#مربای_انجیر ابتدا یک کیلو شکر و دولیوان آب را روی شعله کم بزارید تا جوش بیاد و حدود پنج دقیقه بجوشه حال انجیر ها رو با چنگال سوراخ کرده داخل ظرف بریزید سر قابلمه رو بزارید حدود یک ساعت بجوشه حالا دوقاشق آبلیمو ی تازه اضافه کنید برای تست اینکه مربا آماده شده یانه آب مربا رو روی بشقاب بریزید تا سرد بشه اگه حالت عسلی و غلیظ بود مربای شما آماده ست. . واما نکات مهم👇 1: مقدار انجیر برابر شکر استفاده بشه 2:اگرانجیرشمارسیده ونرم هست مدت پخت کمتربایدباشه که له نشه 3:اگرانجیرشماسفت هست یک لیوان آب بیشتربریزیدکه خوب پخته بشه 4:برای عطرمرباازدارچین هل وگلاب هم میتونیداستفاده کنید. 5:برای خوشرنگترشدن مربازعفران هم میشه اضافه کرد .

برشهای #لیمو‌_ترش 🍋 ✳️برای سالاد و تزئین کنار غذا و چاشنی و ترشی استفاده میشه😋 لیموها رو برش می‌زنیم، توی سنگ نمک آسیاب شده میذاریم و توی شیشه می‌چینیم. روش کمی آب جوشیده میریزیم و کمی روغن زیتون روی شیشه میریزیم که هوا به لیموها نرسه و کپک نزنه. بعد از ۲۰ روز آماده میشه. ┅✿❀🍃🌷🍃❀✿┅

رنگ خوراکی خانگی👌🏼 این پست رو همین الان سیو کن چون مطمعنم به کارت میاد👌🏼😍 دیگه هیچ نیازی به رنگ خوراکی های بیرون و فروشگاه ها ندارین😍😍 به‌راحتی و‌به روش خونگی رنگ خوراکی داشته باشید🙏🏼

جوجه کباب تابه ای #جوجه_کباب حالا بریم سراغ جوجه کباب برای 2تا 3 نفر سینه مرغ یک عدد پیاز 1 عدد زعفران به میزان لازم نمک و فلفل به میزان لازم ماست یا سس مایونز 1 تا2 ق غ سیر یک حبه روغن زیتون 1 تا 2 ق غ آب نصف عدد لیمو ترش سینه مرغ رو تکه تکه کردم و مکعبی خرد کردم. برای مرینیت کردن : داخل گوشت مرغ ، زعفران، نمک ، فلفل ، پیاز خرد شده،ماست یا سس مایونز (به خاطر سفت و خشک نشدن جوجه )، سیر رنده شده ، روغن زیتون ، ریختم یخچال چند ساعتی بمونه ، حالا اگه وقت داشتید و زود جنبیدید از شب قبل باشه بهتره . بعد جوجه ها رو به سیخ کشیدم . داخل تابه یه کوچولو روغن ریختم و روی حرارت ملایم و رو به کم پختم. گوجه ها رو هم جدا به سیخ فلزی کشیدم و همون روی گاز کبابش کردم☺️😜 .

#حرف_دل دلم سفر می خواهد سفر به جایی ناشناخته که حتی گوشی هم آنتن ندهد سرزمینی به دور از آدم ها! نه بخاطر این کرونا و مشکلات هر روز ما ، بخاطر دوری از آدم ها گاهی اوقات نمی توانم درک کنم رفتارشان را گاهی اوقات خسته می شوم از زندگی کردن؛ فقط می خواهم تنها باشم بروم به جایی که هیچ کس نباشد؛ خودم و خودم ، تنهای تنها تا کمی فکر کنم و بتوانم خودم را پیدا کنم چیز های زیادی از این دنیا دیده ام و نیاز دارم تا آنها را درک کنم این آدم ها همان آدم های بچگی ام‌ نیستند! این دنیا طعم خوش کتاب های مدرسه را ندارد پس باید بروم به جایی دور از این دنیا شاید کمی آرام شدم این روز ها حال خوبی ندارم و شاید بهتر باشد بگویم حال خوبی نداریم! ✍ #پیمان_چینی_ساز 🍁🍂🍁🍂

