6.19M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔰 اتفاقی نادر، پاشیدن نمک در چشم سردار ایرانی
💢 روحیه جهادی در نگاه سردار مقاومت
♦️ عامل اصلی حضور حاج قاسم در جبهه
⭕️ حاج قاسم خود را متعلق به کدام سپاه میدانست؟
‼️ زندگی که نذر مردم جهان شد!
🔹 برشی از سخنرانی #حجت_الاسلام_راجی در حرم مطهر رضوی
💠اندیشکده راهبردی سعدا
🚨برملا شدن واقعیت مدعیان دروغین به نام یاران امام زمان و به سایت سید علیرضا حسینی.
بار دیگرمدعیان دروغین با طراحی این تصویر واقعیت وحقیقت خود و ارباب خود را افشا کردند.
هر انسانی وقتی نیم نگاهی به این تصویر میاندازد متوجه میشود که این مدعیان دروغین با این طراحی بیان میکنند که امام زمانمد نظرشان نه تنها در حال عبور از روی پرچم جمهوری اسلامی ایران هست بلکه در حال عبور از روی کلمه الله و لا الله الا الله هست و.......
✅حال باز هم توجه مدیران و فعالین فضای مجازی بویژه کاربران ایتا را به دقت ومراقبت از ترفندهای دروغین این جماعت باشند و فریب نام و پروفایل مذهبی و انقلابی و اسلامی و ولایی این مدعیان دروغین را نخورند و نسبت به فعالیت این جماعت کند ذهن و منحرف ذکاوت خرج داده و نگذارند گروه آنها به محلی برای جولان این دروغگویان شود.
✅ وظایف منتظران از نگاه امام رضا(علیه السلام)
وظايف شيعيان در زمان غيبت
1ـ معرفت و شناخت امام
امام رضا: « مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعرِفُ اَئِمَّتَهُ ماتَ مَيَّتَهُ جاهِلَّيهً»
« هرکس بدون شناخت نسبت به امامان خويش بميرد به مرگ جاهليت مرده است »
هدايت و معرفت ديني، تنها از رهگذر شناخت امامان ميسر ميباشد و اين معرفت، فراتر از شناخت نام والقاب و تاريخ ولادت و... آنها ست. بايد در شگفتيها و اسرار حيات آنها انديشه کرده، حقايق را در لابه¬لاي فرمايشات آنها بدست آورد. اهداف والاي آنها را مطالعه نموده و آنها را اسوههاي زندگي برگزيد.
تدبر در شناخت آنها، تعبد آفرين است و روح انسان را با روح عبادت و بندگي خدا قرين خواهد ساخت. چرا که اطاعت از امام زمان، عين اطاعت از ائمه و اطاعت از پيامبر و خداست. پس گويا آن حضرت، خود نمونه تمام عيار دين است که در يکي از زيارت، با همين عنوان به حضرتش سلام ميدهيم:
« السلام علي الدين الانور » ( زيارت سرداب مطهر) سلام بر دين به ما رسيده و پيروي از اين دين و حرکت در مسير ولايت آن حضرت، به شيعيان مقام همدمي و رفاقت، پيامبران و شهيدان ميبخشد که امام رضا در اين باره ميفرمايند:
«حَقُّ عَلَي اللهِ اَنْ يَجْعَلَ وَلِيَّنا رَفيقاً لِلنَّبيينَ وَ الصِّديِقينَ وَ الشُّهَداءَ وَ الصّالِحينَ وَ حَسُنَ اُولئِکَ رَفيقا»
« بر خداوند است که دوستان ما را که به حق به مقام ولايت و معرفت ما نايل شدهاند، همدم و رفيق پيامبران راستگويان، شهيدان و شايستگان قرار دهد و آنان نيکو رفقايي هستند »
۱
2. ايمان و عمل صالح
حضرت رضا (ع) درباره حقيقت ايمان ميفرمايند:
«لايَسْتَکْمِلُ عبد حَقيِقَةُ الاِيمان حتَي تکونُ فيه خصالٌ ثلاث.»
هيچ انساني به حقيقت ايمان راه نمي يابد مگر در پرتو سه خصلت:
التَفَقُه فِي الدَين
1ـ شناخت و ژرف نگري در دين
وَ حُسْنُ التَقْديرِ فِي المَعيشَةِ.
2ـ برنامه ريزي صحيح در ادامه زندگي
وَالصَبْرُ عَلي الرَّزايا.
3ـ شکيبايي بر سختيها
امام رضا (ع) فرمودند:
لا تَدْعوُا العَملِ الصّالِح وَالاِجْتِهاد فِي العِبَادَةِ اِتِکّالاً عَلي حُبِّ آل مُحمَد (عليهم السلام) لا تَدْعُوا حُبَّ آل محمد (صلي¬الله عليه و آله وسلم) وَ التَسْليم لِاَمْرِهِم اِتّکالاً عَلَ العِبادَةِ فَاِنَّهُ لايَقْبَلُ اَحَدُ هُما دُونَ الآخَر.
