پاسخ به یکی از مخالفان اسلام و پیامبر (ص) – بخش دوم
پرسش:
اخیرا ویدیویی از یک سخنران غیرمسلمان بر ضد تاریخ 1400 ساله اسلام منتشر شده که در آن مطالب زیر را بیان کرده و توقع اینست که درباره صحت آن نظر بدهید:
« محمد برای جذب یهودیها در اوایل کتاب قرآن از اهل کتاب به خوبی یاد می کند ولی وقتی یهودیها قرآن را نپذیرفتند به دشمنی و کشتار تبعید یهودیها دست زد. در واقع اسلام در 12 سال اول فقط یک جنبش معنوی بود ولی بعدا به یک نهضت سیاسی بعد از هجرت به مدینه تبدیل شد. محمد (ص) به یک جنگجوی نظامی تبدیل شد و به یهودیان اعلام جنگ کرد و به زور ، آنها را بیرون انداخت. »
پاسخ:
این مطلب صحت ندارد زیرا:
1 – انتقادهای قرآن از یهودیان هم در سوره های نخستین و هم در سوره های بعدی وجود دارد و همیشه همراه با انصاف است(1). خداوند در قرآن از برخی از یهودیان و مسیحیان و ... که دچار گناهان بزرگ همچون شِرک، تحریف دین و دشمنی با پیامبران، رباخواری و ظلم هستند انتقاد میکند(2) و از گروهی از پیروان این ادیان را که درستکار و منصف هستند تمجید میکند. حتی در سوره هایی که در مدینه و پس از تقابل بین مسلمانان و اقلیت یهودیانِ حومه این شهر پیش آمد قرآن درباره آنان منصفانه سخن می گوید و همه را به یک چوب نمی رانَد(3).
2 - دوره نخست تبلیغ پیامبر (ص) در مکه 13 سال بوده نه 12 سال. ضمنا اسلام از آغاز هم یک جنبش صرفا معنوی نبود بلکه یک مجموعه جامع برای اصلاح فرد، خانواده و روندهای حاکم بر جامعه بود. از محتوای سوره هایی که در سالهای نخست در مکه نازل شده اند فهمیده می شود که فقط به «معنویت فرد» توجه نداشته بلکه با نابسامانیهای اجتماعی همچون تسلط یک گروه فاسد، رباخوار، خرافه پرست، و ظالم بر جامعه در تقابل بود(4) و دقیقا به همین خاطر بود که سران قبایل و اشرافِ مکه از همان سالهای نخست به ستیز با اسلام پرداختند و برده های مسلمانی همچون یاسر و سمیه را زیر شکنجه کشتند و بارها به جان پیامبر (ص) سوءقصد کردند. اگر اسلام در 13 سال نخست فقط بر معنویت تمرکز می کرد مخالفان اسلام با آن خشونت با پیامبر و اصحابش رویارویی نمی کردند. قرآن حتی در سوره های مکی به دو جریان متکبران و مستضعفان(اقشار تحت شکنجه) اشاره کرده(5)، مکررا از ماجرای قیام موسی (ع) در مقابل طغیانگری و ظلم فرعون یاد می کند(6)
3 – اینکه گفته می شود پیامبر اسلام به اقلیت یهودی مدینه ظلم کرده، حاکی از بی انصافی یا بی اطلاعی گوینده است. واقعیت اینست که پیامبر (ص) در اوایل اقامت در مدینه پیمان نامه ای بین قبایل مسلمان و غیرمسلمان مدینه و حومه این شهر نوشت که حقوق یکدیگر را رعایت کنند و اگر بت پرستان مکه بخواهند به مدینه حمله کنند هیچ قبیله ای حق ندارد با مهاجمان همدست شود. یهودیانِ حومه مدینه در این پیمان شرکت کردند و از حقوق شهروندی برخوردار شدند اما هر بار که بت پرستها به شهر حمله می کردند یکی از قبایل یهود پیمان می شکست و با دشمنان همدستی می کرد. پیامبر (ص) با اینکه می توانست بر ضد این قبایل اعلام جنگ کند، در بار اول و دوم به اخراج قبیله ی پیمان شکن(همانند بنی نضیر