eitaa logo
« پُرسانــــــــــــــ پُرسانــــــــــــــ » «...ن‌...»
28 دنبال‌کننده
2هزار عکس
1هزار ویدیو
20 فایل
بسم‌الله الرحمن‌الرحیم انا اعطیناک #الکوثر فصل لربک #وانحر ان شانئک هو #الابتر قرآن،حدیث،دعا،احکام،متن،شعر،و... (جهان، انقلاب اسلامی، ولایت فقیه) پُرسان‌پُرسان تا آسمان
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹نه: بعد از ورودش به خبرگزاری فارس به خاطر مسئولیت شناسی و ورودش به عرصه خبرهای چالشی و حساس که کمتر رسانه ای جرات پرداختن به آن را داشت عموماً اگر خبری از حسین به دستم می رسید یا خبر شکایت از او بود یا خبر تبرئه! موارد اتهامی اش هم همه ناشی از پیگیری دردی از دردهای مردم بود و از سر دغدغه. پیگیری رسانه‌ای پرونده‌های مطرح فساد و تلاش برای مطالبه‌گری از مسئولان بخش‌های مختلف و پا گذاشتن روی دم صاحبان زور و زر و خب قطعاً هزینه دارد و حسین پایش ایستاده بود. 🔸ده: هر کس حسین را بشناسد می داند آرمان و اعتقاد حسین و خط قرمزهایش گاهی با آرمانهای جمهوری اسلامی فرق دارد! فرقش در کلمه مصلحت سنجی است که در قاموس رئیسی جایی ندارد ولی مسئولان جمهوری اسلامی خیلی وقت ها در بن بست مصلحت های ساختگی گیر کرده اند! هر کس حسین را بشناسد می داند او فرزند انقلاب اسلامی است نه جمهوری اسلامی، روییه اش است و از سیزده57 خط می گیرد... 🔹یازده: ۱۳۹۸/۱۰/۱ خبری روی خبرگزاری قرار میگیرد: « کمالی » به عنوان نمایندگی خبرگزاری فارس در استان فارس منصوب شد. روز بعد از بچه های فارس درمورد آقای کمالی می پرسم. اطلاعی ندارند و او را نمی شناسند. 🔸دوازده: تفعلی به حضرت م بزنم و چه زیبا غزلی می آید: شماره 245 الا ای طوطی گویای اسرار مبادا خالیت شکر ز منقار سرت سبز و دلت خوش باد جاوید که خوش نقشی نمودی از خط یار سخن سربسته گفتی با حریفان خدا را زین معما پرده بردار به روی ما زن از ساغر گلابی که خواب آلوده‌ایم ای بخت بیدار چه ره بود این که زد در پرده مطرب که می‌رقصند با هم مست و هشیار از آن افیون که ساقی در می افکند حریفان را نه سر ماند نه دستار سکندر را نمی‌بخشند آبی به زور و زر میسر نیست این کار بیا و حال اهل درد بشنو به لفظ اندک و معنی بسیار بت چینی عدوی دین و دل‌هاست خداوندا دل و دینم نگه دار به مستوران مگو اسرار مستی حدیث جان مگو با نقش دیوار به یمن دولت منصور شاهی علم شد حافظ اندر نظم اشعار خداوندی به جای بندگان کرد خداوندا ز آفاتش نگه دار **** 📝 🚩پایگاه خبری تحلیلی 🎯سریع - صریح - صحیح👇 ▫️https://t.me/shiraze_ir ▫️eitaa.com/shiraze_ir ▫️https://ble.im/shiraze_ir ▫️instagram.com/shiraze_ir
👇👇👇 🔰راه کاهش در خانواده افزایش است 🔰قرآن در سوره‌ای که احسن القصص نامیده، را مثال می‌زند، نه ! 🔻روز میلاد را، نامیده‌اند، این کار را، باید به فال نیک گرفت. هر چه پایگاه در خانواده‌ها و جامعه ما تقویت شود، در واقع پایگاه مستحکم خواهد شد. مردم از نظر روانی و ذهنی، آمادگی پذیرش ولایتشان، بالاتر می‌رود. 🔻هر چه حرمت پدر در جامعه و خانواده‌های ما افزایش پیدا کند، برآیند کلی آن این خواهد بود که ظلم در خانواده‌ها کمتر خواهد شد. برعکس آنچه که بعضی از حقوق‌دانان فکر می‌کنند، که هر چه بیشتر، دست و بال مردها بسته شود، کمتر ظلم می‌کنند، تجربه غرب نشان داده که در غرب، ، مظلوم‌تر از شرق و در کشورهای اسلامی است، خودشان هم اذعان می‌کنند. 