حرمت گوش، چشم و دل خود و مردم را حفظ کنیم/ نوشتاری از حجت الاسلام وحیدی – بخش هشتم وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَهَ ۚ قَلِیلًا مَا تَشْکُرُونَ (سوره سجده، آیه ۹) و خداوند برای شما شنیدن و دیده ها و قلب ها پدید آورد، ولی اندکی از شما شکرگزار هستید. نکات این آیه: ۱- شنیدن و دیدن و احساسات از نعمت های خاص خداست که مخصوص انسان ذکر شده. ۲- این دیدن و شنیدن با آنچه که در حیوانات است فرق دارد، در هیچ کجای قرآن از دیدن و شنیدن حیوانات سخنی به میان نیامده. دیدن و شنیدن انسانی، مختص انسان است. ۳- دیدن و شنیدن و احساسات در انسان، معنا و مفهوم دارد اما در حیوان معنایی در کار نیست. ۴- انسان در این ویژگی های خود می تواند تأمل کند، انتخاب کند، قبول یا رد کند، که در حیوان اینگونه نیست. ۵- ما مالک دیده ها و شنیده ها و احساساتمان هستیم و کسی حقِ تملک آنها را ندارد، از واژه «لکم» که در این آیه آمده چنین استنباط می شود که کسی حق تصرف در شنیدن ها و دیدن ها و احساسات دیگران را ندارد، کاری که رسانه ها و شایعه سازان گوینده های فراوانی در طول تاریخ کرده اند و گوش و چشم و دل های مردم را ربوده و به تملک خود درآورده و آنچه را که مطابق میل خود دانسته اند، به مردم تحمیل کرده اند.

دفاع دکتر گلشنی از طب سنتی -

✅امام زمان (عج) در رفت و آمد کوچه و بازار ✍️امام علی(علیه السلام) می ‌فرمايد:در دوره‌ ی غیبت بسياری از مردم گمان خواهند كرد كه حجت الهی از دنیا رفته و امامت پايان پذيرفته است.ولی سوگند به خدا،در چنين دوره‌ای حجت خدا در بين مردم است و در كوچه و بازار و در ميان آنان رفت و آمد می ‌كند.در منزل و كاخ‌های مردم آمد و شد دارد.غرب و شرق زمين را در مي‌نوردد.حرف‌ های مردم را می ‌شنود.به مردم سلام می ‌كند. آنان تا زمان معينی كه خداوند مقرر كرده است قادر به دیدن آن حضرت نخواهد بود. 📚بحارالانوار،ج٢٨،ص٧٠

امام سجاد علیه‌ السلام می‌فرمایند: به درستی که مردمان زمان غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف که امامتش را باور دارند و منتظر ظهور اویند، از مردمان همه زمان‌ها برترند، زیرا خدا چنان عقل‌ها و فهم‌ها و شناخت آنان را قوت بخشیده است که غیبت نزد آنان همچون دیدن باشد، آنان به حق اخلاص ورزانند. 📚 کمال‌الدین شیخ صدوق، جلد ۱

ای که از امدن منجی حق با خبری تا به کی از گنهت در دل خود بر حذری گشته چشمان همه منتهی بر روز ظهور باز چنین غافل از این روز بزرگ می گذری حالِ دنیا بنگر نیست که جز جنگ و جدل اتش و زلزله و سیل به یک خون جگری شیعه از ظلم شده در پی منجی زمان کی چنین روز شده شیعه بدین در به دری در یمن یار یمانی به مدد اماده است در پی یاریِ زمان گشته یار دگری لشکر دون بنگر در پی کشتار بزرگ سوی کعبه شده اند سیصدوسیزده نفری نادم از دیدن اوضاع به تب و تاب فتاد همچو حرّ گشته پشیمان ز گناه بشری

🔸فرمانروایی امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ▫️حضرت رسول الله صل الله علیه و آله فرمودند: به درستی که خلفا و اوصیای من و حجّتهای الهی بر خلق بعد از من دوازده نفرند اولشان برادرم و آخرشان پسرم. عرض شد: یا رسول اللَّه برادرت کیست؟ ▪️فرمودند: علی بن ابی طالب علیه السلام، گفته شد،پسرت کیست؟ ▫️فرمودند: همان مهدی که زمین را از قسط و عدل پر کند، همچنان که مالامال از ستم و ظلم شده باشد، سوگند به آنکه مرا به حقّ بشارت دهنده فرستاد، اگر از عمر دنیا جز یک روز باقی نماند، هر آینه خداوند آن یک روز را آنقدر طولانی کند، تا در آن روز خروج نماید. آنگاه عیسی بن مریم روح اللَّه فرود می‌آید و پشت سر او نماز می‌گزارد، و زمین به نور او روشن می‌شود و سلطنت و فرمانرواییش به مشرق و مغرب همه جا می‌رسد. 📚 مکیال‌المکارم‌جلد ۱ صفحه۱۵۹

شبهه : اين روزها شيعيان، ايام فاطميه مي گيرند، دسته عزاداري بر پا مي كنند؛ در تاريخ اسلام اينها نبود؛ این ها را انگليس درست کرد تا اختلاف افكني كند .

در زمان حیات ائمه اطهار(ع)، غالباً شیعیان اجازه عزاداری نداشتند، ولی نقل‌هایی از عزاداری اهل بیت(ع) برای حضرت زهرا(س) رسیده است؛ حضرت علی(ع)، در زمان دفن حضرت فاطمه(س)، به عزاداری پرداخت و خطاب به رسول الله(ص) از مظلومیت حضرت صدیقه (علیها السلام)، سخن گفت؛ همچنین از امام صادق(ع) نقل شده است که برای حضرت زهرا(س)، عزاداری می‌کردند و در روضه خود از ماجرای سقط حضرت محسن(ع) و کتک خوردن حضرت زهرا(س)، یاد کرده‌اند. قاضی عبدالجبار معتزلی (متوفی سال ۴۱۵ق)، در کتاب دلائل النبوة گزارش کرده است: عده‌ای از شیعیان در مناطقی از جمله مصر، دمشق، بغداد، الرمله، عسقلان و جبل السماق برای حضرت زهرا(س) و فرزندش حضرت محسن(ع) عزاداری می‌کردند؛ ابن اثیر، معتقد است هر زمانی که شیعه صاحب قدرت بوده، به عزاداری برای اهل بیت(ع)‌ پرداخته است؛ دولت‌های آل بویه،‌ حمدانیان و فاطمیون در مصر از جمله دوره‌هایی است که او مثال می‌زند.

منابع و پاورقی ها

1. حسین بن حمدان خصیبی، الهدایة الکبری، بیروت، مؤسسة‌البلاغ، ۱۴۱۹ق، ص۴۰۸. 2. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۱،‌ ص ۴۵۸و۴۵۹؛ شیخ مفید، الأمالی، ص۲۸۲. 3 . الهدایه الکبری، ص۴۰۸. 4. ابن احمد قاضی عبد الجبار، تثبیت دلائل النبوة، مصر، دارالمصطفی، ۱۴۲۷ق، ج۲، ص۵۹۵. 5. ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ترجمه عباس خلیلی، ج۸، ص۵۴۹. . رسولي محلاتي، سيد هاشم، زندگاني حضرت فاطمه زهرا(س) و دختران آن حضرت زينب و ام کلثوم عليهما السلام، ص74.

حاج آقا رحمه الله علیه