احداث راه دسترسی به زمین های کشاورزی،به درخواست صاحبان زمین ها وتوسط بنیاد علوی با دستور و مساعدت فرماندار انقلابی و مردمی جناب آقای غلامی
چرا رهبر انقلاب روی مسئله دشمن‌شناسی تاکید می‌کنند؟
امام خامنه‌ای:
🔹امام علیه‌السلام به مناسبت وجوب حج این حرف‌ها را میفرمایند: «وَ لَوْ كَانَ كُلُ قَوْمٍ إِنَّمَا يَتَّكِلُونَ عَلَى بِلَادِهِمْ وَ مَا فِيهَا» اگر قرار باشد که هر جمعیتی، هر ملتی فقط به خودشان، به مسائل کشور خودشان به مسائل شهر خودشان بپردازند به آنها فقط تکیه کنند و اهمیت بدهند؛ هَلَكُوا؛ از بین میروند.
🔹 اگر شما ندانید در دنیا چه میگذرد، ضعیف میشوید. هَلَكُوا، تعبیر امام صادق علیه‌السلام. «وَ خَرِبَتِ الْبِلَاد» همان کشور خودتان منطقه‌ی مورد نظر خودتان هم نابود میشود، خراب میشود. «وَ سَقَطَ الْجَلَب»، جلب یعنی درآمد؛ درآمدهای ملّی‌تان هم کاهش پیدا میکند. باید بدانید در دنیا چه خبر است.
🔹«وَ سَقَطَ الْجَلَبُ وَ الْأَرْبَاحُ وَ عَمِيَتِ الْأَخْبَار» از دنیا بیخبر میمانید. باید نگاه کنید به دنیا. دنیا چه خبر است.
🔹اینکه ما تکرار میکنیم مسئله‌ی دشمن‌شناسی را، دشمن را بشناسید روش‌های دشمن را بشناسید، کارکرد دشمن را بشناسید، مقدار پیشرفت دشمن را بشناسید، ضعف دشمن را بشناسید قوّت دشمن را بشناسید بر این اساس است.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹شعرخوانی سردار حاج قاسم سلیمانی: گر بریزد خون من آن دوست رو، پای‌کوبان جان برافشانم بر او
☑️کانال شهید سلیمانی👇
http://eitaa.com/joinchat/640811030C1457b2a299
«پنهان در غبار»
یک روز قرار بود حاجی از پایگاهی که من فرمانده ی آن بودم، بازدید کند.
به رسم تمام مراسمی که یک فرمانده به بازدید می آید، نیروها را در محوطه به خط کرده بودیم که بالگرد حامل ایشان به زمین نشست... به استقبالش رفتیم.
منطقه خاکی بود و پس از فرود بالگرد ،گرد و خاک زیادی بلند شد.
چند دقیقه ای منتظر پیاده شدن سردار بودیم
درکمال تعجب ایشان نیامدند
ازخلبان پرسیدم که سردار کجا هستند؟
پاسخ داد:سردار از در دیگر رفتند.
چون ایشان را در محوطه ندیدم و در آنجا نیز جز یک آشپزخانه مکان دیگری نبود به آنجا رفتم.
دیدم روی نیمکت چوبی با یک لباس معمولی نشسته و آشپزها هم برایشان چای آورده بودند.
وقتی دلیل عدم حضور ایشان در جمع نیروها را جویا شدم،
گفتند من عمداً از این سمت اومدم تا باعث اذیت نیروها نشم....
خاطره ای از محمد علی پردل