🎙 درس اسفار ج 6 - استاد پارسانیا - ۱۸مهر۱۴۰۱ #اسفار_ ۱۸مهر۱۴۰۱ 💠 @parsania_net

▶️ نسبت فرهنگ و تمدن اسلامی با تعاریف مدرن از عقل و علم 🆔@parsania_net

💠مطابق با دیدگاه متفکران مسلمان، دین در اجتماعی شدن و جامعه پذیری انسان چه نقشی ایفا می کند؟ 🔸در دیدگاه حکمای مشاء، اشراق و صاحبان حکمت متعالیه و در نظر افرادی چون فارابی، خواجه نصیر الدین طوسی و … دین فقط بخشی از واقعیت اجتماعی نیست، بلکه بخشی از دین، در زندگی اجتماعی وجود دارد و انسان متدین ناگزیر باید دیانت خود را در رفتار و افعال اجتماعی بیابد و دین او در کنشها و فعالیتهای اجتماعی تکوین یابد؛ به بیان دیگر سعادت و فلاحی که دین ترسیم می کند، حتی شقاوتی که دین خصوصیات آن را بیان می کند، در زندگی اجتماعی شکل می گیرد؛ و دین در متن عمل اجتماعی انسان فعلیت پیدا می کند. 🔸اگر انسان بخواهد فرد متدینی باشد و به فلاح برسد، این فلاح باید در نحوه رفتار اجتماعی او شکل بگیرد. فارابی معتقد است، ملکاتی که در انسان ایجاد می شود در متن زندگی اجتماعی انسان شکل می گیرد. این خصایل ابتدا به صورت «حال» است، بعد به «ملکه» تبدیل می شود و بعد چون حالت مجرد دارد، با مرگ فرد هم از میان نمی رود و با او محشور می شود. 🔸انسان هر نوع اجتماعی شدنی که داشته باشد، این اجتماعی شدن نسبت به آرمان دینی او بی تفاوت نیست. اگر الگوی اجتماعی شدن انسان، یک الگوی دینی باشد، فلاح و سعادت دینی را به دنبال می آورد و اگر الگوی جامعه پذیری او، الگوی غیر دینی باشد، شقاوت ابدی را به همراه دارد. لذا آرمانها و ارزشهایی که دین ترسیم می کند، نسبت به فرآیند جامعه پذیری دینی، نمی تواند بی تفاوت باشد. 🔸او جامعه آرمانی خود را ترسیم می کند و معتقد است که انسان در جریان جامعه پذیری فقط اجتماعی نمی شود، متدین و یا بی دین نیز می شود؛ به همین دلیل فرآیند جامعه پذیری می تواند مقدس یا منفور باشد و به همان نسبت انسانی که در این فرآیند، شخصیت او شکل می گیرد، می تواند شقی یا خوشبخت باشد. 🔸اگر در جامعه ای سیستم اجتماعی بر مدار سنن تشریعی الهی باشد، تأثیر ظاهری آن در زندگی این جهانی انسانها بوده و تأثیر باطنی آن در زندگی ابدی است، دین همانگونه که جامعه خاصی را توصیه می کند، جامعه پذیری خاصی را نیز توصیه می کند. 🔸مطابق با این نظر، جامعه آرمانی و دینی، زمینه تحقق و فعلیت انسانیت انسانها است. اگر الگوهایی که از اجتماع ارائه می شود، مطابق با دین نباشد، دین توصیه می کند که در مقابل آنها موضع گرفته و نسبت به آرمان دینی خود کنش داشته باشند و حتی خرده فرهنگ خاص این کنشها شکل بگیرد، که شهادت اوج آن است. 🔸پس تربیت دینی در زندگی اجتماعی شکل می گیرد، اگر زمینه این تربیت فراهم نباشد، دین کنش‌های ویژه ای را توصیه می کند، گاه فرمان هجرت می دهد و فرد را به سوی محیط دینی هدایت می کند. این فرمان در مقابل سخن کسانی صادر می شود که بیان می کنند محیط ما، محیط دینی نبود، در این حالت بیان می شود، آیا زمین خدا وسیع نبود تا هجرت کنید؟! اگر امکان هجرت نباشد، توصیه می کند که تسلیم شرایط اجتماعی نشوید. این یکی از نقاط کور اندیشه دورکیم است، زیرا جامعه در نظر او به عنوان یک امر بر فرد مسلط است و جامعه در روند جامعه پذیری از عنصر دین استفاده می کند. 🔸با این بیان، دین نباید نسبت به ساختار اجتماعی موجود زبان نفی داشته باشد و حال آنکه در بسیاری از آموزه های دینی، افراد نباید تسلیم شرایط شوند و اصولاً بسیاری از حرکتهای دینی برای درهم شکستن شرایط اجتماعی است و این در قالب تئوری دورکیم، قابل تبیین نیست. 🔻متن تفصیلی در سایت استاد پارسانیا 🆔@parsania_net

