کاش فردا دنیا به آخر می‌رسید ، آنگاه شتابان سوار آخرین قطار می‌شدم و درِ خانه‌ات را میکوبیدم و می‌گفتم : با من بیا ، دیگر می‌توانیم بدونِ ترس و احتیاط به یکدیگر عشق بورزیم ، چون فردا دنیا به آخر می‌رسد.

!

کاش خدا به همه یه دل بزرگ بده.

-

دل درونِ سینه‌ام ، بی‌طاقتی‌ها می‌کند .

سکوتی تلخ پیچیده در این میخانه‌ی ِ ویران .

ما هیچ نیستیم ،‌ جز سایه ای ز خویش . !

زنی بود اصیل، میان انبوهی از زنان مصنوعی

نشسته ام در انتظارِ این غبارِ بی سوار

نقش پای غم نشد محو از رَه ویرانه ام .

-

تا ز دست نرود قدر ندانی . . !