ها باشد، نداشتند.
📚 شهید مطهری؛آشنایی با قرآن، ج ۴، ص ۳۸
┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea
🍃💢🍃💢🍃💢🍃💢🍃💢🍃
⁉️ گره کور زندگی از کجاست؟
💢 از برخی روایات قرآن کریم این چنین برمیآید که برخیها در همهی شئون زندگی موفق میشوند؛ یعنی به هر راهی که وارد شوند به آنها خیر میرسد و راه برایشان باز است؛
⚠️ اما بعضیها طوری هستند مثل گره های کور که به هر سمتی که بخواهند حرکت کنند، راه بسته است.
💢 افرادی که در جامعه زندگی میکنند این دو حال را در خودشان مشاهده میکنند.:
1⃣ خدای سبحان فرمود: «کسی که باتقوا باشد هرگز در زندگی نمیماند و یک زندگی آبرومند تا آخر عمر دارد»؛ این جملهی نورانی، دو پیام را به همراه دارد:
یکی این که مردان باتقوا هرگز گرفتار گره کور در زندگی خود نمیشوند که نتوانند خروجی را تشخیص دهند و راه برایشان باز است.
2⃣ دوم این که گرچه کسب و کار دارند، ولی خداوند از آن راهی هم که آنها امید ندارند، به آنها روزی میدهد.
🍃طبق بیان قرآن، کسی که با خدا رابطه ندارد، گاهی کارش به صورت یک گره کور در میآید، به هر کاری دست میزند، موفق نمیشود و در آن کار میماند و راه خروجی از مشکل پیش آمده را هم نمییابد.
💢 میبینید بعضیها همین گره کور را در زندگی دارند و میگویند ما دست به هر کاری میزنیم، مشکل ما حل نمیشود. برای این که این افراد نام خدا و یاد خدا را کنار گذاشتهاند و نمیدانند که از همین جا دارند آسیب میبینند.
✍ آیت الله جوادی آملی
نشریه خانه خوبان، ش122، 1398، ص8
┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.com/joinchat/1868824640C40d7b3deea
✅ اوصاف اخلاقی حضرت زینب(علیها السلام)
💠 زینب (ع) دختر امیرمؤمنان (ع) همه جا ثمره خیر، برکت، نشاط، ایمان و حقیقت بود. حضرت، زمانی که با عبداللّه بن جعفر ازدواج کرد، کانون زندگی را چنان گرم و با طراوت نگاه می داشت که دیگران از چنین زندگی ای الگو می گرفتند.
💠 زینب (ع) در زندگی شخصی خود وظایفش را به خوبی می دانست و انجام می داد. آنجا که وی می بایست حق همسری را ادا کند، به بهترین وجه ادا می کرد و آنجا هم که باید وظایف مادری اش را به عهده گیرد، بهترین مادر بود.
💠 پایه های زندگی زینب (ع) را ایمان، احترام به همسر، مشورت، رسیدگی به فرزندان، آزادی بیان، حتی برای کنیزان خانه تشکیل می داد.
💠 روح زندگی در خانه زینب(س) در جریان بود و تمام اعضای خانواده از یکدیگر راضی و خشنود بودند؛ چرا که خداوند از چنین خانواده ای خشنود و خرسند بود.
💠 زینب (ع) که تربیت شده خاندان وحی بود از اخلاق محمدی(ص) و کردار حیدری و صبر و شکیبایی فاطمی درسها گرفت و بدان عمل کرد. حضرت به کوچک و بزرگ احترام می گذاشت و هیچ گاه چهره ترش نمی کرد. همیشه در سلام کردن [به بانوان و محرمان] پیش دستی می کرد و در مقابل مهمان از جا بر می خاست و مقام او را ارج می نهاد.
💠 با اینکه عبداللّه بن جعفر شوهر حضرت زینب، از بزرگان و ثروتمندان مدینه بود و در خانه، کنیز و غلام و... داشت؛ امّا زینب(ع) در کارهای خانه آنان را یاری می داد و جویای احوالشان می شد تا اگر مشکلی دارند، آن را برطرف سازد.
✍ مبلغان/ ش۸۱
📣 برای مطالعه بیشتر مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید
www.namayenarjes.com
┈••••✾•📚📚📚•✾•••┈
مرکز پژوهشی نرجس مشهد
https://eitaa.co