ڪاش جای بوسهاش میماند بر پیشانیام
با خدا بودن نشان از مِهر میخواهد نه مُهر
عاشق كه باشی درسهاراعشق میبينی ،
درلابلایِ اسمِ عشقت،جزوهای هم هست .
ای کاش که این دنیا، یک اصلِ اساسی داشت
این بود که هر عاشق تقدیرِ خوشی میداشت
گونه هایش جنس مرمر بود و چشمش جنس دُر؛
خنده هایش شکل دریا بود و غرقش میشدم..