و ...) از منطقه اکتفا فرمود. سپس در سال پنجم هجرت وقتی سپاه سهمگین مشرکان در پشت خندق برای حمله به مدینه صف آرایی کرده بود، عده ای از یهودیان جنگجوی قبیله بنی قریظه برای چندمین بار پیمان شکستند و این بار از پشت به قلعه ای که محل پناه گرفتن زنان و کودکان مسلمانان بود سوءقصد کردند(7) که چنین کاری در شرایط دشوار جنگی یک خیانت بلکه جنایت به شمار می آمد. پیامبر (ص) برای اینکه به عهدشکنی های مکرر و خطرناک قبایل یهود پایان دهد دستور محاصره منطقه آنان را داد و مذاکراتی بین طرفین انجام شد. در نهایت هر دو طرف توافق کردند که داوری بر عهده فردی به نام سعد بن معاذ که مسلمان بود ولی روابط صمیمانه ای با یهودیان داشت و مورد اعتماد طرفین بود گذاشته شود. او حکم کرد که حدود 40 تن از مردان جنگی بنی قریظه که دست به سلاح برده، از پشت جبهه اقدام به حمله ناموفق به مسلمانان کرده بودند کشته شوند که همین عملی شد(8). بعدها برخی از روایان احتمالا تحت تاثیر دربار اموی و در شرایط فتوحات، ادعا کردند تعداد کشته ها بین 400 تا 900 نفر بوده است!! انگیزه آنان از این اغراق درباره آمار می تواند جنبه شرعی و مشروعیت دادن به کشتارهای خلفای بنی امیه در فتوحات(جنگهای کشورگشایانه) یا انگیزه های دیگر باشد اما امروزه یهودیان برای مظلوم نمایی به همین روایت مبالغه آمیز استناد می کنند. درباره ماجرای بنی قریظه به لینک زیر رجوع شود:
http://arabi-maleki.blogfa.com/post/530
برای ارجاعات به لینک زیر رجوع فرمایید:
http://pasokhha57.blogfa.com/post/3
هدایت شده از کانال حسین دارابی
عفاف و حجاب، با زور و فشار شدنی نیست
💠 گاهی نامه می نویسند که شما چرا ساکت هستید، درباره #حجاب حرفی نمی زنید، درباره #عفاف حرفی نمی زنید.
درباره #عفاف_و_حجاب ؛ بر فرض با فشار انسان این روسری را یک قدری جلو بیاورد، این که عفاف و حجاب نیست! این، آن فساد را جلوگیری نمی کند!! (النکاح سنّتی) است که جلوگیری می کند، (من تزوّج فقد احرز نصف دینه) جلوگیری میکند.
چرا همسر نمی گیرید؟ چرا طلاق می دهید؟! این شیوع طلاق، این افسردگی و پژمردگی طرفین؛ این خطر نیست؟! با بگیر و ببند ، حداکثر ممکن است ظاهر حفظ شود
#حسین_دارابی
@hosein_darabi
پرسش: وقتی سگ های زنده یاب اینقدر برای ما مفید هستند چرا می گوییم: "سگ نجس است"؟
پاسخ:
وقتی میگن سگ نجس است یعنی سگ را توی رختخوابتان نبرید و ظرف غذایش را از ظرف غذای خودتان جدا کنید و اگر ترشحاتش به دست و بدنتان برخورد کرد یا با دست خیس، بدنش را لمس کردید بعدا دستتان را بشویید.
یعنی سگ را مثل بچه هایتان بغل نکنید و اگر بغل کردید بعدا دستتان را بشویید. اینها می تواند فلسفه های بهداشتی داشته باشد یا حتی با بهداشت روانی انسان مربوط باشد زیرا سگ به شدت اهل اُنس گرفتن با انسان است و گاهی ممکن است جای همسر یا فرزندِ انسان را به نحو کاذبی پر کند و موجب فردگرایی افراطی در انسان گردد.
وانگهی سگ نگهبان ، سگ شکاری و سگ زنده یاب از نظر اسلامی بسیار ارزش دارند و اگر کسی به آنها آسیب بزند نه تنها گناه کرده بلکه باید غرامت هم بپردازد.
