🔷 چرا ولايت بزرگترين نعمتهاست و بالاترين نعمتهاست و به تعبير قرآن متمّم نعمتهاست؟؛ «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتی».
🔷 چون اين مقام ولايت است كه تمام نعمتها را به كار مى گيرد و به جريان مى اندازد و اين مقام ولايت است كه تمام استعدادها را شكفته مى كند و بارور مى نمايد، درست مثل اينكه من يك كارخانه ى بزرگ وسيع را دارا باشم اما از طرز كار و طرز بهره بردارى از آن بى خبر باشم.
🔷 اين كارخانه كه مى تواند در روز، بى نهايت به من سود برساند، بر اثر نبود آگاهى و جهالت من، يك بار سنگين مى شود كه به مرور زمان مرا از پاى در مى آورد و خودش هم مى پوسد و هدر مى شود.
🔷 يك مهندس آگاه و مهربان متمم اين كارخانه ى وسيع و عظيم است. بدون او اين همه نعمت، اين همه استعداد، راكد مى ماند و حتى به هدر مى رود و ضايع مى گردد.
🔷 ولايت او و سرپرستى اوست كه نعمتهاى نهفته و سودهاى پيچيده در كارخانه را آشكار مى كند و به جريان مى اندازد. و اين ولايت متمم آن همه سرمايه و آن همه نعمت است.
📚 مرحوم استاد علی صفائی حائری، غدیر، ص 20
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ👇
https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
امتناع زن خواننده یهودی از دست دادن با جو بایدن
🔺نگیا (عبری: נגיעה به معنی تماس) یک قانون شرعی یهودی است که بر اساس آن تماس بدن زن با مرد بیگانه (به جز همسر، فرزندان و والدین یا خویشاوندان نزدیک) ممنوع است.
🔸البته اسرائیلیها به این خواننده، لقب متحجر، اُمُّل و عقب افتاده نمیدهند و میدانند که اعتماد به نفسِ این زن و پایبندی او به احکام دینش، شایستهی تمجید است.
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ👇
https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
شریف زاهدی روحانی برجسته اهل سنت بلوچستان که پس از تحقیق و بررسی به مذهب اهل بیت علیهم السلام گروید . او در بیان خاطرات خود چنین می آورد ؛
« خیلی فکر کردم که با کدام روایت یا کتاب برای اهل تسنن ثابت کنم که «مولی» در حدیث غدیر، به معنای دوست نیست، بلکه به معنای پیشوا و رهبر است.
❕تا این که روزی مشغول مطالعه یکی از کتابهای «مولوی محمد عمر سربازی» بودم. مطالعهام که تمام شد و کتاب را که بستم، دیدم روی جلد آن نوشته شده: «نویسنده مولانا محمد عمر سربازی» فوراً به ذهنم آمد که از مولوی ها، معنای کلمه ی مولانا را بپرسم و سؤال کنم که چرا به محمد عمر سربازی، مولانا میگویند؟ از چند مولوی سؤال کردم. پاسخی که به من دادند، این بود که: «مولانا» یعنی واجه ؛ یعنی رهبر ما، پیشوا ی ما. به آنها گفتم: من تعجب میکنم «مولا» درباره ی بزرگانتان معنای واجه و رهبر میدهد ولی در سخن پیامبر (صلی الله علیه وآله) به معنای دوست آمده است!
❕ روزی یکی از دوستان اهل تسنن به دیدنم آمده بود. گفت وگوی مفصلی درباره حقانیت اهل بیت داشتیم از جمله به خطبه ی حضرت رسول اکرم ( صلی الله علیه وآله ) در غدیر خم استناد کردم. ایشان میگفت: «مولا» در این حدیث به معنای دوست آمده است. نهایتاً هر چه دلیل آوردم قبول نکرد. خداحافظی کرد و به سمت بلوچستان حرکت کرد. یک ساعت از رفتنش گذشته بود که به او زنگ زدم و گفتم: کار خیلی مهمی با شما دارم باید برگردی. گفت: من باید بروم، وقت ندارم برگردم. خانوادهام منتظرم هستند، چه کاری با من داری؟ تلفنی بگو. گفتم: کار مهمی دارم، نمی توانم تلفنی بگویم، باید خودت اینجا باشی.