🔻هر چه مردسالاری، به معنای منطقی و معقول کلمه، جا بیفتد طبیعتاً برکاتی خواهد داشت. پدری که حرمت داشته باشد، اتفاقاً احساس مسئولیت بیشتری پیدا می‌کند که مبادا ظلم بکند. اگر به یک مرد شریفی بگویند: «آقا تو پدر هستی» کلی خودش را جمع می‌کند، و دیگر ظلم نخواهد کرد. 🔻در میان افکار عمومی، به فرزند ضرب‌المثل است، اما در احسن القصص نمونه اعلای محبت، محبت پدر به فرزند است. نکته اصلی داستان عشق به نیست، بلکه محبّت به یوسف است که از شدت محبت و فراق او چشمانش سفید می‌شود و بوی پیراهن یوسف را از فرسنگها دورتر متوجه می‌شود و با بوی پیراهنش بینا میشود. نمونه های دیگری از محبت پدر به فرزند هم در قرآن آمده است مانند: محبت به ، محبت و و ... 🔻فرزندان باید به مادر خود محبت کنند، اما آن چیزی که باید بشناسند محبّت پدر به فرزند است! اگر ما این محبّت پدر به فرزند را، قدرشناسی کردیم، وقتی که (ص) بفرماید: «من و علی پدران این هستیم؛ یا امام رضا(ع) بفرماید: «امام مانند پدر است؛ آنوقت بهتر امام را می‌فهمیم. وقتی محبت پدر به فرزند جابیفتد، آنگاه اگر به تو بگویند که عزیز من مثل پدرِ توست، آن وقت چه حسی نسبت به آن پیدا می‌کنی؟ 🍃🍃🍃🍃🍃
:-: چیست؟ به‌چه کسی می‌گویند؟ اسلام؛ تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شرایع و احکام او داشتن است. بنابراین، اسلام در زمان (ع)؛ تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت او داشتن است، و مسلمان آن زمان کسی بوده که تسلیم خدا و شریعت نازل بر آدم (ع) بوده است. این تسلیم بودن، متضمن تسلیم شدن در برابر آدم (ع)، که برگزیده خدا و حامل شریعت عصر خود بوده، نیز، می باشد. اسلام در زمان (ع) نیز، تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت او داشتن، و پیروی از نوح به عنوان پیامبر مرسل خدا، و ایمان به شریعت پیشین آدم (ع) بوده است. و مسلمان کسی بوده که به همه آنچه گفته شد ایمان داشته است. اسلام در زمان (ع) نیز؛ تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت نوح داشتن، و پیروی از ابراهیم (ع) به عنوان پیامبر مرسل خدا، و ایمان به انبیاء و رسولان پیشین تا آدم(ع) بوده است. در عصر (ع) و (ع) نیز، این چنین بوده است. و نیز در زمان (ص)، اسلام همان است که در گذشته بوده، و حدّ آن اقرار به زبان، یعنی گفتن شهادتین؛ می‌باشد. اشهد ان لا اله الا الله اشهد انّ محمداً رسول الله چنین اقرار زبانی ، لازمه‌اش آن است که؛ هیچ یک از ضروریات دین از عقاید و احکام، و نبوت انبیای پیشین که در قرآن کریم آمده، انکار نگردد یعنی؛ آنچه که مورد اتفاق همه مسلمانان است و آن را از اسلام می‌دانند، نباید انکار شود. مانند: وجوب نماز و روزه و حج، و حرمت شراب خواری و گرفتن ربا و ازدواج با کسانی که ازدواج با آنان حرام است، و امثال آن از چیزهائی که همه مسلمانان حکم آن را می‌دانند، نباید مورد انکار قرار گیرد. جلد ۱ صفحه ۱۸۹ و ۱۹۰ علامه سیدمرتضی عسکری ترجمه فارسی :_:
چیست و به چه کسی می گویند❓ 💠 اسلام: ، و سر به فرمان شرایع و احکام او داشتن است. ▫️بنابراین، اسلام در زمان (ع): تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت او داشتن است، و مسلمان آن زمان کسی بوده که تسلیم خدا و شریعت نازل بر آدم(ع) بوده است. این تسلیم بودن، متضمن تسلیم شدن در برابر آدم(ع)، که برگزیده خدا و حامل شریعت عصر خود بوده، نیز، می باشد. ◾️اسلام در زمان (ع) نیز، تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت او داشتن، و پیروی از نوح به عنوان مرسل خدا، و ایمان به شریعت پیشین آدم (ع) بوده است. و مسلمان کسی بوده که به همه آنچه گفته شد ایمان داشته است. ▫️اسلام در زمان (ع): تسلیم خدا بودن ، و سر به فرمان شریعت نوح داشتن، و پیروی از ابراهیم(ع) به عنوان پیامبر مرسل خدا، و ایمان به انبیاء و رسولان پیشین تا آدم(ع) بوده است. ◾️در عصر (ع) و (ع) نیز، این چنین بوده است. ▫️و نیز در زمان (ص)،اسلام همان است که در گذشته بوده، و حدّ آن اقرار به زبان، یعنی گفتن : اشهد ان لا اله الا الله، و اشهد انّ محمداً رسول الله می باشد. 🔻چنین اقرار زبانی، لازمه اش آن است که: هیچ یک از ضروریات دین از و ، و انبیای پیشین که در آمده، انکار نگردد، یعنی: آنچه که مورد اتفاق همه مسلمانان است و آن را از اسلام می دانند، نباید انکار شود، مانند: وجوب و و ، و حرمت و گرفتن و با کسانی که ازدواج با آنان حرام است، و امثال آن از چیزهائی که همه مسلمانان حکم آن را می دانند، نباید مورد انکار قرار گیرد. 📚 ج ۱ - ص ۱۸۹ و ۱۹۰
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ کاهش در در ‌ای که احسن القصص نامیده، را مثال می‌زند؛ نه ! روز را، نامیده‌اند این کار را، باید به فال نیک گرفت هر چه پایگاه پدر در خانواده‌ها و جامعه ما تقویت شود، در واقع پایگاه مستحکم خواهد شد مردم از نظر روانی و ذهنی، آمادگی پذیرش ولایتشان، بالاتر می‌رود ▫️هرچه حرمت پدر در جامعه و خانواده‌های ما افزایش پیدا کند، برآیند کلی آن این خواهد بود که ظلم در خانواده‌ها کمتر خواهد شد ▪برعکس آنچه که بعضی از حقوق‌دانان فکر می‌کنند، که هر چه بیشتر، دست و بال مردها بسته شود، کمتر ظلم می‌کنند، تجربه غرب نشان داده که در غرب، ، مظلوم‌تر از و در کشورهای است، خودشان هم اذعان می‌کنند هر چه مردسالاری، به معنای منطقی و معقول کلمه، جا بیفتد طبیعتاً برکاتی خواهد داشت پدری که حرمت داشته باشد، اتفاقاً احساس مسئولیت بیشتری پیدا می‌کند که مبادا ظلم بکند اگر به یک مرد شریفی بگویند: « آقا تو پدر هستی » کلی خودش را جمع می‌کند، و دیگر ظلم نخواهد کرد در میان افکار عمومی، محبت مادر به فرزند ضرب‌المثل است اما در احسن القصص قرآن نمونه اعلای محبت، به است نکته اصلی به یوسف نیست؛ بلکه محبّت به است که از شدت و او، چشمانش سفید می‌شود و بوی پیراهن یوسف را از فرسنگها دورتر متوجه می‌شود و با بوی پیراهنش بینا میشود نمونه های دیگری از محبت پدر به فرزند هم در قرآن آمده است مانند: محبت به محبت و و ... .به_مادر.خود.محبت_کنند اما آن چیزی که باید بشناسند محبّت پدر به فرزند است ! اگر ما این محبّت پدر به فرزند را، قدرشناسی کردیم؛ وقتی که (ص)بفرماید: من و علی پدران این هستیم؛ یا (ع) بفرماید: امام مانند پدر است؛ آنوقت بهتر امام را می‌فهمیم وقتی محبت پدر به فرزند جا بیفتد، آنگاه اگر به تو بگویند که عزیز من (عج) مثل پدرِ توست، آن وقت چه حسی نسبت به آن پیدا می‌کنی؟ علیرضا پناهیان 🍃🍃🍃🍃🍃
