🎥 در دنیای زهیرها و شمرها تو زهیر باش 🔹آیت‌الله حائری: زهیر و شمر هر دو هم در کربلا بودند و هم در صفین. در جنگ صفین، زهیر در کنار معاویه بود و شمر در کنار امیرالمومنین. زهیر در هر دو میدان صفین و کربلا بنا بر فطرت عمل کرد و شمر در هر دو، بنا بر طبیعت. 🔹زهیر در صفین به امر فطرتش رفته بود؛ چون می‌خواست به‎خاطر مظلوم با ظالم بجنگد، اما ظالم را اشتباه گرفته بود. شمر هم در هر دو میدان به‌دنبال قدرت بود. او هم اشتباه کرده بود و خیال می‌کرد که در کنار علی(ع) به قدرت دست پیدا می‌کند. هر دو در میدان کربلا اشتباهشان را اصلاح کردند. 🔹آنچه اساسی است این است که انسان همۀ زینتهای دنیا را فدای فطرت کند. امنیت بزرگترین زینت این حیات است. انسان باید ناامنی در کنار خدا را بر امنیت در مقابل خدا ترجیح دهد. @FarsMaaref

بی گمان شیعیان ما.....

ماشالله به این شیر بچه‌های شیعه... شیعیان بچه‌هاشون از برخی حاکمان عرب حماسی‌ترن💪 نگاش کنید #حسین_دارابی http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

امام حسن مجتبی عليه السلام: ما بَقِىَ فِى الدُّنْيا بَقِيَّةٌ غَيْرَ هَذَا القُرآنِ فَاتَّخـِذُوهُ إماما يَدُلُّكُمْ عـَلى هُداكُمْ، وَإنَّ أَحَقَ النّاسِ بِالقُرآنِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَإنْ لَمْ يَحْفَظْهُ وَأَبْعَدَهُمْ مِنْهُ مَنْ لَمْ يَعْمَلْ بِهِ وَإنْ كانَ يَقْرَأُهُ تنها چيزى كه در اين دنياى فانى، باقى مى ماند قرآن است، پس قرآن را پيشوا و امام خود قرار دهيد، تا به راه راست و مستقيم هدايت شويد. همانا نزديك ترين مردم به قرآن كسانى هستند كه بدان عمل كند، گرچه به ظاهر (آيات) آن را حفظ نكرده باشند و دورترين افراد از قرآن كسانى هستند كه به دستورات آن عمل نكنند گرچه قارى و خواننده آن باشند. ارشاد القلوب، ديلمى، صفحه102 ┏━━ °•🖌•°━━┓ @jahad_tabein ┗━━ °•🖌•°━━┛

ﻭﻗﺘﯽ ﺫﻫﻦ ﻭ ﻗﻠﺒﺖ ﺳـــﺎﺯ آﺭﺯﻭﯾﺖ ﺭﺍ ﺯﺩ... ﻓﺮﮐﺎﻧﺴﺶ ﺗﺎ ﺍﺟﺎﺑﺖ آﻥ ﭘﯿﺶ ﺧﻮﺍﻫــــﺪ ﺭﻓﺖ... ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ آﻥ ﻟﺤﻈــــﻪ روزتون زیبـا وپر از آرزوهای قشنگ ✾📚 @Dastan 📚✾