👌خیلی اصرار کردم تا این که برگشت. وقتی به من رسید گفت: چه کار مهمی داری که من را از این همه راه برگرداندی؟ گفتم: میخواستم بهت بگم: دوستت دارم. گفت: همین! گفتم: بله. همین را خواستم به شما بگویم. دوستم ناراحت شد و گفت: خانوادهام منتظرم بودند و باید میرفتم، این همه راه من را برگرداندی که بگویی دوستت دارم، اذیت میکنی؟ گفتم: سؤال من همین جاست. چطور وقتی شما با عجله به سمت خانواده ای که منتظرت هستند میروی و شما را از راهتان بر میگردانم تا به شما بگویم «دوستت_دارم»؛ ناراحت میشوی و در عقل من شک میکنی، ولی وقتی پیامبر اسلام| دهها هزار نفر را که با عجله به سمت خانواده ی خود میرفتند، سه روز در زیر آفتاب سوزان معطل کردند که فقط بگویند: «هر کس من را دوست دارد، علی را دوست بدارد» این کار پیامبر را عاقلانه میدانی؟ آیا این اقدام پیامبر ناراحتی مسلمانان را در پی نمی داشت؟ آیا آنان در عقل چنین پیامبری شک نمی کردند؟ با این کاری که کردم، دوستم با تمام وجود احساس کرد که چه حرف خنده داری زده است و اقرار کرد که پیامبر - در جریان غدیر خم - میخواست نکته ی مهم تری را بیان کند وگرنه برای بیان دوستی اش با علی (علیه السلام) نیازی نبود مسلمانان را از راهشان برگرداند.»
📚باید شیعه می شدم ، خاطرات شریف زاهدی ،ص 138
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ👇
https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
*احتجاج و استناد امام علی (ع) به حدیث غدیر برای اثبات ولایت و خلافت خویش*
یکی از سوالات این است که "چگونه است که حدیث غدیر دال بر خلافت و جانشنی است حال آنکه امیرالمومنین(ع) جهت اثبات خلافت خود به این حدیث استناد و احتجاجی نکرده اند!؟
پاسخ اینست که به نقل معتبر کتب اهل سنت، حضرت امیرالمؤمنین(ع) برای اثبات حقانیت خود، در مواردی به این حدیث استناد کرده اند .
یکی از این موارد ماجرای اجتماع مردم در منطقه رحبه در کوفه می باشد که ماجرایش در کتب تاریخ و حدیث اهل سنت معروف است.
منبع:
📚احمد بن حنبل ، فضائل الصحابه ج۲ ص۱۵۲
عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
پرسش:
آیا با استناد به آیه زیر می توان گفت «همه حوادث طبیعی بخاطر گناهانِ آسیب دیدگان است»؟
«وَ مَا أَصابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكمُْ وَ يَعْفُواْ عَن كَثِيرٍ» (شوری:30)
ترجمه: «آنچه ناگواری که به شما می رسد نتیجه عملکردِ خودتان است حال آنکه (خدا) بسیاری (از عملکردها) را نیز عفو می فرماید»
پاسخ:
این آیه اساسا درباره « خودِ حوادث » سخن نمی گوید بلکه درباره «آسیب دیدن انسان از حوادث» سخن می گوید. این آیه نمی گوید که گناهان ، علت زلزله و حوادث طبیعی هستند بلکه می گوید : «آسیب دیدنِ شما بخاطر عملکرد خودتان است». در واقع اگر انسان ها عملکرد خود را اصلاح کنند از آسیب بسیاری از حوادث در امان خواهند ماند.
