خونههای دوبلکس فقط بدرد این میخوره که بزنی زیر گریه، دستتو بگیری جلو دهنت و بدویی از پلههاش بری بالا.
پارادوکس -!
_
کوچهکوچهی این شهر منتظر یه تلفنن، منتظر یه تماسن، که شاید پشت اون تلفن برای یکی مهم باشه و برعکس..
اونی که زنگ زده حس کنه یه اهمیتی بهش داده میشه که دوباره زنگ بزنه!
چیه این غرور که همه دارن ازش دم میزنن و خیلی جاها اصلا به درد نمیخوره.
باهم حرف بزنیم..
حتی پشت تلفن!