قرآن در سوره مائده آیه 4 از سگ شکاری یاد کرده است. همچنین در سوره کهف ، آیه 18 و 22 از سگ اصحاب کهف که نگهبان بود یاد کرده است. از پیامبر ( ص) نقل شده است که خداوند فردی گناهکار را صرفا بخاطر « سیراب کردن یک سگ تشنه » ، بخشید و از جهنم نجات داد. همچنین در تعالیم اسلامی آمده که در هنگام غذا خوردن اگر سگی گرسنه به ما نگاه کند باید بخشی از غذایمان را به حیوان بدهیم.
نجس نامیدن سگ به معنای «آزار رساندن به این حیوان» نیست بلکه به معنای آنست که ظرف غذا و محل خواب انسان نباید با ظرف غذا و محل خواب سگ مشترک باشد. بنابراین اگر کسی بخاطر نگهبانی از خانه یا گله یا مزرعه ی خود، نیازمند نگهداری سگ است، باید مکان جداگانه ای برای زندگی این حیوان در نظر بگیرد و اجازه ندهد سگ به محل خواب او رفت و آمد کند. در روایات اسلامی آمده که ظرفی که سگ از آن آب خورده، باید شست و خاکمال کرد.
متأسفانه اخیرا بعضی از کانال های فضای مجازی به دنبال آن هستند که این آداب منطقی اسلامی را که در احادیث آمده، به تمسخر بگیرند بنابراین روایت ها و داستان هایی جعل می کنند که بگویند " پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) هم سگ را به خود می چسبانده اند و به خوابگاه خود راه می داده اند"!! این کانال ها با جعل داستان و روایت می خواهند شمار انبوه روایات و احادیث اسلامی درباره « ضرورت فاصله گذاری با سگ » را مردود قلمداد کنند، غافل از آنکه انسان مسلمان با عقل و استدلال محکم به این نتیجه رسیده که راه سعادت اینست که تسلیم دستور پیامبر (ص) باشیم و خوخواهی ها و نظرات و سلایق شخصی را بر تعالیم دینی ترجیح ندهیم.
عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
چرا در اسلام به سگ ظلم شده است؟
پاسخ:
وقتی مسلمانها می گویند: «سگ نجس هست» یعنی سگ را توی رختخوابتون نبرید! یعنی سگ را مثل بچه ات بغل نکن! نمیگن به سگ ظلم کن!
تازه سگ نگهبان و سگ شکاری و سگ زنده یاب که از نظر اسلامی خیلی هم ارزش دارند و اگر کسی به آنها آسیب بزند باید به صاحبشان غرامت بپردازد.
ضمنا قرآن از سگهای شکاری یاد کرده همانگونه که از سگ اصحاب کهف که نگهبان بود به نیکی یاد کرده اما اینو هم گفته که سگ اصحاب کهف بر دروازه غار بود (نه در خوابگاه اصحاب کهف). پس فاصله گذاری بهداشتی با سگ در داستان اصحاب کهف هم هست.
در روایتی از پیامبر ( ص) نقل شده که فردی گناه بزرگی کرده بود ولی بخاطر سیراب کردن یک سگ تشنه ، بخشوده شد و از جهنم نجات یافت.
در روایات داریم که در هنگام غذا خوردن اگر سگی به ما نگاه کند باید بخشی از غذایمان را به حیوان زبان بسته بدهیم.
نجس بودن سگ فقط به معنای آنست که ظرف غذا و محل خواب انسان نباید با ظرف غذا و محل خواب سگ مشترک باشد وگرنه آزار دادن سگ و بی غذایی و بیخوابی دادن به هیچ حیوانی جایز نیست.
روایات صحیح از اهل بیت (ع) داریم که ظرفی که سگ از آن آب خورده باید شستشو و خاکمال شود وگرنه نجس است یعنی نمی توانیم از آن غذا بخوریم.
همچنین حدیث داریم که اگر سگ را با دست خیس لمس کنید باید دستتان را بشویید.
