سلام امام مهربانم✋🌸 مهدیا منتظرانت همه در تاب و تبند همه ی اهل جهان جمله گرفتار شبند چو بیایی غم و ظلمت برود از عالم شاد گردد دل آنان که گرفتار غمند ..

🌸۳ چیز گناهان راازبین میبرد: 🌷۱.حسنات وکارهای خوب، کارهای بدراازبین میبرد.۱۱۴هود 🌷۲.استغفار و توبه....۳۳انفال 🌷۳.کافری که مؤمن شود،خداوند بدیهاش را به خوبی وثواب تبدیل میکند.۷۰فرقان 💕💕💕

هی گنه کرديم و گفتيم خدا مي بخشد عذر آورديم و گفتيم خدا مي بخشد آخر اين بخشش و اين عفو و کرامت تا کي او رحيم است ولي ننگ و خيانت تا کی بخششي هست ولي قهر و عذابي هم هست آي مردم به خدا روز حسابي هم هست زندگي در گذر است آدمي رهگذر است زندگي يک سفر است آدمي همسفر است آنچه مي ماند از او راه و رسم سفر است "رهگذر ميگذرد ‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌ 💕💕💕💕

خلق و خوى بد مثل چرخ پنچر ميمونه. تا عوضش نكنى نميتونى باهاش جايى برى.

ضرب المثلى زيبا👌 مردی از راه فروش روغن ثروتی کلان اندوخته بود و به خاطر حرصی که داشت همیشه به غلام خود می‌گفت در وقت خرید روغن، هر دو انگشت سبابه را به دور پیمانه بگذارد تا روغن بیشتری برداشته شود و برعکس در وقت فروختن، آن دو انگشت را درون پیمانه بگذارد تا روغن کمتری داده شود. هر چه غلام او را از این کار بر حذر می‌داشت مرد توجه نمی‌کرد تا این که روزی هزار خیک روغن خرید و برای فروش آنها را بار کشتی کرد تا در شهر دیگری بفروشد. وقتی کشتی به میان دریا رسید، دریا توفانی شد. ناخدا فرمان داد تمام بارها را به دریا بریزند تا کشتی سبک شود و مسافران از خطر غرق شدن برهند. آن مرد از ترس جان، خیک‌ها را یکی یکی به دریا می‌انداخت. در این حال غلام گفت: ارباب انگشت انگشت مبر تا خیک خیک نریزی. 💕💕💕

#قلیه_ماهی سبزی گشنیزخردشده۳۰۰گرم...شنبلیله خرد شده۱ق غ...پیاز رنده شده دو عدد متوسط...سیر رنده شده شش حبه...تمر هندی نصف بسته...آرد یک ق غ..رب گوجه یک ق غ سرخالی...نمک و فلفل و زردچوبه ماهی(شیر،حلوا.قباد) ابتدا پیاز و سیر رنده شده رو سرخ میکنیم...و زردچوبه و رب گوجه رو اضافه و کمی تفت میدیم،سپس سبزی(گشنیز و شنبلیله)رو که از قبل خوب سرخ کردیم به غذامون اضافه میکنیم،و سه لیوان آب اضافه کرده تا سبزی ها پخته و نرم بشند،سپس تمر هندی رو با آب حل کرده و از صافی رد کرده و آرد رو هم با آب سرد حل کرده و اضافه میکنیم،و حدود نیم ساعت اجازه میدیم تا به روغن بیفته و غلیظ بشه،سپس ماهی رو آغشته به ترکیب(آرد و نمک و فلفل و زردچوبه)کرده و داخل روغن داغ سرخ کرده و سپس ماهی سرخ شده رو داخل غذامون قرار میدیم و اجازه میدیم نیم ساعت بپزه تا عطر و طعم سبزی و تمر به داخل ماهی نفوذ کنه،اگر ترشی غذا کم بود میتونید دوباره تمر هندی اضافه کنید پ ن:زیاد استفاده کردن از شنبلیله باعث تلخ شدن غذاتون میشه پ ن:طعم غذا باید ترش و تند باشه پ ن:میتونید از تُن ماهی هم برای درست کردن قلیه استفاده کنید 🔱

💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 ‏بعضى وقتام نه بايد ديد، نه بايد شنيد. راستش بى خبرى بهترين درمان شلوغى هاى ذهنيه. ┄┅═══❁☀❁═══┅┄

