پلاک ۱۳
@pelak13
ولی وقتی به حرفها و احساسات خودت دقت میکنی، واقعاً شگفتزده میشی. گاهی ممکنه در عین دلتنگی، ذوقزده باشی. گاهی ممکنه در عین خوشحالی، غمگین باشی.
نمیدونم چطور بگم. اما سعیمو میکنم... یه مثال میزنم. تصور کن منتظر بودی بهت بگن جواب آزمایش فلان عزیزت خوب بوده و نتیجهٔ بدی در اون مشاهده نشده. از طرف دیگه هم یه امتحان ترم داری فردا، که از قضا استاد سختگیری داره. بهت خبر میدن که جواب آزمایش خوب بوده و از ذوق بال درمیاری. بعد از ذوقها و بالا و پایین پریدنها یاد امتحان ترم میفتی و حالت گرفته میشه. اما، اما...
اینجا وقتی به عمق دلت دقت کنی، یه احساسی که داری اینه که: «بینهایت خوشحالم که مهمترین ناراحتیم در حال حاضر امتحانه و نه جواب آزمایش.» حتی ممکنه خودت این حس رو متوجه نشی، ولی اگر بیشتر و بیشتر دقت کنی، مطمئنم یه وقتایی پیداش میکنی. یه نشونههایی هم داره. مثلاً به طرز هیجانزدهای نگرانی!
و فکر میکنم این احساسات متناقض رو خیلی وقتا با هم داریم. در عین حال که متأسفیم فلان کارو کردیم، مفتخر هم هستیم. تأسف از جهتی، افتخار از جهت دیگه... و...
حالا چی میشه اگر دقیق احساسات خودمون رو متوجه بشیم؟ خب هر حس شاید نشونهٔ یک نگرش باشه. درواقع یه بُعدی از شخصیت خودت رو داره بهت نشون میده اون حس... و وقتی شناخت وجود داشته باشه، هم بهتر میشه نقاط ضعف رو برطرف کرد، هم بهتر میشه از نقاط قوت استفاده کرد...
این در هم آمیختگی احساسات و تکبُعدی نبودنشون، واقعاً منو به وجد میاره :`) ❤️
@pelak13
شهادت میدهم معبودى جز خدا نیست و شریکى ندارد.
که این امر بزرگى است؛
که اخلاص را تأویل ِ آن،
و قلوب را متضمّن وصل آن ساخت...
و در پیشگاه تفکر و اندیشه،
شناخت آن را آسان نمود. ✨
خداوندى که چشمها از دیدنش بازمانده،
و زبانها از وصفش ناتوان،
و اوهام و خیالات از درک او عاجزند.
#خطبه_فدکیه | ۳ ☘
@pelak13
بعضی کارها خوب و درستن ولی چون نمیدونی دقیقاً چطور باید عمل کنی، وقتی شروع میکنی استرس میگیری...
و ترجیح ذهنت اینه که مشغول به یه کار دیگهای بشی تا اون استرس از بین بره.
شاید یه مدل از شجاعت همین باشه که این استرس رو به جون بخری و ادامه بدی و طفره نری... :)
موجودات را خلق کرد بدون آنکه از مادهاى موجود شوند، و آنها را پدید آورد بدون آنکه از قالبى تبعیّت کنند. آنها را به قدرت خویش ایجاد کرد و به مشیّتش پدید آورد، بیآنکه در ساختن آنها نیازى داشته و در تصویرگرى آنها فائدهاى برایش وجود داشته باشد؛ جز تثبیت حکمتش و آگاهى بر طاعتش، و اظهار قدرت خود، و شناسائى راه عبودیت و گرامىداشت دعوتش.
آنگاه بر طاعتش پاداش و بر معصیتش عقاب مقرر داشت، تا بندگانش را از عذابش بازدارد و آنان را بسوى بهشتش رهنمون گردد.
و گواهى میدهم که پدرم محمّد بنده و فرستاده اوست، که قبل از فرستادهشدن او را انتخاب، و قبل از برگزیدن، نام پیامبرى بر او نهاد، و قبل از مبعوثشدن او را برانگیخت، آن هنگام که مخلوقات در حجاب غیبت بوده، و در نهایت تاریکیها به سر میبردند، و در سر حد عدم و نیستى قرار داشتند.
او را برانگیخت بخاطر علمش به عواقب کارها، و احاطهاش به حوادث زمان، و شناسائى کاملش به وقوع مقدّرات.
#خطبه_فدکیه | ۴ ☘
@pelak13
اگر با خود بگوید «چقدر اینجا تاریک است، کار من تمام شده»؛ کارش تمام میشود. باید آنقدر همانجا بماند تا بمیرد. اما وقتی میداند این تاریکی گذراست، ادامه میدهد. دست برنمیدارد. آنوقت میبینی که کمکم پیله را باز میکند و زیبایی و لطافت حیرتانگیز خود را به نمایش میگذارد.
اگر رنج میکشی، اگر سخت است یا اگر حس میکنی بند بند وجودت تحت فشار است، شاید مشغول پروانهشدن هستی. مبادا تسلیم تاریکی شوی. اول همهچیز خیلی بعید به نظر میرسد، اما کمکم میبینی پروازکردن را آموختهای... مطمئن باش خالقات اندازهٔ پیله را متناسب با توانمندیهای تو تنظیم کردهاست 💙🦋
#صبح_بخیر ✨
#که_عشق_از_پیله_های_مرده_هم_پروانه_میسازد ...
@pelak13