#نجاست #سگ #حقوق_حیوانات #سگ_زنده_یاب #طهارت #احکام
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
فاصله گذاری با سگ
محدثان شیعه با سند معتبر نقل کرده اند:
امام صادق (ع) در پاسخ این پرسش که «اگر سگ با بدن انسان برخورد کند چه حکمی دارد؟»، فرمود:
«يَغْسِلُ الْمَكَانَ الَّذِي أَصَابَهُ»
ترجمه:
«(انسان باید) مکانی که با آن برخورد کرده را بشوید»
منبع:
کلینی، الکافی(چاپ الاسلامیه)، ج 3، ص: 60
شیخ طوسی، الاستبصار، ج 1، ص: 90
مجلسی، مرآة العقول، ج 13، ص: 69
مجلسی، ملاذ الأخیار، ج 2، ص: 369
توضیح:
1 - فقها با قرار دادن این حدیث در کنار احادیث متعدد دیگر نتیجه گرفته اند که این حکم مربوط به مواردی است که تماس بین انسان و سگ همراه با رطوبتِ سرایت کننده باشد.
2 - نجس دانستنِ سگ به معنای آزار حیوانات نیست بلکه به معنای رعایت فاصله با این حیوان است که تأثیرات مادی، معنوی و بهداشتی دارد.
3 - فتوای نجس دانستنِ سگ منحصر به علمای شیعه نیست بلکه عموم علمای اهل سنت نیز از قدیم با استناد به احادیث پیامبر (ص) همین فتوا را بیان کرده اند.
#سگ_گردانی #نجس_انگاری #حقوق_حیوانات
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
#اسلام_واقعی
#نفقه_حیوانات
💢 با خواندن این متن شاید #متعجب شوید!
✅در دنیای مدرن، عده ای #اصرار دارند #دین را مخالف حقوق حیوانات قلمداد کنند، بدون اینکه از #حساسیت احکام نسبت به حفظ حقوق موجودات زنده آگاه باشند.
✅ بخشی از این #احکام را بخوانید
در اسلام هرکس صاحب حیوانی باشد - چه حرام گوشت یا حلال گوشت - واجب است نفقه اش را بدهد.
نیازهای زندگی #حیوان اعم است از خوراک، آشامیدنی، مسکن، دارو و هر ماده ضروری #معیشت که ادامه حیات حیوان به آن بستگی دارد.
اگر مالک حیوان، مایحتاج آن را ندهد، حاکم شرع باید حیوان را از فشار زندگی نجات بدهد؛ مانند فروش حیوان یا ذبح آن (حلال گوشت باشد) ، یا رها کردن حیوان تا دیگران #معیشت آن را به عهده گیرند . .
فقیه عالقیدر؛ #صاحب_جواهر میگوید: اگر صاحب #حیوان از اداره زندگی حیوان خودداری کند و هیچ راهی را برای رهایی جاندار ارائه نکند، حاکم به جهت ولایتی که دارد، اقدام به تأمین #حیات جاندار مینماید.
📚ج 31 ,ص 394 .
در کتب فقه آمده که کندوداران باید مقداری از عسل را در کندو باقی بگذارند تا زنبورها گرسنه نمانند. همچنین در فصل زمستان مستحب است که بیش از قوتِ مورد نیازِ زنبورها را در #کندو باقی بگذارند.
✅اگر مقدار کمی آب و #حیوانات زیادی باشند که به ناچار آب به همه نمیرسد و تلف میشوند ، اگر همه حیوانات با هم مساویاند به هر کدام خواست آب بدهد ، اما اگر مثلا یک گوسفند و یک سگ وجود داشت باید گوسفند را ذبح کند و به سگ آب دهد زیرا ذبح گوسفند شرعی است، اما تشنه گذاشتن و تلف کردنِ بی دلیلِ سگ، #غیرشرعی است.
