🔰عمل به دین، بدون علم دینی ممکن نیست 💠 زمانی علمی از یک فرهنگ به فرهنگ دیگری منتقل می‌شود، اگر عامل‌های معرفتی فرهنگ دوم فعال نباشد، ناخودآگاه آن فرهنگ صادر کننده علم، مبادی معرفتی و متافیزیکی خود را نیز منتقل می کند؛ هر چه این اصول منتقل شده شفاف تر شود، یک دوگانگی فرهنگی عمیقی خودش را نشان خواهد داد. 💠 اگر فرهنگ منتقل شده بتواند لایه‌های بنیادین فرهنگ دیگر را بگیرد، در واقع آن را کاملاً تصرف کرده است و هنگامی که حساس‌ترین مبادی و اصول متافیزیک زیر سوال رفته و یا نگاه توحیدی، وحیانی و یا سطوحی از عقلانیت از بین برود، آنگاه است که همگان متوجه خواهند شد که فرهنگ دیگر غالب شده است. 💠 در نمونه فرهنگ ما، این مقوله ها از طریق علوم تجربی بروز و ظهور خواهد کرد و در خود غرب، پیشگامی برای توجه به بنیاد این علوم از طریق علوم تجربی بود که هویدا شد؛ بدین معنا که ابتدا علوم تجربی ظهور کردند و بعد از آن برای تبیین مبانی آن، اندیشمندان دست به کار شدند. 💠 اگر تحت تاثیر عوامل وجودی غیر معرفتی، نظریه های علم و فرهنگ وارد تمدنی شوند و آن تمدن زنده باشد، چالش‌ها را نشان خواهد داد، اما اگر نتواند نشان دهد، فرهنگ و تمدن دوم، حیات خود را از دست خواهد داد. 💠 کافی است که مفهوم مدرن علم را بپذیریم یا یکی از تعاریف پسامدرن از علم را وارد معتقدات خود کنیم، آنگاه خواهیم دید که دیگر حتی نمی توانیم به سنت اعتقادی خود پایبند بمانیم؛ چرا که در عمل و نظر دچار تناقض خواهیم شد. 💠 عمل به سنت های دینی بدون تعریفی که اسلام از علم می‌دهد ممکن نیست،این فرهنگ تلفیقی جز سردرگمی، چیزی بیشتر برایمان نخواهد داشت و باید به دنبال سره سازی و تولید علم ناب، که مبتنی بر سنت و فرهنگمان است، باشیم. 🔻نشست چیستی تحول علوم انسانی (89/11/21) 🆔@parsania_net

🎙علم دینی (1) #علم_دینی 💠 @parsania_net

🎙 درس اسفار ج 6 - استاد پارسانیا - ۱۹ مهرماه ۱۴۰۱ #اسفار_ ۱۹ مهر ۱۴۰۱ 💠 @parsania_net

#مقاله 🔰علم جامعه شناسی در ایران از منظر جامعه شناسان ایرانی 💠 این مقاله در چارچوب «جامعه شناسیِ جامعه شناسی» به بررسی خودانتقادی‌های جامعه شناسان ایرانی در مورد وضعیت علم جامعه شناسی در ایران اختصاص دارد؛ برای این کار با بهره ‌گیری از ایده مرتون، جامعه شناسی در ایران به مثابه یک «اجتماع علمی» شناسایی شده، همچنین داده‌های این پژوهش با مراجعه به آراء و نظرات خودِ جامعه شناسان ایرانی گردآوری شده است. 💠 در این پژوهش از روش تحلیل کیفی تلخیصی برای تحلیل خودانتقادی‌های درونی متون استفاده می‌شود؛ نتایج پژوهش نشان می‌دهد که فقدان مسئله محوری، پوزیتیویسم محوری، فقدان چارچوب نظری، عدم زیست اندیشمندان در جامعه ایرانی و بی‌ارتباطی با جامعه مدنی و قصور عاملان علوم اجتماعی از سوی جامعه شناسان ایرانی به عنوان مشکلات اصلی این علم در ایران معرفی شده است. 💠 همچنین، برخی نبود استقلال، آزادی و غیربومی بودن را از دیگر مشکلات این علم در ایران می‌دانند؛ این مقاله با رجوع به الگوی تحلیلی ترنر در مورد وضع جامعه شناسی در آمریکا نشان می‌دهد که این ویژگی‌ها به بعد هنجاری هرگونه فعالیت در اجتماع علمی جامعه شناسی در ایران بدل شد و عبور از این شرایط هنجارین، نیازمند پیوند مجدد اجتماع علمی جامعه شناسی در ایران با نوع زیست خاصِ جامعه ایران و مشارکت در برنامه‎های صالح اجتماعی است. 🆔@parsania_net

🎙علم دینی/2 #علم_دینی 💠 @parsania_net

💠 آسیب شناسی علوم اجتماعی اسلامی 🔸آیا علوم اجتماعی اسلامی وجود نداشته است؟ و ما تازه می خواهیم آن را ایجاد کنیم؟ اولا در مورد اینکه علوم اجتماعی اسلامی نداشته ایم نظر بنده این است که مسلمانان توانسته اند در تاریخ جهان اسلام علوم اجتماعی مربوط به خود را ایجاد کنند و آن را تدوام بخشند. 🔸ملکم خان می گفت از عقلا خواهش می کنیم در دانش های غربی تصرف نکنند، او می‌گوید صدها سال است که غربی ها این دانش ها را تولید کرده اند و ما باید همان را عمل کنیم و نباید در آن اعمال سلیقه کنیم. 🔸وقتی بحث از علوم اجتماعی اسلامی می‌شود در درجه اول معنای علم، مفهوم می‌یابد که آیا منظور معنای کنتی، پوزیتیویستی و یا… است؟ این در حالی است که علم در جهان اسلام مفهوم دیگری داشته است؛ بحث بر سر این است که اگر می‌گوییم باید علوم اجتماعی مربوط به خود را داشته باشیم، معنای علوم اجتماعی و معنای علم در اینجا چیست؟ 🆔@parsania_net

🎙 درس اصول کافی - استاد پارسانیا - 20 مهر ماه ۱۴۰۱ #اصول_کافی 💠 @parsania_net