✨﷽✨ یک جعبه کفش👞 ✍زن وشوهری بیش از 60 سال بایکدیگر زندگی مشترک داشتند. آنها همه چیز را به طورمساوی بین خود تقسیم کرده بودند. در مورد همه چیز باهم صحبت می کردند و هیچ چیز را از یکدیگر پنهان نمی کردند مگر یک چیز: یک جعبه کفش در بالای کمد پیرزن بود که از شوهرش خواسته بود هرگز آن را باز نکند و در مورد آن هم چیزی نپرسد. در همه این سالها پیرمرد آن را نادیده گرفته بود اما بالاخره یک روز... پیرزن به بستر بیماری افتاد و پزشکان از او قطع امید کردند. در حالی که با یکدیگر امور باقی را رفع و رجوع می کردند پیرمرد جعبه کفش را آورد و نزد همسرش برد. پیرزن تصدیق کرد که وقت آن رسیده است که همه چیز را در مورد جعبه به شوهرش بگوید. پس از او خواست تا در جعبه را باز کند . وقتی پیرمرد در جعبه را باز کرد دو عروسک بافتنی و مقداری پول به مبلغ 95 هزار دلار پیدا کرد پیرمرد دراین باره از همسرش سوال نمود. پیرزن گفت :هنگامی که ما قول و قرار ازدواج گذاشتیم مادربزرگم به من گفت که راز خوشبختی زندگی مشترک در این است که هیچ وقت مشاجره نکنید او به من گفت که هر وقت از دست تو عصبانی شدم ساکت بمانم و یک عروسک ببافم. پیرمرد به شدت تحت تاثیر قرار گرفت و سعی کرد اشک هایش سرازیر نشود فقط دو عروسک در جعبه بود پس همسرش فقط دو بار در طول زندگی مشترکشان از دست او رنجیده بود پ از این بابت در دلش شادمان شد پس رو به همسرش کرد و گفت این همه پول چطور؟پس اینها از کجا آمده؟ پیرزن در پاسخ گفت : آه عزیزم این پولی است که از فروش عروسک ها به دست اورده ام 🍁🍂🍁🍂

✨﷽✨ 📚همیشه یک راه حل دیگر هم وجود دارد ✍روزگاری یک دهقان در قریه زندگی می کرد که باید پول زیادی را که از یک پیرمرد قرض گرفته بود، پس می داد. دهقان دختر زیبایی داشت که خیلی ها آرزوی ازدواج با او را داشتند. وقتی پیرمرد طمعکار متوجه شد دهقان نمی تواند پول او را پس بدهد، پیشهاد یک معامله کرد و گفت اگر با دختر دهقان ازدواج کند قرض او را می بخشد، و دخترش از شنیدن این حرف به وحشت افتاد و پیرمرد کلاه بردار برای اینکه حسن نیت خود را نشان بدهد گفت: ... اصلا یک کاری می کنیم، من یک سنگریزه سفید و یک سنگریزه سیاه در کیسه ای خالی می اندازم، دختر تو باید با چشمان بسته یکی از این دو را بیرون بیاورد. اگر سنگریزه سیاه را بیرون آورد باید همسر من بشود و بدهی بخشیده می شود و اگر سنگریزه سفید را بیرون آورد لازم نیست که با من ازدواج کند و بدهی نیز بخشیده می شود، اما اگر او حاضر به انجام این کار نشود باید پدر به زندان برود. این گفت و گو در جلوی خانه کشاورز انجام شد و زمین آنجا پر از سنگریزه بود. در همین حین پیرمرد خم شد و دو سنگریزه برداشت. دختر که چشمان تیزبینی داشت متوجه شد او دو سنگریزه سیاه از زمین برداشت و داخل کیسه انداخت. ولی چیزی نگفت! سپس پیرمرد از دخترک خواست که یکی از آنها را از کیسه بیرون بیاورد. دخترک دست خود را به داخل کیسه برد و یکی از آن دو سنگریزه را برداشت و به سرعت و با ناشی بازی، بدون اینکه سنگریزه دیده بشود، وانمود کرد که از دستش لغزیده و به زمین افتاده. پیدا کردن آن سنگریزه در بین انبوه سنگریزه های دیگر غیر ممکن بود. در همین لحظه دخترک گفت: آه چقدر من دست و پا چلفتی هستم! اما مهم نیست. اگر سنگریزه ای را که داخل کیسه است دربیاوریم معلوم می شود سنگریزه ای که از دست من افتاد چه رنگی بوده است.... و چون سنگریزه ای که در کیسه بود سیاه بود، پس باید طبق قرار، آن سنگریزه سفید باشد. آن پیرمرد هم نتوانست به حیله گری خود اعتراف کند و شرطی را که گذاشته بود به اجبار پذیرفت و دختر نیز تظاهر کرد که از این نتیجه حیرت کرده است. 🍁🍂🍁🍂

#عبور_از_لذتهای_پست 31 🔹آخرِ این مسیر اینه که 👇 دیگه "من" وجود نداره و دوست داشتنی های من نیست ✨""فقط او هست...""✨ 🔹🌺🔸🔹 ➖رسیدن به این مرحله "بالاترین لذت های دنیا" رو برای انسان میاره💕 ➖ما میخوایم به جایی برسیم که دیگه ما نباشیم و همگی او بشیم...!! ⭕️ -- --⭕️-- -- ⭕️