بی شک هر حادثه طبیعی دارای علل و عوامل طبیعی خاص خود است اما اینکه انسان از آن «آسیب ببیند» یا «مصون بماند» غالبا به عملکرد بشر بستگی دارد. گاهی آسیب دیدن گروهی از انسان ها در یک حادثه ناشی از عملکرد بد خودشان یا حتی ناشی از کوتاهی دیگران در زمینه رعایت جنبه های ایمنی است. گاهی کوتاهی یک مهندس یا معمار به آسیب دیدنِ دیگران می انجامد زیرا در این دنیا – بر خلاف آخرت – ناگواری ها تنها به گناهکاران آسیب نمی زند بلکه احیانا دامن بی گناهان را نیز می گیرد و « تر و خشک با هم می سوزند». گاهی نیز گناهان دیگری کرده ایم که قضای الهی بر آسیب دیدنِ ما قرار گرفته است. گاه نیز آسیب دیدن انسان ناشی از گناه نیست بلکه یک امتحان الهی است. وانگهی آیه 30 سوره شوری در مقام بیان «عموم موارد» یا «اکثر موارد» است و استثنائات را نفی نمی کند. همچنین خطاب این آیه به عموم بشر است نه صرفا به مومنان.
برای فهم نظر اسلام درباره درباره مصیبت ها و بلاها نمی توان تنها به یک آیه استناد کرد بلکه باید همه آیات قرآن را در نظر گرفت. آیه دیگری که درباره حوادث باید به آن توجه کنیم اینست:
« وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ » (بقره : 155)
« قطعاً شما را با چيزى از ترس، گرسنگى، كاهش در مالها و جانها و محصولات ، امتحان مىكنيم و بشارت ده به صبوری كنندگان! »
#گناه #حوادث_طبیعی #امتحان #بلایای_طبیعی
عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
پرسش :
آیا می توان زلزله و حوادث طبیعی امروز را با "عذاب هایی که خداوند بر قوم عاد و ثمود و ... نازل فرموده» مقایسه کرد و یکسان دانست؟
پاسخ:
در اینگونه موارد نباید قاطعانه نظر بدهیم زیرا «علم غیب» نداریم ولی به نظر می رسد اینگونه حوادث «آزمون برای خوبان و مومنان» و «کفاره گناه یا عذاب برای گناهکاران» و «بهانه ورود به بهشت برای مومنان» باشد.
حوادث طبیعی زمان ما که گروهی از مردم را از تر و خشک می سوزاند و گروه دیگری آسیب نمی بینند با عذاب هایی که در زمان پیامبران(ع) در گذشته رخ می داد تفاوت دارد. آن عذاب ها بعد از آن بود که مثلا یک پیامبر دهها سال در یک یا چند روستا وابادی تبلیغ میکرد ولی مردم او را به شدت تکذیب می کردند و آزار می دادند و به صورت علنی بر گناهان کبیره اصرار می ورزیدند (مثل قوم لوط علیه السلام که در مقابل چشم همه به رهگذران و میهمانان تجاوز می کردند و بر این کار اصرار داشتند)
در زمان پیامبران(ع) ، برخی از مردم با اینکه معجزات و دلایل روشن دیده بودند و پیامبران به بهترین شیوه حقایق را برای آنان بیان کرده بود کفر می ورزیدند و لجوجانه به گناه ادامه می دادند. سرانجام وقتی خدای متعال از ایمان آوردن بقیه مایوس می شد دستور می داد که پیامبران و یاران اندکشان از آبادی بیرون بروند و آنگاه بلایی سهمگین فرود می آمد که همه کفار را در آن روستا ریشه کن می کرد به گونه ای که همه در یک لحظه به کام مرگ فرو می رفتند و کسی نمی توانست دیگری را دفن کند.
طبعا آن عذاب ها با حوادث زمان ما تفاوت هایی دارد. در حوادث طبیعی زمانِ ما گاهی در یک استان چند ملیون نفری حادثه ای رخ می دهد و چند هزار نفر از دنیا می روند که در میان آنان بسیاری از مومنان و درستکاران و کودکان نیز هستند. بنابراین نمی توان گفت این حوادث حتما «عذاب برای همه مردمِ آسیب دیده» است گرچه شاید برای بعضیها « عذاب » باشد و برای بعضی از مومنان فقط « فرارسیدن مرگ » و « بهانه ورود به بهشت » باشد و برای بازماندگان ، « آزمون الهی ».
