گزارش تصویری (5) : 🔰 کرسی ترویجی مفهوم مدرن زمان و ماهیت علم اجتماعی ماکس وبر 🔸آیا وبر از سایه کانت خارج شد؟ نکات کلیدی: وبر در دام کانت؟: آیا وبر هنوز اسیر دستگاه فکری کانت است؟ تلاش وبر برای توضیح فرد تاریخی: رویکرد وبر به تاریخ و فهم فرد چگونه است؟ مکتب اتریش و ارزش ذهنی: مکتب اتریش و مفهوم "ارزش ذهنی" چه نقشی در اندیشه وبر دارد؟ عقبه فکری وبر: آیا بحث های کاردو در تبیین فکری وبر نقشی داشته است؟ فهم کانتی از زمان: آیا وبر همانند کانت به زمان نگاه می کند؟ هوسرل و پدیدارشناسی: نقش هوسرل و پدیدارشناسی در تغییر نگاه به زمان چیست؟ رفع اشکالات وبر: با تغییر نگرش به زمان، چطور اشکالات وبر رفع می شود؟ پرسش های نهایی: آیا فلاسفه همواره در دام اندیشه‌های پیشینیان گرفتارند؟ 🤔 چه چیزی باعث تغییر پارادایم در اندیشه فلاسفه می‌شود؟ 🤔 چگونه می‌توان از چارچوب‌های ذهنی خود فراتر رفت؟ 🤔 #حکمت_برای_زندگی #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_های_علمی_دانشجویی 🆔 @BouNews

تاریخ تطور فلسفه' نوشته جناب استاد عابدی شاهرودی https://eitaa.com/philosophyofsocialscience

💢 کسی نمی‌داند دکارت چه گفته، هیدگر چه گفته، کانت چه گفته، این چطور می‌تواند شاگرد حضرت باشد؟! 🔹حالا کسی منتظر ظهور حضرت است حداکثر فکرش #حرم تا #جمکران باشد این که دیگر #جهانی نیست. این ظهور حضرت نمی‌خواهد. این حداکثر یک پیاده‌روی ثواب‌بری می‌خواهد. کسی نمی‌داند #دکارت چه گفته، #هیدگر چه گفته، #کانت چه گفته، این چطور می‌تواند شاگرد حضرت باشد؟ کجا می‌خواهد برود؟ این می‌خواهد بین جمکران و حرم برود یا می‌خواهد جهان را اصلاح کند، حرف حضرت را به جهان برساند یا نرساند؟ این بدون اطلاع و آگاهی از جهان می‌تواند [مصداق] «لیظهره علی الدین کله ولو کره المشرکون»، «ولو کره الکافرون» و «و کفی بالله شهیدا» [باشد؟]. 🔹در این سه آیه؛ اینکه فرمود الاسلام یعلو و لا یعلی علیه به‌دست چه‌کسی باید احیا شود؟ کسی که نداند [در] غرب چه خبر است و نداند [در] آگاهی غرب چه خبر است، مکتب‌های غرب چه خبر است، ادیان غرب چه خبر است، این چطور می‌تواند شاگرد حضرت باشد؟ این فقط جمکرانی فکر می‌کند و نه جهانی. باید حواسمان جمع باشد. 🔹حکیم متاله آیت الله جوادی آملی • • انجمن فلسفه علوم اجتماعی | دانشگاه باقرالعلوم 🆔 https://eitaa.com/Bou_PHSS

📌 هویت دانشگاهی؛ روایتی که در گفت‌وگو متولد می‌شود 💡 معنا، جوهره هویت است و دانشگاه، محلی برای بازتولید معانی. برخلاف تصور، هویت نه‌تنها مفهومی پیچیده و سنگین نیست، بلکه رایحه‌ای خوش دارد که از تعامل و هم‌اندیشی میان اعضای دانشگاه منتشر می‌شود. 🔹 چگونه هویت دانشگاه را به معنا پیوند دهیم؟ ✅ دانشگاه عرصه گفت‌وگوست؛ گفت‌وگویی که در سه لایه دانشجویان، اساتید و کارمندان باید شکل بگیرد. ✅ فرم یافتن معنا، آغاز هویت‌سازی است؛ هویتی که از درون این تعاملات رشد می‌کند و به دانشگاه انسجام می‌بخشد. ✅ همه ما در ساخت این هویت نقش داریم؛ آنچه امروز به بحث گذاشته شده، نقطه آغاز یک جریان عمیق و سازنده است. 📢 چگونه می‌توان گفت‌وگوی هویتی را در دانشگاه تقویت کرد؟ ایده‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید. #هویت_جمعی #صدای_دانشجو #انجمن_های_علمی #تلویزیون_اینترنتی_دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_زبان_و_مطالعات_بینافرهنگی @Bou_SLIS @BouNews