شنود جلسه پنجم☝پیشنهاد دانلود برای کسانی که گوش ندادن

☀️ #دختران_آفتاب ☀️ 🔶فصل دوم 🔸قسمت٨ جايي براي رفتن نداشتم. خانه مان كه خالي بود، پس چرا به خانه بروم؟! مادر كه به خانه مادربزرگ مي‌رود. پدر هم يا در شركت است يا با رفقايش در گردش! چرا فقط من به خانه بروم. سرگردان در خيابان‌ها قدم مي‌زدم. حتي چند بار هم به فكرم رسيد كه فرار كنم. از اين خانه لعنتي فرار كنم و بروم جايي كه هيچ كس مرا نشناسد. دست هيچ كس هم به من نرسد. اما وقتي كه چند جوان با ماشين‌هاي شيك شان برايم مي‌ايستادند يا بوق مي‌زدند، اين راه هم به نظرم مناسب نيامد. عواقبش از همين حالا معلوم بود. حالا دست كم اگر پدر و مادر نداشتم، اما شخصيت، شرافت و آبرو داشتم. بعد از فرار حتي اين‌ها را هم از دست مي‌دادم. آن وقت ديگر هيچ چيز نخواهم داشت! وقتي به خانه رسيدم شب بود. نمي دانم چگونه به خانه رسيدم، فقط زماني سرم را بالا آوردم و متوجه شدم كه جلوي خانه ايستاده ام. هوا تاريك بود و خانه خالي و سوت و كور. با همان لباس‌ها افتادم روي تخت. چشمهايم را بستم تا كمي آرام شوم. در همين موقع، به ياد اطلاعيه اردوي دانشگاه افتادم. از بس اعصابم ناراحت و افكارم آشفته بود، زمان اردو را فراموش كرده بودم. شايد هم به همين علت بود كه وقتي اطلاعيه اردو را ديدم، توجهم را جلب نكرد. اصلاً آن موقع چنين سفري برايم مهم نبود. اما حالا نه! بيش تر از هميشه به چنين اردويي احتياج داشتم! جايش برايم مهم نبود. فقط دلم مي‌خواست بروم. بالاخره هم اين قدر به فكرم فشار آوردم تا اين كه يادم آمد تاريخ حركت صبح فرداست. بعد از آن بود كه با خيال راحت و فكري آسوده خوابيدم. اين آسودگي با خوابي كه ديدم، ادامه پيدا نكرد. عجيب و تكان دهنده بود. ترسيده بودم ؛ انگار از مادر فرار مي‌كردم. هيچ راهي براي فرار نداشتم. به جز يك بالن. دلم مي‌خواست مي‌توانستم سوارش شوم. مي‌توانستم پرواز كنم و از زمين دور شوم. ميان آن ابرهاي پشمكي و آسماني كه هر لحظه كمتر مي‌شد. خورشيد را ديدم كه مرتب به او نزديك مي‌شدم؛ نزديك تر و نزديك تر. هر چه بالن بالاتر مي‌رفت به خورشيد نزديك تر مي‌شد. دلم از شادي و خوشحالي مالش مي‌رفت. كاش مادر مي‌ديد كه چقدر به خورشيد نزديك شده ام. دوباره پايين را نگاه كردم. مادر داشت از جلوي چشمانم محو مي‌شد. ترس برم داشت. دلم مي‌خواست مادر كنارم بود، اما او پايين بود و دستم به او نمي رسيد. هر لحظه بيشتر از جلوي چشمانم محو مي‌شد. با تمام قدرت فرياد زدم: « مادر! مادر! » از صداي خودم بيدار شدم. صبح وقتي كه بيدار شدم، پدر رفته بود. آشفتگي تخت نشان مي‌داد كه پدر آخر شب به خانه آمده و صبح زود رفته است. با عجله ساك و لباسهايم را جمع و جور كردم. خواستم در يادداشتي همه چيز را شرح دهم. اما حس خاصي مانعم مي‌شد. « حالا كه آنها به فكر تو نيستند، تو هم به فكر آنها نباش. بگذار نگرانت شوند؛ بلكه كمي تنبيه شوند. » ساكم را برداشتم و با عجله از خانه بيرون زدم. يادداشتي هم گذاشتم: « من به مسافرت مي‌روم. » فقط همين! وقتي به دانشگاه رسيدم، فقط مسئولان اردو آمده بودند. به يكي از آن‌ها گفتم كه براي ثبت نام اردو آمده ام. كمي جا خورد. - امروز كه ديگه روز حركته ؛ نه روز ثبت نام! ثبت نام ده روزه كه تموم شده. - حالا اگر امكان داره لطفي بكنين، ببينين راهي هست كه من برنگردم. - باشين تا ببينم مي‌شه فكري براتون كرد يا نه؟! فعلاً اسمتون رو جزو ذخيره‌ها مي‌نويسم، اگر شانس بيارين و دو نفر از كساني كه ثبت نام كردن، نيان، آن وقت مي‌تونين با بقيه همراه بشين. - چرا دو نفر؟ - براي اين كه يه نفر ديگه هم قبل از شما اسمش را در ذخيره‌ها نوشته. شما يه گوشه منتظر باشين تا ببينم چي مي‌شه! ساكم را برداشتم و از اتاق خارج شدم. روي يكي از نيمكت ها... ادامه دارد....    •┈┈••✾•☀️•✾••┈┈• رمان های عاشقانه مذهبی بامــــاهمـــراه باشــید🌹