آشنائی با اماکن مقدسه مشاعر حج اسرار و معارف سرزمین سرزمین ، محل و و و است علاوه بر این که (ص) و (س) و (ع)، هنگام انجام در سرزمین منی حاضر شدند و به عبادت پرداختند ، قبل از نیز مانند (ع) ، (ع) ، (ع) و پیامبران دیگری که برای انجام حج به حرم امن الهی و سرزمین منی آمدند ، آنان نیز در سرزمین منی به عبادت و مناجات با خدا پرداختند علیه السلام فرمودند : ( هنگامیکه حضرت آدم ع با راهنمایی جبرئیل ع ، مشغول انجام مناسک حج بود ) جبرئیل(ع) او را از کنار مکان به سرزمین منی آورد و مکان ( ) را به او نشان داد سپس او را بسوی سرزمین برد پس از اقامت در سرزمین ، بسوی سرزمین حرکت نمود (و مناسک سرزمین منی را انجام داد) ، ج۲ ، ص۴۰۰ ، ح۱ علیه السلام فرمودند : همانا (ع) مأموریت داشت ، و هنگامیکه زمین را آب فراگرفته بود ، اطراف نمود و سپس به سرزمین منی آمد ، ج۱۳ ، ص۳۰۰ ، ح۶ علیه السلام ، ( در نامه ای به یکی از شیعیان ) نوشتند : (ع) گفت : ای ابراهیم(ع) ، در سرزمین منی ، هر چه می خواهی از پروردگارت آرزو کن و درخواست نما ، ج۲ ، ص۴۳۵ ، ح۲ علیه السلام فرمودند : در رسول خدا(ص) ، حضرت علی(ع) را به همراه سوره برائت ( ) به فرستادند، پس حضرت علی(ع) از طرف خدا و رسولش در موسم حج حضور یافتند و ( آیات سوره توبه را ) در ، و و در ( سرزمین منی ) کنار به مردم ابلاغ کردند ، ج۱۳ ، ص۴۰۰ ، ح۳
:-: چیست؟ به‌چه کسی می‌گویند؟ اسلام؛ تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شرایع و احکام او داشتن است. بنابراین، اسلام در زمان (ع)؛ تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت او داشتن است، و مسلمان آن زمان کسی بوده که تسلیم خدا و شریعت نازل بر آدم (ع) بوده است. این تسلیم بودن، متضمن تسلیم شدن در برابر آدم (ع)، که برگزیده خدا و حامل شریعت عصر خود بوده، نیز، می باشد. اسلام در زمان (ع) نیز، تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت او داشتن، و پیروی از نوح به عنوان پیامبر مرسل خدا، و ایمان به شریعت پیشین آدم (ع) بوده است. و مسلمان کسی بوده که به همه آنچه گفته شد ایمان داشته است. اسلام در زمان (ع) نیز؛ تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت نوح داشتن، و پیروی از ابراهیم (ع) به عنوان پیامبر مرسل خدا، و ایمان به انبیاء و رسولان پیشین تا آدم(ع) بوده است. در عصر (ع) و (ع) نیز، این چنین بوده است. و نیز در زمان (ص)، اسلام همان است که در گذشته بوده، و حدّ آن اقرار به زبان، یعنی گفتن شهادتین؛ می‌باشد. اشهد ان لا اله الا الله اشهد انّ محمداً رسول الله چنین اقرار زبانی ، لازمه‌اش آن است که؛ هیچ یک از ضروریات دین از عقاید و احکام، و نبوت انبیای پیشین که در قرآن کریم آمده، انکار نگردد یعنی؛ آنچه که مورد اتفاق همه مسلمانان است و آن را از اسلام می‌دانند، نباید انکار شود. مانند: وجوب نماز و روزه و حج، و حرمت شراب خواری و گرفتن ربا و با کسانی که ازدواج با آنان حرام است، و امثال آن از چیزهائی که همه مسلمانان حکم آن را می‌دانند، نباید مورد انکار قرار گیرد. جلد ۱ صفحه ۱۸۹ و ۱۹۰ علامه سیدمرتضی عسکری ترجمه فارسی :_: