#یامولا… سرش‌ شکسته‌ ولی‌ عاشقانه‌‌ می‌خندد نمانده‌ فاصله‌ای‌ تا‌ وصال‌ِ زهرایش!🌱 | #مولای‌مظلوم‌من | @najvagraphy | نجوا

اگه دوست داشتید این متن رو بخونید، خیلی خوب بود 🥲❤️

می‌دونستید ملک الموت وعده داده که در زمان قبض روح کسانی که نمازشون رو اول وقت می‌خونن، خودش بهشون شهادتین رو تلقین می‌کنه؟ • وسائل الشیعة، ۲، ۴۵۵، باب ۳۶، روایت ۲۶۲۳ | از امام صادق علیه‌السلام @pelak13

کیسه‌های نان و خرما خواب راحت می‌کنند دست‌های پینه‌دارش استراحت می‌کنند نخل‌ها از غربت و بغض گلو راحت شدند مردم از دستِ عدالت‌های او راحت شدند ای خوارج، بهترین فرصت برای دشمنی‌ست شمع بیت‌المال را روشن کنید، او رفتنی‌ست درد را با گریه‌های بی صدا آزار داد با لباس نخ‌نمایش، کوفه را آزار داد مهربانیِ نگاهش حیف مشکل ساز بود! روی مسکین‌ها درِ دارالخلافه باز بود دشمنانش در لباسِ دوست بسیارند و او بندگانِ کیسه‌هایِ سرخ دینارند و او سادگی سفره‌اش خاری به چشم شهر بود مرتضی با زرق و برق زندگیشان قهر بود نیمه‌شب‌ها کوچه‌ها را عطرآگین می‌کند در عوض، درحقِ او هر خانه نفرین می‌کند حرص اهل مکر، از بنده‌نوازیِ علی‌ست داستانِ بچه‌هاشان بی‌نمازی علی‌ست گام در راهِ فلانی و فلان برداشتند از اذان‌ها، نام او را مغرضان برداشتند جرم سنگینی‌ست، بر لب خنده را برجسته کرد چاه‌ها دیدند... مولا خستگی را خسته کرد جرم سنگینی‌ست تیغ ذوالفقاری داشتن زخم‌ها از بدر و خیبر یادگاری داشتن جرم سنگینی‌ست، از غم کوله باری داشتن مثل پیغمبر عبایِ وصله‌داری داشتن جرم سنگینی‌ست بر تقدیر حق راضی شدن با یتیمان روزهایِ گرم هم‌بازی شدن جرم سنگینی‌ست، جای زر، مقدر خواستن در دو دنیا خیرخواهیِ برادر خواستن جرم سنگینی‌ست در دل عشق زهرا داشتن سال‌ها در سینه داغِ کهنه‌ای را داشتن هیچ طوفانی حریفِ عزم سکانش نبود تیغ تیز ابن‌ملجم قاتل جانش نبود پشت در، آیینه‌اش را سنگ غافلگیر کرد زخم بازویی، امیر مؤمنان را پیر کرد مرگ سی سال است بر او خنجر از رو می‌کشد هر چه مولا می‌کشد از زخم پهلو می‌کشد... + وحید قاسمی • #اینک‌شما‌ووحشت‌دنیای‌بی‌علی... @pelak13

داشتم فکر می‌کردم که چرا اعتیاد به مواد مخدر بده؟ کاملاً جدی! اگه به خاطر ضرر رسوندن به بدنه، پس چرا حتی اون انواعی که کمتر به بدن آسیب می‌رسونن هم بده؟ یه نفر با مواد مخدر حالش خوب میشه، غم و غصه رو کمتر یادشه، الآن مشکلش چیه؟! جوانب آسیب‌زایی که داره برام پاسخ قانع‌کننده‌ای نبود. گشتم و گشتم، بهترین پاسخی که پیدا کردم این بود که مشکلش اینه که فرد رو به خودش وابسته می‌کنه و بعد از مدتی دیگه بدون اون مواد، حالش خوب نیست. استقلال شخصیتش ازش سلب میشه و حالا این وابستگی باعث میشه که دیگه هرچی که داره رو بیاره وسط. بلافاصله ذهنم رفت سراغ دنیا. دنیا بده؟ خونه‌ت بزرگ‌تر باشه، سفره‌ت رنگین‌تر باشه، مشکلش چیه؟ چرا امام علی علیه‌السلام اینقدر دربارهٔ دنیادوستی هشدار دادند؟ جالبه، انگار اینجا هم مشکل اصلی همون وابستگیه. این که بدون دنیا و اقلام جدیدش دیگه حالت خوب نیست، این که برای این وابستگی ممکنه وارستگی شخصیتت آسیب ببینه و از چیزای مهم‌تری بگذری. توی روایات هم انگار همین آزاده بودن و وارستگی تأکید شده، نه رها کردن دنیا. @pelak13