#داستان #دختر_شینا 🌹خاطرات شهیدحاج ستارابراهیمی هژبر #قسمت_سی_وچهارم 💞نمی دانم چطور خوابم برد؛ اما یادم هست تا صبح خواب های آشفته و ناجور می دیدم. صبح زود، بعد از نماز، صبحانه نخورده پدرشوهرم آماده رفتن شد. مادرشوهرم هم چادرش را برداشت و دنبالش دوید. دیگر نمی توانستم تاب بیاورم. چادرم را سرکردم و گفتم: «من هم می آیم.» پدرشوهرم با عصبانیت گفت: «نه نمی شود. تو کجا می خواهی بیایی؟! ما کار داریم. تو بمان خانه پیش بچه هایت.» گریه ام گرفت. می نالیدم و می گفتم: «تو را به خدا راستش را بگویید. چه بلایی سر صمد آمده؟! من که می دانم صمد طوری شده. راستش را بگویید.» پدرشوهرم دوباره گفت: «تو برو به مهمان هایت برس. الان از خواب بیدار می شوند، صبحانه می خواهند.» زارزار گریه می کردم و به پهنای صورتم اشک می ریخت 💞اینکه چطور سوار ماشین شدیم و به بیمارستان رسیدیم را به خاطر ندارم. توی بیمارستان با چشم، دنبال جنازه صمد می گشتم که دیدم تیمور دوید جلوی راهمان و چیزی در گوش پدرش گفت و با هم راه افتادند طرف بخش. من و مادرشوهرم هم دنبالشان می دویدیم. تیمور داشت ریزریز جریان و اتفاقاتی را که افتاده بود برای پدرش تعریف می کرد و ما هم می شنیدیم که دیروز صمد و یکی از همکارانش چند تا منافق را دستگیر می کنند. یکی از منافق ها زن بوده، صمد و دوستش به خاطر حفظ شئونات اسلامی ، زن را بازرسی بدنی نمی کنند و می گویند: «راستش را بگو اسلحه داری؟» زن قسم می خورد اسلحه همراهم نیست. صمد و همکارش هم آن ها را سوار ماشین می کنند تا به دادگاه ببرند. بین راه، زن یک دفعه ضامن نارنجکش را می کشد و می اندازد وسط ماشین. آقای احمد مسگریان، دوست صمد، در دم شهید، اما صمد زخمی می شود. جلوی در بخش که رسیدیم، تیمور به نگهبانی که جلوی در نشسته بود گفت: «می خواهیم آقای ابراهیمی را ببینیم.» نگهبان مخالفت کرد و گفت: «ایشان ممنوع الملاقات هستند.» دست خودم نبود. شروع کردم به گریه و التماس کردن. در همین موقع، پرستاری از راه رسید. وقتی فهمید همسر صمد هستم، دلش سوخت و گفت: «فقط تو می توانی بروی تو. بیشتر از دو سه دقیقه نشود، زود برگرد.» 💞پاهایم رمق راه رفتن نداشت. جلوی در ایستادم و دستم را از چهارچوب در گرفتم که زمین نیفتم. با چشم تمام تخت ها را از نظر گذراندم. صمد در آن اتاق نبود. قلبم داشت از حرکت می ایستاد. نفسم بالا نمی آمد. پس صمد من کجاست؟! چه بلایی سرش آمده؟! یک دفعه چشمم افتاد به آقای یادگاری، یکی از دوستان صمد. روی تخت کنار پنجره خوابیده بود. او هم مرا دید، گفت: «سلام خانم ابراهیمی. آقای ابراهیمی اینجا خوابیده اند و اشاره کرد به تخت کناری.» باورم نمی شد. یعنی آن مردی که روی تخت خوابیده بود، صمد بود. چقدر لاغر و زرد و ضعیف شده بود. گونه هایش تو رفته بود و استخوان های زیر چشم هایش بیرون زده بود. جلوتر رفتم. یک لحظه ترس بَرَم داشت. پاهای زردش، که از ملحفه بیرون مانده بود، لاغر و خشک شده بود. با خودم فکر کردم، نکند خدای نکرده... رفتم کنارش ایستادم. متوجه ام شد. به آرامی چشم هایش را باز کرد و به سختی گفت: «بچه ها کجا هستند؟!» بغض راه گلویم را بسته بود. به سختی می توانستم حرف بزنم؛ اما به هر جان کندنی بود گفتم: «پیش خواهرم هستند. حالشان خوب است. تو خوبی؟!» نتوانست جوابم را بدهد. سرش را به نشانه تأیید تکان داد و چشم هایش را بست ✍ادامه دارد.....