💎 #حمیدپارسانیا 💠 سایت 💠 ایتا 💠 بله 💠 سروش 🆔 پیوند کانال در پیام‌رسان‌های مختلف

🔰عمل به دین، بدون علم دینی ممکن نیست 💠 زمانی علمی از یک فرهنگ به فرهنگ دیگری منتقل می‌شود، اگر عامل‌های معرفتی فرهنگ دوم فعال نباشد، ناخودآگاه آن فرهنگ صادر کننده علم، مبادی معرفتی و متافیزیکی خود را نیز منتقل می کند؛ هر چه این اصول منتقل شده شفاف تر شود، یک دوگانگی فرهنگی عمیقی خودش را نشان خواهد داد. 💠 اگر فرهنگ منتقل شده بتواند لایه‌های بنیادین فرهنگ دیگر را بگیرد، در واقع آن را کاملاً تصرف کرده است و هنگامی که حساس‌ترین مبادی و اصول متافیزیک زیر سوال رفته و یا نگاه توحیدی، وحیانی و یا سطوحی از عقلانیت از بین برود، آنگاه است که همگان متوجه خواهند شد که فرهنگ دیگر غالب شده است. 💠 در نمونه فرهنگ ما، این مقوله ها از طریق علوم تجربی بروز و ظهور خواهد کرد و در خود غرب، پیشگامی برای توجه به بنیاد این علوم از طریق علوم تجربی بود که هویدا شد؛ بدین معنا که ابتدا علوم تجربی ظهور کردند و بعد از آن برای تبیین مبانی آن، اندیشمندان دست به کار شدند. 💠 اگر تحت تاثیر عوامل وجودی غیر معرفتی، نظریه های علم و فرهنگ وارد تمدنی شوند و آن تمدن زنده باشد، چالش‌ها را نشان خواهد داد، اما اگر نتواند نشان دهد، فرهنگ و تمدن دوم، حیات خود را از دست خواهد داد. 💠 کافی است که مفهوم مدرن علم را بپذیریم یا یکی از تعاریف پسامدرن از علم را وارد معتقدات خود کنیم، آنگاه خواهیم دید که دیگر حتی نمی توانیم به سنت اعتقادی خود پایبند بمانیم؛ چرا که در عمل و نظر دچار تناقض خواهیم شد. 💠 عمل به سنت های دینی بدون تعریفی که اسلام از علم می‌دهد ممکن نیست،این فرهنگ تلفیقی جز سردرگمی، چیزی بیشتر برایمان نخواهد داشت و باید به دنبال سره سازی و تولید علم ناب، که مبتنی بر سنت و فرهنگمان است، باشیم. 🔻نشست چیستی تحول علوم انسانی (89/11/21) 🆔@parsania_net

🎙علم دینی (1) #علم_دینی 💠 @parsania_net

🎙 درس اسفار ج 6 - استاد پارسانیا - ۱۹ مهرماه ۱۴۰۱ #اسفار_ ۱۹ مهر ۱۴۰۱ 💠 @parsania_net

#مقاله 🔰علم جامعه شناسی در ایران از منظر جامعه شناسان ایرانی 💠 این مقاله در چارچوب «جامعه شناسیِ جامعه شناسی» به بررسی خودانتقادی‌های جامعه شناسان ایرانی در مورد وضعیت علم جامعه شناسی در ایران اختصاص دارد؛ برای این کار با بهره ‌گیری از ایده مرتون، جامعه شناسی در ایران به مثابه یک «اجتماع علمی» شناسایی شده، همچنین داده‌های این پژوهش با مراجعه به آراء و نظرات خودِ جامعه شناسان ایرانی گردآوری شده است. 💠 در این پژوهش از روش تحلیل کیفی تلخیصی برای تحلیل خودانتقادی‌های درونی متون استفاده می‌شود؛ نتایج پژوهش نشان می‌دهد که فقدان مسئله محوری، پوزیتیویسم محوری، فقدان چارچوب نظری، عدم زیست اندیشمندان در جامعه ایرانی و بی‌ارتباطی با جامعه مدنی و قصور عاملان علوم اجتماعی از سوی جامعه شناسان ایرانی به عنوان مشکلات اصلی این علم در ایران معرفی شده است. 💠 همچنین، برخی نبود استقلال، آزادی و غیربومی بودن را از دیگر مشکلات این علم در ایران می‌دانند؛ این مقاله با رجوع به الگوی تحلیلی ترنر در مورد وضع جامعه شناسی در آمریکا نشان می‌دهد که این ویژگی‌ها به بعد هنجاری هرگونه فعالیت در اجتماع علمی جامعه شناسی در ایران بدل شد و عبور از این شرایط هنجارین، نیازمند پیوند مجدد اجتماع علمی جامعه شناسی در ایران با نوع زیست خاصِ جامعه ایران و مشارکت در برنامه‎های صالح اجتماعی است. 🆔@parsania_net

🎙علم دینی/2 #علم_دینی 💠 @parsania_net