کانال تلگرام یکی از شهدا رو دیدم https://t.me/Abdozeynab_69 عجیبه واقعاً تا حالا اینقدر از نزدیک با نوشته‌های یک شهید روبه‌رو نشده بودم! از هرچه که دم زدیم، آنها دیدند! @pelak13

طبیب عشق، مسیحا دم است و مُشفق، لیک چو درد در تو نبیند، که را دوا بکند؟ تو با خدای خود انداز کار و دلْ خوش دار که رحم اگر نکند مدّعی، خدا بکند ... @pelak13

اگر تو به‌جز اولیاء و اهل طاعتت، کسی را نبخشی، پس گناهکاران به چه کسی پناه ببرند؟ و اگر جز اهل وفا را اکرام نکنی، پس خطاکاران از چه کسی فریادرسی بخواهند؟ ~ دعای ابوحمزه ثمالی @pelak13

امروز تو برنامهٔ محفل، یه تازه مسلمون که ایرانی نبود می‌خواست دربارهٔ «امتحان الهی» صحبت کنه. چون به زبان فارسی کامل مسلط نبود، به‌جاش گفت خدا ازمون «تست ایمان» می‌گیره. به نظرم معادل بسیار خوبی بود! ❤️ البته من موافق جایگزین کردن اصطلاحات نیستم. چون زبان عربی زبان دقیقی هست و ریشهٔ لغوی خیلی از اصطلاحات دینی، می‌تونه ما رو تا حد زیادی به حقیقت اون اصطلاح برسونه. اما برای شروع و برای ایجاد ارتباط، این اصطلاحات که ذهن رو نزدیک‌تر می‌کنه عالیه. تست ایمان! @pelak13

گفت بر هر خوان که بنشستم، خدا رزّاق بود :) #حافظ‌جان @pelak13

اول دبیرستان که بودم، یه دبیر عربی فوق‌العاده داشتم. به قدری این خانوم کاربلد بود که درس‌هاش بعد از حدود ۱۰ سال هنوز یادمه. یه رویکرد عجیب داشت که دقیق نمی‌دونم چقدر درست باشه، اما به هر حال، قبل از این که متن عربی درس جدید رو تدریس کنه، یکی دو نفرو می‌برد پای تخته، اون درس رو ازشون می‌پرسید و در خلال همین پرسش، تدریس هم می‌کرد. اشخاص متعدد نبودند، شاید ۳، ۴ نفر. اون ۳، ۴ نفر اعتراض نداشتند، پیش‌خوانی می‌کردند و جواب می‌دادند. یه بار یکی از دانش‌آموزها که اهل درس خوندن نبود، اعتراض کرد که چرا قبل از تدریس می‌پرسید؟! مطمئن نیستم که شیوهٔ جواب دبیرمون درست بوده باشه، شاید لازم بود مراعات بیشتری کنه، ولی جوابش کوبنده بود: «من از کسانی می‌پرسم که می‌دونم جواب میدن، بنابراین خانوم فلانی، شما می‌تونید مطمئن باشید که از شما هرگز قبل از تدریس نخواهم پرسید!» ... حالا بعضی وقتا، یه سری مشکلات برای بعضی اشخاص پیش میاد، که من با خودم میگم خدایا، اون بنده‌ت چطور این سختی رو تحمل می‌کنه آخه؟! بعد پای حرف‌های اون بنده‌ش که میشینم، می‌بینم داره میگه «الحمدلله» ... هر بار، هر بار متن مشابهی توی ذهنم میاد، که خدا بهم میگه من می‌دونم از هر بنده چه سطح امتحانی بگیرم که بتونه جواب بده! البته بعضی وقتا هم توی امتحانات الهی (تست ایمان!) رد میشیم، اما خب... مشکل از عدم تناسب امتحان با شخص نیست، چون خیلیا دقیقاً توی همون موقعیت موفق شدند. خیلی جالبه که خدا اینقدر متناسب با ظرفیت آدما تستشون می‌کنه! + لاٰ يُكَلِّفُ اَللّٰهُ نَفْساً إِلاّٰ وُسْعَهٰا (بقره: ۲۸۶) خدا هیچ‌کس را جز به اندازهٔ توانش تکلیف نمی‌دهد. @pelak13

و قِس علی هذا ... (کلیک)