#بلایای_طبیعی #عذاب #سیل
عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
چرا عزاداری؟ (1)
بعضی ها می گویند عمر بن خطاب هم ترور شده ولی اهل سنت برای او عزاداری نمی کنند پس چرا شیعه ها از سنی ها یاد نمی گیرند و برای عاشورا عزاداری میکنند؟!
پاسخ:
اولا عمر بن خطاب از اهل بیت پیامبر(ص) نبوده پس این قیاس، نارواست.
ثانیا معیار ما سیره پیامبر(ص) است که برای شهدای مظلوم اسلام همچون شهدای اُحُد گریستند و عزاداری برای آنها را تایید کردند.
ثالثا عزاداری برای مظلومیت اهل بیت پیامبر(ص) از آن روست که این خاندان از یک سو پاکترین و پایبندترین خانواده نسبت به تعالیم به قرآن و سیره پیامبر(ص) بوده اند و درستکاری و وارستگی آنان مورد اجماع همه مذاهب اسلامی است و از سوی دیگر مورد بدترین ظلمها قرار گرفته اند؛ چه ظلمی بالاتر از اینکه حکومت ظالم و جنایتکار بنی امیه خود را جانشین پیامبر(ص) قلمداد کند و نوه و جانشین پیامبر (ص) را با لب تشنه ذبح کند و گلوی طفل شیرخوار او را جلوی چشمش با تیر پاره کنند؟!
سوال ما از وجدان هر مسلمان آزاده و دلداده ی پیامبر(ص) اینست که آیا اگر پیامبر (ص) زنده بود و این حادثه رخ می داد و خبرش به گوش ایشان می رسید آیا ایشان شادمانی میکرد یا می گریست؟ پیامبری که در عزای فرزند شیرخوارش که در اثر بیماری جان داد یعنی ابراهیم بن محمد(ص) گریست آیا اگر در سال 61 هجری در قید حیات بود و ماجرای عاشورا به گوشش می رسید چه می کرد؟
عزاداری عاشورا مصداق احیای حق و بیان واقعیات تاریخ و مصداق همدردی با پیامبر(ص) و خاندان اوست.
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ👇
https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
چرا عزاداری؟ (2)
می گویند: چه نیاز به عزاداری و گریاندن مردم است؟! می توان حقایق تاریخی را در یک جزوه یا سخنرانی و همایش، بیان و ثبت و ضبط کرد تا از بین نرود.
در پاسخ می گوییم:
ماجرای عاشورا مانند مباحث معمولی تاریخ مثلا جنگ بین دو قبیله در یک بیابان دورافتاده نیست بلکه ماجرای صف بندی بین دو جریانِ حق و باطل است؛ جریانی که ادامه راه پیامبران و مجاهدان بدر و اُحد است و جریانی که ادامه راه مشرکان جنایتکار مکه و امویانِ فاسد و سنگدل است. عاشورا هر سال باید به عنوان یک تابلوی زنده پیش چشم همگان بازسازی شده، احساسات پرشور و عواطف پاک مردم را برانگیزد تا ارزشها و پیامهایش در جانها رسوخ کرده، یک سرمایه روحی، اجتماعی و معنوی ایجاد کند.
وقتی یک مسلمانِ شیعه یا سُنی در عزاداری امام حسین(ع) برای مظلومیت آن حضرت اشک بریزد و سنگدلی و وحشیگری سپاهیان یزید را زشت بشمارد و لعن کند ، هیچگاه خودش به یک جنایتکار داعشی تبدیل نخواهد شد زیرا آموخته که "راه انبیاء (ص) و اهل بیت (ع) راهِ انصاف، عطوفت، درستکاری و انسانیت است"
اشک ریختن برای حسین(ع) یک عنایت الهی و نشانه زنده بودن قلبِ انسان است. نشان می دهد ایمانِ مومنین هنوز زنده است و می تپد. اشک برای امام حسین(ع) اشک برای خدا و انسانیت است. به قول مولوی : « اشک را کز بهر حق بارند خلق *** گوهر است و اشک پندارند خلق »
شخصی در مقام نقد شیعیان گفته است "نمی دانم گِلِ ما شیعیان را از چه سرشته اند که هر چیزی را بهانه گریه می کنیم"
پاسخ ایشان اینست که
اولا شما هنوز شیعه را نشناخته اید و نمی دانید که فقط اهل غم نیستند بلکه در شادی های اهل بیت (ع) نیز شادی می کنند.
