✅ پاسخ:
1. حرم و ضریح شفا نمی دهد بلکه پیامبر و اهل بیت او شافی هستند، و البته شفا دادن آنها هم به خداوند و شافی بودن خدا بر می گردد، چرا که هر حول و قوه ای از سوی خداست( لا حول و لا قوه الا بالله ).
2. احترام و تبرک به ضریح و حرم به جهت احترام به صاحب حرم و معصوم است نه خود ضریح و حرم.
3. شافی بودن خدا و معصومان به این معنا نیست که هر وقت از آنان شفا بخواهیم حتما شفا بدهند، زیرا گاه حکمتی در شفا نیافتن است که مانع از استجابت از دعا می شود.
4. فرش و دیوار حرم و مسجد هم مانند دیگر فرش و دیوارها ممکن است کثیف یا میکربی یا خراب شود و از این رو مسلمانان باید مساجد و حرم ها را تمیز نگه دارند و وقتی نجاست یا میکروب و ویروسی به این مکان ها سرایت کرد فورا آنجا را پاک و ضدعفونی کنند.
5. بستن حرمها هم به جهت این است که هنگام ازدحام، ویروس کرونا از انسانها به یکدیگر منتقل می شود و منتقل کردن بیماری به دیگران از نظر شرع مقدس حرام است. انتقال ویروس در شرایط ازدحام ارتباطی به مسجد و حرم ندارد و امری طبیعی است، مثل آتش گرفتن فرش که فرقی میان فرش مسجد و غیر مسجد ندارد.
👇 👇👇👇👇 🔅 کانال شخصی حجتالاسلام والمسلمین دکتر رضابرنجکار 🔅
@berenjkar_ir
آغازی دوباره!
دانش آموزان چموش و
بازیگوش،
وقتی حرف معلم را
پشت گوش میندازند و
در امتحان ثلث اول،
چند صفر و نمره تک
میهمان برگ امتحانی شان
می شود،
دو گروه میشوند
گروهی،بی خیال
روز از نو،
روزی از نو
و در پایان
تجدید یا رفوزه
گروهی دیگر اما
متنبه میشوند،
تازه میفهمند که
حرف آقا معلم ،
راه است
پشت گوش بیندازی و
به بیراهه بروی،
دیر یا زود
چوبش را میخوری و
از کاروان،
عقب میمانی
چکار میکنند!؟
سر میندازند پایین
میروند پیش معلم
آقا اجازه!
اشتباه میکردیم،فهمیدیم
گذشته را
درس نخواندن ها را
تمرین شب،
انجام ندادن ها را
جبران میکنیم
شما ، هم
کمک کن و
دستمان را بگیر
خدایا
سلام
✋🏼
ما،انسان ها
در غرب و شرق عالم
دانش آموزان چموش و
بازیگوش
مدرسه دنیاییم
عمری است
حرفهایت را
نشنیدیم،نخواندیم
پشت گوش انداختیم
روزها و سال ها
آمد و رفت
خودمان بافتیم و
پوشیدیم و
در دریای خودبینی و
خودخواهی غرق شدیم
امان،
از فراموشی و غفلت که
این جهان،
خدا و معلمی دارد
پیامبرانی فرستاده تا
راه چگونه زیستن و
چگونه مردن را
نشان مان دهند
حالا که
سرمان به سنگ کرونا
خورده و
ترس و نگرانی
محاصره مان،
و کاری از بنی بشری
بر نمیآید
تازه،
فیل مان یاد هندوستان
کرده و یادمان آمده
خدایی داریم
سجاده آه و دعا و
پشیمانی را
فردی و گروهی
در ایران و آمریکا و اروپا
پهن کرده ایم
باشد ، اما
دعا و پشیمانی
عقلا و شرعا
ادب و آدابی دارد:
نخست آن که
دفتر مشق زندگیت را
دوباره بخوانی
غلط ها،
لغزش ها،خطاها
چموشی ها و
بازیگوشی هایت را
ببینی و بشناسی و
مثل جد بزرگت،
حضرت آدم با
یونس نبیّ،
صادقانه اعتراف کنی:
فنادی فی الظلمات
أن لااله الا انت،
سبحانک
انی کنت من الظالمین
دوم آن که
همراه با بازگشت و
دعا و توبه زبانی،
عملاً هم
جبران کرده و
مثل قوم یونس نبیّ
نشان دهی،پشیمانی
از لاک خودت و
خوخواهی
بیرون آمده ای،
دیگران را میبینی
دستی به خدمت و مهربانی
به سوی آنها دراز میکنی:
ان الحسنات،یذهبن السیئات
مهربانا،کریما
معبودا!
پشیمانیم از
این همه مشق های
خرچنگ قورباغه زندگی،
قول میدهیم
پیمان می بندیم که
جبران کنیم
گذشته را
درس هایمان را
گرفته ایم
از این پس
خوب میخوانیم
خوب مینویسیم
مشق های زندگی را
مهر میورزیم،
محبت میکنیم
تو،هم
دستمان را بگیر
یاری مان فرما
در این فصل آغاز
دوباره زندگی
آمین
همین
✋🏼
insta:ar.hajari