عمل صاحل (نيک) و تلاش و کوشش در عبادت الهي را با تکيه کردن به محبت اهل بيت (صلوات الله عليهم اجمعين) رها نکنيد.
۲
3- ياد و محبت امام
و محبت (مودت) به ائمه (صلوات الله) و مطيع شدن در مقابل اوامر ايشان را به خاطر انجام عبادات رها نکنيد که اين دو اصل هر کدام بدون ديگري (در درگاه الهي) پذيرفته نمي گردد.
امام رضا درباره آيه (يونس/58): قُلْ بِفَضلِ اللهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَلِذلِکَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ يَجْمَعُونَ
مقصود اين است که به دوستي پيامبر و خاندان او بايد شادمان باشند که آن بهتر است از دنيايي که آنها جمع کنند
امام رضا (ع) به نقل از اميرالمومنين (ع):
هرکس دوست دارد خداوند را ملاقات کند در حالي که ايمانش کامل و اسلامش نيکو باشد، محبت حجت نتظر صاحب الزمان را پيشه خود قرار دهد که او و ديگر پيشوايان، چراغهاي روشن در تاريکيهاي زندگي و امامان هدايت و نشانههاي تقوايند، من براي هر که آنان را دوست بدارد و ولايتشان رادارا شود، از سوي خداي تعالي را بهشت ضمانت ميکنم.
امام رضا (ع) مي¬فرمايد: اهل آسمان و زمين و هر زن و مرد دل سوخته و هر دل غمين و اندوهگين بر آن حضرت گريه ميکنند.
خداوند محبت به اهل بيت را بر همگان لازم دانسته و آن را اجر و پاداش رسالت عنوان فرموده است
قُل لا اَسْئَلُکُمْ عَلَيهِ اَجراً اِلاَّ المَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَي ( شوري 23)
واين نيست مگر آن که بهره و منفعت آن، براي خود مردم لحاظ ميشود ( قُلْ ما سَألْتَکُمْ مِنْ اَجرٍ فَهُوَ لَکُم (سبا /47). چه اينکه با محبت به آن اسوههاي پاکي، زمينههاي اطاعت آنها فراهم شده و راه هدايت و کمال هموار ميگردد.
بر اين اساس، کلام امام زمان که فرمودند:
« فَلْيَعْمَلْ کُلُّ امرئ مِنْکُمْ بِما يَقرَبُ بِهِ مِنْ مُحِبَّتِنا »
پس هر يک از شما بايد به آنچه که او را به مقام محبت ما نزديک ميکند، عمل نمايد.
از آن جهت است که انجام اعمال شايسته ما، مقدمه¬اي براي افزون ساختن محبت و تقرب ما به آن مقام الهي ميباشد، وظيفه¬اي خطير براي شيعيان به شمار ميآيد.
۳
4- انتظار عاشقانه
انتظار فرج، با تقوي و سازندگي قرين است نه با پليدي و معصيت که در اين ورطه اين انتظار خود نوعي عبادت تلقي ميشود.
از جمله برکات انتظار، گشايش در کار است.
امام رضا(ع) ميفرمايند:
« اَلَيسَ اِنْتِظارُ الفَرَجِ مِنَ الفَرَج؟ اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلُّ يَقُولُ: فَانتَظِرُوا اِنّي مَعَکُمْ مِنْ المُنْتَظِريِنَ (اعراف/71) »
« آيا انتظار فرج، خود بخشي از فرج نيست؟ خدا ميفرمايد: پس انتظار بکشيد که من هم با شما در انتظارم »
امام رضا (ع) از پيامبر نقل فرمود:
« اَفْضَلُ اَعْمالِ اُمَّتِي اِنْتِظارُ الْفَرَج »
« افضل اعمال امت من انتظار فرج است »
۴
5- تَولّي وَ تَبَرّي
امام رضا (ع): « شيعَتُنا الْمُسْلِمُونَ لِاَمْرِنا اَلاخِذُونَ بِقَولِنا الَمُخالِفُونَ لِاَعْدائِنا فَمَنْ لَمْ يَکُن کَذلِکَ فَلَيْسَ مِنّا»
« پيروان ما کساني اند که به امر ما گردن مينهند و به گفتار ماعمل ميکنند و با دشمنان ما مخالفت ميورزند پس هر که چنين نباشد از ما نيست »
امام رضا در باب محيت به آل محمد به مردي مسني که ميخواست براي تبرک دست خطي از امام بگيرد فرمودند:
« دوستدار آل محمد باش، اگر چه فاسق باشي ودوستدار دوستان ايشان باش، اگر چه آنها فاسق باشند »
امام در باب بيزاري جستن و عدم معاونت دشمنان، به سليمان بن جعفر جعفري فرمودند:
« اي سليمان، وارد شدن به دستگاه دشمنان و کمک به آنها و کوشش در تامين نيازهايشان، معادل کفر است و توجه عمدي به ايشان، در زمره گناهان بزرگي است که آتش و دوزخ، سزاي آن است »
۵
6-تقيه و صبر
امام رضا (ع) فرمودند:
ما اَحْسَنَ الصَّبرَ وَ اِنْتِظارُ الفَرَج..... فَعَلَيْکُمْ بِالصَّبْرِ
و چه نيکوست شکيبايي و انتظار فرج.... پس بر شما باد به شکيبايي
« منتظر، در سنگر صبر، امکانات خود را براي روز ظهور ذخيره ميکند و با بسيج نيروها، به دشمن حمله ور ميشود. آنچه مسلم است اينکه غافل ماندن دشمن و مستور سازي سنگر و اختفاء رزمنده از جمله لوازم موفقيت و پيروزي در اين نبرد است که بر طبق روايات بايد در اين عصر، بر مبناي تقيه صورت گيرد.