ثانیا اتفاقا گِل شیعیان را از گِلِ پیامبر و اهل بیت سرشته اند. آری جانها و احساساتمان به انبیاء و خاندان پاک آنان گِرِه خورده و از همین رو در شادی آنان شادیم و در اندوهشان اندوهگینیم و تلاش می کنیم عملکردمان نیز روز به روز اصلاح شده، همانندِ خوبان گردد که البته همین عواطف پاک، راهی برای نزدیک شدن عملی به انبیاء و اهل بیت ع را باز می کند.
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ👇
https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
چرا عزاداری؟ (3)
آیا برگزاری سالگرد و چهلم برای اموات بدعت است؟
پاسخ:
اولا اصل عقلی و شرعی اینست که عزاداری برای اموات اگر حاوی «کفرگویی» و «اعتراض به قضای الهی» نباشد و در مرثیه ها و سخنرانی، مطلبی بر خلاف حق بیان نگردد و درباره فضایلِ میت اغراق و دروغی گفته نشود بی اشکال است. این عزاداری اگر برای شهدای مظلوم و نمادهای اسلامی و در رأس همه آنان اهل بیت مظلوم پیامبر(ص) باشد نه تنها جایز است بلکه بسیار بافضیلت است زیرا مصداق احیای حق و بیان حقایق تاریخ و مصداق همدردی با پیامبر(ص) اوست.
گرچه در زمان پیامبر(ص) مرسوم نبود برای مرده ها سالگرد بگیرند اما در زمان ما مرسوم است و این فقط یک تفاوت در عُرف و فرهنگ زمانه است. در یک جامعه ممکن است مراسم سوم، هفتم، چهلم و سالگرد مرسوم باشد ولی در جای دیگر مرسوم نباشد. اینکه چنین کاری در زمان پیامبر(ص) مرسوم نبوده دلیل بر حرام یا بدعت بودنش نیست. همانطور که شیوه لباس پوشیدن ما عوض شده شیوه عزاداری هم می تواند عوض شود. این تغییر و تحولات تا وقتی از خط قرمزها عبور نکرده و مفسده و آسیبی ایجاد نکند، مجاز است.
ما قبلا بیان کرده ایم که زنان انصار در کنار خانه پیامبر ص برای حمزه عموی ایشان عزاداری کردند و پیامبر (ص) برای آنان دعای خیر فرمود. همچنین خود پیامبر ص هر سال برای زیارت حضرت قبر حضرت حمزه در اُحُد می رفتند. حضرت فاطمه (س) هر هفته 2 بار بر مزار حمزه حضور می یافتو در آنجا دعا میکرد و چشمانش اشکبار می شد. ام المومنین ام سلمه هر ماه یکبار بر مزار شهدای اُحُد و مخصوصا حمزه(ره) حضور می یافت.
بنابراین سالگرد گرفتن برای امام حسین(ع) که پاره تن پیامبر(ص) و الگوی بشریت و بی نظیر در قداست و مظلومیت بوده ، کاری ستودنی است.
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ👇
https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
چرا عزاداری؟ (4)
چرا وهابی ها با عزاداری امام حسین(ع) مخالفت می کنند؟
پاسخ:
یکی از دلایل مخالفت وهابیها و افراد کوردل با عزاداری ، حسادت و تکبر است. یعنی اینها فکر می کنند این مناسبت یک نماد عزت برای شیعه است و نمی فهمند که این نماد عشق مردم به پیامبر ص و اهل بیت ع است و البته هرکس در این شعایر شرکت کند طبعا عزیز هم می شود. همین الآن بسیاری از برادران اهل سنت در عاشورا مراسم دارند و گرد هم جمع می شوند و به شیوه خودشان یادی از حسین (ع) می کنند و خدا به آنها هم عزت داده و می دهد. این اختصاص به شیعه ندارد و حتی مسیحی ها و زردشتی ها در عزای سیدالشهدا ع شرکت می کنند.