#مباهله_قرن_21
منبع: کانال مباهله قرن 21 در تلگرام
https://t.me/joinchat/AAAAADvV7pY_b_pIaHwEmg
13.34M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اگر نبینی ضرر کردی
#سگ_گردانی و اسلام
#فلسفه_احکام
#سگ
عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
پرسش:
وقتی اینهمه فقیر در كشور خودمان داریم چرا به فلسطین و یمن کمک می کنیم یا سپاه در برقراری امنیت سوریه، لبنان و عراق مشارکت می کند؟
پاسخ:
1 – لطفا این مثال ساده را با دقت بخوانید:
یک خانواده 5 نفره را تصور کنید که در یک مجتمع مسکونی 50 واحدی زندگی می کنند و یک سرایدار درستکار و وظیفه شناس هم دارند. مجموع درامد ماهانه این خانواده 10 میلیون تومان است و والدین از این 10 میلیون تومان، هر ماه 8 میلیون تومان را عادلانه برای همه اعضای خانواده خرج می کنند، 100 هزارتومن صدقه میدهند و 200 هزارتومن به عنوان شارژ ساختمان و حقوق سرایدار می پردازند اما بقیه را مجبورند برای یکی از فرزندان خانواده که معتاد، شرور و دردسرساز است خرج کنند و اگر برایش خرج نکنند او خودش به شیوه های خاصی همچون توسل به خشونت و آبروریزی، مبلغ بیشتری را تصاحب خواهد کرد.
با اینکه کل مخارج این خانواده قاعدتاً نباید بیش از 8 میلیون تومان شود ولی هر ماه یک میلیون کم می آورند و بعضی از فرزندانِ شایسته و کوشای خانواده برای مخارج ضروری تحصیل و ... به مشکل بر می خورند.
پدر خانواده جلسه ای برای بررسی مشکلات برگزار می کند ولی همان فرزند معتاد و شرور می گوید: "پدر جان! چرا اینهمه صدقه میدهید؟! آیا هزینه تحصیل فرزندانتان مهمتر است یا صدقه دادن به غریبه ها؟! مگر نگفته اند چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است و ...؟! وقتی در محله ما خبری از دزدی و ناامنی نیست پس ساختمان ما نیازی به سرایدار ندارد تا به او حقوق ماهانه بدهیم و ..."
وقتی پدر خانواده می خواهد واقعیت را بیان کند تا همه بفهمند که علت مشکلات، دقیقاً ولخرجی و اعتیاد همین پسرِ ناخلف است، او با شلوغکاری و هیاهو جلسه را به هم می زند تا موضوع شفاف نشود.
داستان بالا نمادی از ماجرای مشکلات کشور ما طی دهه های اخیر است.
یعنی مبلغی که کمک به فلسطين و يمن ... می شود واقعا ناچیز است و در مقایسه با مبالغ هنگفتی که برخی از اختلاسگران و مدیران فاسد و ناباب، به هدر میدهند اساسا به حساب نمی آید. اگر مجموع کمک سالانه ایران به مظلومان فلسطین را محاسبه کنیم تقریبا معادل اینست که هر ایرانی، ماهانه پول یک پفک را برای این کار خیر کنار بگذارد و هزینه کند.
نکته جالب اینست که متأسفانه هر وقت قرار می شود یقه مفسدان دانه درشت و مدیران نالایق را بگیرند فوری در فضای مجازی موضوع «کمک به آوارگان مظلوم فلسطین» را به عنوان «ولخرجی و هزینه غیرضروری» و «ریشه اصلی مشکلات کشور» مطرح می کنند.
امروزه وزارت خارجه و سپاه تقریبا نقش همان سرایدار خانه و نگهبان امنیت کشور را دارند که مخارجشان اولا نسبت به بودجه کل کشور، بسیار ناچیز است و ثانیا هزینه برای امنیت، ارتباطات خارجی و دیپلماسی عمومی، از هزینه های اجتناب ناپذیر برای هر کشور مقتدری به شمار می آید(گویا بودجه سپاه قدس بخشی از بودجه دیپلماسی عمومی وزارت خارجه به شمار می آید).
2 - راه حل این نیست که دست از حضور نظامی و امنیتی در منطقه یا کمک به فلسطینی ها و یمنی ها برداریم و بودجه وزارت خارجه را قطع کنیم یا حتی هزینه های زیباسازی و فضای سبز را حذف کنیم زیرا اینها هزینه های امنیتی، بین المللی، انسان دوستانه و ضرورت های اجتماعی هستند و نوعی سرمایه گذاریِ درازمدتِ مادی و معنوی برای کشور به شمار می آیند. صرفه جویی از طریق حذف کردن چنین هزینه هایی ناشی از یک نگاه تَک بُعدی و شتابزده است.