💢 علوم اجتماعی محاسباتی: فرصت یا چالش؟ 🔹علوم اجتماعی محاسباتی در تقاطع دانش رایانه‌ای و علوم اجتماعی متولد شده، اما آیا می‌توان آن را بدون در نظر گرفتن لایه‌های تاریخی، فرهنگی و هویتی جوامع مختلف به کار گرفت؟ ▫️ آیا این دانش باید در دانشکده‌های فنی و مهندسی مستقر شود یا در علوم انسانی و اجتماعی بازتعریف گردد؟ ▫️ چگونه می‌توان آن را با سنت‌ها و تاریخ فکری جامعه خودمان همسو کرد؟ ▫️ آیا تقلید صرف از مدل‌های غربی می‌تواند بحران‌های هویتی و معرفتی ایجاد کند؟ 🔹ما نیاز داریم از منظر فرهنگی و انسانی به این پرسش‌ها بیندیشیم و جایگاه علوم اجتماعی محاسباتی را در نظام دانشی خودمان روشن کنیم. • • • انجمن فلسفه علوم اجتماعی | دانشگاه باقرالعلوم 🆔 https://eitaa.com/Bou_PHSS

📌 دانشگاه باقرالعلوم (ع)؛ تجلی حکمت در مسیر تمدن‌سازی - دکتر سید احسان رفیعی علوی 🔹 حکمت برای زندگی، دانشی برای حرکت 🔸 در دنیایی که جوامع درگیر دوگانه "توسعه و هویت" هستند، دانشگاه باقرالعلوم (ع) به‌عنوان یک نهاد علمی و تمدنی، رسالتی بی‌بدیل بر دوش دارد: رشد آگاهانه‌ای که در عین پیشرفت، هویت و معنویت را حفظ کند. 🔸 دانشگاه، زاییده‌ی نیاز زمانه است؛ رسالت آن، تربیت دانشمندانی است که به زمانه مسلط باشند و در طوفان تحولات جهانی، ارزش‌های بنیادین را حفظ و بازتولید کنند. 🔹 از حکمت تا تمدن؛ مسیر حرکت ما چیست؟ ✅ رشد، یک فرآیند دائمی است؛ دانشگاه محیطی برای پیوند عمیق میان عقل نظری و عقل عملی است. ✅ هویت‌سازی در دانشگاه، صرفاً یک بحث انتزاعی نیست؛ بلکه به معنای خلق انسان حکیم و متعهد است که در مسیر تمدن‌سازی، هم رشد فردی و هم رشد اجتماعی را دنبال کند. ✅ "حکمت برای زندگی" نه‌فقط یک شعار، بلکه راهبردی برای عبور از چالش‌های فکری و تمدنی است. 💡 برای تداوم این مسیر، چه گام‌هایی باید برداشت؟ نظرات شما چیست؟ #هویت_جمعی #صدای_دانشجو #انجمن_های_علمی #تلویزیون_اینترنتی_دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_زبان_و_مطالعات_بینافرهنگی @Bou_SLIS @BouNews

من نمی دونم متن فرانسوی دورکیم چه بوده است اما ترجمه انگلیسی آن با متن فارسی بسیار فرق می کند: To be objective the definition clearly must express the phenomena as a function, not of an idea of the mind, but of their inherent properties. ترجمه فارسی: برای اینکه تعریف عینی باشد باید پدیده ها را از روی صفت ذاتی آنها بیان کرد نه از روی ایده های ذهنی. به نظر من این فاجعه ترجمه است. ترجمه هوش مصنوعی بسیار دقیق است: "برای آنکه تعریف عینی باشد، باید به وضوح پدیده‌ها را به عنوان تابعی از ویژگی‌های ذاتی آن‌ها بیان کند، نه تابعی از ایده‌های ذهنی." @RevolutionaryIdea https://eitaa.com/RevolutionaryIdea