همچنین وهابی حسادت می کند به این احساس خوش ایمانی که برای گریه کنندگان بر حسین(ع) که با رسول الله (ص) همدردی می کنند، پیش می آید همانطور که ابلیس از اینکه مومن از نماز و راز و نیاز و گریه و مناجات با خدا لذت ببرد ناراحت می شود و حسادت می ورزد.
علت دوم مخالفت وهابیها با عزاداری اینست که تکبر دارند و می خواهند بگویند" فقط ما مسلمانیم و بقیه مسلمانها مشرکند" از این رو همواره دنبال بهانه هستند که بگویند بقیه منحرفند و ما خوبیم! اینها همان کسانی هستند که حتی ابوحنیفه و فخر رازی را که از علمای اهل سنت بودند کافر نامیدند.
علت سوم مخالفت وهابیها با عزاداری اینست که این مراسم باشکوه در ذهن مخاطبانِ ناآشناو ناظران بیرونی و بیطرف و حق طلب یک سوال ایجاد میکند: چرا اینهمه عزاداری بعد از 1400 سال؟ بعدش افراد حق طلب، تحقیق میکنند و می بینند که چه حوادثی در تاریخ اسلام گذشته و همین موجب می شود بسیاری از نخبگان بفهمند که اسلام اصیل، همان اسلام محمد و اهل بیت (ع) هست نه اسلام معاویه و یزید. وهابیها نمی خواهند هویت واقعیت بنی امیه فاش شود ولی عزاداری عاشورا ، این افشاگری را میکند بنابراین با آن مخالفند.
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ👇
https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
چرا عزاداری؟ (5)
میگن:
حسین(ع) حدود 1400 سال قبل شهید شده و دیگر اینهمه تکرار عزاداری برای او جایز نیست. چرا این غمها را جاودانه می کنید؟!
پاسخ:
غم حسین(ع) یک غم محدود به زمان و مکان نیست. عظمت ماجرای مظلومیت فرزند پیامبر خاتم(ص) و ماجرای حرکت او از آغاز تا پایان، یک نماد کامل و یک تابلوی تمام نما از "صف بندی تمام حق در مقابل تمام باطل" و صف بندی تمام انسانیت در مقابل تمام وحشیگری و قساوت و خباثت" است.
سالگرد گرفتن برای امام حسین(ع) از آن جهت است که این مظلومیت تاریخی و این پیامهای فراتر از تاریخ فراموش نشود.
همانطور که در همه نمازها تکرار می کنیم که "السلام علینا و علی عباد الله الصالحین" تا فراموش نکنیم که ما به "صف انبیا و پاکان" تعلق داریم، زنده نگاه داشتن نام حسین(ع) و درود فرستادن همیشگی بر او نیز ضرورس است.
خداوند در قرآن بر شماری از پیامبران خود سلام فرستاده و ما قرآن را همیشه و مکررا می خوانیم زیرا اینها حقایقی است که باید تکرار شود تا در جان بنشیند و فراموش نشود. اگر همواره بر انبیا و پاکان سلام نفرستیم و از دشمنانشان برائت نجوییم چه بسا به تدریج، خودمان هم به فرعون و سامری تبدیل شویم.
«اعلام موضع به نفع اهل حق و بر ضد اهل باطل» اگر صادقانه تکرار شود، روح و جان انسان را در مقابل انحرافات بزرگ بیمه می کند.
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
یک نفر از من سؤال کرد: «این کتاب قرآن که هزار و چهار صد سال پیش آمده، آیا برای امروز هم میتواند مفید باشد؟!
گفتم: «این کرۀ زمین، هزار و چهار صد سال پیش بود یا نبود؟»
گفت: «بود».
گفتم: «هزار و چهار صد سال پیش مردم از این زمین بیشتر میفهمیدند یا حالا؟»
گفت: «حالا».
گفتم: «آن خدایی که میتواند یک زمینی را خلق کند که هرچه علم مردم بیشتر شود، از آن بیشتر استفاده کنند، نمیتواند یک کتابی خلق کند که هرچه علم بشر بیشتر شود، از آن بیشتر استفاده کنند؟!»
آیت الله حائری شیرازی (ره)
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0