مثل عطر خاصی که دوستش داری،
مثل عکس سوژهای که دوستش داری،
مثل دستخط کسی که دوستش داری...
مثل اینها، ای کاش میشد هوای پائیز رو یه جا برای خودم نگه دارم... ❤️ و تمام طول سال، هر وقت هواشو کردم، داشته باشمش 😢❤️ بارون لطیفی میزنه و برگهای نارنجی میلرزند و عطر و خنکی هوا آدمو مست خودش میکنه ❤️🍂
خدای پائیز زیبا، تو چقدر زیبایی؟ 💛🧡❤️
@pelak13
ولی هیچکس به اندازهٔ خودت نمیتونه بهت ظلم کنه! چون خودت تمام ثانیهها در کنار خودتی و میتونی تک تک این ثانیهها خودتو عذاب بدی...
پس، از خودت بیشتر از هر ظالم دیگهای بترس و به خدا پناه ببر 🙃
#ظلمت_نفسی
@pelak13
کمالگرایی افراطی، اینطوریه که حتی وقتی صبح تا شب به طور فشرده مشغول کارهای مختلف و ضروری هستی، شب با خودت میگی وای چرا به فلان کار نرسیدم؟ و خودتو سرزنش میکنی و همیشه این سرزنش ادامه داره و هرگز به سطح توقعات ذهنِ سختگیرت نمیرسی!
دیروز داشتم به این فکر میکردم که مشغولیتهای مفید، عین نعمتهای خدا هستند. 🌱 و کمالگرایی دقیقاً مصداق ناشکریه. تعارف نداریم، کمالگرایی یعنی: خدایا، این سلامتی و توانایی و زمانی که برای انجام کار بهم دادی... کم بود 🙃🙂
#الحمد_لله_رب_العالمین ❤️
@pelak13
اگر از من بپرسی، میگویم در تقابل «دل» و «عقل»، دل آن کودک بازیگوشی است که آرام و قرار ندارد؛ و عقل، مادر دل است.
نه، دل همیشه هم بد نمیگوید. دل همیشه لطافتهایی را میبیند و حس میکند، که عقل از آن دور است. اما دل، گریزپاست. هرگز نباید آن را به حال خود رها کرد، همانطور که نمیتوان چشم از کودک نوپا برداشت.
عقل هم همیشه بد نمیگوید. اگر دست و پای کودک را، دل را، نبندد، ولی مراقب باشد که او چه میکند... خوب میتواند حمایتش کند.
دل میگوید آن چیز قشنگ است. عقل انکار نمیکند. دل میگوید میخواهم برای من باشد؛ عقل باید دل را بزند زیر بغلش و آن را مشغول موضوع دیگری کند.
اگر کودک نوپا را رها کنی، به هوای اینکه گلدان قشنگ است، جالب است، گلدان را روی خود میاندازد. بعد هم گلدان میخورد زمین، هزار تکه میشود، کودک میترسد و دستش زخمی میشود.
اگر بگذاری دلات به هر سو که میخواهد برود، ناگهان در چنین شبی، تکهتکههای گلدان را مییابی، و دلی که هراسان میگرید، گوشهاش هم زخمی شده... مباد ای عقل، که سرزنش کنی دل کوچک را. او را ببوس. در آغوش بکش. مطمئن باش حالا میداند که دیگر نباید به گلدان دست بزند. هر بار که زخم را ببیند به خاطر میآورد. بعد از آن هم، تو مدام یادآوری کن...
@pelak13
هدایت شده از MESBAHYAZDI.IR
💠نشانه های دوست دارِ واقعیِ خدا!
🔸️خدای متعالی خطاب به پیغمبر اکرم می فرماید: «یا أَحْمَدُ! لَیْسَ کُلُّ مَنْ قالَ أُحِبُّ اللهَ أَحَبَّنِی» این طور نیست که هر کس می گوید خدا را دوست می دارم واقعا من را دوست داشته باشد، تا این که این آثار [که در ادامه می آید] از او ظاهر شود، اگر این آثار از او ظاهر شود معلوم می شود من را دوست می دارد.
🔹️«حَتّى یَأْخُذَ قُوتاً» ، [یعنی] به یک غذایی که رفع نیاز ضروری اش می کند اکتفا می کند، لباس خیلی ساده و متوسطی می پوشد، دنبال لباس فاخر نیست. آنقدر سجده می کند که وقتی بیتاب می شود و می خواهد بخوابد در همان حال سجده خوابش می برد. وقتی می ایستد که نماز بخواند، نمازش را طولانی می کند. همیشه اهل سکوت است، کم حرف می زند. توکلش بر من هست.
🔸️«یَبْکِیَ کَثِیراً وَیَقِلَّ ضِحْکاً» [یعنی] زیاد می گرید، اما کم می خندد. هر چه دلش می خواهد با آن مخالفت می کند، خانهاش مسجد است؛ آدم وقتی خسته می شود و می خواهد استراحت کند می رود خانه، مومن هر وقت از کارهایش فارغ می شود به مسجد می رود. رفیقش علم است. دوستانش را از میان علما انتخاب می کند. رفیقان و هم پیاله هایش فقرا هستند. از گنهکاران خیلی زیاد فرار می کند. نزدیک گنهکاران نمی شود. اشتغال زیادی به ذکر پیدا می کند. تسیبح هم زیاد می گوید. سبحان الله و تسبیحاتی که وارد شده.
🔹️از خصوصیاتش این است که «یَکُونَ بِالْعَهْدِ صادِقاً وَبِالْوَعْدِ وافِیاً» اگر با کسی عهد می بندد صادقانه با او رفتار می کند. وعده ای به کسی می دهد وفا می کند. دلش پاک است. کینه ای از کسی در دل راه نمی دهد. سعی می کند نمازش را خوب بخواند. فرائضش را درست انجام دهد. به وعده هایی که من برای ثواب و عقاب می دهم بها می دهد و اینها را جدی می گیرد. اینها علائم کسی است که ادعای محبت خدا را دارد. اگر می خواهی ببینی راست می گوید یا نه ببین این ویژگی ها را دارد یا ندارد.
📱 @mesbahyazdi_ir