حقوق بشر و پرسش از زندگی(حقوق بشر مدرن و نیهیلیسم) تفسیر از بشر و انسان، براساس این تفسیر، حقوق و بایسته‌هایی شکل می‌گیرد. انسان موجودی است که برای صیانت از ذات، در محیط تغییر ایجاد می کند و این امر را به واسطه عقلانیت دنبال می کند. عقلانیت در تفسیر آتن، بعد در قرون وسطی و تا زمان جدید، تفسیرهای مختلفی در جهان غرب به خود دیده است. از دکارت به بعد، با ماهیت جدیدی از عقلانیت مواجهه هستیم که از دل آن تفسیر نوینی از انسان به مثابه سوژه تکوین پیدا کرده است که اروپامحورانه است. حقوق این انسان اروپا محور به عنوان حقوق بشر تکوین پیدا کرد. در این ماهیت از حقوق بشر، زندگی به نحو خاصی صورت و فرم پیدا کرد. این نوع از عقلانیت، به اعتراف خود فلاسفه قرن بیستم، مبتلا به نیهیلیسم یعنی نفی زندگی است. نیهیلیسم به معنای پوچ‌گرایی نیست، بلکه به معنای نفی زندگی است. از این رو حقوق بشر مدرن نیز به دلیل برخورداری بنیادین از عقلانیت مدرن، مبتلا به نیهیلیسم است. پرسش دوباره از زندگی و حق حیات و زندگی مهم و جدی خواهد بود. از سوئی، در جهان جدید، حقوق بشر تنها در ابعاد حقوق بسط پیدا نکرد، بلکه در زوایای مختلف زندگی گسترش یافت و این مسأله ما را به این امر رهنمون می سازد که مواجهه علوم انسانی با این مسأله داشته و ابعاد مختلفی که در زندگی ما ایجاد کرده است، مورد پرستش قرار دهیم. این پرسش چون در باب زندگی و نحوه تکوین و فرم دهی زندگی است، مسأله ای بنیادی است. به تعبیر هرسرل، پرسش و نحوه ی طرح آن، اساسی تر و بنیادی تر، مهم‌تر از پاسخ است. پرسش فوق از جنس پرسش فلسفه اخلاق نیست،بلکه بحث فلسفی است. در برهه ی کنونی طرح پرسش از حقوق بشر در باب نحوه ی تکوین و فرم دهی زندگی مهم ترین پرسشی است که می توان طرح کرد. این پرسش به دلیل ابعاد زندگی و زوایای مختلفی که در تکوین زندگی به واسطه حقوق بشر مدرن ایجاد شده است که اهمیت وافر و بنیادینی به خود گرفته است. این پرسش فقط به انسان به مثابه موجودی در فرهنگ شرقی مختص نیست بلکه به انسان به مثابه موجودی و هستی ای در فرهنگ غربی نیز تعلق دارد؛ چون در باب پرسش از زندگی و نحوه ی تکوین آن به واسطه حقوق بشر مدرن نیهیلیسم به واسطه حقوق شر مدرن است. انسان به مثابه موجود و هستی در فرهنگ شرقی به دلیل ابتناء بر قلب و اشراق، غیر از انسان به مثابه موجود و هستی در فرهنگ غربی است که مبتنی بر عقل و مفهوم است. در حکمت اسلامی که تلاش شده است که حکمت مشرقیه طرح و بسط پیدا کند، سعی شده است که عقل و قلب را در یک جمع منطق و حقیقی و واقعی قرار دهد. حکماء اسلامی نظیر بوعلی سینا، شیخ اشراق و جناب صدر المتالهین تلاش کرده اند که این جمع قلب و عقل را در بستر حکمت اسلامی بسط داده و لوازم و جوانب آن را گسترش دهند. قلب در فرهنگ شرقی، توانایی فرم سازی و نظام سازی ندارد و از سوئی عقل بدون قلب جسد بدون روحی است که توانائی توجه به عواطف، محبت و امور بنیادین انسانی را در زندگی بشر ندارد لذا اینجا بایسته است که دلالتهای بسط حکمت مشرقیه که به دنبال جمع درست و منطقی عقل و قلب است در توضیح انسان و حقوق پی جویی شود. (سخنانی درباب حقوق بشر در رهیافت شرق فرهنگی) https://eitaa.com/philosophyofsocialscience

انسان به واسطه مرتبط شدن با زمان و مکان، در نتیجه با تاریخ و جغرافیا(طبیعت) ارتباط وثیق دارد. با طرح قلب و عقل، معنای جدیدی از تاریخ و جغرافیا را شاهد هستیم. از این رو، تاریخ در این معنا، با تاریخ گرایی و تاریخمندی متفاوت است. تاریخ و جغرافیا در هویت جمع قلب و عقل خود، در نتیجه هویت انسان، حقوق و بایسته های این انسان را می توان در پرسش مجدد از نحوه صورت دهی زندگی مورد بازخوانی قرار داد. قلب توانایی بازیابی ذات برای حقوق را دارد و عقل به تنهایی این امکان برایش فراهم نیست. در نتیجه می توان به ابعاد برساختی حقوق، وجه ذات و غیربرساختی را نیز بازگرداند. و در جمع عقل و قلب، به دنبال جمع ذات و امر برساختی بود. انسان بدون قلب و با عقل، صرفا به سمت فردگرایی حرکت می کند. https://eitaa.com/philosophyofsocialscience