#مقاله 🔰علم جامعه شناسی در ایران از منظر جامعه شناسان ایرانی 💠 این مقاله در چارچوب «جامعه شناسیِ جامعه شناسی» به بررسی خودانتقادی‌های جامعه شناسان ایرانی در مورد وضعیت علم جامعه شناسی در ایران اختصاص دارد؛ برای این کار با بهره ‌گیری از ایده مرتون، جامعه شناسی در ایران به مثابه یک «اجتماع علمی» شناسایی شده، همچنین داده‌های این پژوهش با مراجعه به آراء و نظرات خودِ جامعه شناسان ایرانی گردآوری شده است. 💠 در این پژوهش از روش تحلیل کیفی تلخیصی برای تحلیل خودانتقادی‌های درونی متون استفاده می‌شود؛ نتایج پژوهش نشان می‌دهد که فقدان مسئله محوری، پوزیتیویسم محوری، فقدان چارچوب نظری، عدم زیست اندیشمندان در جامعه ایرانی و بی‌ارتباطی با جامعه مدنی و قصور عاملان علوم اجتماعی از سوی جامعه شناسان ایرانی به عنوان مشکلات اصلی این علم در ایران معرفی شده است. 💠 همچنین، برخی نبود استقلال، آزادی و غیربومی بودن را از دیگر مشکلات این علم در ایران می‌دانند؛ این مقاله با رجوع به الگوی تحلیلی ترنر در مورد وضع جامعه شناسی در آمریکا نشان می‌دهد که این ویژگی‌ها به بعد هنجاری هرگونه فعالیت در اجتماع علمی جامعه شناسی در ایران بدل شد و عبور از این شرایط هنجارین، نیازمند پیوند مجدد اجتماع علمی جامعه شناسی در ایران با نوع زیست خاصِ جامعه ایران و مشارکت در برنامه‎های صالح اجتماعی است. 🆔@parsania_net

🎙علم دینی/2 #علم_دینی 💠 @parsania_net

💠 آسیب شناسی علوم اجتماعی اسلامی 🔸آیا علوم اجتماعی اسلامی وجود نداشته است؟ و ما تازه می خواهیم آن را ایجاد کنیم؟ اولا در مورد اینکه علوم اجتماعی اسلامی نداشته ایم نظر بنده این است که مسلمانان توانسته اند در تاریخ جهان اسلام علوم اجتماعی مربوط به خود را ایجاد کنند و آن را تدوام بخشند. 🔸ملکم خان می گفت از عقلا خواهش می کنیم در دانش های غربی تصرف نکنند، او می‌گوید صدها سال است که غربی ها این دانش ها را تولید کرده اند و ما باید همان را عمل کنیم و نباید در آن اعمال سلیقه کنیم. 🔸وقتی بحث از علوم اجتماعی اسلامی می‌شود در درجه اول معنای علم، مفهوم می‌یابد که آیا منظور معنای کنتی، پوزیتیویستی و یا… است؟ این در حالی است که علم در جهان اسلام مفهوم دیگری داشته است؛ بحث بر سر این است که اگر می‌گوییم باید علوم اجتماعی مربوط به خود را داشته باشیم، معنای علوم اجتماعی و معنای علم در اینجا چیست؟ 🆔@parsania_net

🎙 درس اصول کافی - استاد پارسانیا - 20 مهر ماه ۱۴۰۱ #اصول_کافی 💠 @parsania_net

🔰 شماره ۱۴ مجله «خردورزی»‌ ویژه‌نامه «مذهب و جهان معاصر» ✴️ مجله «خردورزی» در این شماره شامل سه پرونده با عناوین و گفتگوهای زیر است: 💢مذهب و جامعه 🔹گفتگو با دکتر سید جواد میری؛ دعوتِ اجباری؟! 🔸گفتگو با دکتر سهیل اسعد؛ انعطافِ شریعت 🔹گفتگو با حجت الاسلام دکتر حبیب الله بابائی؛ الهیاتِ رنج 💢مذهب و شناخت 🔹گفتگو با دکتر محمدامین سرایی؛ ضعف مطالعات شناختی دین در مهد ‌دین‌داری 🔸گفتگو با دکتر ابوطالب صفدری؛ تکنولوژی هیئت 💢مذهب و سیاست 🔹گفتگو با حجت الاسلام دکتر محمدرضا باقرزاده؛ رستاخیزِ عدل 🔸گفتگو با حجت الاسلام دکتر احمد رهدار؛ کربلا و زمانه‌ی ما 🔹گفتگو با حجت الاسلام دکتر محمدجواد نوروزی؛ الگوی حکمرانی 🔸گفتگو با حجت الاسلام دکتر محمدعلی عبداللهی؛ خدا، در بندِ اخلاق 📍کانال مجله خردورزی: @kheradvarzi_ir

#حمید_پارسانیا از نحو تولید علوم اجتماعی در ایران میگوید... ♦️نیاز نیست علوم اجتماعی متناظر با فرهنگ اسلام تولید شود..! 🔷 مدیریت دانش گرفتن مدیریت از حال تکنوکرات و شتابزده و توجه به مدل های تاریخی و بومی است. _ #تولید_علم __ 💠 زندگی برای علوم انسانی ✅ 🔻 https://eitaa.com/joinchat/2795962370C57415e19ef