روزتون با این عکس زیبا بخیر یکم انرژی مثبت بگیرید

#داستان_آموزنده 🔆شيفتگان شهادت آن شب - شب عاشورا - دستور داد كه شمشيرها و نيزه هايتان را آماده كنيد، گاهى كه از نيايش و دعا فراغت مى يافت ، به خيمه ((جون )) كه ماءمور اصلاح اسلحه بود، سر مى كشيد، زمانى دستور مى داد: كه همان شبانه ، خيمه ها را كه از هم دور هستند، به هم نزديك كنيد. خيمه ها را آنچنان نزديك آوردند كه طنابهاى خيمه ها در داخل يكديگر فرو رفت ، به گونه اى كه عبور يك نفر از بين دو خيمه ، ممكن نبود. بعد هم دستور دادند، خيمه ها را به شكل هلال نصب كنند و همان شبانه ، در پشت خيمه ها، گودالى حفر كنند، بطورى كه دشمن نتواند از روى آن بپرد و از پشت حمله كند. همچنين فرمان داد: مقدارى از خار و خاشاكهايى كه در آنجا زياد بود را انباشته كنند، تا ((صبح عاشورا)) آنها را آتش بزنند - كه تا آنها زنده هستند دشمن موفق نشود از پشت خيمه ها بيايد، يعنى فقط از روبرو و راست و چپ با دشمن مواجه باشند و از پشت سر خويش مطمئن . كار ديگر آن حضرت ، در آن شب ، اين بود كه همه را، در يك خيمه ، جمع كرد و براى آخرين با اتمام حجت نمود. اول تشكر كرد، تشكر بسيار بليغ و عميق ، هم از خاندان و هم از اصحاب خودش . فرمود: - من اهل بيتى بهتر از اهل بيت خودم و اصحابى باوفاتر از اصحاب خودم ، سراغ ندارم . در عين حال فرمود: همه شما مى دانيد، كه اينها جز شخص من ، به كسى ديگر كارى ندارند، هدف اينها فقط من هستم ، اينها اگر به من دست بيابند به هيچيك از شما كارى ندارند. شما مى توانيد از تاريكى شب ، استفاده كنيد و همه اتان برويد، بعد هم گفت : - هر كدام مى توانيد دست يكى از اين بچه ها و خاندان مرا بگيريد و ببريد. تا اين جمله را تمام كرد، از اطراف شروع كردند به گفتن . اول كسى كه به سخن آمد، برادر بزرگوارش ، ابوالفضل العباس بود و بعد ديگران ، شروع كردند يكى مى گفت : آقا اگر مرا بكشند و بعد هم بدنم را آتش بزنند و خاكسترم را به باد دهند و دو مرتبه مرا زنده بكنند و تا هفتاد بار اين كار را تكرار كنند، دست از تو برنمى دارم ، اين جان ناقابل ما قابل قربان تو نيست . ديگرى گفت : اگر مرا هم ، هزار بار بكشند و زنده كنند، دست از دامن تو برنمى دارم . مردى بود كه اتفاقا در همان ايام محرم ، به او خبر رسيد: كه پسرت در فلان جنگ به دست كفار اسير شده ، خوب جوانش بود و معلوم نبود چه بر سرش آمد. گفت : من دوست نداشتم كه زنده باشم و پسرم چنين سرنوشتى پيدا كند. اين خبر به اباعبداللّه (علیه السلام ) رسيد. حضرت او را طلب كرد و از او تشكر نمود كه : تو مرد چنين و چنان هستى ، پسرت گرفتار است ، يك نفر لازم است كه برود آنجا، پولى يا هديه اى ببرد و به آنها بدهى ، تا اسير را آزاد كنند. از اين رو امام (علیه السلام ) كالاها و لباسهايى كه آنجا بود و مى شد آنها را به پول تبديل كرد، به او بخشيد و فرمود: اينها را مى گيرى و مى روى در آنجا تبديل به پول مى كنى ، بعد مى دهى و فرزندت را آزاد مى كنى . تا حضرت اين جمله را فرمود: آن مرد عرض كرد: - درنده هاى بيابان ، زنده زنده مرا بخورند، اگر چنين كارى بكنم . پسرم گرفتار است ، باشد. مگر پسر من ، از شما عزيزتر است ؟ آن شب بعد از آن اتمام حجتها، وقتى كه همه يكجا و صريحا اعلام وفادارى كردند و گفتند ما هرگز از تو جدا نخواهيم شد، يكدفعه صحنه عوض شد. امام فرمود: حالا كه اين طور است ، بدانيد كه ما كشته خواهيم شد. همه گفتند: الحمداللّه ، خدا را شكر مى كنيم براى چنين توفيقى كه به ما عنايت كرد. اين براى ما مژده است و شادمانى . 📚حماسه حسينى ، جلد اول ، صفحه 246 - 244. ✾📚 @Dastan 📚✾

#سلام_مولای‌_من 🥀 بغضِ غم دوریت گلوگیر شده 🌷 تعجیل بکن ، آمدنت دیر شده... 🥀 از کودکی ام منتظرم برگردی 🌷 برگرد ببین منتظرت پیر شده... #العجل‌مولای‌غریبم💔 #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج 🤲 https://eitaa.com/tosheh313