برای رفع مشکلات کشور باید کاری کرد که مفسدان و مدیران نالایق نتوانند ردیف های بودجه داخلی کشور را که حقوق محرومان در آن مقرر شده است حیف و میل کنند یا هدر بدهند. ایجاد اشتغال، ساخت مسکن ارزان، آبادسازی شهرها و روستاهای دور و تأمین ارزاق نیازمندان، همگی دارای ردیف های خاصی در بودجه کشور هستند. برای اینکه این امور ضروری انجام شود باید جلوی هدر رفتن بیت المال و اختلاس و سوءمدیریت در داخل گرفته شود نه اینکه بودجه های ضروری دیگر که اتفاقا به درستی و به جا هزینه می شوند حذف گردند.
3 - جالب اینست که بسیاری از رسانه هایی که آدرس غلط می دهند و می گویند مشکل ما ناشی از کمک به فلسطین است یا برای کاهش بودجه نهادهای نظامی و امنیتی تبلیغ می کنند غالبا همراستا و همدست با مسؤولان ناکارآمد، مدیران فاسد و ... هستند که نمی خواهند ریشه اصلی مشکلات یعنی سوء مدیریت، رانتخواری و فساد مدیران، نقد و اصلاح شود.
همواره بخش مهمی از مفسدان و مدیران ناکارآمد، با رأی مردم به نفوذ و قدرت رسیده اند زیرا هم پیمانان بسیاری در رسانه های داخل و خارج دارند و در فضای مجازی از انواع دروغ ها و مغالطه ها برای جلب آرای مردم و نفوذ در نهادهای مختلف استفاده می کنند. ...
ادامه را در مطلب بعدی ببینید:
https://eitaa.com/pasokhtext/278
منبع اصلی: وبلاگ پاسخها
http://pasokhha57.blogfa.com/post/9
http://pasokhha57.blogfa.com/post/9
ادامه مطلب قبلی درباره «کمک به فلسطین با وجود اینهمه فقیر در ایران»:
... همواره برخی از مفسدان و مدیران ناکارآمد، با رأی مردم به نفوذ و قدرت می رسند زیرا هم پیمانان بسیاری در رسانه های داخل و خارج دارند و در فضای مجازی از انواع دروغ ها و مغالطه ها برای جلب آرای مردم و نفوذ در نهادهای مختلف استفاده می کنند.
4 - محاسبات نشان می دهد اگر مجموع مبالغی که ملت و دولت ما به برخی از مظلومان فلسطین می پردازند بر کل جمعیت ایران تقسیم کنیم کمکی که هر ایرانی ماهانه به مظلومان و آوارگان فلسطین میکند تقریبا معادل «قیمت یک پفک» است.
این در حالی است که گاهی یک قلم اختلاسِ فلان مسؤول اقتصادی یا بستگان رانتخوار او، ده برابر کل کمک سالانه کشور به ملت فلسطین است!
راستی آیا باورتان می شود مثلا خسارتی که خیانت یا ناکارآمدی برخی وزرا یا مدیران کل در ماجرای کِرسِنت به اقتصاد کشور زدند شاید هزار برابر کل مبلغ کمک ما به فلسطین باشد؟
#فقر #فساد #تبعیض #اختلاس #رانت #وزارت_خارجه #زیباسازی #دیپلماسی_عمومی #بودجه #سپاه #فلسطین #سوریه #لبنان #عراق #یمن
عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
14.86M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آفرین به این #آخوند شجاع که بر ضد #خرافه، #غلو و کفرگویی #افشاگری کرد
عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
پرسش:
وقتی حضرت آدم (ع) گندم خورده و مرتکب گناه شده اند چرا ما که نوادگان او هستیم باید تاوان بدهیم و گرفتار این زندگی دنیایی شویم؟
اساسا هدف از بیان داستان آدم (ع) در قرآن چیست؟
پاسخ:
1 - دلیل قاطعی نداریم که بگوییم درخت ممنوعه ای که آدم (ع) از میوه آن خورد گندم یا سیب یا انگور یا ... بوده است. آنچه قطعیست اینست که درختی بوده که خدا فرمود: از این نخورید! جنس میوه در آیات قرآن یا احادیث معتبر نیامده زیرا اهمیت نداشته و یک بحث حاشیه ای بوده است. آنچه مهم است اینست که انسان باید بفهمد هرچه که خدا از آن نهی کرده، ممنوع است و ناپرهیزی از حرام ها، در نهایت به محرومیت و سختی منجر خواهد شد.
