باید بجنگیم ، نه برای خوشبختی ! بلکه برای آروم کردن قلب‌هامون .

جانِ من بمیرد و اشک روی گونه‌های تو نریزد (:

-

منجیِ من بودی ، از حجم بسیارِ اندوه.

-

دیگر هیچکس او نخواهد شد حتی خودش .

باز خوش‌ به حال اونایی که این‌ روزها رو دوتایی تحمل می‌کنن، دلشون به بودن یکی خوشه چه رفیق و چه محبوب که ته روز وقتی از همه چی بریدن بهش پناه ببرن، من‌ حس‌ می‌کنم دارم تنهایی مچاله می‌شم.

دروغہ‌ بگم‌ من ‌هنوز همونم ؛)

-

می‌روم و نمی‌رود ازسر من ، هوای تو !

هرچه هستی جانِ ما قربانِ توست .