تقيه، دژ پايدار و بلندي است که بين مومنان و دشمنان خدا، سدي نفوذ ناپذير ميسازد
امام رضا اهميت جايگاه تقيه براي شيعيان در عصر غيبت را در حد يک وظيفه قلمداد کرده مي¬فرمايد:
عَلَيْکُمْ بِالتَقيهَ، فَاِنَّهُ روِي «من لاتقَية له لادين له» وَ رُوِيَ «تارِکُ التَقِية کافِرٌ» «اتقّ حيثُ لايتّقي، التقيّة دين مُنْذٍ أَوَّلَ الدَهرالي آخر.» « مَنْ تَرَکَ التَّقِيَّةَ قَبَلَ خُرُوجِ قائِمِنا فَلَيسَ مِنّا »
« هر کس که به کلي قبل از مقام قائم، تقيه را ترک کند از ما نيست »
اما تقيه يک شيوه حفاظتي در برابر دسيسههاي دشمنان است که به معناي « دست از تکاپو کشيدن » و « همدستي با دشمنان » نيست، بلکه استفاده از اصل غافلگيري دشمن و استتار فعاليتها ميباشد.
بنابر کلام امام رضا (ع) تقيه امر مسلمي در دوران غيبت است که براي آماده سازي نيروها درجهت نصرت امام زمان لازم است.
ايشان در بياني ديگر، تقيه را همطراز تقوي معرفي کردهاند: آنجا که ذيل آيه ( حجرات/13)
« اِنَّ اَکْرَمَکُمْ عِنْدَاللهِ اَتْقاکُمْ »
ميفرمايند: اِنَّ اَکْرَمَکُمْ عِنْدَاللهِ اَعْمَلَکُمْ بِالْتَقِيَهُ
گرامي ترين شما نزد خدا، کسي است که بيشتر به تقيه عمل کند.
سپس از آن حضرت سوال شد که تا کي بايد تقيه کرد؟
فرمود: «تا روز ظهور قائم ما اهل بيت و هر کس قبل از قيام او تقيه را ترک کند از ما نيست »
در اين حديث اتقاکم به تقيه کننده ترين فرد تفسير شده است. زيرا هر دو از يک ريشه و به معني نگهداري است. تقوي يعني، عملي که موجب نگهداري انسان از عذاب باشد، تقيه نيز عملي است که موجب ميشود انسان از مکر و کينه دشمنان حفظ شود.
۶
همچنين امام رضا (ع) از جمله راههاي رهايي از فتنه آخر الزمان را کناره گيري از مردم و سکوت بر ميشمردند.
يَأتي عَلَي النّاسِ زَمانٍ تَکُونَ العافِيَه مِنْهُ عَشَرَة اَجْزاءِ تِسْعَةَ فِي اِعْزالِ النّاسِ وَ واحِدٍ فِي الصُمْتِ
زماني بر مردم آيد که طلب عافيت و سلامت جستن در ده جزء است، نه آن در کناره گيري از مردم و يکي در خاموشي و سکوت است.
قال امام الرضا (ع):
«اِنَّ مِنْ عَلاماتِ الْفِقْه: اَلْحِلم وَالعِلْم، وَالصُّمْت بابٌ مِنْ اَبْوابِ الحِکمْةَ. اِنَّ الصُمتْ يَکْسِبُ المُحِبّة، اِنّهُ دَليلُ عَلي کُلِّ خَير.»
حضرت رضا (ع) فرمود: از نشانه¬هاي زيرکي و بردباري و دانش است. و سکوت دري از درهاي حکمت است. به درستي که سکوت جلب محبت مي کند و قطعاً راهنماي بر هر خيري است.
۷