2 - حضور ما در زمین در واقع به خاطر مجازات اشتباه آدم (ع) نیست گرچه در نظر اول، اینگونه به نظر می آید. آدم (ع) از همان آغاز برای زندگی زمین آفریده شده بود و حضورش در بهشت، موقتی و برای آشنایی بود. خدا از همان آغاز به فرشتگان فرموده بود که می خواهم جانشینی در زمین قرار دهم(اِنّی جاعِلٌ في الارضِ خلیفةً).
3 - حضور همه ما در زمین با هدف گذراندنِ آزمایش های الهی و تکامل و شکوفا شدنِ استعدادهای بشر است و اگر آدم (ع) و همسرش آن میوه را نمی خوردند باز هم خداوند به بهانه دیگری آنان یا افراد دیگری را به زمین می فرستاد و نسل بشر در زمین گسترده می شد زیرا خدا می خواست موجودی در زمین خلق کند که ترکیبی از عقل و معنویت فرشتگان و غرایز و شهواتِ حیوانات باشد و گرایش های معنوی و مادی در درونِ او با هم در تعامل و تقابل باشند.
4 - حضور آدم (ع) در بهشت، یک دوره موقتِ آموزشی بود تا هم با نعمتهای خدا آشنا شود و هم تجربه تلخِ اطاعت از شیطان و محرومیت از نعمتهای بهشتی را کسب کند و سپس در زمین برای بازگشت به بهشت بکوشد. تفاوت آدم (ع) با فرزندان و نوادگانش اینست که خلقتِ او بدون والدین بوده پس برای تربیت شدن- علاوه بر وحی الهی - به تجربه عملیِ گناه نیاز داشت. او نیاز داشت تا اشتباه کند، سرش به سنگ بخورد، از خباثتِ ابلیس باخبر شود و تجربه تلخ گناه، درس عبرتی برای فرزندان و نوادگانش باشد.
5 - اگر ما هم به جای آدم (ع) بودیم فریب می خوردیم چون ترکیب وجودی ما با تفاوت ذاتی و جوهری با ترکیب وجود آدم (ع) ندارد. اینکه داستان آدم (ع) برای ما بیان می شود برای اینست که همه ما شبیه آدم(ع) هستیم و تجربیاتی شبیه آدم داریم یعنی در معرض وسوسه ابلیس هستیم و ساده لوحانه توصیه شیطان را باور می کنیم و دچار محرومیت و رنج می شویم. بنابراین ماجرای آدم (ع) نمادی از سرگذشت همه افراد بشر است. همه ما ترکیبی از عناصر مادی(خاک) و اَبعاد معنوی(روح الهی) هستیم؛ گاهی تحت تأثیر شهوت و غریزه و تمایلات حیوانی، شتابزدگی، جهل و ساده لوحی، فریبِ شیاطین را می خوریم و گاهی با پیروی از فطرت پاک توحیدی به نیازها و گرایش های معنوي خود توجه می کنیم و برای تکامل خود به توصه های وحیانی عمل می کنیم و رشد می یابیم.
6 - حضور ما در این دنیای مادی، لزوما مجازات نیست بلکه فرصتی طلایی برای تکامل است. این زندگی گرچه ترکیبی از تلخی ها و شیرینی هاست اما اگر همانند آدم (ع) اشتباهات خود را جبران و در راه خدا استقامت و صبر کنیم مجددا به بهشت می رسیم با این تفاوت که این بار، هیچ آزمایشی در بهشت وجود ندارد و کسی از آن اخراج نخواهد شد.
#میوه_ممنوعه #آدم (ع) #عصمت
عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0