-

انسان در نهایت به همه چیز عادت می کند .

خون میچکد از دیده در این کنجِ صبوری

<این صبر که من میکنم افشردن جان است>

-

او بود و کهنه دردی ، که هرگز دوا نداشت !

دیدم که آدمی می‌تواند شفای آدمی شود ؛)

-

از سر و سامان چه می‌پرسی من ِ دیوانه را ؟

-تو ؛ توقلبم‌جابازنکردی ، خودِ قلبم‌شدی

((:👨🏽‍🦯

منو ببین میدونم . چقدر درک نشدی، چقدر نا امیدت کردن، چقدر تحمل کردی، چقدر زمان برد، چقدر اشک ریختی، چندبار بلند شدی و چقدر جنگیدی و چقدر همه‌چی سخت تر شد؛ ولی بازم ادامه بده. خسته نشو. هنوز مونده تا به جاهای خوبش برسی. لیاقتشو داری. لیاقتشو داریم.