راهنمای کانال های درسی و علمی و ... : https://eitaa.com/joinchat/2877816889C2015afa665

🎙علم دینی #علم_دینی/3 💠 @parsania_net

قابل توجه مخاطبان گرامی علاوه بر درس اسفار و درس اصول کافی استاد حمید پارسانیا که به صورت زنده و صوت آن در کانال قابل دسترسی است، همچنین صوت و برخی از کلیپ‌های نشست‌ها و گفتگوهای استاد از جمله جلسات علم دینی در دوره‌های مختلف به صورت پیوست و سلسله‌وار بارگذاری خواهد شد، از انتقاد و پیشنهادهای شما عزیزان استقبال می‌کنیم، التماس دعا

🆔@parsania_net

🔰 چارچوب نظریه استاد پارسانیا درباره علم دینی 💠 معرفت شناسی های مختلف، تعاریف متفاوتی از علم را به دنبال می‌آورد و هر تعریف از علم، پیامدها و لوازم فرهنگی، تاریخی، اجتماعی خاصی را به همراه دارد و به همین دلیل فرهنگ و تمدن اسلام، با معنایی خاص از علم سازگاری دارد که از آن با عنوان علم دینی و اسلامی می‌توان یاد کرد. 💠 برای علم دینی و یا اسلامی معانی مختلفی بیان شده است؛ برخی از معانی علم دینی به معنای علم نقلی و در مقابل علم عقلی به کار می‌رود و در برخی از معانی دیگر، علم دینی، محصول مشترک عقل و نقل شمرده می‌شود. 💠 این مقاله ضمن اشاره به معانی مختلف علم دینی، علم دینی را از منظر حکمت اسلامی اعم از حکمت مشاء، اشراق و متعالیه بررسی و برخی از خصوصیات روش‌شناختی آن را تشریح می‌کند. 🆔@parsania_net

▶️ خودمختاری تکنولوژی و غفلت از لوازم فرهنگی 🆔@parsania_net

💠 تبیین وحی از منظر عرفان 🔸چندی پیش میزگرد علمی تبیین وحی از منظر عرفان و برداشت‌های ناروا با حضور چند تن از کارشناسان در سالن اجتماعات مدرسه عالی دارالشفاء برگزار شد. 🔸استاد پارسانیا در تبیین رابطه میان پیامبر و خداوند، به مبانی هستی شناسی عرفان اشاره کرد و گفت: در هستی شناسی عرفانی، مخلوقات دارای مراتبی هستند که عبارتند از مرتبه ملک و طبیعت، عالم برزخ و عالم عقول و مجردات؛ طرح این مسئله نیز بر انسان شناسی اثرگذار است که براساس آن، انسان موجودی است که به این عالم آمده و سیروسلوکی دارد که برخی در این سیروسلوک به سعادت می رسند و تمام مراحل سلوک را طی کرده و به لقاءاللّه می رسند که همان مقام قرب و ولایت است. 🔸در مسیر ملاقات الهی آن چیزی که در عرفان مطرح است، همین لقاءاللّه است و خصوصیتی که این لقاءاللّه دارد، همان عبور از تعین هستی خود، به ندیدن خود است. 🔸وی ادامه داد: حقیقت روشن است و نرسیدن به حقیقت و ندیدن آن، به خاطر حجابی است که از ناحیه عمل خود انسان ایجاد می شود. لقاءاللّه در سایه ولایت تحقق پیدا می کند و کسانی که اهل این حرکت و سیروسلوک باشند، اهل ولایت هستند. 🔸ولایت عامه عبور از مراحل سیروسلوک است و ولایت خاصه بعد از آن است که به ملاقات الهی نائل می شود و این ولایت جز با فنا و عبور از خود حاصل نمی شود. 🔸این چهار مرحله عبارتند از: سفر از خلق به حق، از حق به حق، از حق به خلق با حق و از خلق به خلق با حق. برخی در این سفرها به مراتب عالی می رسند و کسانی که استعداد، شایستگی و لیاقت رسیدن به مراتب عالی را دارند، کسانی هستند که رسالت ویژه دارند و از وحی رسالی برخوردار می شوند. 🔸در سفر سوم و چهارم که مقام رسالت و نبوت است، ولایت در بطن این اسفار شکل می گیرد و بعد از سفر سوم و چهارم است که انسان در مسیر خود به جایی می رسد که خطاب به آنها گفته می شود: السلام علی الدعاة الی اللّه و الادلاء علی مرضاة اللّه و المستقرین فی امراللّه... و این پیامبران برگزیده الهی هستند که با برخورداری کامل از این اسفار، شایستگی دریافت وحی الهی را برای هدایت انسان ها به کمال نهایی کسب می کنند. 🆔@parsania_net

🎙 درس اسفار ج 6 - استاد پارسانیا - ۲۳ مهر ۱۴۰۱ #اسفار_ ۲۳ مهر ۱۴۰۱ 💠 @parsania_net

💠 تربیت سلوکی و عرفانی؛ حوزه‌های اصلی نظریه‌های تربیتی در جهان اسلام 🔸دو رویکرد (اخلاق تربیتی) و ( سلوکی- عرفانی) حوزه های اصلی نظریه‌های تربیتی در جهان اسلام هستند؛ تربیت سلوکی و تربیت عرفانی همه عرصه‌های زندگی انسان را پوشش می‌دهند. 🔸فرهنگ ما و تاریخ ما با این دو رویکرد زندگی کرده و تأملات و مباحث نظری مربوط به خودش را دارد، ما نمی‌توانیم این حوزه‌های نظری را خارج از مبادی و مبانی انسان شناختی، هستی شناختی و معرفت شناختی درک کنیم. 🔸شاید قبل از اینکه با مفاهیم علمی مدرن برخورد کنیم، ارتباطمان با این حوزه‌های نظری روان‌تر بود؛ امروز ممکن است مفاهیم علمی مدرن، حجابی میان ما و حوزه‌های نظری اسلامی شود، در این میان مراکزی مثل دانشگاه فرهنگیان لازم است که سهم قابل توجهی از مطالعات علمی خود را در بازخوانی حوزه‌های نظری خودمان قرار بدهد. 🔸اگر اسیر فضای معرفتی مدرن نباشیم و بعنوان یک افق و یک تجربه با آن مواجه شویم، این موضوع می‌تواند فرصتی برای رویارویی ما با جهان هستی باشد. 🆔@parsania_net

🎙#علم_دینی/4 💠 @parsania_net

🎙 درس اسفار ج 6 - استاد پارسانیا - ۲۴ مهر ۱۴۰۱ #اسفار_ ۲۴ مهر ۱۴۰۱ 💠 @parsania_net

🔰 معنای علم از مفاهیم کلیدی و کانونی هر فرهنگ است 🔸سه تلقی پوزیتویستی، تفهمی و پسامدرن از علم، هر یک تفسیری از علم را به‌همراه دارند که به اقتضای لوازم منطقی خود، نه با نگاه دینی به هستی و سلوک دینی و نه با تدین و زیست مؤمنانه و نه با فرهنگ و تمدن دینی و اسلامی و نه با تمدن و نصوص روایی و قرآنی سازگارند، این سه تلقی به‌رغم اختلافاتی که با یکدیگر دارند از مقتضیات فرهنگ مدرن غرب بوده و از لوازم منطقی رویکرد سکولار و دنیوی به هستی هستند. 🔸نگاه دینی به هستی در گروه اذعان و اعتقاد به هستی قدسی و امر متعالی است و اذعان و اعتقاد به چنین امری به لحاظ منطقی مستلزم پذیرش ارزش علمی مفاهیم و گزاره‌هایی است که از اصل تحقق آن هستی قدسی خبر می‌دهند؛ یعنی چنین اعتقادی با انکار ارزش علمی گزاره‌هایی که حکایت از امر مقدس و متعالی می‌کند و با الحاق این‌گونه از معارف به قلمرو انسانیات، به‌عنوان برساخته‌های صرفاً فرهنگی و تاریخی ناسازگار است؛ و این در حالی است که تلقّی پسامدرن با دو تلقّی دیگر در نفی ارزش علمی گزاره‌های مزبور اختلافی ندارند و اختلاف آنها تنها در کاشفیت و عینی بودن گزاره‌های محسوس و آزمون‌پذیر است. 🔸قرآن کریم از بنی‌اسرائیل به‌عنوان کسانی یاد می‌کند که قضایای علمی را به گزاره‌های محسوس و آزمون‌پذیر محدود می‌کنند و درباره آن‌ها می‌گوید که به موسی گفتند، ما به تو ایمان نمی‌آوریم مگر اینکه خداوند را آشکارا ببینیم: «قالو لن نؤمن لک حتی نری الله جهرة». 🔸در آیات و روایات فراوانی از محسوس و جسمانی نبودن خداوند سبحان سخن گفته شده است و بر این نکته تأکید شده است که خداوند، با حس شناخته نمی‌شود و با چشم دیده نمی‌شود، بلکه علم به او با غیر حس است؛ و این روایات و آیات، با تلقیاتی که امور غیرحسی را معرفت علمی نمی‌دانند ناسازگار است. 🔸در قرآن کریم، با آن که از حس به‌عنوان ابزار شناخت علمی یاد شده است، علم به معرفت حسی محدود نمی‌شود و از علم عقلی یا علومی که به‌وسیله قلب، وحی یا مانند آن تأمین می‌شوند، سخن گفته شده است. در متون مزبور علوم حسی، عقلی یا وحیانی، علومی، مستقل و گسیخته از یکدیگر نیستند، بلکه علومی وابسته و پیوسته به یکدیگرند به این معنا که کسی که از عقل و قلب سلیم برخوردار نباشد علوم حسی و تجربی او نیز گرفتار آسیب می‌شود. ادامه متن در سایت استاد پارسانیا 🆔@parsania_net